Star Martial God Technique Chapter 191 Momentarily accompanies

Star Martial God Technique Chapter 191 Momentarily accompanies

นิยาย วิทยายุทธ์เทพการต่อสู้แห่งดวงดารา ตอนที่ 191 พร้อมสู้

บทที่ 191 พร้อมสู้

เซี่ยนเถาเถาเองไม่สามารถรับรู้ได้ถึงร่องรอยของเซี่ยเต๋อแต่อย่างได,เขาเพียงต้องการพิสูจน์เท่านั้น,เพราะเขาไม่คิดว่าจะมีคนอื่นจริงๆที่ขัดแย้งกับพวกเขา,ไม่คิดว่าจะคาดเดาได้ถูกต้อง.

ไม่นานหลังจากนั้น,เซี่ยเต๋อก็นำกองทหารของเขาออกมาจากป่า,นอกเหนือจากเซี่ยเต๋อแล้วมีนักรบกว่า 30 นาย,พวกเขาต่างเข้าล้อมรอบเย่ซิงเหอ,เซี่ยนเถาเถาและคนอื่นๆ.

"ไม่รุ้ว่าดึกๆดื่นๆแม่ทัพเซี่ยมาหาข้าตอนดึก,มีเรื่องอะไรรึ?"เซี่ยนเถาเถาหรี่ตามอง,จ้องเขม็งอย่างเย็นชาไปที่เซี่ยเต๋อ.

เย่ซิงเหอกวาดสายตามองไปรอบๆฝ่ายตรงข้ามนั้นมีผู้เยี่ยมยุทธ์ระดับ 8 ดินแดนสวรรค์ถึงหก คน และเก้าคนมีระดับ 7ดินแดนสวรรค์

หากเกิดการต่อสู้เกิดขึ้น,พวกเขาจะต้องได้รับการสูญเสียอย่างหนักทีเดียว.

ไม่อีกกี่ลี้จะถึงตระกูลขนนกสีฟ้า,เย่ซิงเหอได้คิดใคร่ครวญ,หากว่าเขาตรงไปยังตระกูลขนนกสีฟ้าเลย,มันคงง่ายที่จะจัดการ,แม้ว่าความแข็งแกร่งของตระกูลขนนกสีฟ้าในตอนนี้ยังไม่อาจจะจัดการคนเหล่านี้ได้,ทว่าหมาป่าอสูรที่อยู่หลังภูเขานั้นสามารถจัดการได้.

เซี่ยเต๋อหัวเราะเสียงดัง,"วันนี้ที่คฤหาสน์เจ้าเมือง,นายน้อยช่างหยิ่งยโสจริงๆเลยนะ!"

"มีปัญหาอะไรรึ?เจ้ามาในตอนดึกค่ำคืนเช่นนี้,ต้องการมาประกาศเป็นศัตรูสินะ!"เซี่ยนเถาเถาขมวดคิ้ว,แค่นเสียงออกไปอย่างเย็นชา.

เซี่ยเต๋อสายหน้าไปมา,กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม,"ระหว่างคฤหาสนหัวหน้าองค์รักษ์ฝ่ายตะวันออกและนิกายเทพประดิษฐ์นั้นยังมีสัมพันธ์ธุรกิจอีกมากมายแน่นอนว่าข้าไม่ได้ต้องการที่จะก่อให้เกิดความขุ่นข้องหมางใจอยู่แล้ว,การสังหารเจ้าหาได้มีประโยชน์อะไรถูกไหม?การทำลายความสัมพันธ์ระหว่างคฤหาสน์องค์รักษ์ฝ่ายตะวันออกและนิกายเทพประดิษฐ์ควรที่จะหลีกเลี่ยง!"

"รู้ก็ดีแล้ว!"เซี่ยนเถาเถาแค่นเสียง,ด้วยอิทธิพลของนิกายเทพประดิษฐ์นั้นทรงอิทธิพลยิ่งนัก,ไม่สามารถที่จะดูถูกได้,เขาเองก็ไม่เชื่อว่าคนของคฤหาสน์หัวหน้าองค์รักษ์ฝ่ายตะวันออกจะกล้าสังหารเขาและตัดความสัมพันธ์กับนิกายเทพประดิษฐ์

"เรื่องในวันนี้,จะกระทำการใดกับนิกายเทพประดิษฐ์นั้นคงยากเกินไปสำหรับข้า,อีกอย่างมันไม่ได้สร้างความสนใจหรือจำเป็นต่อคฤหาสน์หัวหน้าองค์กรักษ์ฝ่ายตะวันออกของข้าเลย!"ใบหน้าของเซี่ยเต๋อเปลี่ยนเป็นดำมืด.

"หากเป็นเรื่องในตอนกลางวัน,ข้าขออภัยคฤหาสน์หัวหน้าองค์รักษ์ฝ่ายตะวันออกด้วยก็แล้วกัน"เซี่ยนเถาเถานั้นเป็นคนฉลาด,เขารู้ว่าตอนนี้เซี่ยเต๋อถือไพ่เหนือกว่า,หากเกิดการปะทะต้องได้รับความเสียหายอย่างหนักแน่นอน,ตอนนี้เขาควรที่จะยอมความพ่ายแพ้ไปก่อน,หลังจากนั้นค่อยเอาคืนอีกครั้งก็ยังไม่สาย.

"นายน้อยเซี่ยนช่างเป็นคนที่ชาญฉลาดยิ่งนัก!"เซี่ยเต๋อหัวเราะออกมาอย่างเจ้าเล่ห์,"ในเมือนายน้อยเซี่ยนขอโทษอย่างจริงใจแล้ว,พวกเราเองก็จะลืมเรื่องต่างๆของนายน้อยเซี่ย,นายน้อยเซี่ยนกับเพื่อนสามารถไปได้,ทว่าเขา,จะต้องอยู่ก่อน!"

เซี่ยเต๋อนั้นชี้ไปยังเย่ซิงเหอ.

สายตาของเย่ซิงเหอเปล่งประกายหรี่เล็กลง,ตั้งแต่แรกแล้วเป้าหมายของเซี่ยเต๋อก็คือเขา,ทว่ามันคงจะไม่ใช่เพราะการโต้เถียงเมื่อตอนกลางวันนี้อย่างแน่นอน.

ได้ยินคำพูดของเซี่ยเต๋อ,ภายในใจของเซี่ยนเถาเถาถึงกับสั่นไหวไปมา,จ้องมองสอบถามไปยังเซี่ยเต๋อ,"ท่านเองไม่ใช่คนของเมืองบรรพชนสวรรค์สักหน่อย,ไม่รู้ว่าพี่รองของข้าไปทำอะไร,ทำไมถึงต้องให้พี่รองของข้าอยู่ด้วยล่ะ?"

"ฮ่า ฮ่า,ท่านอ๋องหัวหน้าองค์รักษ์ฝ่ายตะวันออกยังรู้,ทุกคนทั่วทั้งเมืองบรรพชนสวรรค์ต่างก็รู้ดี,มันมีปัญหาเพียงแค่นิดเดียวกับคนของเมืองบรรพชนสวรรค์,พวกเจ้าเองก็น่ารู้ดีทุกอย่าง,และข้าเองก็รู้ว่าเขาคนนั้นเป็นใคร!"เซี่ยเต๋อหัวเราะออกมาเสียงดัง.

เซี่ยนเถาเถาเข้าใจได้ในทันที,มันเกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ขององค์หญิงเซี่ยหยุนหนิง,เซี่ยเต๋อจึงได้ต้องการสังหารเย่ซิงเหอ.

ภายในดวงตาของเย่ซิงเหอสาดประกายด้วยความเย็นชา,เขาได้รวบรวมพลังอำนาจแห่งดวงดารา,เตรียมพร้อมที่จะเข้าเผชิญหน้าทุกเวลา,จากนั้นก็จ้องมองพลางสอบถามออกไปกับเซี่ยเต๋อ,"ไม่รู้เลยว่าข้านั้นไปล่วงเกินท่านแม่ทัพเซี่ยเมื่อใด,จึงทำให้แม่ทัพเซี่ยต้องกระทำการรุนแรงกับข้าอย่างคาดไม่ถึงเช่นนี้ได้?"

"ในเมื่อเจ้าจะตายอยู่แล้วข้าจะบอกเอาไว้ก็แล้วกันจะได้ตายตาหลับ,เพราะเจ้าใกล้ชิดสนิทสนมกับองค์หญิงนั่นไงล่ะ,องค์หญิงเป็นใครหล่อนเปี่ยมไปด้วยเกียรติยศชื่อเสียง,เป็นองค์หญิงที่ภาคภูมิ,แต่เจ้าเป็นเพียงสามัญชนผู้เยาว์ของตระกูลทั่วไป,เจ้าคิดรึว่าจะสามารถได้องค์หญิงไปครองนะ?"

"เพื่อกันไม่ให้เจ้าเข้าใกล้องค์หญิงอีก,นึกไม่ถึงจริงๆที่ได้พบเจ้าที่คฤหาสน์เจ้าเมือง,ผิดที่ตัวเจ้าเอง,เป็นเพียงคางคกต้องการกินเนื้อหงส์!ดังนั้นในวันนี้ข้าจะจัดการเรื่องนี้แทนคฤหาสน์หัวหน้าองค์รักษ์ฝ่ายเหนือเอง,ตัดเนื้อร้ายให้สิ้น,ไม่ให้พวกต่ำต้อยต้องมาเสนอหน้าขึ้นมาอีก,หากจะโทษก็โทษบรรพบุรุษของเจ้าเองที่ไร้ซึ่งศักดินา!"เซี่ยเต๋อเผยยิ้มออกมาอย่างยโสโอหัง.

"แม่ทัพเซี่ย,ปากของเจ้านี่มันช่างเน่าเหม็นจนเกินไปแล้ว,เมื่อตอนค่ำเจ้าเพิ่งจะกินขี้มารึไง?มันช่างเหม็นจนจะทนได้จริงๆ!"เซี่ยนเถาเถานำมือโบกไปมาที่จมูกของตัวเองขณะพูด.

"นายน้อยเซี่ยน,เจ้า!"ใบหน้าของเซี่ยเต๋อเปลี่ยนเป็นเย็นชาในทันที,"เรื่องในวันนี้,ข้าไม่อยากจะวุ่นวายกับเจ้า,ไสหัวไปซะ,ข้าไม่ต้องการสังหารเจ้า,เจ้าควรที่จะฉลาด,หากยังปากมากเช่นนี้,อย่าได้ตำหนิข้าหากว่าข้าบันดาลโทสะจนควบคุมตัวเองไม่ได้!"

"เซี่ยเต๋อ,ที่ข้าเพิ่งขอโทษเจ้าไปเมื่อครู่เพราะเห็นแก่หน้าหัวหน้าองค์รักษ์ฝ่ายตะวันออก,ไม่ใช่ว่าข้ากลัวเจ้าเลย,ทว่ามันช่างน่าขายหน้าสำหรับท่านอ๋องหัวหน้าองค์รักษ์ตะวันออกจริงๆ,เจ้าเป็นตัวอะไร,นึกไม่ถึงจริงๆที่กล้ามาข่มขู่ข้า,แถมยังไม่เห็นข้าเซี่ยนเถาเถาในสายตาอีก!"เซี่ยนเถาเถาแค่นเสียงอย่างโกรธเกรี้ยว,"คนผู้นี้คือพี่รอง,เป็นพี่น้องร่วมสาบานของข้า,ตราบเท่าที่ข้าอยู่ที่นี้,เจ้าอย่าหวังว่าจะได้แตะแม้แต่ปลายเส้นขนพี่รองของข้าเลย!"

ได้ยินคำพูดของเซี่ยนเถาเถา,เย่ซิงเหอถึงกับชำเลืองมองมาเล็กน้อย,,ก่อนหน้านี้เย่ซิงเหอได้สาบานเป็นพี่น้องกับเซี่ยนเถาเถาด้วยคิดว่าเซี่ยนเถาเถานับว่าเป็นคนที่จริงใจคนหนึ่ง,หากแต่ไม่คาดคิดเลยว่าเซี่ยนเถาเถากับเปี่ยมไปด้วยความสัตย์ซื่อเช่นนี้,ถึงจะรับรู้ได้ว่าฝ่ายตรงข้ามนั้นแข็งแกร่งกว่าตัวเองหลายเท่านัก,แต่ก็ไม่คิดจะถอยแม้แต่ก้าวเดียว,ก้าวออกมาปกป้องเย่ซิงเหออย่างกล้าหาญทีเดียว.

ภายในใจของเย่ซิงเหอรู้สึกอยู่เหมือนกัน,ในเวลานี้,เขายอมรับเซี่ยนเถาเถาเป็นเหมือนดั่งพี่น้องอย่างแท้จริง.

เซี่ยเต๋อหัวเราะออกมาเสียงดัง,"นายน้อยเซี่ยน,ข้าได้บอกว่าท่านฉลาดก่อนหน้านี้,แต่ตอนนี้ข้าเพิ่งรู้เลยว่า,สมองของเจ้าเต็มไปด้วยน้ำ?ขึ้นอยู่กับเจ้าแล้ว,หากยังกล้าพูดเช่นนี้กับพวกเรา?หากว่าเจ้ายังยืนกรานอยู่,ต้องการปกป้องคนเช่นนี้,อย่าได้ตำหนิข้าที่จะสังหารเจ้าไปด้วยแล้วกัน!"

"ลองดูสิ!"เซี่ยนเถาเถาแค่นเสียงอย่างเย็นชาจ้องมองเขม็งไปที่เซี่ยเต๋อ,ด้วยเขานั้นถูกสั่งสอนให้ซื่อสัตย์,ด้วยจิตใจที่มั่นคงไม่หวั่นเกรงความตาย,เซี่ยเต๋อเพียงแค่ขู่เขาไม่กี่คำจะทำให้เขาหวาดกลัวและหนีไปอย่างงั้นรึ?เย่ซิงเหอนั้นเป็นพี่รองของเขา,พวกเขาได้ทำการสาบานกันแล้ว,ด้วยข้อตกลงระหว่างพี่น้องจะร่วมทุกข์ร่วมสุข ไม่หวั่นเกรงต่อภยันอันตราย!

"น้องสาม,เจ้าหนีไปก่อน,ข้าจะหาโอกาสหลบหนีไปเอง,"เย่ซิงเหอกล่าวออกมาเสียงเบาๆ.

เซี่ยนเถาเถาจ้องมองไปยังเย่ซิงเหอ,ส่ายหน้าไปมาพลางกล่าวว่า,"หากจะไป,ต้องไปด้วยกัน,วันนี้พวกเราสาบานเป็นพี่น้องกันแล้วไม่แยกแยะความเป็นความตาย,หากว่าข้ารักตัวกลัวตายหนีไปคนเดียว,ข้าเซี่ยนเถาเถาไม่ต้องกลายเป็นตัวตลกให้คนหัวเราะเยาะหรอกรึ?"

เห็นใบหน้าที่มั่นคงของเซี่ยนเถาเถาแล้ว,ภายในใจของเย่ซิงเหอก็รู้สึกตื้นตัน,คิดชั่วขณะก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า"ที่นี่อยู่ไม่ไกลจากตระกูลขนนกสีฟ้าแล้ว,อยู่ห่างออกไปไม่กี่ลี้เท่านั้น,หากว่าเราไปถึงที่นั้นมุ่งไปยังที่ดังกล่าว,ตราบเท่าที่กำลังเสริมมาถึง,พวกมันไม่สามารถจัดการพวกเราได้แน่!"

"ดี."เซี่ยนเถาเถาพยักหน้า.

ไม่รู้ว่าเย่ซิงเหอและเซี่ยนเถาเถากระซิบกระซาบอะไรกันด้วยเสียงอันแผ่วเบา,เซี่ยเต๋อแค่นเสียงจ้องมองไปยังเซี่ยนเถาเถา,"นายน้อยเซี่ยนไม่คิดจะจากไป,ต้องการตายไปด้วยกันสินะ?"

"ข้าเซี่ยนเถาเถา,ไม่ใช่คนขลาดตัวกลัวตาย,แล้วมันอย่างไรล่ะ,เซี่ยเต๋อ,หากเจ้ากล้าก็เข้ามา,ข้าเซี่ยนเถาเถาพร้อมจะสู้กับเจ้าทุกเมื่อ!"เซี่ยนเถาเถาตอนนี้เหล่าลูกน้องของเขาต่างก็เข้ามารุมล้อมตัวของเซี่ยนเถาเถาเอาไว้,พวกเขาจ้องมองออกไปอย่างเย็นชา,เตรียมพร้อมที่จะเข้าต่อสู้ได้ทุกเวลา.

เหล่าผู้เยี่ยมยุทธ์ของนิกายเทพประดิษฐ์นั้นพวกเขาต่างก็ยืนอยู่ขนาบข้างเซี่ยนเถาเถาไม่ห่าง,พวกเขานั้นเต็มไปด้วยความจงรักภัคดีอย่างแน่นอน,พวกเขาต่างก็สาบานว่าจะเป็นดั่งนักรบไม่หวาดเกรงต่อความตาย,แน่นอนพวกเขาทุกคนจึงไม่มีใครที่คิดจะหลบหนีไป.

"ในเมื่อเป็นเช่นนี้,อย่าได้ว่ากล่าวข้าที่ไร้หัวใจก็แล้วกัน!"ภายในดวงตาของเซี่ยเต๋อ,เต็มไปด้วยจิตสังหาร.

ที่มาจากhttp://lnmtl.com/novel/star-martial-god-technique

#วิทยายุทธ์เทพแห่งการต่อสู้แห่งดวงดารา#Star Martial God Technique Light Novel#นิยายแปลไทย

Author(s)

Mad Snail
"ทากพิศดาร"(ฟาเปียว เตอะ วอหนิว) ผู้ประพันธ์

https://www.facebook.com/shareebookandducumentfree/