Star Martial God Technique Chapter 15 Friends

Star Martial God Technique Chapter 15 Friends

นิยาย วิทยายุทธ์เทพการต่อสู้แห่งดวงดารา ตอนที่ 15 เพื่อน

บทที่ 15 เพื่อน

ในค่ำคืนนี้ไม่สามารถที่จะสรรหาคำมาพูดได้เลย.

ในที่สุดแสงแดดตอนเช้า,ก็ค่อยๆส่องขึ้นมา.

ด้วยในวันนี้คึกคักไปอีกวันหนึ่งเหมือนครั้งที่แล้ว,โดยเฉพาะสถานศึกษาดาราสวรรค์,ภายในสถาบันลานตรงกลางแห่งหนึ่งได้มีเหล่านักเรียนจำนวนมากเข้ามาชุมนุมในสถานที่แห่งนี้

วันนี้จะมีการรวมกลุ่มทดสอบ,สถาบันดาราสวรรค์จะมีการจัดกลุ่มนักเรียนเพื่อที่จะร่วมทดสอบการล่าและสังหารสัตว์อสูร.นี่เป็นงานหลักของสถานบันดาราสวรรค์เลยก็ว่าได้.ไม่ใช่ว่าจะมีแค่เพียงการฝึกฝนเท่านั้นแต่ต้องมีประสบการณ์จากการต่อสู้ด้วย.อย่างไรก็ตามการรวมกลุ่มทดสอบนั้นก็ยังมีนักเรียนจำนวนมากได้รับบาดเจ็บ แม้แต่ถึงตายก็มี,ดังนั้นสถาบันดาราสวรรค์จึงได้ส่งอาจารย์ทั้งหมดออกไปด้วย,เพื่อที่จะได้รับประกันความปลอดภัยของเหล่านักเรียนเหล่านั้น.

เย่ซิงเหอก็ยืนอยู่ภายในกลุ่มเหล่านั้นด้วย,เขาคอยชำเลืองมองอันซุยหยุนที่เดินมาแต่ไกล,โดยหล่อนนั้นสวมชุดรัดรูปสีขาว,ที่เหมาะเจาะ,มีหญิงสาวอีกคนหนึ่งที่อยู่ข้างๆอันซุยหยุนหล่อนนั้นได้สวมชุดสีแดงเพลิง,ซึ่งสะท้อนแสงวับวาวสดใสออกมา,คาดไม่ถึงเลยว่าความสวยของหล่อนนั้นไม่ได้ด้อยไปกว่าอันซุยหยุนเลย.

หญิงสาวคนนี้ไม่มีใครรู้เลยว่าเป็นใคร?

เมื่อสองสาวเดินคู่กันมาทำให้พวกหล่อนนั้นเป็นจุดสนใจของฝูงชนในทันที,สร้างความฮือฮาเป็นระยะๆเลยทีเดียว. 

"นั่นใครกันที่สวมชุดสีแดงเพลิงอยู่ข้างๆอันซุยหยุนน่ะ?"

"เจ้าไม่รู้จักรึ?หล่อนนั้นเป็นหลานสาวของท่านเจ้าเมืองนะ,เป็นศิษย์ของท่านอาจารย์ใหญ่,เซี่ยหยุนหนิง.พลังยุทธ์ของหล่อนนั้นน่าจะเทียบเท่าได้กับอันซุยหยุนเลย,บอกได้เลยว่าพลังยุทธ์ของหล่อนนะอยู่ที่ระดับขั้นที่ 4 ดินแดนสวรรค์ขั้นปลาย!"

เซี่ยหยุนหนิงและอันซุยหยุน ดูเหมือนว่าจะมีเสียงกระซิบกระซาบเบาๆพูดคุยเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของพวกหล่อนทั้งสองคน.

"ศิษย์พี่ อัน!" เย่ซิงเหอประสานมือทักทายไปยังอันซุยหยุน,แม้ว่าจะมีเรื่องที่ค่อนข้างอึดอัดใจเมื่อวานนี้,แต่ก็ยังสามารถที่จะควบคุมตัวเองได้.

เมื่อเห็นเย่ซิงเหอ,แก้มของอันซุยหยุนถึงกับแดงขึ้นมาเล็กน้อย,แกล้งทำว่ามองไม่เห็นเย่ซิงเหอเหมือนกับเป็นเรื่องปรกติด้วยการเบือนหน้าหนี.

เย่ซิงเหอขมวดคิ้วเล็กน้อยพร้อมกับทอดถอนใจด้วยความคลุมเคลือ,ดูเหมือนว่าอันซุยหยุนนั้นจะยังคงโกรธเขาในเรื่องเมื่อวานนี้,เขาคาดการณ์แล้วว่าอันซุยนั้นคงไม่ยินดีที่จะพูดคุยกับเขาอีกเป็นแน่.

เมื่อเห็นเหตุการณ์ดังกล่าวที่เย่ซิงเหอโดนเมิน,ไม่ไกลออกไปเหลียงหยูก็ยิ้มออกมาอย่างดูแคลน,หากแต่จริงๆแล้วเย่ซิงเหอนั้นไม่ได้รับรู้ความจริงว่า,จริงๆแล้วอันซุยหยุนนั้นรู้สึกดีกับคำพูดเหล่านั้นของเย่ซิงเหอ,หากแต่เย่ซิงเหอนั้นคิดว่าหล่อนหาได้สนใจไม่จึงมีเพียงเขาเพียงฝ่ายเดียวที่คิดไปเอง.

ด้วยสถานะของทั้งสองด้วยที่อยู่ล่ะคนล่ะชนชั้นกัน.

สายตาของเหลียงหยูนั้นจ้องมองไปยังเซี่ยวหยุนหนิง,ด้วยสายตาของเขานั้นมีประกายแห่งความหลงไหล,ภายในจิตใจของเขานั้นไม่ต้องสงสัยเลยว่ามีเพียงหล่อน,ตระกูลเซี่ยนั้นเป็นหนึ่งในสกุลของจักรพรรดิ์ซูที่ยิ่งใหญ่,ด้วยปู่ของเซี่ยหยุนหนิงนั้นเป็นเจ้าเมืองของนครบรรพชนสวรรค์,บิดาของหล่อนนั้นเป็นเจ้าเมืองในเขตแดนภาคเหนือ! ด้วยพรสวรรค์ของเซี่ยหยุนหนิงนั้นเป็นที่โดดเด่นเป็นอย่างมาก,ในรุ่นราวคราวเดียวกันนั้นแทบจะหาคนที่เทียบเท่าได้.

ก่อนหน้านี้เหลียงหยูนั้นไม่กล้าที่จะคาดหวังอย่างแน่นอน,แต่ในตอนนี้,ทางผุ้นำตระกูลจันทรทมิฬได้ทำการหารือกับเจ้าเมืองภาคเหนือ,แม้ว่าจะยังไม่ตกลง,แต่ถึงอย่างงั้น,เหลียงหยู๋ก็ยังปรารถนาในตัวเซี่ยหยุนหนิง,หากเขาได้แต่งงานกับเซี่ยหยุนหนิงแล้ว,ตำแหน่งผู้นำตระกูลจันทราทมิฬจะต้องตกเป็นของเขาอย่างแน่นอน.

แม้ว่าตระกูลจันทราทมิฬนั้นจะเป็นแค่เพียงตระกูลขุนนางในเมืองบรรพชนสวรรค์,แต่บรรพบุรุษของพวกเขานั้นมีหลากหลายคนที่เคยทำงานให้กับราชสำนัก,ซึ่งพอมีอิทธิพลอยู่บ้างที่เมืองหลวง,แม้ว่าพื้นหลังตระกูลอาจไม่สามารถที่จะเปรียบเทียบกับเซี่ยหยุนหนิงได้,แต่ก็ยังพอสามารถที่จะยอมรับได้.

เหลียงหยูนั้นต้องการที่จะให้เซี่ยหยุนหนิงนั้นมีความสนใจในตัวเขาอย่างมาก.

"หยุนหนิง,เจ้าก็มาด้วยซินะ!" เหลียงหยูเดินออกไป,พร้อมกับจ้องมองไปที่เซี่ยหยุนหนิงด้วยรอยิ้มทักทาย.

เหลียงหยูนั้นรับรู้ว่าเซี่ยหยุนหนิงนั้นไม่ค่อยจะให้ความสนใจกับผุ้ใดนัก.

เซี่ยหยุนหนิงจ้องมองไปยังเหลียงหยูเล็กน้อย,ปรากฏท่าทางไร้ซึ่งความสนใจ,ซึ่งต่างกันกับท่าทางของอันซุยหยุนก่อนหน้านี้กับเย่ซิงเหอ,แม้ว่าอันซุยหยุนนั้นจะไม่ได้ให้ความสนใจที่จะทักทายเย่ซิงเหอ,แต่ก็แสดงท่าทางขวยเขินเจื่อนๆ,ซึ่งการแสดงออกนั่นไม่สามารถที่จะหลบหนีจากสายตาหล่อนได้.

ต้องมีอะไรบางอย่างแน่นอน!

เซี่ยวหยุนหนิงนั้นจ้องมองไปที่เย่ซิงเหอ,เย่ซิงเหอนั้นเป็นคนที่ค่อนข้างผอมบางอยู่เหมือนกัน,เขาสวมชุดพื้นบ้านของเขา,เผยให้เห็นว่าเขานั้นก็เป็นเหมือนดังศิษย์น้องทั่วไป,แม้แต่ว่ามีอะไรเกิดขึ้นระหว่างพวกเขาทั้งสองกับอันซุยหยุน,บางทีไม่ใช่หมายความว่าอันซุยหยุนนั้นจะยิมยอมที่จะเป็นครอบครัวเดียวกับเขาในวันข้างหน้ารึ.

บางทีอาจเป็นแค่หล่อนนั้นคิดมากไป,เซี่ยหยุนหนิงกวาดตาไปมองเย่ซิงเหอหลายครั้งเหมือนกัน,จากนั้นก็ถอนสายตาออกมา.

ด้วยการมองการกระทำของเซี่ยหยุนหนิง,เหลียงหยูนั้นรู้สึกโกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก,เขาได้ทำการทักทายเซียหยุนหนิงด้วยตัวเอง,แทนที่จะได้รับการทักทายกับจากเซี่ยหยุนหนิง,เขาคาดไม่ถึงเลยว่าหล่อนนั้นจะจ้องมองไปที่เย่ซิงเหอตั้งหลายครั้ง,ด้วยการกระทำนี้เกือบที่จะทำให้เขานั้นบ้าไปเลยทีเดียว.

ด้วยสิ่งที่เห็นเกี่ยวกับการกระทำของเซี่ยหยุนหนิงนั้น,เหลียงอยูจะต้อง เหยียบเย่ซิงเหอให้แบนไปกับพื้นอย่างแน่นอน!

ขณะเดียวกัน,หลินฮ่องได้เดินเข้ามายังข้างๆเย่ซิงเหอ,ด้วยใบหน้าที่มีหล่อเหลาเผยให้เห็นรอยยิ้มที่สดใส,แล้วพูดออกมาว่า"ซิงเหอ,ไม่ได้เจอกันนานเหมือนกันนะ!"

เมื่อเขาเห็นหลินฮ่องแล้ว,เย่ซิงเหอนั้นรู้สึกดีใจขึ้นมาทันที,หลังจากหลายวันที่เขานั้นตามรองอาจารย์ใหญ่เพื่อที่จะฝึกฝนนั้น,เป็นเวลานานเหมือนกันที่เขานั้นไม่ได้พบกับหลินฮ่อง,หลินฮ่องนั้นเป็นเพื่อนเพียงคนเดียวของเขาในสถาบันดาราสวรรค์แห่งนี้.

"นานเหมือนกันที่ไม่ได้พบกัน!"เย่ซิงเหอจ้องมองไปที่หลินฮ่องก่อนที่จะกล่าวออกมา,ทันใดนั้นสายตาของเขาก็มองลงไปยังฝ่ามือของหลินฮ่อง,ที่ฝ่ามือของหลินฮ่องนั้นถูกปกคลุมไปด้วยรอยแผลเป็นจำนวนมาก,ซึ่งคงจะเป็นแผลที่เกิดจากการฝึกฝนนั่นเอง,หลินฮ่องนั้นเป็นผู้ใช้ศิลปะการต่อสู้แห่งมังกร,โดยปรกติแล้วจำเป็นต้องใช้ร่างการในการต่อสู้เป็นอย่างมาก.

เป็นการยากที่จะจินตนาการได้เลยว่าหลินฮ่องต้องฝนฝนอย่างขยันขันแข็งแน่นอน.

"แขนของเจ้าบาดเจ็บ!" เย่ซิงเหอจ้องมองไปที่หลินฮ่องแล้วกล่าวด้วยความห่วงใย.

"ฮ่า ฮ่า,บาดแผลเล็กน้อย!"ด้วยใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาเผยให้เห็นรอยยิ้มแปลกๆ,เขามองไปที่เย่ซิงเหอซึ่งเขารับรู้ว่ามีหญิงสาวชุดแดงเพลิงเซี่ยหยุนหนิงนั้นจ้องมองอยู่,เขาเหลือบไปมองเล็กน้อย,ก่อนที่จะถอนสายตาออกมาอย่างรวดเร็ว.

"ข้าจะช่วยรักษา,นี่เป็นยาที่ใช้ในการรักษา!" เย่ซิงเหอพูดอย่างเร่งรีบก่อนที่จะวางมันลงไปมือของหลินฮ่อง.

"ไม่จำเป็นต้องใช้ก็ได้!"หลินฮ่องตกตะลึงเล็กน้อย,ซึ่งเขานั้นต้องการที่จะดึงมือของเขาออกมา.

"อีกไม่นานจะมีการแยกกลุ่มทดสอบแล้ว,เจ้าไม่หวังที่จะเข้าทดสอบเพื่อโอกาสในความสำเร็จอย่างงั้นรึ?" เย่ซิงเหอจ้องมองไปยังหลินฮ่องก่อนที่จะคี่มือของหลินฮ่องออก,ซึ่งมีบาดแผลเป็นจำนวนมากจนทำให้เขานั้นถึงกับสะดุ้ง,มีหลายแห่งที่ได้กลายเป็นรอยด้านไปแล้ว.

เมื่อเปรียบเทียบกับหลินฮ่องแล้ว,เย่ซิงเหอคิดว่ามันช่างน่าอาจยิ่งนักถ้าเปรียบเทียบกับการฝึกของเขานี่คงเกิดจากความขยันหมั่นเพียรเอาจริงเอาจังเป็นอย่างมาก.

เย่ซิงเหอได้ทำการเทยาขี้ผึ้งเหล่านั้นออกมา,ทาไปยังบาดแผลของหลินฮ่อง,จากนั้นก็ใช้ความสามารถแห่งดวงดาวทำให้มันซึมซับเข้าไปข้างใน.

หลินฮ่องทำให้แค่เพียงยิ้ม,อย่างไรก็ตามเย่ซิงเหอก็ต้องการที่จะช่วยเหลือเขา.

เมื่อเย่ซิงเหอกำลังรักษาบาดแผลอยู่นั้น,พลังงานลึกลับซึมซับเข้าไปยังฝ่ามือของหลินฮ่อง,พร้อมกับเข้าไปยังจุดดันเถียนของหลินฮ่อง,รู้สึกราวกับว่าเกิดความแข็งแกร่งที่ไม่เคยเห็น,คิ้วของหลินฮ่องขมวดเข้าหากัน,พร้อมกับรู้สึกตกตะลึงเล็กน้อยจากนั้นก็จ้องไปยังเย่ซิงเหอ.

"เป็นอย่างไรรึ?"ด้วยการมองท่าทางของหลินฮ่องนั้น,เย่ซิงเหอรู้สึกประหลาดใจจึงได้ถามออกไป.

"ซิงเหอ,บอกข้ามาว่าเกิดอะไรขึ้นกับเจ้า!" ท่าทางของหลินฮ่องกลายเป็นคนที่จริงจังเป็นอย่างมาก.

"เรื่องอะไรอย่างงั้นรึ?" เย่ซิงเหอสอบถามด้วยความสงสัย.

"ต่อไปนี้อย่าทำอย่างนี้อีก,เจ้าต้องไม่รักษาคนที่เจ้าไม่ได้รู้จักหรือใกล้ชิด!"หลินฮ่องกล่าวอย่างจริงจัง.

"ในเมือข้าเป็นผู้ใช้ศิลปะการต่อสู้แห่งดวงดาว,การช่วยรักษาคนอื่นก็ควรเป็นสิ่งที่ควรกระทำ!"เย่ซิงเหอยิ้ม,และกล่าวด้วยความจริงใจ"พวกเราผู้ใช้ศิลปะการต่อสู้แห่งดวงดาวนั้น,แม้ว่าจะไม่เหมาะที่จะต่อสู้มากนัก,แต่ก็ยังสามารถรักษาเพื่อนมนุษย์,ช่วยเหลือคนอื่นได้,ข้าคิดว่านี่น่าจะเป็นเรื่องที่ดี."

แม้ว่าภายในใจเขานั้นจะมีความเกลียดชังฝังลึกอยู่ภายใน,แต่อย่างไรก็ตามมันก็ควรจะเก็บไว้อยู่ภายในไม่ควรที่จะรุ้สึก,เย่ซิงเหอนั้นยังคงจำได้ในช่วงเวลาหนึ่งนั้นที่อาของเขาได้สอนเขา,ให้ช่วยเหลือผุ้อื่นด้วย,การทำดีย่อมได้ดี.อาของเขานั้นเป็นคนหนึ่งที่ยอมให้ตัวเองเจ็บ.ดีกว่าจะให้คนอื่นเจ็บ,แม้ว่าหลังจากนั้นหล่อนจะต้องตายก็ตาม,ด้วยคำพูดเหล่านั้นที่อาของเขาได้กล่าวไว้,เย่ซิงเหอก็ยังคงเก็บไว้อยู่ไม่เคยลืม.

เมื่อมองเห็นท่าทางของเย่ซิงเหอแล้ว,หลินฮ่องรู้สึกสับสนวุ่นวายเล็กน้อย,ก่อนที่จะกล่าวออกไปว่า" เจ้าฟังข้านะ,ถ้าเจ้าไม่เชื่อในสิ่งที่ข้าบอก,พวกเราจากนี้จะไม่ใช่เพื่อนกันอีกต่อไป!"

หลังจากได้ยินคำพูดของหลินฮ่องแล้ว,เย่ซิงเหอรู้สึกงงงวย,พร้อมกับจ้องมองไปที่หลินอ่องที่มีใบหน้าเคร่งขรึม,เย่ซิงเหอนั้นไม่รู้เลยว่าทำไม,หลินฮ่องนั้นจะต้องโกรธเขาเช่นนี้ด้วย?

ที่มาจากhttp://lnmtl.com/novel/star-martial-god-technique

#วิทยายุทธ์เทพแห่งการต่อสู้แห่งดวงดารา#Star Martial God Technique Light Novel#นิยายแปลไทย

Author(s)

Mad Snail
"ทากพิศดาร"(ฟาเปียว เตอะ วอหนิว) ผู้ประพันธ์