Star Martial God Technique Chapter 313 Half -and-a-half people of apes

Star Martial God Technique Chapter 313 Half -and-a-half people of apes

นิยาย วิทยายุทธ์เทพการต่อสู้แห่งดวงดารา ตอนที่ 313 ครึ่งมนุษย์ครึ่งวานร

บทที่ 313 ครึ่งมนุษย์ครึ่งวานร

ด้วยการไล่ล่าไม่หยุดหย่อนของเทพธิดาเทียนหยินต่อราชันอสูรหลิงเทียน,ไม่น่าประหลาดใจเลยว่าคนของตระกูลขนนกสีฟ้าจึงสามารถอยู่ได้อย่างสงบสุขไม่ถูกรบกวน.

ด้วยความคลั่งแค้นนับตั้งแต่นั้น,ยังคงอยู่มาจนถึงปัจจุบัน.

เทพธิดาเทียนหยินคงจะไม่ได้สนใจเกี่ยวกับว่าจักรพรรดิเทวะจะได้รับสืบทอดตำแหน่งเทพอารักษ์อะไรนั่นหรอก,ความจริงแผนการของจักรพรรดิเทวะนั้นได้วางแผนมานานแล้ว,ทว่ากับสิ่งที่เทพธิดาเทียนหยินกระทำไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องหรือห่วงใยคนอื่นๆก็เป็นได้.

ทั้งสองนั้นอาจจะสมน้ำสมเนื้อกัน,ใครจะแพ้หรือชนะคงไม่อาจบอกได้.

จุดสำคัญนี้จึงอาจจะเป็นตัวที่จะช่วยเปลี่ยนแปลงและควบคุมชะตากรรม,ไม่ให้เป็นไปตามดั่งแผนการที่จักรพรรดิเทวะได้วางเอาไว้ก็เป็นได้.

"ท่านหญิงซ่างกวน,หากต้องการจะเป็นเทพอารักษ์คนต่อไป,ต้องมีเงื่อนไขใดถึงจะสำเร็จ?"เย่ซิงเหอสอบถามด้วยเรื่องดังกล่าวเป็นสิ่งสำคัญที่ต้องจัดการก่อน.

ซ่างกวนซูอานได้ใคร่ครวญถึงเรื่องต่างๆอย่างช้าๆ,นางลังเลใจอยู่ชั่วขณะก่อนที่จะกล่าวว่า"หากต้องการจะเป็นเทพอารักษ์คนต่อไป,ต้องใช้โลหิตของดวงตะวันและจันทรา,เพื่อกระตุ้นพลังของศิลาอักขระโบราณ,จากนั้นก็จะสามารถเรียนรู้วิชาดวงใจเทวะที่อยู่ภายในศิลาจารึกโบราณนั่น,อย่างไรก็ตามเกี่ยวกับเรื่องดังกล่าวนี้ไม่มีใครรู้แน่ชัดว่าจะกลายเป็นเทพอารักษ์ได้อย่างไร,คงได้แต่ลองผิดลองถูก,เพื่อที่จะให้ได้รับการยอมรับจากเทพอารักษ์คนปัจจุบัน."

ได้ยินคำพูดของซ่างกวนซูอานแล้ว,หัวใจเย่ซิงเหอถึงกับสั่นไหว,พร้อมกับสอบถามออกไปว่า"ราชันย์อสูรย์สังหารเหล่าผู้เยี่ยมยุทธ์มากมาย,เป็นเพียงแค่อาจจะได้รับการยอมรับอย่างงั้นรึ?"

"จะพูดอย่างงั้นก็คงได้,ด้วยการลองผิดลองถูกของราชันย์อสูรหลิงเทียน,แน่นอนว่าเขาไม่สามารถรับรอบการได้รับสืบทอดการเป็นเทพอารักษ์คนต่อไปได้เลย,อย่างไรก็ตามด้วยสถานการณ์ในตอนนี้มันต่างไป,ด้วยความตายของเทพอารักษ์คนปัจจุบันจวนจะถึงแก่อายุไขแล้ว,คงไม่มีเวลาที่จะให้เขารั้งรอหรือมีทางเลือกมากนัก."

เขาได้คำนวณไว้แล้วว่าเทพอารักษ์จะตายเวลาใหนอย่างงั้นรึ?

ทันใดนั้นเย่ซิงเหอก็เข้าใจได้เล็กน้อย,ราชันย์อสูรรับรู้ว่าตัวตนของเขานั้นไม่สามารถได้รับการยอมรับ,ดังนั้นจึงได้ใช้วิธีการเช่นนี้.

หากว่า,ยังมีทางอื่น,หากสามารถพบเทพอารักษ์ได้,บางทีอาจจะ.

"ท่านหญิงซ่างกวน,ท่านรู้ใหมว่าเทพอารักษ์อยู่ที่ใหน?"เย่ซิงเหอจ้องมองไปยังซ่างกวนซูอาน"หากว่ามีทางอื่น,พวกเราสามารถหาตัวเทพอารักษ์ได้ก่อนล่ะก็?"

"ต้องการที่จะหาตัวเทพอารักษ์นั้น,เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้โดยสิ้นเชิง,ทว่าการจะสามารถติดต่อกับเทพอารักษ์นั่นอาจจะพอเป็นไปได้."ซ่างกวนซูอานคิดอยู่ชั่วขณะก่อนที่จะกล่าวออกมา,"หากแต่ข้าไม่รู้ว่า,ว่ามันจะได้ผลหรือไม่!"

"ถึงแม้ว่าจะเป็นเพียงความหวังน้อยนิด,พวกเราก็ควรลอง!"เย่ซิงเหอกล่าวอย่างมั่นใจ.

ไม่เช่นนั้นแล้ว,เขาจะต้องตกไปอยู่ในแผนการของจักรพรรดิเทวะ,เป็นไปตามหมากที่จักรพรรดิเทวะได้วางเอาไว้แล้วนั่นเอง.

คิดถึงเรื่องที่บิดามารดาตลอดจนลุงประมุขและคนอื่นๆ,เย่ซิงเหอก็เขาใจว่า,เขาไม่สามารถหลีกหนีจากเส้นทางดังกล่าวได้เลย.

ซ่างกวนซูอานคิดชั่วครู่และพยักหน้า,"เจ้าตามข้ามา!"

ร่างทั้งสามร่างได้พุ่งตรงไปด้านหน้า,หายเข้าไปในความมืดมิดที่ไร้ขอบเขต.

ในเวลาเดียวกัน,สำหรับคนอื่นที่เข้ามาในหอคอยแห่งทวยเทพ,โจวเหยี่ยนน้อยและฮูเหยี่ยนโจว แตกกระจายออกมาเป็นกลุ่มเล็กกลุ่มน้อย,พวกเขาเองก็จ้องมองหาร่องรอยของเย่ซิงเหอ,เย่ซิงเหอที่หายไปกลางทาง,พวกเขาจึงต้องการที่จะค้นหา,หากแต่ก็ไม่สามารถหาร่องรอยได้เลย.

พวกเขาทั้งสองคนต่างเริ่มเป็นห่วงเย่ซิงเหอเช่นกัน.

ในเวลาเดียวกัน,พวกเขาก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายพลังลึกลับที่ตรงดิ่งมายังพวกเขา,ทำให้พวกเขาแทบอดไม่ได้เลยที่จะหายใจไม่ทั่วท้องด้วยความตื่นตกใจ.

"โจวเหยี่ยน,ระวังตัวด้วย!"ฮูเหยี่ยนโจวถึงกับใบหน้าเปลี่ยนสีรู้สึกเย็นยะเยือบไปถึงขั้วหัวใจพลางให้โจวเหยี่ยนน้อยไปอยู่ด้านหลัง,เขาจ้องมองออกไป,ซึ่งเห็นร่างมหึมาร่างหนึ่ง,เดินเข้ามาจากความมืด.

ร่างดังกล่าวนี้,มีขนาดความสูงสองเมตรกว่าเลยทีเดียว,ทั่วทั้งร่างอยู่ภายใต้ผ้าคลุมสีดำ,แรงกดดันที่มหาศาลกดลงมายังพวกเขา.

ฮูเหยี่ยนโจวปกป้องโจวเหยี่ยนน้อยอย่างเต็มทีพลางค่อยๆถอยห่างออกมาช้าๆ,เขาเข้าใจว่าด้วยความแข็งแกร่งของพวกเขา,ไม่สามารถที่จะต่อกรบุคคลเช่นนี้ได้แน่.

หรือว่า,ฝ่ายตรงข้ามจะไม่ใช่มนุษย์กันนะ.

ความแข็งแกร่งของฝ่ายตรงข้ามนั้นมีมากมายจนน่าสะพรึงกลัว,ไม่มีทางเลยที่พวกเขาจะสามารถล้มคนด้านหน้าได้,เพียงแค่กลิ่นอายของพลังที่กดลงมาก็น่าหวาดกลัวเพียงพอแล้ว,พวกเขาตอนนี้รู้สึกราวกับว่าเป็นแค่เพียงมดปลวกเท่านั้น.

พลังที่หนักหน่วงหมุนวนอยู่รอบๆราวกับว่าจะทำให้พวกเขาหมดซึ่งเรี่ยวแรงขัดขืน.

หลังจากที่ฝ่ายตรงข้ามปรากฏตัวออกมานั้น,ยืนตระหง่านห่างออกไปจากพวกเราราวๆ 7-8 เมตร,ไม่มีแม้แต่เสียง,ฮูเหยี่ยนโจวไม่กล้าจะขยับเลยทีเดียว,เขาตื่นตระหนกเกรงว่าหากขยับตัวอาจทำให้ฝ่ายตรงข้ามโจมตีเข้ามาได้.

หากว่าฝ่ายตรงข้ามโจมตีมาเมื่อไหร่ล่ะก็,พวกเขาจะต้องตายในทันที!

"พี่ฮูเหยี่ยน,เขาเป็นใครกัน?"โจวเหยี่ยนน้อยเริ่มกล่าวออกมาด้วยเสียงสั่นเคลือด้วยความกลัว.

"ข้าก็ไม่รู้!"ฮูเหยี่ยนโจวกล่าวออกมาพร้อมกับเหงือเม็ดโตที่ผุดขึ้นมาเต็มหน้า,เขาจะต้องปกป้องโจวเหยี่ยนน้อยเต็มกำลัง"หากว่ามันโจมตีเข้ามา,เจ้าจะต้องรีบหนีทันที!"

ได้ยินคำพูดของฮูเหยี่ยนโจว,โจวเหยี่ยนน้อยส่ายหน้าอย่างแรงออกมาทันที,"ข้าจะไม่หนีไปใหน,ข้าจะอยู่กับพี่ฮูเหยี่ยน!"

ในเวลาเดียวกันนั้น,ฝ่ายตรงข้ามเริ่มเคลื่อนไหวเข้ามาหาพวกเขา.

ฮูเหยี่ยนโจวและโจวเหยี่ยนน้อยต่างเต็มไปด้วยความหวาดกลัว,เขาแทบจะไม่กล้าเอื้อนเอ่ยอะไรออกมาเลยตอนนี้.

"ฮูเหยี่ยนโจว,โจวเหยี่ยนน้อย."ด้วยเสียงที่แหบแห้งคลุมเคลือที่ฝ่ายตรงข้ามกล่าวออกมา,เป็นเสียงโทนต่ำลึกราวกับว่าเป็นเสียงของสัตว์ป่า.

ได้ยินคำพูดของฝ่ายตรงข้ามที่เรียกชื่อพวกเขา,ฮูเหยี่ยนโจวและโจวเหยี่ยนน้อยถึงกับสะดุ้งอยู่ภายในใจ,ฝ่ายตรงข้ามเป็นใครกัน?รู้จักพวกเขาได้อย่างไร?

พวกเขาทั้งคู่จ้องมองไปยังฝ่ายตรงข้าม,พยายามที่จะคิดอย่างหนัก,ว่าคนที่สูงใหญ่กว่าสองเมตรครึ่งนี้,ด้วยรูปลักษณ์ใหญ่โตมหึมาเช่นนี้,กลับสามารถซ่อนตัวอยู่ภายใตผ้าคลุมได้อย่างสมบูรณ์,ไม่สามารถมองเห็นหน้าตาด้านในได้,ไม่ว่าพวกเขาจะพยามคิดอยู่เท่าใดก็ตาม,คนที่เขารู้จัก,ใครกันที่มีรูปร่างสูงใหญ่เช่นนี้บาง.

ฝ่ายตรงข้ามดูเหมือนว่าจะลังเลใจอยู่ชั่วขณะ,ก่อนที่เขาจะเปิดผ้าคลุมหน้าของเขาออกมาอย่างช้าๆ.

หลังจากที่จับจ้องรูปร่างของฝ่ายตรงข้ามแล้ว,ไม่ว่าจะเป็นฮูเหยี่ยนโจวหรือโจวเหยี่ยนน้อยต่างก็ต้องตื่นตะลึง.

เห็นหน้าตาฝ่ายตรงข้าม,ที่เป็นครึ่งคนครึ่งวานร,ถึงจะมีรูปร่างวานรกลับมีผมสีดำตลอดจนจมูกที่คมสันมองอีกทีดูราวกับมนุษย์คนหนึ่ง,ดูคลับคล้ายคลับคลา,ทำให้พวกเขาต้องจ้องมองเขม็ง,ราวกับว่าเป็นคนที่พวกเขาเคยรู้จัก.

นี่มัน

ฮูเหยี่ยนโจวและโจวเหยี่ยนน้อยจ้องมองฝ่ายตรงข้ามด้วยท่าทางตื่นตระหนก.

ยิ่งตอนนี้ก็ตกใจพอแล้ว,เรื่องที่พวกเขาเห็นด้านหน้ายิ่งทำให้ตื่นตกใจเข้าไปอีก.

"ฮูเหยี่ยนโจวและโจวเหยี่ยนน้อย,เจ้าจำข้าไม่ได้รึ?"ฝ่ายตรงข้ามดูลังเลอยู่ชั่วขณะ,ก่อนที่จะอ้าปากกล่าวออกมาอีกครั้ง,ซึ่งเขาสามารถตระหนักได้ว่าด้วยร่างกายที่ใหญ่โตของเขาแน่นอนว่าฮูเหยี่ยนโจวและโจวเหยี่ยนน้อยคงกำลังหวาดผวาอยู่.

หลายวันมานี้เขาได้ซ่อนอยู่ภายในป่าเขา,ไม่กล้าที่จะออกมาพบใคร,กินเหล่าผลไม้ป่าเพื่อประทังชีวิต,พร้อมกับดื่มน้ำจากลำธารห้วยหนองครองบึงเท่านั้น,ด้วยรูปร่างของเขาเช่นนี้ทุกครั้งที่เขาจ้องมองเงาของเขาอยู่บนผิวน้ำทีไร,ตัวเขาเองก็แทบบ้าคลั่งเลยเหมือนกัน.

ด้วยรูปร่างสัตว์อสูรดั้งเดิม,ร่างกายของเขาถึงได้ขยายใหญ่โตขึ้นมาถึงขนาดนี้.

เขาเองก็ไม่รู้ว่าวันใหนกันที่ร่างกายของเขาทั้งหมดจะถูกกลืนกินด้วยสันชาติญาณของสัตว์อสูรทั้งหมด.

ตั้งแต่เป็นเด็กแล้ว,ตัวเขาก็ต้องอยู่ตามลำพังมาโดยตลอด,ราวกับว่าไม่มีที่อยู่ในโลกนี้อีกแล้ว,เขาได้ระลึกนึกถึงเหตการณ์ในอดีตที่เขาอยู่ในป่าเขาและตอนนี้ตัวเขาจำต้องกลับไปอยู่ในป่าใช้ชีวิตเฉกเช่นเดิมอย่างเงียบๆจนถึงวาระสุดท้าย,หากแต่ด้วยจิตใจที่ยังคงเหลือความห่วงใย,ทำให้เขามีความคิดที่จะบอกลาโจวเหยี่ยนน้อยและฮูเหยี่ยนโจวอีกสักครั้ง,ทำให้ไม่สามารถหักห้ามใจให้ติดตามพวกเขาทั้งสองเข้ามา.

เขาเองไม่รู้ว่าโจวเหยี่ยนน้อยและฮูเหยี่ยนโจวจะรู้สึกเช่นไร,แต่สำหรับเขาแล้วเด็กทั้งสองคนนั้น,เขารู้สึกราวกับเป็นบุตรหลานของเขาเลยทีเดียว.

เขาได้ตามทั้งสองผ่านเข้ามาในหอคอยเทวะแห่งนี้,และค้นหาจนเจอในที่สุด.

ที่มาจากhttp://lnmtl.com/novel/star-martial-god-technique

web จีน  http://www.07dcr.com/book/xingwushenjue/

#วิทยายุทธ์เทพแห่งการต่อสู้แห่งดวงดารา#Star Martial God Technique Light Novel#นิยายแปลไทย

Author(s)

Mad Snail
"ทากพิศดาร"(ฟาเปียว เตอะ วอหนิว) ผู้ประพันธ์

https://www.facebook.com/shareebookandducumentfree/