Star Martial God Technique Chapter 23 Had an accident

Star Martial God Technique Chapter 23 Had an accident

นิยาย วิทยายุทธ์เทพการต่อสู้แห่งดวงดารา ตอนที่ 23 เกิดเหตุขึ้นแล้ว.

บทที่ 23 เกิดเหตุขึ้นแล้ว.

เมื่อเห็นเย่ซิงเหอจ้องมองมายังตัวเอง,ใบหน้าของอันซุยหยุนก็แดงขึ้นมาทันที,กลายเป็นนิ่งเงียบอยู่ด้านข้างเลยทีเดียว.

ทั้งสองคนต่างนิ่งเงียบไม่กล้าที่จะกล่าวออกมา,ด้วยการมองหญิงสาวที่งดงามเช่นอันซุยหยุนนั้นเป็นเหมือนดั่งเทพธิดานางฟ้าเลยทีเดียว,ซึ่งทำให้หัวใจของเย่ซิงเหอกระพือปีกไปมาเหมือนเป็นระลอกคลื่นเลยทีเดียว.

"ข้าต้องไปก่อน"อันซุยหยุนเอ่ยปากออกมาซึ่งก็ไม่รู้ว่าจะต้องพูดอะไรออกมา,ด้วยในใจจริงนั้นหล่อนยังคงอยากอยู่ที่นี่ซักพัก,แต่ก็ต้องทำเป็นเฉยชาราวกับว่าสถานการณ์จะไม่ค่อยเหมาะสมเท่าใด.

"อืม."เย่ซิงเหอตอบกลับในเชิงเห็นด้วย.

อันซุยหยุนจัดแจงเสื้อผ้า,จากนั้นก็เดินออกมาข้างนอก,เมื่อหล่อนกำลังจะออกมา,อันซุยหยุนก็หันหน้ากลับมา,พร้อมส่งยิ้มให้กับเย่ซิงเหอ "ซิงเหอ,ขอบใจเจ้ามาก!"

ด้วยใบหน้าที่เปื้อนยิ้มของอันซุยหยุนนั้น,เป็นเหมือนกับแสงอันสดใสที่ปล่อยออกมา.

หลังจากพูดจบ,อันซุยหยุนก็ออกจากเต้นท์,เดินไปตามพื้นหญ้า

หลังจากที่อันซุยหยุนได้ออกไปนานเหมือนกัน,ภายในใจของเย่ซิงเหอก็ปรากฏใบหน้าที่ยิ้มของอันซุยหยุนเต็มไปหมด.

ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่กัน,ที่หญิงสาวที่สวยงามเช่นนี้ได้เข้าไปอยู่ภายในใจของเขาลึกขนาดนี้ได้.

เย่ซิงเหอพยายามที่จะทำให้ตัวเองกลับมาอยู่ในสภาวะปกติและจากนั้นเขาก็กลับมานั่งสมาธิและเริ่มบำเพ็ญยุทธ์ต่อ,เขาได้รวบรวมพลังแห่งดวงดารา,หลังจากนั้นก็สามารถติดต่อกับดวงดาวสองดวง,เย่ซิงเหอรู้สึกได้ว่าพลังแห่งดวงดารานั้นกำลังพลุ้งพล่าน,ไหล่ผ่านพลังงานชีมาไปยังหลอดเลือดทั้งแปด,ส่วนหนึ่งของพลังแห่งดวงดารานั้นก็ได้ไปรวมตัวกันที่ดวงตาของเขาอย่างรวดเร็ว,ภายในดวงตาของเย่ซิงเหอนั้นมีแสงสีทองปกคลุมไปทั่ว.

หลังจากนั้นสองชั่วโมง,เมื่อเย่ซิงเหอได้มุ่งสมาธิในการบำเพ็ญพลังยุทธ์,ทันใดนั้นเต็นท์ของเขาก็เปิดขึ้น,มีใครคนหนึ่งได้ผ่านเข้ามา.

เย่ซิงเหอจ้องออกไป,คนที่เข้ามานั้นคือ หลินหงนั่นเอง,เขาสวมชุดสีขาว,ปรากฏออกมาราวกับผู้กล้าที่ทั้งยิ่งใหญ่และซื่อตรง,ใบหน้าของเขานั้นเต็มไปด้วยพลังแหงชี ที่ไม่สามารถอธิบายออกมาได้,ดูสว่างไสวแม้แต่อยู่ในความมืดก็ยังโดดเด่นได้.

"หลินหง,เจ้ามาได้อย่างไร?"เย่ซิงเหอถาม,ภายในใจของเขานั้นรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย,เพราะว่าด้วยเนตรแห่งดวงดาราเขาสามารถบอกได้ว่าหลินหงนั้นมีจิตสังหารของพลังชี มากกว่าทีผ่านมา.

ด้วยเหตุผลบางอย่าง,จึงทำให้ร่างกายของหลินหงนั้นมีจิตสังหารแห่งชีหรือไม่?ภายในใจของเย่ซิงเหอนั้นอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเย็นเยือบ.แม้ว่าหลินหงนั้นจะเป็นเพียงแค่เพื่อนคนเดียวของเขาในสถาบันดาราสวรรค์แห่งนี้,แต่ด้วยอสูรโลหิตที่เขาเคยเห็นนั้น,ทำให้เขาค้นพบบางอย่างที่เขาไม่สามารถอธิบายได้เกี่ยวกับหลินหง.

หลินหงคนนี้เป็นใครกัน?ด้วยคำถามดังกล่าวก็วนเวียนไปมาในหัวใจของเขา.

ด้วยเห็นเย่ซิงเหอนั้นกำลังนั่งสมาธิบำเพ็ญยุทธ์อยู่,หลินหงก็เผยยิ้มออกมา"เวลาเช่นนี้เจ้ายังบำเพ็ญยุทธ์อยู่อีกซินะ,ไม่สงสัยเลยว่าวิทยายุทธ์ของเจ้าจึงพัฒนาได้รวดเร็วเช่นนี้,นี่คือหินแห่งดวงดารา,ข้าขอมอบมันให้กับเจ้า,มันคงจะสามารถช่วยเจ้าได้อีกแรง!"

หลินหงแบมือขวาออกมา,เผยให้เห็นหินแห่งดวงดาราสองก้อนอยู่บนมือขวาของเขา,หินแห่งดวงดาราสองก้อนนี้มีสีเทาเหมือนกับขึ้เถ้า,ซึ่งมันได้เปล่งแสงสีนวลออกมา.

เย่ซิงเหอค้นพบว่าเขานั้นได้เข้าใจหลินหงผิด,หลินหงนั้นเป็นคนดีคนหนึ่งเลยทีเดียว,เขากลับเป็นคนหนึ่งที่สงสัยในตัวเขาอย่างคาดไม่ถึง,ภายในใจของเขานั้นรู้สึกผิดเป็นอย่างมาก.

"ของที่มีราคาแพงเช่นนี้,ข้าจะรับมันได้อย่างไรล่ะ?"เย่ซิงเหอปฏิเสธอย่างรีบเร่ง.

"มันหาใช่มีค่ามากมายนัก,หินแห่งดวงดารานี้มันเหมาะกับผู้ใช้ศิลปะการต่อสู้แห่งดวงดารา,สำหรับข้านั้นมันช่างไร้ค่านัก,วันนี้เจ้าช่วยข้าในการรักษา,ข้านั้นไม่มีสิ่งใดเลยที่จะตอบแทนเจ้า!"หลินหลงกล่าวพร้อมกับยิ้มออกมา.

"แต่หินแห่งดวงดารานี้ก็มีมูลค่ามากจริงๆ!"เย่ซิงเหอกล่าวเกี่ยวกับหินแห่งดวงดารา,มันมีมูลค่าหลายร้อยตำลึงเงินเลยทีเดียว,บางทีสำหรับครอบครัวของสามัญชนทั่วไปนั้น,สามารถใช้จ่ายได้ในหนึ่งปีทีเดียว,

"ข้าอยากให้เจ้ารับไว้,ไม่ใช่แค่เพียงตอบแทนเจ้าหากแต่เป็นเพราะว่าเจ้าเป็นเพื่อนของข้า!"หลินหงได้นำหินแห่งดวงดาราทั้งสองก้อนไปวางบนมือของเย่ซิงเหอ.

เย่ซิงเหอจับหินทั้งสองก้อนนั้นไว้,ไม่พูดอะไรออกมาอยู่ชั่วขณะ,ก่อนที่จะจ้องมองไปที่หลินหงด้วยท่าทางขึงขังจากนั้นก็พูดออกมาว่า"หลินหง,ขอบใจเจ้ามาก."

เป็นหลินหงคนนี้นั้นทำให้เขาสามารถรู้สึกถึงมิตรภาพเป็นครั้งแรกในสถาบันดาราสวรรค์แห่งนี้.

ด้วยความรู้สึกก่อนหน้านี้ที่เขานั้นรู้สึกเคลือบแคลงในตัวของหลินหง,ทำให้ใจของเย่ซิงเหอนั้นรู้สึกระอายใจเป็นอย่างมาก.

"พวกเราเป็นเหมือนพี่น้องกัน,ไม่จำเป็นต้องสุภาพขนาดนั้นก็ได้!" หลินหงยิ้ม,เขาโบกมือไปมาและพูดต่อว่า"จริงๆแล้วข้ากับเจ้านั้นมีปัญหาคล้ายๆกันนะ."

"ปัญหาอะไรอย่างงั้นรึ?"เย่ซิงเหอเพิ่งพิศ.

"ไม่มีสิ่งใดหรอก" หลินหังหัวเราะ "ข้ามีเรื่องจะขอร้องเจ้าเล็กน้อย,ข้าได้รับบาดแผลบางแห่ง,เจ้าช่วยรักษาข้าได้หรือไม่!"

หลินหงดึงแขนเสื้อของเขาขึ้น,เพียงแค่มองที่แขนของเขานั้นก็มีบาดแผลที่น่าตกใจหลายแห่ง.

เย่ซิงเหอถึงกับตกตะลึง,ด้วยอันซุยหยุนและหลินหงนั้นมีบาดแผลเช่นเดียวกัน,พวกเขาได้รับบาดแผลเช่นนี้ได้อย่างไร,นอกจากนี้บาดแผลของทั้งสองนั้นค่อนข้างที่จะแปลกประหลาดเหมือนกัน,ด้วยบาดแผลที่น่องของอันซุยหยุนนั้นเหมือนกับว่ามีใครสักคนจงใจใช้ใบมีดสร้างขึ้นมาก,หากแต่บาดแผลของหลินหงนั้น,เป็นเหมือนกับรอยบาดแผลที่เกิดจากระบี่แต่ก็มีลักษณะคล้ายคลึงกัน.

"อืม."เย่ซิงเหอนั่งลงอย่างเร่งรีบ,จากนั้นก็เริ่มช่วยรักษาบาดแผลของหลินหง.

ด้วยเศษเสี้ยวความอบอุ่นจากพลังแห่งดวงดารา,ซึมผ่านเข้ามายังร่างกายของหลินหง,หลินหงจ้องมองไปยังเย่ซิงเหอ.มีบางสิ่งบางอย่างที่เขารู้สึกมันได้สูญหายไปแล้ว,เขาได้ทุ่มเททุกสิ่งทุกอย่าง คิดหวังเพียงแค่ฝึกฝนตัวเอง,ในอดีตที่ผ่านมานั้น,เขาก็เป็นเหมือนดั่งเย่ซิงเหอ,เขามาจากตระกูลธรรมดาสามัญคนรับใช้ของตระกูลขุนนาง,ที่ธรรมดาและไร้เดียงสา,หลังจากนั้นทุกอย่างก็ได้เปลี่ยนไป.

เขากังวลเกี่ยวกับเย่ซิงเหอเล็กน้อย,เพราะเขาเห็นเย่ซิงเหอนั้นบริสุทธิ์ไร้เดียงสา,เขาอาจจะประสบกับความเจ็บปวดและสูญเสียตัวตนได้อย่างง่ายดาย,แต่หลินหงนั้นก็ไม่ต้องการที่จะให้เย่ซิงเหอนั้นกลายเป็นเหมือนเช่นเขาเลย.

"ดีขึ้นแล้ว."เย่ซิงเหอเผยยิ้มเล็กน้อย.

หลินหงจ้องมองไปที่แขนของตัวเอง,เขาเห็นว่าบาดแผลเหล่านั้นได้รับการรักษาเรียบร้อยแล้วกลับเป็นเหมือนตอนเริ่มต้น,ไม่มีแผลเป็นอีกด้วย!หลินหงถึงกับตกตะลึงภายในจิตด้วยความนับถือเลยทีเดียว,การรักษาของเย่ซิงเหอนั้นช่างน่าสะพรึงยิ่งนัก,โดยปรกตินั้นมันต้องเป็นความสามารถของผู้ใช้ศิลปะแห่งดวงดาราระดับชั้น 6 ดินแดนสวรรค์เพียงเท่านั้น,หากแต่วิธีดังกล่าวนั้นมันก็ยังไม่ได้รับผลที่ได้เหมือนกับเย่ซิงเหอเลย.

หลังจากเย่ซิงเหอช่วยหลินหงรักษาบาดแผลแล้ว,หลินหงก็ยังคงอยู่ในเต็นท์ของเย่ซิงเหอพร้อมทั้งนั่งบำเพ็ญยุทธ์กับเขา.

เย่ซิงเหอรู้วิธีการในการต่อสู้,ต้องการรู้เรื่องราวต่างๆของหลินหง,แต่หลินหงนั้นก็พยายามที่จะปกปิดความลับบางอย่างอยู่,เขาจึงไม่อยากจะเอ่ยถึงนัก,เย่ซิงเหอจึงทำได้แค่เพียงต้องทอดถอนใจ.

ค่ำคืนนี้แทบจะไม่มีอะไรจะบรรยายเลย.

เช้าวันถัดมา,เย่ซิงเหอเปิดตาของเขาขึ้น,เขาก็พบว่าหลินหงนั้นก็ยังคงนั่งบำเพ็ญยุทธ์ของเขาอยู่ห่างออกไปไม่ไกล.

ทันใดนั้น,ข้างนอกก็ได้ยินเสียงคนตะโกนออกมาด้วยท่าทางตกใจกระหืดกระหอบอยุ่.

"เกิดอุบัติเหตุขึ้นแล้ว!"

"เกิดอุบัติเหตุขึ้นแล้ว!"

ข้างนอกก็เกิดความวุ่นวายขึ้น.

หลินหงเปิดตาของเขาขึ้นในทันที,ดวงตาของเขานั้นปรากฏประกายแสงแห่งความตื่นตะหนกขึ้น,เขาจ้องมองออกมาพร้อมถามเย่ซิงเหอ,"ซิงเหอ,ข้างนอกเกิดอะไรขึ้นรึ?"

"ข้าก็ไม่รู้เหมือนกัน."เย่ซิงเหอก็รู้สึกงงงวยเล็กน้อย,ด้วยข้านอกนั้นได้ยินเสียงดังอึกทึก,จะต้องมีเรื่องอะไรที่ใหญ่โตเกิดขึ้นแน่นอน,จากนั้นเขาก็พูดต่อว่า "พวกเราไปดูกันเถอะ!"

"อืม."หลินหงพยักหน้า,เขาก็ยืนขึ้น พร้อมกับเดินไปข้างนอกกับเย่ซิงเหอ.

ด้านนอกนั้นเกิดความวุ่นวายไปทั่ว,เหล่านักเรียนต่างก็ออกมาจากเต็นท์แล้ว,จากนั้นก็เร่งรีบเข้ามาสอบถามเหตุการณ์.

เย่ซิงเหอนั้นเกิดความสงสัยเป็นอย่างมาก,จริงๆแล้วข้างนอกเกิดอะไรกันขึ้น,ทำไมเหล่านักเรียนถึงได้เกิดตกใจสับสนอลหม่าน.

พวกเขานั้นเพิ่งออกมาจากเต็นท์,จากนั้นเขาก็มองเห็นอันซุยหยุนเดินมายังพวกเขา.

"ศิษย์พี่อัน,ได้เกิดเหตุอันใดขึ้นอย่างนั้นรึ?"เย่ซิงเหอจ้องมองไปที่อันซุยหยุนพร้อมกับสอบถามด้วยความสงสัย.

อันซุยหยุนช่างดูสง่างามยิ่ง,ก่อนที่เขาจะจ้องมองมายังเย่ซิงเหอ,ชั่วขณะหลังจากนั้นก็พูดออกมาว่า"ก่อนอื่นอย่าเพิ่งถามอะไรมากมายนัก,ยังไม่มีใครรุ้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น,ถึงถามใครไปก็ไม่มีใครรู้,ตามข้ามา!"

ที่มาจากhttp://lnmtl.com/novel/star-martial-god-technique

#วิทยายุทธ์เทพแห่งการต่อสู้แห่งดวงดารา#Star Martial God Technique Light Novel#นิยายแปลไทย

Author(s)

Mad Snail
"ทากพิศดาร"(ฟาเปียว เตอะ วอหนิว) ผู้ประพันธ์

https://www.facebook.com/shareebookandducumentfree/