วันจันทร์ที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2560

Star Martial God Technique Chapter 305 Chaos

Star Martial God Technique Chapter 305 Chaos

นิยาย วิทยายุทธ์เทพการต่อสู้แห่งดวงดารา ตอนที่ 305 ความโกลาหล


บทที่ 305 ความโกลาหล



"พวกเราจะขึ้นไปได้อย่างไร?"ทุกคนต่างขมวดคิ้วไปมาขณะพูด,


"แน่นอนพวกเราก็จะต้องกระโดดข้ามไปยังแท่นเหล็กที่ลอยอยู่บนอากาศนั่น,หากว่าใครตกลงไปก็ต้องยอมรับซะว่าตัวเองซวยก็เท่านั้น."หยุนเจิ้นเผยยิ้มออกมาอย่างนุ่มนวลก่อนที่จะกล่าวต่อว่า"หากว่าไม่กล้าล่ะก็,จะกลับตอนนี้ก็ไม่ว่ากัน!"


ได้ยินคำพูดของหยุนเจิ้นแล้ว,ทุกคนต่างก็จ้องมองกันอย่างอักอ่วน,ระยะทางกว่าพันเมตรไปยังเกาะลอยฟ้าซึ่งมีแท่นเหยียบลอยตัวเป็นเส้นทางให้ข้ามไป,นอกจากนี้ยังมีลมภูเขาที่พัดอย่างรุนแรง,หากว่าพลาดท่าในการยั้งเท้าล่ะก็,คงหล่นโดยไม่ต้องสงสัย.



ทว่า,การผ่านเข้าไปในหอคอยแห่งทวยเทพนั้นอยู่ใกล้แค่เอื้อมมือ,สถานที่ด้านหน้าก็ลึกล้ำน่าอัศจรรย์ยิ่งนัก,ทำให้หัวใจของพวกเขาสั่นไหวกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์โบราณดังกล่าวนี้.


ใครจะรู้ว่า,ลึกเข้าไปในหอคอยแห่งทวยเทพอาจจะมีประตู่สู่ความเป็นอมตะก็เป็นได้.


หากว่ากลับในตอนนี้,ก็หมายความว่าพวกเขาจะไม่มีโอกาสอะไรเลย,สำหรับชีวิตที่ไม่แก่ไม่ตาย,อุปสรรค์ไม่ว่าจะยากเย็นเพียงใดก็คุ้มค่าที่จะลอง.


"ข้าจะไปคนแรกเอง!"หยุนเจิ้นเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,ก่อนที่จะกระโดยลอยตัวสูง,ก้าวไปยังแท่นเหล็กที่อยู่ด้านหน้า,พร้อมกับมุ่งไปด้านหน้าอย่างรวดเร็ว.


เข้าก้าวผ่านแท่นเหล็กที่ห่างออกไปอย่างง่ายๆสบายๆ,พุ่งตรงขึ้นไป,แท่นเหล็กที่ลอยตัวอยู่นั่นไม่ขยับเลย,ทั้งที่ลมภูเขานั้นพัดอย่างรุนแรง,ร่างกายของเขานั้นพริ้วไหวไปตามสายลม,การก้าวที่มั่นคงนั่นข้ามไปยังแท่นเหล็กที่ล่ะอันทีละอัน.


หัวใจของเย่ซิงเหอถึงกับสั่นไหวเล็กน้อย,ด้วยลมหมุนจากช่องเขานั่น,เป็นเรื่องยากมากที่จะต้านทาน,สายลมที่รุนแรงนั่น,มันน่าหวั่นเกรงอย่างที่สุดเลยทีเดียว.


เห็นเหตุการณ์ด้านหน้า,ภายในดวงตาของทุกคนต่างก็ลุกวาวด้วยความคาดหวัง,และเริ่มมีคนอีกหลายคนที่กระโดดไปยังแท่นเหล็กทีละคนทีละคน.


พวกเขาได้กระโดดไปยังแท่นเหล็ก,ผ่านเข้าไปยังหอคอยแห่งทวยเทพที่อยู่ไกลออกไปซึ่งลอยอยู่บนเกาะขนาดใหญ่.

ทันใดนั้นลมหมุนอย่างรุนแรงก็พัดมา,ก่อนที่จะได้ยินเสียงตะโกนอย่างหวาดกลัวและน่าสมเพชเวทนา,มีคนหนึ่งคนได้หล่นลงไปยังหุบเหวด้านล่าง,เสียงที่ดังนั่นสั่นก้องกังวานสะท้อนไปมาพร้อมกับค่อยๆหายไป,ไม่มีใครรู้เลยว่าหุบเหวนี้นั้นลึกมากมายถึงเพียงใด.


ด้วยเสียงดังกล่าว,เหล่าคนที่ได้ยินต่างหัวใจสั่นไหวเย็นยะเยือบ,พวกเขาอดไม่ได้ที่จะตกใจก่อนที่จะระมัดระวัง,ค่อยๆก้าวกระโดดไปอย่างเงียบๆ.


การที่จะยั้งเท้าหยุดอยู่ที่แท่นเหยียบล่ะก็,ไม่สามารถกระทำได้,หากหยุดอยู่กับที่พวกเขาจะรู้สึกถึงพลังที่ราวกับจะกระแทกพวกเขาให้ร่วงลงไปในทันที,ด้วยวรยุทธ์ของพวกเขาคงจะไม่สามารถทรงตัวและหล่นลงไปด้านล่างอย่างแน่นอน.


ยิ่งลดความเร็วลง,จะรู้สึกถึงลมหมุนจากช่องเขาและหุบเหวพัดผ่านมากขึ้นเท่านั้น.


"องค์ชาย,ท่านควรที่จะรออยู่ที่นี้จะเป็นการดีกว่า!"หยิงเย่จ้องมองไปยังองค์ชายเก้า,พร้อมกับกล่าวต่อว่า"ด้วยสถานะของท่านนั้นสำคัญและมีเกียรติยิ่งนัก,พวกเราจะให้คนคุ้มกันพาท่านผ่านไป!"


ได้ยินคำพูดของหยิงเย่แล้ว,องค์ชายเก้าก็หัวเราะออกมาเสียงดัง,"เจ้าไม่จำเป็นต้องคิดว่าข้าบอบบางเช่นนั้น,ไม่จำเป็นให้คนอื่นมาคุ้มกันและช่วยข้า,ข้าก็เป็นเหมือนผู้เข้าร่วมการชิงชัยเช่นกัน!"องค์ชายกระโดดพุ่งตรงไปยังแท่นเหยียบไปทีละอันทีละอัน,ซึ่งมีคนหลายคนที่ยั้งเท้าอยู่บนแท่นเหยียบขวางทางองค์ชายเก้าเอาไว้อยู่นั่น.


ภายในดวงตาขององค์ชายเก้าสาดประกายจมจ่อมไปด้วยความเย็นชา,ก่อนที่เขาจะฟาดฝ่ามือไปด้านหน้า,ตูมม ,ตูมม, ตูมม,คนหลายคนปลิวลอยล่วงหล่นลงไปด้านล่าง,พวกเขาต่างก็ร้องออกมาอย่างทรมาน,น่าสมเพชเวทนาก่อนที่จะล่วงหล่นลงไปในหุบเหวด้านล่าง.


เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น,เหล่าคนที่อยู่ด้านหน้าต่างตะโกนออกมาเสียงดังแสดงออกถึงความหวาดกลัว,หลายๆคนเร่งรีบกระโดดใช้ความเร็วยั้งเท้าผ่านไปด้วยความเร็วที่มากกว่าเดิม.


องค์ชายเก้าคนนี้,ช่างเป็นมนุษย์ที่ชั่วร้ายยิ่งนัก,เป็นความชั่วร้ายอย่างรุนแรงเลยทีเดียว.


"อาณาจักรต้าโจวของข้านั้น,เดินไปบนเส้นทางที่ชะโลมไปด้วยโลหิต,สังหารศัตรูมากมายในสนามรบ,พวกเจ้ากล้าที่จะขวางทางข้าคนนี้ได้อย่างไร,ช่างแส่หาความตาย!"องค์ชายเก้าแค่นเสียง,เขาได้ก้าวไปด้านหน้าอย่างรวดเร็ว,พร้อมทั้งโจมตีทุกคนที่อยู่ด้านหน้า,มีคน 56 คนแล้วที่ถูกเขาซัดจนล่วงหล่นไปยังด้านล่าง.


คนๆนี้ไม่ต่างกับคนบ้า,ทำให้ทุกคนตอนนี้ต่างรู้สึกสั่นไหวหวั่นเกรงในการยั้งเท้าบนแท่นเหยียบเป็นอย่างมาก.


องค์ชายเก้าคนนี้ทรงพลังไม่น้อย,พวกเขาเองไม่กล้าที่จะเข้าต่อสู้กับองค์ชายเก้าแม้แต่น้อย,คงทำได้แค่เพียงพุ่งตรงไปด้านหน้าอย่างเต็มกำลังเท่านั้น.


หยิงเย่ส่ายหน้าไปมาก่อนที่จะจ้องมองไปยังเย่ซิงเหอที่สวมฮูดปิดบังใบหน้าอยู่,พร้อมกับยิ้มออกมาอย่างนุ่มนวล"น้องชายโปรดระมัดระวังตัวด้วย!"ก่อนที่นางจะมุ่งตรงกระโดดไปยังแท่นเหยียบแต่ล่ะอันที่ทอดยาวไปด้านหน้า.


คิ้วของเย่ซิงเหอขมวดไปมาเล็กน้อย,ก่อนที่จะพุ่งตรงไปยังด้านหน้า.


โจวเหยี่ยนน้อย,ฮูเหยี่ยนโจว,องค์หญิงหงเย่เองและคนอื่นๆ,เริ่มที่จะปีนป่านขึ้นไปยังเกาะลอยฟ้าแล้ว.

!

เสียงร้องตะโกนหวีดร้องอย่างทรมานดังออกมาเป็นระยะๆ,ทำให้หัวใจของพวกคนที่เหลืออยู่สะดุ้งเป็นระลอกๆ,หลังจากที่พวกเขายั้งเท้าไปบนแท่นเหล็กลอยฟ้าที่อยู่ห่างกันราวๆ 5-6 เมตรแล้ว,แม้ว่าจะไม่รู้ว่าแท่นเหล็กลอยฟ้าเหล่านั้นทรงตัวบนอากาศได้อย่างไร,หากทุกครั้งที่มีคนล่วงหล่นลงไปด้านล่าง,พวกเขาอดไม่ได้ที่จะสะดุ้งหวาดกลัวเข้าไปถึงในหัวใจ,และยิ่งเข้าใกล้หอคอยแห่งเทวะเข้าไปเท่าไหร่,พวกเขาก็ยิ่งรับรู้ถึงพลังที่มากมายกดทับลงมามากกว่าปรกติสิบเท่าเลยทีเดียว,ดังนั้นแล้วพวกเขาต่างก็เปี่ยมไปด้วยความตื่นตระหนกอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้.


ความหวาดกลัวที่เกาะกินพวกเขา,ยิ่งต้องพบกับคนเยี่ยงองค์ชายเก้า,พวกเขารีบหนีห่างบนเส้นทางดังกล่าว,พวกเขาย่อมไม่ต้องการให้สิ้นชีพโดยไร้ซึ่งประโยชน์




ยิ่งความเป็นตายของพวกเขาถูกแขวนอยู่บนเส้นด้ายแล้ว,ยิ่งทำให้ความกลัวเพิ่มขึ้นอีกหลายเท่า!


ในที่สุดก็เริ่มมีคนที่ผ่านขึ้นไปยังหอคอยลอยฟ้าได้แล้ว,สายตาของทุกคนที่จ้องมองกลับไปยังเหล่าคนที่อยู่ด้านหลัง,ที่มุมปากของเขาเผยออกมาให้เห็นถูกรอยยิ้มที่มีความสุข.


เหล่าผู้ฝึกยุทธ์ที่เปี่ยมพรสวรรค์ที่มาจากหลากหลายอาณาจักรหากพวกเขาสามารถผ่านหอคอยแห่งทวยเทพได้แล้วจะรู้สึกดีเพียงใดกัน?


พวกเขาที่ต้องเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายถึงเพียงนี้.


ขณะที่เหล่าผู้ฝึกยุทธ์มากมายจากหลากหลายอาณาจักรที่กำลังยั้งเท้าไปยังแท่นเหยียบเพื่อผ่านขึ้นมาบนเกาะลอยฟ้า,ที่เหนืออยู่บนยอดเขาสูงจากที่ไกลออกไปจ้องมองลงมาด้วยสายตาที่ลึกล้ำ,เขาสามารถมองเห็นทุกอย่างได้อย่างชัดเจน.


ร่างๆหนึ่งที่ยืนเด่นเป็นสง่าอยู่,คนๆนี้คือจักรพรรดิเทวะ,สายตาที่ล้ำลึกของเขานั้น,ไร้ซึ่งอารมณ์ความรู้สึกใดๆทั้งสิ้น.


"นายเหนือหัว,พวกเขาเริ่มทยอยมากันแล้ว,เป็นไปตามที่เราได้วางแผนเอาไว้,ตอนนี้พวกเราพร้อมดำเนินการขั้นต่อไปแล้ว!"องค์รักษ์ที่ยืนอยู่ใกล้รายงานอย่างเคารพ.


"ดีมาก!"จักรพรรดิเทวะพยักหน้าตอบรับ.


"องค์เหนือหัว!เรียนองค์เหนือหัว,ตำหนักโย่วหลาน..พวกมัน"องค์รักษ์คนหนึ่งเร่งรีบวิ่งมารายงานอย่างรีบเร่ง,เต็มไปด้วยความตื่นตะหนก,และหายใจหอบๆ.


"ตำหนักโย่วหลานทำไมรึ?"จักรพรรดิเทวะขมวดคิ้วแน่น,กล่าวออกมาด้วยเสียงที่ขึงขัง.


"พวกเราเพิ่งได้รับข่าวว่า,ตำหนักโย่วหลานได้นำคนเข้าโจมตีสังหารเหล่าองค์รักษ์ภายในราชวัง,เกิดการต่อสู้อย่างรุนแรงภายในพระราชวัง,นอกจากนี้พวกเรายังได้รับรายงานว่า,มีกองกำลังบางกลุ่มที่ก่อการกบฏขึ้น,กำลังเดินทางตรงเข้ามาหากองกำลังมังกรบินและกองกำลังองค์รักษ์ราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์,ซึ่งเป็นกองกำลังที่มีขนาดใหญ่เป็นอย่างมาก!"เหล่าองค์รักษ์ได้รายงาน,เขาอดไม่ได้เลยที่จะรู้สึกตื่นตระหนกอย่างรุนแรง.


พวกเขาไม่คาดคิดเลยว่าจะเกิดเหตุการณ์เช่นนี้,ด้วยสถานการณ์ของอาณาจักรต้าโจวจวนเจียนจะต้องพบเข้ากับเหตุการณ์เช่นนี้ในเวลาอันสั้น,ไม่มีเวลาให้พวกเขาได้เตรียมตัว,พวกเขาจึงไม่รู้ว่าจะต้องกระทำการอย่างไร.


"ตำหนักโย่วหลาน!"ดวงตาของจักรพรรดิเทวะสาดประกายด้วยความเย็นชา,เขารู้ดีเมื่อสิบปีที่แล้ว,ตำหนักโย่วหลานได้วางแผนบางอย่าง,ทว่าเขาก็ไม่ได้เคลื่อนไหวใดๆ,เขาได้ปล่อยให้ตำหนักโย่วหลานกระทำการโดยไม่ได้ขัดขวางทางใดๆ,เพราะเขาเองก็รู้สึกว่าเป็นการเสี่ยงไปหน่อยที่จะยุ่งเกี่ยวกับเทพธิดาเทียนหยิน


เขาต้องการเวลา,ในที่สุดตอนนี้โอกาสของเขาได้มาถึงแล้ว,ตราบเท่าที่แผนการของเขาลุล่วงด้วยดีล่ะก็,ทั่วทั้งโลกแห่งนี้ต้องสยบแทบเท้าของเขา,ไม่ว่าอาณาจักรต้าโจวจะถูกทำลายย่อยยับไปเขาก็หาได้ใส่ใจเลยแม้แต่น้อย.


ความเป็นจริงมีคนอีกมากมาย,ที่ไม่รู้ว่าคนที่พวกเขาติดตามนี้ไม่ได้เป็นคนของราชวงศ์แม้แต่น้อย,จักรพรรดิเทวะที่เขาบูชา,หาได้ใช่จักรพรรดิเทวะที่แท้จริง.


ทว่าผ่านมาแล้วหลายร้อยปีที่ไม่มีใครรู้ได้,เขาที่ได้ควบคุมอาณาจักรต้าโจว,เขาคนนี้,ราชันย์อสูรหลิงเทียน.


เขาได้แอบซ่อนอยู่ภายในอาณาจักรต้าโจวมาหลายร้อยปีแล้ว,คอยบัญชาการอยู่หลังฉาก,ถึงแม้ว่าจะต้องสังเวยอาณาจักรต้าโจวแห่งนี้,เขาก็จะไม่หยุดอย่างแน่นอน.


สายตาของเขาที่จ้องมองไปยังหอคอยแห่งทวยเทพที่อยู่ไกลออกไป,หอคอยสูงที่ทอดยาวขึ้นไปบนฟากฟ้า,สุดขอบสายตา.


"รับราชโองการจากข้าไป,ตำหนักโย่วหลานฝ่าฝืนเข้าบุกโจมตีอาณาจักรต้าโจว,ส่งเสริมกองกำลังเพื่อต่อต้านอาณาจักร,ขอให้องค์ชายที่เหลืออยู่นำทัพมังกรบินและองคัรักษ์ราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์ออกต่อสู้,นำทหารที่มีอยู่ทั้งหมดออกดำเนินการ,ห้ามถอยแม้แต่ก้าวเดียว!"จักรพรรดิเทวะกล่าวออกมาด้วยเสียงทึ่ขึงขัง.



"ขอรับ!"องค์รักษ์ได้กล่าวตอบรับอย่างเคารพ.


ที่มาจากhttp://lnmtl.com/novel/star-martial-god-technique

web จีน  http://www.07dcr.com/book/xingwushenjue/

#วิทยายุทธ์เทพแห่งการต่อสู้แห่งดวงดารา#Star Martial God Technique Light Novel#นิยายแปลไทย
Author(s)

https://www.facebook.com/shareebookandducumentfree/

22 ความคิดเห็น:

  1. เอาแล้วๆ ข้างล่าง เปิด wars กันแล้ว

    ตอบลบ
  2. แหลว่สาจักพรรดิเทวะก็กัวแม่ยายพี่เย่ยุนะ 5"

    ตอบลบ
  3. เมื่อไหร่จะเข้าไปข้างในหน่ออ ลุ้นนนนน ขอบคุนครับ

    ตอบลบ
  4. เอาจริงๆ ถ้าจักรพรรดิเทวะออกไปเองคงจบไวแน่นอน แต่เท่าที่ดูเหมือนให้ความสำคัญกับหอคอยมากกว่ามาก

    ตอบลบ
  5. ได้เวลากิลด์วอร์แล้ว เดวไปตามแทงค์มาแปบ

    ตอบลบ
  6. ขอขอบพระคุณมากครับ

    ตอบลบ
  7. ขอบคุณมากๆ น่ะครับ

    ตอบลบ