วันอาทิตย์ที่ 19 มีนาคม พ.ศ. 2560

Star Martial God Technique Chapter 190 Was ambushed

Star Martial God Technique Chapter 190 Was ambushed

นิยาย วิทยายุทธ์เทพการต่อสู้แห่งดวงดารา ตอนที่ 190 ลอบโจมตี


บทที่ 190 ลอบโจมตี



มีการพูดคุยกันอีกมากมายกับเจ้าเมืองเซี่ย,หากแต่เจ้าเมืองเซี่ยก็ไม่ได้บอกกล่าวว่าเซี่ยหยุนหนิงนั้นเดินทางไปยังที่แห่งใดกัน.


"ท่านเดินทางมายังเมืองบรรพชนสวรรค์นั้น,ไม่มีจุดหมายอื่น,เพียงแค่มาหาข่าวอย่างไร้จุดหมายอย่างงั้นรึ?,ข้าเดินทางมายังที่แห่งนี้ยังไม่มีเวลาว่างเลย,ด้วยต้องยุ่งวุ่นวายจัดการกับธุรกิจมูลค่าหลายพันตำลึงทองนี่!"เซี่ยนเถาเถาเม้มริมฝีปากอย่างเบื่อๆ,"ด้วยธุรกิจที่ข้าต้องจัดการนี้ดังนั้นจึงทำให้ข้าไม่สามารถไปใหนได้เลย,ข้าเองจึงไม่มีที่ที่จะสามารถไปได้เลย."

"เช่นนั้น."เย่ซิงเหอคิดอยู่ชั่วขณะก่อนที่จะกล่าวว่า,"เช่นนั้นจะเดินทางไปยังตระกูลของข้าซักครั้งสิ"


เมื่อตกลงกันได้ทั้งกลุ่มจึงได้เดินทางออกจากเมืองบรรพชนสวรรค์.


ด้วยบรรยากาศโพล้เพล้,ภายในเมืองความมืดเริ่มคลืบคลานเข้ามาแล้ว,ดวงจันทราเริ่มสาดแสง,หากแต่วันนี้ดูไร้ซึ่งหมู่ดวงดารา,ด้วยวรยุทธ์ของเย่ซิงเหอและคนอื่นๆแล้ว,จึงไม่ได้เป็นปัญหาใดที่จะเดินทางในเวลามืดเช่นนี้.



กลุ่มของพวกเขาได้มุ่งตรงผ่านไปบนถนนเส้นหลัก.


"ในเวลานี้,พี่รอง,หากว่าท่านต้องการอาวุธหรือสิ่งใดจากตระกูลของข้า,ท่านสามารถสั่งจากข้าได้โดยตรง,ข้าสามารถส่งให้กับท่านได้ทุกสิ่งเลย,นิกายเทพประดิษฐ์ของพวกเรานั้นมีทุกสิ่งให้เลือกสรรเลยทีเดียว!"เซี่ยนเถาเถากล่าวออกมาพลางหัวเราะอย่างสุขใจ.


ด้วยอาวุธในเวลานี้นั้น,เป็นสิ่งที่ทุกหนทุกแห่งต่างต้องการอันด้วยมาถึงแล้วซึ่งความวุ่นวายของดินแดน.


"ตระกูลของข้านั้นไม่ได้ต้องการอาวุธแต่อย่างใด,แต่ว่าข้ามีความคิดหนึ่ง,หากว่าเจ้าต้องการขายอาวุธล่ะก็,ช่วยขายแล้วส่งไปคฤหาสน์หัวหน้าองค์รักษ์ฝ่ายเหนือได้ใหม."เย่ซิงเหอกล่าวออกมาด้วยคิดว่าคฤหาสน์หัวหน้าองค์รักษ์ฝ่ายเหนือน่าจะขาดสิ่งของดังกล่าวมากกว่า.


"เข้าใจแล้ว."เซี่ยนเถาเถายิ้มออกมาพลางกล่าวต่อไปว่า,"ได้ยินว่าพี่รองมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับองค์หญิงคฤหาสน์หัวหน้าองค์รักษ์ฝ่ายเหนือ,ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะเป็นเรื่องจริงสินะ.หลังจากคฤหาสน์หัวหน้าองค์รักษ์ฝ่ายเหนือได้ประกาศก่อการปฏิวัติ,ได้มีกลุ่มผู้กล้ามากมายได้เข้าร่วม,อิทธิพลของพวกเขาก็ขยายขนาดขึ้นอย่างมากมาย,พวกเขาในตอนนี้คงจะขาดแคลนอาวุธเป็นแน่แท้,นับจากวันนี้ข้านิกายเทพประดิษฐ์จะขายอาวุธและชุดเกราะต่อคฤหาสน์หัวหน้าองค์รักษ์ด้วยราคาลดพิเศษ 50 เปอร์เซ็นเลย."


"นั่นต้องขอบคุณเป็นอย่างมาก."เย่ซิงเหอพูดพลางเผยยิ้มออกมา.


."พวกเราเป็นพี่น้องกันอย่าได้เกรงใจ,หากว่าคฤหาสน์หัวหน้าองค์รักษ์ฝ่ายเหนือกระทำการสำเร็จล่ะก็,หลังจากนี้บางทีนิกายเทพประดิษฐ์ของพวกเรา,คงต้องให้พี่รองพิจารณาเรื่องธุรกิจของพวกเราด้วย,"เซี่ยนเถาเถากล่าวต่อไปอีกว่า,"เมื่อเวลานั้นมาถึงล่ะก็พี่รองอย่าได้ลืมน้องสามคนนี้ล่ะ!"


"นี่เม็ดยาสำหรับน้องสาม!"เย่ซิงเหอได้มอบเม็ดยาแก่เซี่ยนเถาเถาซึ่งก่อนหน้านี้เย่ซิงเหอได้มอบเม็ดยาเทวะนี้แก่เจ้าเมืองเซี่ย.


"นี่มันเม็ดยาเทวะใช่หรือไม่?"เซี่ยนเถาถึงกับจ้องมองตาค้าง,ด้วยความตื่นเต้นก่อนที่จะกล่าวต่อไปอีกว่า,"ข้าจะรีบบอกไปยังตระกูล..,ไม่นึกเลยว่าพี่รองจะมีสมบัติที่ล้ำค่าเช่นนี้!ด้วยเม็ดยาล้ำค้าเช่นนี้ข้ายินดีมากนัก,ด้วยเม็ดยาเทวะที่วิเศษนี้,ข้าสามารถให้ตระกูลของข้าส่งมอบอาวุธและชุดเกราะ 100,000 ชุด ส่งมอบให้กับคฤหาสน์หัวหน้าองค์รักษ์ฝ่ายเหนือได้เลย!"



เย่ซิงเหอเผยยิ้มออกมา,เป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยมมาก,นับว่าเป็นของขวัญชั้นดีที่สามารถส่งมอบให้กับคฤหาสน์หัวหน้าองค์รักษ์ฝ่ายเหนือทีเดียว.


"ด้วยเม็ดยาเทวะนี้,ข้าไม่สามารถที่จะปฏิเสธมันได้เลย,ท่านรู้ใหมว่าตระกูลของข้านั้น,ผู้อาวุโสของตระกูลได้ตรากตรำสร้างอาวุธมากว่าหลายสิบปีแล้ว,เขาเหนื่อยล้าเต็มทน,แรงกายที่มีก็ไม่ดีแล้ว,ไม่มีใครรู้เลยว่าท่านจะจากไปเมื่อใด,ข้ายังต้องการที่จะให้ท่านอยู่กับข้าไปอีก,ด้วยยาเทวะเม็ดนี้เป็นของที่มีคุณภาพยิ่งนักที่จะสามารถยืดอายุของท่านไปได้อีก!"

เซี่ยนเถาเถาถอนหายใจเข้าหนึ่งครั้ง,"หากว่าท่านผู้อาวุโสจากไปก่อนล่ะก็,จะเหลือแค่เพียงข้าและท่านย่าก็จะกลายเป็นม่าย,ถึงจะไม่มีใครแทนที่ใครได้,ถึงจะไม่มีใครหนีความตายได้,หากแต่ทำได้ละก็,ข้าก็ต้องการให้ท่านอยู่กับข้าอีกสักหลายปี,ข้ายังต้องการให้ท่านอยู่จนกลายเป็นท่านบรรพชนเลยด้วย."


ได้ยินคำพูดของเซี่ยนเถาเถา,เย่ซิงเหอเองถึงกับใจสั่นไหวเล็กน้อย,แม้ว่าเซี่ยนเถาเถาจะกล่าวว่าเบาใจได้อีกเปราะหนึ่ง,ทว่าเย่ซิงเหอก็สามารถสัมผัสถึงมันได้,ความจริงแล้วเซี่ยนเถาเถานับว่าเป็นคนกตัญญูเป็นอย่างมาก,แม้แต่เรื่องที่เขาต้องการหาของขวัญให้กับท่านปู่ของเขาเพียงอย่างเดียวเท่านั้น,ทว่าเขาได้ทำทุกๆอย่างที่เป็นไปได้เพื่อปู่ของเขา,นอกจากนี้ด้วยเม็ดยาเทวะที่เขาได้ไปนั้น,เขาไม่เคยคิดที่จะกินมันเลย,หากว่ามีอีกหนึ่งเขาคงจะมอบมันให้กับบิดาของเขาอีกคนแน่.


การที่เขาเป็นคนมีกตัญญูเช่นนี้,นับว่าเป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยมเลยทีเดียว.



"ข้ารู้สึกเห็นใจเจ้าตามที่ได้กล่าวออกมา, นี่ยากเทวะอีกสองเม็ด,รับมันไปสิ!"เย่ซิงเหอได้มอบยาอีกสองเม็ดให้กับเซี่ยนเถาเถา.


"นี่มัน."เซี่ยนเถาเถาจ้องมองสายตาไม่กระพริบไปที่เย่ซิงเหอ,ใจของเขาสั่นไหวอย่างรุนแรง,ต้องไม่ลืมว่ายาเม็ดเทวะเหล่านี้นั้นเป็นสิ่งของที่ประเมินค่าไม่ได้เลยก็ว่าได้.


"เจ้าเป็นพี่น้องของข้า,ไม่จำเป็นต้องเกรงใจ!"เย่ซิงเหอโบกมือไปมาพร้อมทั้งกล่าวออกมา.


เซี่ยนเถาเถาไม่รู้เลยว่าควรจะกล่าวอะไรออกไป,เขาคิดอยู่ชั่วขณะก่อนที่จะกล่าวออกไปอย่างจริงจัง,"ด้วยความกรุณาของพี่รอง,ข้าไม่รู้จะขอบคุณอย่างไร,หรือตอนแทนอะไรได้,คงทำได้แค่เพียงเมื่อข้ากลับไปยังนิกายเทพประดิษฐ์,เพื่อมอบเม็ดยาแก่ท่านปู่และท่านพ่อแล้ว,ข้าก็จะทำการสนับสนุนคฤหาสน์หัวหน้าองค์รักษ์ฝ่ายเหนืออย่างเต็มที."


ด้วยหัวหน้าองค์รักษ์ฝ่ายเหนือมีบุตรสาวเพียงคนเดียว,ซ้ำยังเป็นคนรักของพี่รองของเขา,นอกจากนี่เซี่ยซุนเองก็มีท่าทางโปรดปราณเย่ซิงเหอเป็นอย่างมาก,นิกายเทพประดิษฐ์คงไม่สามารถตอบแทนเป็นอย่างอื่นไปได้,นอกจากช่วยเหลือคฤหาสน์หัวหน้าองค์รักษ์ฝ่ายเหนือ,หากว่าพวกเขาสามารถประสบความสำเร็จในครั้งนี้ได้,เย่ซิงเหอได้กลายเป็นบุตรเขยของคฤหาสน์หัวหน้าองค์รักษ์ฝ่ายเหนือ,ในอนาคตข้างหน้านั้นแทบจะไม่สามารถจินตนาการถึงได้เลย.


ด้วยความเห็นของคนอื่นๆนั้น,เซี่ยนเถาเถาล้วนแล้วแต่ถูกมองว่าเป็นเหมือนดั่งแกะดำของตระกูล,ยกเว้นเรื่องใช้เงินอย่างไม่มีแก่นสาร,ด้วยเขานั้นเกิดมาในตระกูลนิกายเทพประดิษฐ์เป็นดั่งครอบครัวพ่อค้า,ตั้งแต่เด็กจนโตเขาเคยเห็นและได้ยิน,หากว่ามีหนี้แล้วจะต้องชดใช้คืน


ขณะที่พวกเขานั้นกำลังสนทนากัน,ทันใดนั้นเย่ซิงเหอก็รู้สึกได้ถึงกลิ่นอายที่อยู่รอบๆที่ดูเหมือนจะไม่ถูกต้อง,ภายในดวงตาของเขานั้นมีประกายแสงเป็นประกายพร้อมกับหรี่ตาเล็กลง,ด้วยสายตาของเขานั้นกวาดไปยังป่าที่อยู่ไกลออกไป.


ด้วยความมืดสลัวของเวลากลางคืน,มีอะไรที่คลุมเคลือล้อมรอบป่าแห่งนี้เอาไว้.


"มีอะไรรึ?"เซี่ยนเถาเถาตระหนักได้ถึงอะไรบางอย่าง.


"พวกเราถูกล้อมเอาไว้แล้ว!"เย่ซิงเหอกล่าวออกมาด้วยเสียงที่ขึงขัง.


"ถูกล้อมรึ?เป็นใครกัน?"เซี่ยนเถาเถารู้สึกสงสัยเล็กน้อย,เป็นใครกันที่กล้าทำเช่นนี้?


เย่ซิงเหอส่ายหน้าไปมา,เขาลังเลอยู่,ด้วยเหล่าองค์รักษ์ของเซี่ยนเถาเถารวมเขาแล้วสิบห้าคน,มีระดับแปดดินแดนสวรรค์หนึ่งคน,ระดับ 7 ดินแดนสวรรค์สามคน,นอกนั้นอย่างมากสุดก็แค่ระดับ 6 ดินแดนสวรรค์,นอกเหนือจากเจ้าเขี้ยวขาว,ไม่มีใครรับรู้ได้ถึงฝ่ายตรงข้าม,หากว่าฝ่ายตรงข้ามบุกเข้ามาล่ะก็,จะต้องเกิดการสูญเสียอย่างหนักแน่นอน.


"ท่านแม่ทัพเซี่ยน,ตามพวกเรามาตั้งนานแล้ว,ท่านควรจะออกมาได้แล้ว!"เซี่ยนเถาเถาจ้องมองไปยังป่า,พร้อมกับแค่นเสียงออกมาอย่างเย็นชา.



"ด้วยข่าวฉาวโฉ่ที่กล่าวว่านายน้อยเซี่ยนเป็นเพียงแกะดำของตระกูลดูเหมือนว่าจะเป็นเพียงข่าวโคมลอย,ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่เรื่องจริง,ไม่คาดคิดเลยว่าพวกเราแอบตามมาอย่างระวังเช่นนี้,นายน้อยเซี่ยนกลับมองออกได้."เสียงดังกล่าวดังออกมาจากภายในป่า,เขาคือเซี่ยเต๋อนั่นเอง.


ที่มาจากhttp://lnmtl.com/novel/star-martial-god-technique

#วิทยายุทธ์เทพแห่งการต่อสู้แห่งดวงดารา#Star Martial God Technique Light Novel#นิยายแปลไทย
Author(s)

https://www.facebook.com/shareebookandducumentfree/

27 ความคิดเห็น:

  1. ศึกนี้ใครจะยุใครจะไป ติดตามกันต่อไป

    ตอบลบ
  2. นั่นไง หัวร้อนดักตุ๋ยในป่า ก็หวังว่าจะไม่หน้าแหกซะเองละนะ = =

    ตอบลบ
    คำตอบ
    1. เดี๋ยวเจอเรียก หมาป่าโดนแดรกหมดแน่ 555+

      ลบ
  3. ขอบพระคุณมากๆครับ

    ตอบลบ
  4. ขอบคุณคับคุณเต่อมาดักขอไห้หมากัดตาย555

    ตอบลบ
  5. ขอบคุณคับคุณเต่อมาดักขอไห้หมากัดตาย555

    ตอบลบ
  6. ขอบคุณครับ ท่าทางได้ไฟ่กันแน่ๆ พระเอกจะไหวรึป่าว

    ตอบลบ
  7. มาให้เชือดแท้ๆ 555+

    ตอบลบ
  8. ขอบคุณครับ ขออีกตอนนะครับ ได้โปรดดดด

    ตอบลบ
  9. หาเรื่องผิดคนแล้ววว

    ตอบลบ
  10. ได้เวลาให้อาหารหมาแล้วสินะ!

    ตอบลบ
  11. ขอบคุณ..ครับ ..ลุยเลย...ฆ่ามัน...

    ตอบลบ
  12. ขอบพระคุนหลายครับบบ

    ตอบลบ
  13. นี่มัน ดักตบไก่ นี่หว่า 555

    ตอบลบ
  14. อ่านเรื่องนี้ขัดใจนิสัยพระเอกชิบ ของดีๆไม่กินเพิ่มระดับตัวเองมั่งหว่า

    ตอบลบ