Star Martial God Technique Chapter 197 Dragon Gallop Army

Star Martial God Technique Chapter 197 Dragon Gallop Army

นิยาย วิทยายุทธ์เทพการต่อสู้แห่งดวงดารา ตอนที่ 197 กองกำลังมังกรบิน

บทที่ 197 กองกำลังมังกรบิน

โจวฮวานถึงกับต้องลูบไปที่คอของตัวเองในทันที,ด้วยเสื้อผ้าที่ขาดวิ่น,แน่นอนว่ามันไม่สามารถปกปิดรอยปานของเขาได้อย่างแน่นอน,เย่ซิงเหอคงรู้แล้วว่ามีเครื่องหมายดังกล่าว,ทว่าเย่ซิงเหอกับบอกว่าไม่เคยเห็น.

ด้วยการให้ที่พักพิงต่อเขา,แม้แต่กล้าขัดขืนกองกำลังมังกรบินอีกด้วย.

ดวงตาของโจวฮวานนั้นคลอเบ้าไปด้วยน้ำตา,เขาเพียงคนเดียวที่หนีมาได้,บิดามารดาของเขาทั้งคู่ต้องตายไป,เขาต้องกล้ำกลืนฝืนทนร้องไห้,ถูกขโมยชีวิตไปถูกทำร้ายอย่างป่าเถื่อน,ซ้ำยังถูกไล่ล่า,เขาไม่สามารถที่จะมองหาจุดหมายในชีวิตที่จะสามารถมีชีวิตเอาไว้ได้เลย.

"หากไม่ต้องการที่จะแก้แค้นแทนบิดามารดาล่ะก็,เขาคงไม่อยากจะมีชีวิตอีกต่อไปแล้ว.

จนกระทั่งเดินทางมาถึงเมืองปลาคาร์ปสีน้ำเงิน,ตระกูลขนนกสีฟ้าที่ให้อาหารแก่เขา,ทุกคนล้วนแล้วแต่เต็มเปี่ยมไปด้วยความเมตตา,ทำให้เขาคิดอยากจะอยู่ที่ตระกูลขนนกสีฟ้า,เขาไม่ได้ต้องการที่จะสร้างปัญหาให้,ไม่ได้ต้องการที่จะเป็นคนเนรคุณ,ไม่รู้จริงๆว่ากองกำลังมังกรบินจะไล่ตามเขามาถึงที่นี่.

โจวฮวานคิดได้ว่าไม่สามารถซ่อนตัวได้อีกแล้ว,คิดว่าตระกูลขนนกสีฟ้าจะต้องถูกจัดการไปเพราะเขาแน่,ต้องไม่ลืมว่าพวกมันได้ไล่ตามเขามา,การที่ต่อต้านกองกำลังมังกรบิน,ก็หมายถึงการต่อต้านราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์.

แต่ว่าในตอนนี้นั้น,เย่ซิงเหอได้ปฏิเสธกองกำลังมังกรบินไปแล้ว!

ได้ยินคำพูดของเย่ซิงเหอ,หวังหลินโกรธอย่างรุนแรง,"เจ้าควรที่จะรู้นะว่าให้ที่พักพิงต่อผู้กระทำผิด,จะต้องถูกลงโทษประหารเก้าชั่วโคตร,เป็นยิ่งกว่าอาชญากรรม!หากยังไม่เปิดประตูเมืองอีกล่ะก็,พวกข้าจะบุกเข้าไปค้นเอง,หากพวกข้าเข้าไปได้ล่ะก็อย่าหาว่าพวกเราโหดร้าย,นำกองกำลังมาโจมตีเจ้าซะล่ะ!"

ได้ยินคำพูดของหวังหลินแล้ว,เย่ซิงเหอกล่าวออกมาอย่างไม่ใยดี,เกี่ยวกับการบุกเข้ามาเลย."เชิญท่านหัวหน้าบุกมาได้เลย,!ข้าไม่เคยเห็นคนที่ท่านได้กล่าวมาเลย,ตอนนี้มีแต่เหล่าคนที่ไร้บ้านและเพื่อนของข้าทั้งนั้น,หากข้าไม่สามารถให้ที่ปลอดภัยกับพวกเขาจะสร้างที่พักพิงนี้ขึ้นมาทำไมล่ะ?ท่านแม่ทัพโปรดกลับไป,หากว่าท่านแม่ทัพยังตามตื้อไม่เลิก,ถึงแม้จะต้องถูกโจมตี,ตระกูลขนนกสีฟ้าของข้าหาได้หวาดกลัวที่จะต่อสู้."

เย่ซิงเหอส่งสัญญาณ,ได้ยินเพียงแค่เสียงของจ้าวเขี้ยวขาวที่คำรามหอนไปในอากาศ.

เพียงแค่เสียงจ้าวเขี้ยวขาวดังขึ้นไม่นาน,ก็เห็นกลุ่มของหมาป่าอสูรปรากฏขึ้นไม่ไกลออกไป,พวกมันจับจ้องดวงตาเป็นประกายส่งมายังหวังหลิน.

เห็นฝูงหมาป่าอสูร,ภายในใจของหวังหลินและลูกน้องหัวใจถึงกับเย็นยะเยือบขึ้นมาทันใด.

"ท่านแม่ทัพ,หมาป่าอสูรระดับ 9 ดินแดนสวรรค์!เป็นไปได้ว่าหมาป่าอสูรเหล่านี้ถูกสั่งให้ปรากฏตัวออกมา.!"

หัวใจของหวังหลินถึงกับสั่นกระตุก,เขาไม่คาดคิดเลยว่าเพียงแค่ตระกูลเล็กๆในเมืองบรรพชนสวรรค์,กล้าที่จะต่อต้านกองกำลังมังกรบินของพวกเขา,นอกจากนี้ความแข็งแกร่งที่มีนั้นช่างน่ามหัศจรรย์ยิ่งนัก,แค่เพียงหมาป่าฝูงนี้,ก็ทำให้พวกเขาต้องหวั่นวิตกแล้ว,เขารู้ว่าหมาป่ากลุ่มนี้เป็นการเตือนพวกเขาของตระกูลขนนกสีฟ้า,หากว่าพวกเขาไม่จากไปล่ะก็,ฝูงหมาป่าอสูรอาจจะโจมตีเข้ามาแน่นอน!

หวังหลินจ้องเขม็งไปยังเย่ซิงเหอที่อยู่บนกำแพง,พร้อมกับตะโกนออกมาด้วยเสียงอันขึงขัง,"หวังว่าพวกเจ้าจะไม่ซ่อนคนเอาไว้ภายในตระกูลนะ,หากเป็นเช่นนั้นล่ะก็พวกเจ้าจะต้องได้รับผลอย่างสาสมแน่,พวกเราจะจัดการเมืองอันเล็กกระจ้อยร่อยนี้อย่างแน่นอน!"

"ถึงมีคนที่พวกเจ้าตามหาอยู่ที่นี่จริงๆ,พวกนายท่านทั้งหลายก็ไม่ต้องกลับมาอีก!"เย่ซิงเหอกล่าวออกไล่ตามหลัง.

หวังหลินตะโกนออกมาเสียงดังเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง,"พวกเรากลับ!"

เหล่าทหารม้ากองกำลังมังกรบินก็เดินทางกลับไป.

จ้องมองไปยังกลุ่มคนของหวังหลินที่กำลังจากไป,เซี่ยนเถาเถากล่าวออกมาว่า"ไม่รู้ว่าคนที่พวกเขาตามหานั้นมีต้นกำเนิดอย่างไร,ที่ทำให้พวกเขานั้นดูใส่ใจจนไม่คาดคิด,พี่รอง,หากว่าพวกเราทำลายสัมพันธ์กับกองกำลังมังกรบินแล้ว,สถานการณ์ของพวกเราจะไม่เป็นการดีแน่!"

เย่ซิงเหอชำเลืองมองไปยังที่ไกลออกไป,ก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า,"ไม่ช้าก็เร็วมันก็ต้องมาถึง,หากตระกูลขนนกสีฟ้าของข้ายังคอยปกป้องผู้คนมากมาย,สักวันหนึ่งจะมีคนตามมาทำลายล้างเป็นแน่!"

"พี่รอง,เช่นนั้นพวกเราก็ควรจะเตรียมการแต่เนิ่นๆน่าจะเป็นการดี,หากว่าเมื่อไหร่ที่กองกำลังมังกรบินยกทัพมาใกล้,เมื่อเวลานั้นมาถึงต้องเกิดเรื่องวุ่นวายขึ้น.คงจะเป็นเรื่องที่ไม่ง่ายแน่!"เซี่ยนเถาเถากล่าว.

"อืม,ข้าจะให้คนของตระกูลขนนกสีฟ้าเตรียมตัวตั้งแต่วันนี้,พร้อมกับรับสมัครผู้ลี้ภัย,ที่ยินดีที่จะฝึกฝนในทันที!"เย่ซิงเหอกล่าวออกมาด้วยในเวลานี้นั้น,เย่ซิงเหอรู้สึกว่าอาจจะเริ่มเข้าสู่ช่วงวิกฤติ,มากขึ้นกว่าเดิมแน่,ดังนั้นเขาจึงคิดว่าควรที่จะเร่งรีบเพิ่มความแข็งแกร่งให้มากคงเป็นการดี.

ได้ยินคำพูดของเย่ซิงเหอแล้ว,ภายในดวงตาของเซี่ยนเถาเถาเป็นประกายชื่นชมเป็นพิเศษ.

ที่หลบซ่อนอยู่หลังเสาไม้นั้นขณะที่เย่ซิงเหอและเซี่ยนเถาเถาพูดคุยกัน,โจวฮวานก็ได้ฟังอยู่ไม่ไกลด้วยความรุ้สึกตื่นตะลึง.

"เจ้าออกมาแล้วสินะ!"เย่ซิงเหอจ้องมองไปยังโจวฮวานพลางเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.

"นายน้อยเย่,ท่านรู้ว่าคนเหล่านั้นต้องการที่จะค้นหาข้า,ใช่ใหม?"โจวฮวานคิดแล้วก็คิด,จนไม่สามารถที่จะทนในที่สุดก็ได้สอบถามออกมา.

"อืม,ปานสีม่วงบนคอของจ้านั้นมันชัดเจน,ทุกๆคนต่างก็เห็นกันทั้งนั้น."เย่ซิงเหอพยักหน้า.

"ทำไมไม่มอบข้าไปให้พวกเขาล่ะ,พวกท่านไม่รุ้ถึงสถานะพวกเขาหรอกรึ?ไม่รู้รึว่าหากต่อต้านกองกำลังมังกรบินแล้วจะได้รับผลตามมาเช่นใด?"โจวฮวานสอบถาม.

"เจ้าพูดอะไรอย่างงั้นรึ?"เย่ซิงเหอยิ้มออกมาเล็กน้อย,"ในเมื่อเจ้าเดินทางมายังเมืองปลาคาร์ปสีน้ำเงินแล้ว,พวกเรายินดีที่จะให้ที่พักพิงแก่เจ้า,หากเจ้าจะไปหรืออยู่,พวกเราย่อมไม่สามารถบังคับเจ้าได้.!"

"แต่ว่า"โจวฮวานไม่สามารถที่จะอดทนจนอยากจะกล่าวอะไรสักอย่างออกมา.

เย่ซิงเหอตบไปที่บ่าของโจวฮวานพร้อมกับกล่าวว่า,"เจ้ากลับไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า,ทำการปกปิดสัญลักษณ์ที่คอของเจ้าซะ,พวกคนเหล่านั้น,บางทีพวกเขาอาจจะไม่ได้มีวิธีเดียว,อาจมีวิธีอื่นๆด้วยก็ได้,เจ้าจะต้องระมัดระวังตัวเอาไว้,"หลังจากกล่าวจบเย่ซิงเหอก็เดินจากไป.

โจวฮวานไม่สามารถทนอีกต่อไปพลางหันหน้าไป,จ้องมองไปยังแผ่นหลังของเย่ซิงเหอ,พร้อมกับตะโกนออกไปว่า,"นายน้อยเย่,ท่านไม่สงสัยเลยเหรอว่าข้าเป็นใครมาจากใหน?"

"เมื่อไหร่ที่เจ้าต้องการที่จะบอก,เจ้าก็มาบอกข้าก็แล้วกัน."เย่ซิงเหอกล่าวออกมาอย่างสุขุม.

โจวฮวานจ้องมองไปยังแผ่นหลังของเย่ซิงเหอ,เซี่ยนเถาเถาจ้องมองกลับมาพลางยิ้มอย่างเป็นนัยย์,"เด็กน้อย,เจ้าได้พบกับพี่รองของข้าแล้ว,เจ้าต้องขอบคุณสวรรค์ให้มาก,สำหรับเด็กที่ไม่รู้หัวนอนปลายเท้า,กลับกล้าที่จะต่อต้านกองทัพมังกรบิน,เขาคนนี้ล่ะพี่รองของข้า!"

หลังจากที่เขาพูดจบ,เซี่ยนเถาเถาก็เดินตามเย่ซิงเหอไป,ก่อนที่จะมองไปที่ใบหน้าของเย่ซิงเหอ,ซึ่งที่มุมปากของเขานั้นยกขึ้นเผยให้เห็นถึงรอยยิ้ม,การที่เขาสามารถมีพี่รองเช่นนี้ได้,มันเป็นเรื่องที่โชคดีเป็นอย่างมาก.

การที่มีเด็กชายคนหนึ่งที่ไม่รู้หัวนอนปลายเท้า,ได้รับความช่วยเหลือให้ความเป็นธรรม,เขาช่างยินดียิ่งนักที่ได้สาบานเป็นพี่น้องกับคนที่มีคุณธรรมอย่างพี่รองของเขา.

เรื่องที่เกิดขึ้นได้แพร่กระจายไปในหมู่ผู้ลี้ภัยอย่างรวดเร็ว.

ผู้ลี้ภัยบางคนนั้นเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกหวาดกลัว,เพราะเรื่องที่ตระกูลขนนกสีฟ้าได้ล่วงเกินกองกำลังมังกรบินนั่นเอง!

เหล่าผู้ลี้ภัยต่างสั่นไหวด้วยความกลัว,ถ้ากองกำลังมังกรบินสามารถเข้ามาในเมืองได้ล่ะก็,ไม่มีใครรู้เลยว่าจะต้องมีคนตายไปเท่าใด,ทุกคนต่างรู้ดีถึงความโหดร้ายของกองกำลังมังกรบิน,ด้วยป้องกันไม่ให้กองกำลังมังกรบินเข้ามาในเมืองได้,เย่ซิงเหอได้ป้องกันห้ามไม่ให้กองกำลังมังกรบินเอาไว้,นี่อาจจะเป็นความกล้าหาญหรือไม่?

***

ที่ใจกลางของเมืองปลาคาร์ปสีน้ำเงินตอนนี้,มีเหล่าผู้ลี้ภัยต่างมาชุมนุมกัน,เพราะเป็นเย่ซิงเหอได้เรียกพวกเขามา.

เย่ซิงเหอยืนอยู่บนเวที,สายตาของเขากวาดมองไปยังเหล่าผู้ลี้ภัย,เขากล่าวออกมาเสียงดังผ่านออกไปดังก้องไปในหูของคนทุกคน.

สิ่งที่กล่าวนั้น"ในวันนี้,ทุกคนน่าจะรู้ว่าเกิดสิ่งใดขึ้น,กองกำลังมังกรบินต้องการที่จะเข้ามาค้นภายในเมืองพร้อมถูกข้าขัดขวาง,ไม่รู้ว่าตอนนี้พวกเขาจะยกทัพกลับมาตอนใหน,หากว่าใครคิดว่าที่นี่ไม่ปลอดภัย,ต้องการที่จะจากไปให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ข้าก็จะไม่ห้าม,หากแต่ใครต้องการที่จะอยู่ที่นี่,ข้ายินดีที่จะมอบที่คุ้มภัยให้กับทุกคนปกป้องทุกคนด้วยกำลังทั้งหมดที่ข้ามี,ถึงแม้ว่าฝ่ายตรงข้ามจะเป็นกองกำลังมังกรบิน,พวกข้าก็จะเข้าขัดขวาง!ตราบเท่าที่ตระกูลขนนกสีฟ้ายังอยู่,ทุกคนก็จะได้อยู่อย่างสงบและปลอดภัย"

เขาได้กล่าวเพิ่มอีกว่า,"หากใครต้องการจะไป,จะได้รับแบ่งอาหารในส่วนของสิบวัน,พวกเราจะทำการคุ้มกันพวกเจ้าไปยังเมืองบรรพชนสวรรค์,ทว่าหลังจากนั้นพวกเจ้าจะต้องดูแลตัวเอง!พวกเราจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับพวกเจ้าอีกต่อไป!"

ที่มาจากhttp://lnmtl.com/novel/star-martial-god-technique

#วิทยายุทธ์เทพแห่งการต่อสู้แห่งดวงดารา#Star Martial God Technique Light Novel#นิยายแปลไทย

Author(s)

Mad Snail
"ทากพิศดาร"(ฟาเปียว เตอะ วอหนิว) ผู้ประพันธ์

https://www.facebook.com/shareebookandducumentfree/