นิยายจีนแปลไทย Star Martial God Technique: Star Martial God Technique Chapter 25 Was stranded?

Star Martial God Technique Chapter 25 Was stranded?

นิยาย วิทยายุทธ์เทพการต่อสู้แห่งดวงดารา ตอนที่ 25 สะพาน?

บทที่ 25 สะพาน?

อันซุยหยุนจ้องมองไปที่เซี่ยหยุนหนิงด้วยความซาบซึ้งใจ,ถ้าไม่ได้เซี่ยหยุนหนิงช่วยไว้ล่ะก็,บางทีถ้าหล่อนอาจจะโดนต้อนจนมุมโดยเหลียงหยูก็ได้.

เย่ซิงเหอเองก็เต็มไปด้วยความซึ้งใจในตัวของหญิงสาวในชุดแดงเพลิง,แม้ว่าเขานั้นจะรู้ว่าเซี่ยหยุนหนิงยื่นมือเพื่อช่วยเหลือชื่อเสียงของอันซุยหยุนก็ตาม.

ใบหน้าของเหลียงหยูเปลี่ยนเป็นดำมืด,เขาไม่คาดคิดเลยว่าเซี่ยหยุนหนิงนั้นจะเข้าข้างเย่ซิงเหออย่างคาดไม่ถึง,นี่ไม่ใช่ว่าเขานั้นไม่ได้รับความยุติธรรมอย่างงั้นรึ.แม้ว่าเขานั้นต้องการจะจัดการกับเย่ซิงเหอด้วยความมุ่งร้าย,หากคำพูดและท่าทางของเซี่ยหยุนหนิงได้กล่าวออกมาแล้ว,เขาก็ไม่ยินดีที่จะพูดอะไรอีกครั้ง,ต้องไม่ลืมว่าเซี่ยหยุนหนิงนั้นเป็นหญิงสาวที่เขานั้นชอบอยู่

"ในเมื่อหยุนหนิงได้บอกเรื่องราวในตอนนั้นก็ไม่จำเป็นที่ต้องกล่าวอะไรอีก,แต่เจ้าก็ยังไม่หลุดพ้นจากข้อกล่าวหาอย่างสมบูรณ์หรอกนะ,เมื่ออาจารย์ใหญ่มาถึง,เขาจะเป็นคนตัดสินเอง!"เหลียงหยูแค่นเสียงอย่างเย็นชา.

เย่ซิงเหอขมวดคิ้ว,จ้องมองไปยังเหลียงหยูที่มีท่าทางสงบนิ่ง,เย่ซิงเหอรู้สึกรางๆว่าเหลียงเจียนนั้นคงไม่ได้โดนสังหารโดยหลียงหยู,ไม่เช่นนั้นแล้ว,เหลียงหยูคงจะไม่ทำเป็นเหมือนกับทองไม่รู้ร้อนเช่นนี้,ดูเหมือนว่าเรื่องราวมันจะซับซ้อนขึ้นอีกครั้งแล้ว,ใครที่เป็นคนทำกันนะ?

"ซิงเหอ,เจ้าดูรอบๆสิ,นี่ไม่เหมือนฝีมือของมนุษย์เลยนะ!" หลินหงกล่าว.

เมื่อได้ยินคำพูดของหลินหง,เย่ซิงเหอก็สังเกตเห็นรอยคมเขี้ยวที่ทำให้เหลียงเจียนเสียชีวิตมากกว่าเดิม,บนร่างของเหลียงเจียนนั้นมีบาดแผลมากมาย,เป็นความจริงว่านี่ไม่ใช่ลักษณะการโจมตีของมนุษย์,รอยฉีกขาดของแผลที่มีรอยลึกเข้าไปนั้นมันเหมือนกับกรงเล็บซะมากกว่า.

เหล่านักเรียนต่างพูดคุยกันไปต่างๆนาๆ,ใครที่น่าจะเป็นฆาตกรได้กัน.

อาจารย์ฉู่เซียนกล่าวออกมาอีกมุมมอง,"เหลียงหยูเจ้าอยากค้นหาฆาตกรให้เร็วพวกเราต่างเข้าใจดี,แต่เจ้าจะกล่าวสิ่งใดออกมาโดยไม่มีซึ่งหลักฐานได้เยี่ยงไร,พวกเราไม่สามารถที่จะระบุได้ว่าใครเป็นฆาตกรที่สังหารเหลียงเจียน,แต่ก็สามารถบอกโดยทั่วไปได้ว่า,ร่องรอยการต่อสู้ที่หลงเหลืออยู่ของเหลียงเจียนนั้นไม่ควรที่จะเป็นฝีมือของมนุษย์,เหลียงเจียนควรที่จะโดนสัตว์อสูรโจมตีจนตาย!"

"โดนโจมตีด้วยสัตว์อสูรบางตัวจนถึงแก่ความตายอย่างงั้นรึ?"

หลังจากได้ยินคำพูดของอาจารย์ฉู่เซียน,เหล่านักเรียนทั้งหมดถึงกับขวัญผวาเลยทีเดียว.

ถ้าไม่ใช่ฝีมือของมนุษย์แล้ว,นั่นก็หมายความว่าเย่ซิงเหอก็หลุดพ้นจากผู้ต้องสงสัยอย่างแน่นอนนะสิ!

เหล่านักเรียนต่างใคร่ครวญสังเกตดูพื้นที่โดยรอบ,เป็นความจริงว่าไม่เหมือนเป็นฝีมือของมนุษย์,โดยรอบนั้นทั้งต้นไม้อีกหลายต้นมีร่องรอยเหลืออยู่,มีหลายแห่งที่มีรอยลึกจมลงไป!

"ทำไมลูกพี่ลูกน้องของข้าถึงได้ใช้เวลาในตอนเย็นเดินมาไกลเช่นนี้,จนมาถึงที่ตรงนี้ล่ะ?"เหลียงหยูสอบถาม,เขายังไม่อยากที่จะยอมรับ,คาดไม่ถึงว่าเย่ซิงเหอนั้นจะหลุดจากผู้ต้องสงสัยอย่างคาดไม่ถึง.

"มันเป็นเรื่องที่พวกเราไม่สามารถบอกได้ชัดเจนนัก."อาจารย์ฉู่เซียนส่ายหัวไปมาก่อนที่จะกล่าวต่อว่า"รอท่านอาจารย์ใหญ่มาถึงค่อยตัดสินใจอีกครั้ง!นี่เป็นสัตว์อสูรอย่างน้อยสุดก็มีระดับแค่เพียง 3 ดินแดนสวรรค์,เช่นนั้นแล้วพวกเจ้าทุกๆคนจงระวังตัวกันให้ดี,บางทีมันอาจจะกลับมาโจมตีพวกเราอีกก็เป็นได้!"

เมื่อได้ยินคำพูดของอาจารย์ฉู่เซียน,ใบหน้าของพวกเขาก็เผยให้เห็นสายตาแห่งความร้อนรน,ต้องไม่ลืมว่าพวกเขานั้นยังไม่ได้มีประสบการณ์ในการต่อสู้มากมายนัก,ถ้ามีสัตว์อสูรดุร้ายเช่นนั้นเข้ามาจริงๆแล้ว,มันจะต้องเข้ามาโจมตีพวกเขาอย่างแน่นอน,นั่นเป็นสิ่งที่น่าสะพรึงกลัวจริงๆ.

เย่ซิงเหอขมวดคิ้วอีกครั้ง,แม้ว่าจะมีร่องรอยกลิ่นของสัตว์อสูรกระจายไปทั่ว,แต่ว่าเหลียงเจียนนั้นโดนสัตว์อสูรสังหารจริงๆอย่างงั้นรึ?ทำไมเหลียงเจียนต้องออกมาในเวลากลางคืนด้วยล่ะและยังปรากฏกายห่างออกมาจากที่พักหลายร้อยเมตรออกมาด้วย?

"ทุกๆคนไม่จำเป็นที่ต้องตื่นตระหนกให้มากมายนัก,แม้ว่ามันจะเป็นสัตว์อสูรที่มีระดับ 3 ดินแดนสวรรค์หรือเหนือยิ่งกว่านั้น,ตราบเท่าที่พวกเจ้ายังมีอาจารย์คอยดูแล,เหล่าอาจารย์ต้องปกป้องพวกเจ้าอย่างแน่นอน!"อาจารย์กล่าวปลอบโยนเด็กนักเรียนทุกคน.

ในขณะที่ทุกคนยังคงพูดคุยกันเรื่องต่างๆอยู่นั้น,อาจารย์คนหนึ่งก็เร่งรีบเข้ามา,อาจารย์คนนี้ใช้เวลาสองชั่วโมงในการเดินทางไปแจ้งข่าวสารแก่อาจารย์ใหญ่.

"เจ้าใช้เวลารวดเร็วเช่นนี้กลับมาได้อย่างงั้นรึ?เจ้าได้ทำการแจ้งข่าวแก่อาจารย์ใหญ่แล้วหรือไม่?"อาจารย์ฉู่เซียนนั้นอดสงสัยไม่ได้,ด้วยการเดินทางไปยังสถาบันดาราสวรรค์จากที่แห่งนี้นั้น,จำเป็นต้องใช้เวลาสองชั่วโมงอย่างเร็วที่สุด.

ใบหน้าของอาจารย์คนดังกล่าวซีดเผือด,มีร่องรอยแห่งความตื่นตระหนกและหวาดกลัว,กระซิบไปข้างหูของอาจารย์ฉู่เซียนด้วยเสียงเบาๆ.

อาจารย์ฉู่เซียนนั้นรุ้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก,เขาถึงกับสูญสิ้นคำพูดเลยทีเดียว,"เจ้าพูดอะไรงั้นรึ?ไม่มีไม้กระดานที่วางเป็นถนนใช้กลับมีคนไปทำลายลงอย่างงั้นรึ?"เพราะว่าข่าวที่ได้รับนั้นทำให้เขาตื่นตะลึงเป็นอย่างมาก,ดังนั้นอาจารย์ฉู่เซียนจึงไม่ได้กล่าวอะไรมากมายนัก.

ด้วยการได้ยินข่าวดังกล่าว,ใบหน้าของนักเรียนทั้งหมด,เผยให้เห็นถึงประกายแสงแห่งความกลัว,ไม่กระดานที่วางไว้เป็นถนนเพื่อใช้เดินทางมายังสถานที่ฝึกฝน,แต่ตอนนี้ไม้กระดานเหล่านั้นได้ถูกทำลายลงแล้ว,นั่นไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะต้องอยู่ที่นี่ไปตลอดอย่างงั้นรึ,พวกเขาไม่สามารถที่จะส่งข้อความใดๆออกไปจากข้างนอกได้แล้ว.

ไม่มีใครรู้เลยว่ามีสัตว์อสูรแบบใดที่ซ่อนตัวอยู่,พวกมันเตรียมที่จะล่าและสังหารพวกเขาได้ตลอดเวลา,แต่ไม้ดานที่เป็นสะพานให้พวกเขากลับไปกับไม่มีแล้ว!

ทุกๆคนนั้นอดไม่ได้เลยที่จะรู้สึกหวาดกลัว.

เย่ซิงเหอก็อยู่ในภาวะตกตะลึงด้วยเหมือนกัน,เขาและหลินฮ่องต่างสบตากัน,ภายในดวงตาของหลินฮ่องนั้นเผยออกมาให้เห็นถึงประกายเรื่องที่ไม่น่าเชื่ออยู่.

ไม่มีสะพานให้กลับแล้วอย่างงั้นรึ?

ใครเป็นคนทำกัน?เขาต้องการทำเพื่ออะไร?

อันซุยหยุนไม่คาดคิดเลยว่าสถานการณ์ต่างๆนั้นจะออกมาอย่างคาดไม่ถึงเช่นนี้,ภายในดวงตาของหล่อนนั้นเผยให้เห็นถึงประกายแสงแห่งความจริงจัง.เซี่ยหยุนหนิงที่อยู่ห่างออกไปก็รู้สึกเคร่งขรึมขึ้นด้วยเหมือนกัน.

อาจารย์ฉูเซียนคงต้องรักษาสถานการณ์ให้สงบก่อนเป็นอันดับแรก.

"จากนี้ทุกๆคนจงเชื่อฟังคำแนะนำของข้า,ในที่แห่งนี้มีอาจารย์อยู่หกคน,อาจารย์แต่ล่ะคนนั้นจะรับผิดชอบนักเรียนห้าถึงหกคน,พวกเจ้าจงเลือกกลุ่มด้วยตัวเจ้าเองแล้วไปอยู่ในสถานที่เดียวกัน!"อาจารย์ฉูเซียนได้เงียบไปชั่วขณะก่อนที่จะเอ่ยเรื่องเร่งด่วนออกมา,เพื่อที่จะป้องกันนักเรียนของเขา,เพื่อที่จะหลีกเลี่ยงเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดอีกครั้ง.

"หยุนหนิง,ข้าและเจ้าควรจะรวมกลุ่มกันนะ!"เหลียงหยูจ้องมองออกไปพร้อมทั้งเอ่ยปากพูดกับเซี่ยหยุนหนิง.

"ไม่มีความจำเป็น,ข้าและซุยหยุนแค่สองคนก็เพียงพอแล้ว!"เซี่ยหยุนหนิงปฏิเสธอย่างเคร่งขรึม,ก่อนจะเดินไปหาอันซุยหยุน.

ด้วยเห็นท่าทางของเซี่ยหยุนหนิงที่แสดงสีหน้าเช่นนั้นแล้ว,ในดวงตาของเหลียงหยูก็มีประกายแสงแห่งความโกรธอยู่ด้วย,เขาได้ทำทุกอย่างเพื่อที่จะพูดคุยกับเซี่ยหยุนหนิง,หากแต่โดนเซี่ยหยุนหนิงปฏิเสธอย่างไม่มีเยื่อใยโดยตลอด,เขาแอบที่จะตั้งคำมั่นในใจของเขาว่าสักวันหนึ่งเขาจะต้องทำให้เซี่ยหยุนหนิงนั้นกลายมาเป็นผู้หญิงของเขาให้ได้.

อันซุยหยุนจ้องมองไปยังเย่ซิงเหอ,เย่ซิงเหอก็พยักหน้าตอบรับ.

ในที่สุด อันซุยหยุน,เย่ซิงเหอ,เซี่ยหยุนหนิง,หลินหงและโม่หยูก็ได้รวมตัวกันโดยมีอาจารย์คนหนึ่งที่มีชื่อว่า หงหยวนเป็นผู้นำ.

เจ้าหนิงเอ๋อและอญิ๋งหลิว ต้องการที่จะรวมกลุ่มกับเย่ซิงเหอ,หากแต่เมื่อเห็นอันซุยหยุนและเซี่ยหยุนหนิง,ที่มุมปากของหล่อนก็แค่นเสียงอย่างเย็นชา,จ้องมองไปยังกลุ่มพวกเขา,มองเห็นข้างหลังของอันซุยหยุน,เจ้าหนิงเอ๋อแอบที่จะเย้ยหยันอยู่ภายในใจ,อันซุยหยุนนี้ช่างเป็นหญิงสาวที่ไร้ซึ่งศักดิ์ศรีซะจริง,หล่อนนั้นมีคู่หมั้นอยู่แล้ว,หล่อนจ้องมองอย่างเย็นชาด้วยท่าทางหยิ่งผยอง,หญิงชั่วชายโฉดคงฝังเขาไปในกระดูกแล้วซินะ!

"ด้วยระยะเวลาที่จะทำให้ฝั่งสถาบันดาราสวรรค์นั้นรู้ถึงสิ่งผิดปรกติที่สนามทดสอบนั้นคงต้องใช้เวลาอย่างน้อย 1-2 วัน,เมื่อพวกเรารับรู้ถึงสะพานไม้ดานที่ถูกทำลายลงนั้น,บางทีอาจจะต้องใช้เวลาอย่างน้อยกว่า 35 วันเพื่อที่จะสร้างสะพานจนมาถึงที่นี่ได้,สำหรับอาหาร,ก็คงสามารถหาเนื้อ,โดยไล่ล่าเนื้อของวิหกเปลวเพลิงหากแต่เนื้อที่ได้อาจจะมีรสขมนิดหน่อย,แต่ก็คงสามารถทดแทนความหิวได้!"อาจารย์ฉู่เซียนเงียบไปชั่วขณะ,ยังไงซะเรื่องเร่งด่วนในตอนนี้,คงจะต้องหลีกเลี่ยงการถูกไล่ล่าและโดนสังหารกับสิ่งที่คาดไม่ถึง.

อาจารย์ฉู่เซี่ยนจ้องมองลงไปยังศพของเหลียงเจียน,แล้วกล่าวว่า"พวกเราคงต้องฝังศพของเขาก่อนอันอับแรก,อีกหลายวันที่พวกจะไปจากที่นี้ได้คงไม่สามารถที่จะป้องกันศพของเขาได้ตลอด,ถ้าปล่อยศพของเหลียงเจียนไว้เช่นนี้คงจะเป็นการล่อเหล่าสัตว์อสูรที่แข็งแกร่งเข้ามาได้,และศพของเขาก็จะโดนกินในทันที!"

ขณะที่ได้ยินคำพูดของอาจารย์ฉู่เซียน,ในใจของเย่ซิงเหอก็คิดอะไรได้บางอย่าง,ความจริงถ้าเหลียงเจียนโดนสัตว์อสูรโจมตี,ทำไมศพของเหลียงเจียน,ถึงไม่โดนกินล่ะ?

"อาจารย์ฉู่เซียน,ถ้าทำการฝั่งศพลูกพี่ลูกน้องของข้าแล้ว,นั่นก็ไม่หมายความว่าร่องรอยของฆาตกรต้องหายไปอย่างงั้นรึ?"เหลียงหยูนั้นรู้สึกไม่ยินดีนักจึงได้กล่าวออกมา.

ที่มาจากhttp://lnmtl.com/novel/star-martial-god-technique

#วิทยายุทธ์เทพแห่งการต่อสู้แห่งดวงดารา#Star Martial God Technique Light Novel#นิยายแปลไทย