นิยายจีนแปลไทย Star Martial God Technique: Star Martial God Technique Chapter 16 Blood Demon

Star Martial God Technique Chapter 16 Blood Demon

นิยาย วิทยายุทธ์เทพการต่อสู้แห่งดวงดารา ตอนที่ 16 อสูรโลหิต

บทที่ 16 อสูรโลหิต

เมื่อหลินหงกล่าวกับเย่ซิงเหอเพื่อให้เขาทำตามแล้ว,เขาก็พยักหน้าแล้วกล่าวว่า"ดี!หลังจากนี้จะไม่รักษาคนไม่สนิทและจะไม่ทำอย่างนี้อีกต่อไป" แม้ว่าเย่ซิงเหอจะรู้สึกตะขิดตะขวางเล็กน้อย,หลินหงทำไมถึงได้ต้องขอร้องเช่นนั้นด้วย,แต่เย่ซิงเหอก็ไม่ต้องการที่จะเสียเพื่อนอย่างหลินหงไป.

"อืม."เย่ซิงเหอ พยักหน้า.

เมื่อเย่ซิงเหอได้ทำการรักษาหลินหงอยุ่นั้น,ทันใดนั้นสายตาของเขาก็มองเห็นบางอย่าง,ที่บนแขนของหลินฮ่ง,เป็นรอยสักลึกลับ,เป็นรอยบางๆอยู่ที่ตรงนั้น.

อยู่ห่างออกมาจากชุดของเขา,เย่ซิงเหอไม่รู้ว่ามีใครรู้และเห็นหรือไม่.

มันเป็นรูปร่างที่ลึกลับเป็นอย่างมาก,เป็นเหมือนกับอสูรโลหิตแดงเพลิง,เหมือนกำลังจะกัดกินผู้คน,ทำให้เย่ซิงเหอนั้นถึงกับเสียวสันหลังเลยทีเดียว,ซึ่งโดนกดดันจนแทบจะหายใจไม่ออกเลย

เย่ซิงเหอหายใจเข้าหลายครั้งในทันที,เพื่อที่จะทำให้ร่างกายของเขาผ่อนคลาย.

ด้วยการมองเห็นท่าทางของเย่ซิงเหอแล้ว,หลินหงรู้สึกตกใจเล็กน้อย,ก่อนที่จะมองมาทีเขา,แล้วหยุดนิ่งไม่พูดอะไรออกมาชั่วระยะเวลาหนึ่ง,เขาถามออกมาด้วยเสียงโทนต่ำ,"ซิงเหอ,เจ้ามองเห็นมันอย่างงั้นรึ?"

"อืม,สิ่งนั้นคืออะไร?" ภายในดวงตาของเย่ซิงเหอนั้นปรากฏเห็นเสงแห่งความหวาดหวั่น,หลังจากที่หลินหงนั้นได้ถามเขา.

"มันไม่ใช่สิ่งที่สำคัญอะไรนัก,เจ้าอย่าได้บอกคนอื่นแล้วกัน,เจ้าคงรู้อยู่แล้วว่าข้านั้นจะไม่ทำอันตรายต่อเจ้าอย่างแน่นอน!" หลินหงพูดพลางจ้องมองไปยังดวงตาของเย่ซิงเหอ,ด้วยประกายตาแห่งความอ่อนโยน.

หลินหงจ้องมองอยู่นานเหมือนกัน,ในที่สุดเย่ซิงเหอก็พยักหน้า,เขายินดีที่จะทำตามเพื่อนของเขาหลินหงบอก,ความเป็นจริงแล้วอสูรโลหิตแดงเพลิงนั่นก็ไม่ได้บ่งบอกอะไรสักอย่าง,ภายในใจของเย่ซิงเหอนั้นก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้น,ความเป็นจริงของหลินหงนั้น,ดูเหมือนว่าเขาอาจจะไม่ธรรมดาเหมือนดั่งภายนอกก็ได้.

หลังจากได้รับการรักษาจากเย่ซิงเหอ,แขนของหลินหงก็ได้รับการรักษาอย่างรวดเร็ว,ซึ่งไม่ปรากฏรอยแผลอีก,จนทำให้เหล่าคนที่อยู่ด้านข้างร้องอุทานออกมา."ซิงเหอเจ้าช่างสุดยอดนัก,ทุกคนต่างกล่าวว่าผู้ใช้ศิลปะแห่งดวงดารานั้นไร้ซึ่งประโยชน์,ข้าดูแล้วไม่ใช่เลย!ถ้าได้ผู้ใช้ศิลปะการต่อสู้แห่งดวงดาราอย่างเจ้ามาอยู่ในทีมจะเป็นยอดคู่หูเลย,ช่างเป็นคนที่มีประโยชน์อย่างแท้จริง,หากครั้งหน้าได้รับบาดเจ็บก็ขึ้นอยู่กับเจ้าแล้ว!"

ด้วยคำพูดดังกล่าวนั้นออกมาจากปกของเด็กชายคนหนึ่งที่สวมชุดผ้าฝ้ายสีเทา,เขามีชื่อว่า โม่ หยู,เขาเป็นเหมือนดั่งเย่ซิงเหอและหลินหง,เขาเป็นเด็กชายสามัญสังกัดตระกูลขุนนาง,เขามีความสัมพันธ์กับหลินหงด้วย,เขานั้นต้องการที่จะมาเป็นเพื่อนกับเย่ซิงเหอ.

พวกเขานั้น,เป็นศิษย์น้องจากชั้นเรียนธรรมดาที่มีพรสวรรค์โดดเด่น.

"หลังจากนี้บาดแผลเล็กๆน้อยๆนั้น,เจ้าไม่จำเป็นที่จะต้องรักษา,การทำอย่างนั้นมันจะเป็นการสิ้นเปลื้องพลังแห่งดวงดาราเป็นอย่างมาก!" หลินหงกล่าวออกมาด้วยท่าทางขึงขัง.

เย่ซิงเหอต้องการที่จะอธิบายว่าในการรักษาแต่ละครั้งนั้นไม่ได้ใช้พลังอำนาจแห่งดวงดารามากนัก,แต่เขาเห็นใบหน้าของหลินหงที่รีบโพร่งออกมาอย่างรวดเร็วและจริงจัง,จนเย่ซิงเหอรู้สึกจุกแน่นกับคำพูดเหล่านั้นทีเดียว.

"ดี!" โม่ หยู ยักไหล่,พร้อมทั้งพูดออกมา,แล้วหันหน้าไปยังเย่ซิงเหอ.

แม้ว่าพวกเขานั้นจะมีอายุที่ไล่เลี่ยกัน,หลินหงกับดูจริงจัง,ท่าทางเหมือนผู้ใหญ่มากกว่า,ส่วนโม่ หยูนั้นเป็นคนสนุกสนานร่าเริง หัวเราะได้ทั้งวัน,ดูเหมือนกับคนไร้ซึ่งความกังวลใดๆ,เย่ซิงเหอนั้นได้ยินเรื่องของโม่หยูมาบ้างเล็กน้อย,เขานั้นมาจากเมืองประตูวิญญาณ,เพียงได้ยินชื่อเมืองแล้วถึงกับทำให้อากาศเย็นขึ้นมาทันที.โมหยูนั้นเป็นเด็กกำพร้า,ซึ่งมีชาวนาคู่หนึ่งนำเขามาเลี้ยง,ทุกๆวันนั้นเขาได้ขึ้นไปบนภูเขาหรือเดินทางไปยังทะเลต่างๆเกือบทุกที,ไม่ได้ฝึกฝนอย่างเอาจริงเอาจังนัก,แต่ด้วยพรสวรรค์ที่เขามีนั้นกับสุดยอดยิ่งนัก,จึงทำให้เขาได้รับการยกเว้นให้เข้ามาศึกษาที่สถาบันดาราสวรรค์

ขณะที่พวกเขากำลังคุยกันนั้น,ก็เริ่มจะมีการจัดกลุ่มกันในเวลาไม่นาน.

อาจารย์ซูเชียนเดินไปยังกลุ่มพวกเขา,จ้องมองไปยังเย่ซิงเหอและพรรคพวก ก่อนจะกล่าวออกมาว่า,"ทีมของพวกเจ้าข้าจะเป็นคนนำทาง,ส่วนคนอื่นๆนั้นก็ประกอบไปด้วย เซี่ยหนิงอเอ๋อ,อันซุยหยุน,เหลียงหยู,เย่ซิงเหอ,โม่หยู๋,หลินหง,เสี่ยวหยาง,เหอซานและอู๋หลง"

อาจารย์ฉูเซี่ยนนำรายงานมานั้นมีทั้งหมดสิบหกชื่อรวมอยู่ด้วยกัน,ภายในชั้นเรียนนี้นักเรียนเกือบทั้งหมดครึ่งหนึ่งต่างมากรวมตัวกันที่นี่.

ทีมอาจารย์นอกเหนือจากฉูเซี่ยนแล้ว,มีอาจารย์อีกห้าคน,อาจารย์ทั้งหมดล้วนแล้วแต่เป็นมียุทธ์ระดับ 5 ดินแดนสวรรค์ทุกคน,ซึ่งมีหน้าที่ความรับผิดชอบในการดูแลความปลอดภัยของเหล่านักเรียน.

หลังจากนำชื่อในรายงานไปลงทะเบียนแล้ว,อาจารย์ฉูเซียนก็ยิ้มออกมา"ทุกคนพร้อม!"

แต่ละกลุ่มที่รวมกันอยู่นั้น,จะแยกเป็นแถวๆไป

เมื่อทุกทีมพร้อมที่จะออกจากสถาบันดาราสวรรค์แล้ว,จากนั้นก็เริ่มมุ่งหน้าไปยังหุบเขา.

การเดินทานั้นต้องผ่านถนนที่ทอดยาว,อาจจะต้องใช้เวลาถึงสองชั่วโมง,ถึงจะไปยังหุบเขาที่เป็นหน้าผา,ทั้งสองข้างที่เข้าไปยังหุบเขานั้นมีหน้าผาอันสูงชันอยู่และมีสิ่งก่อสร้างยกตัวสูงขึ้นทอดเข้าไป,ตรงกลางของหุบเขานั้นมองสองข้าทางเป็นหุบเหวที่มีความลึกจนมองไม่เห็นด้านล่างเลย,มีเพียงแผ่นไม้กระดาษที่วางเรียงรายเป็นถนนทอดยาวเป็นระยะทางไกล,มีราวเหล็กให้จับยาวออกไปหลายร้อยเมตร.

"ที่นี่จะเป็นสถานที่สำหรับฝึกฝนทดสอบ,เมื่อพวกเราผ่านตรงนี้ไปได้จะเป็นพื้นที่ราบที่ล้อมรอบด้วยหุบเขาที่สูงชั้น,มีเพียงถนนที่เป็นแผ่นไม้นี้เท่านั้นที่จะนำยังยังสถานที่ดังกล่าว,สะพานไม้ที่มุ่งไปข้างหน้านี้ถูกยึดด้วยราวเหล็ก,หกท่อนที่มีความยาวกว่า 5000 เมตร,เหยียดยาวไปกับแผ่นไม้,หากแต่ละครั้งพวกเราจะสามารถผ่านไปได้ทีละสามสิบคน!"อาจารย์ฉูเซียนยิ้มและพูดต่อ"พวกเจ้าโปรดวางใจราวเหล็กและสะพานไม้นี้แข็งแกร่งดุจดั่งสะพานทอง,ไม่มีใครรู้ว่าผุ้ทรงอิทธิพลใดที่ได้ทิ้งมันเอาไว้,จนถึงเดียวนี้ไม่เคยมีใครเลยที่สามารถทำลายมันลงได้!"

เมื่อได้ยินสิ่งที่อาจารย์ฉูเซี่ยนพูดแล้ว,ทำให้ทุกคนต่างจ้องไปยังสะพานดังกล่าว,พร้อมทั้งสูดเอาอากาศเข้าไปอย่างแรง,ด้วยบริเวณรอบๆนั้นเต็มไปด้วยม่านหมอก,ด้านล่างสะพานนั้นลึกจนมองไม่เห็นก้นเลยทีเดียว,ซึ่งมองเห็นแค่เพียงสะพานเหล็กที่ทอดยาวไปข้างหน้า,สะพานเหล็กที่มีแผ่นไม้วางเรียงรายทอดลึกเข้าไปยังหมอก,มองไม่เห็นสถานทีที่เป็นจุดหมายเลย.

ทุกๆคนที่อยู่ข้างหน้าสะพานดังกล่าว,เกือบทุกคนนั้นรู้สึกเหมือนขาจะสั่นเล็กน้อย.

"ข้าจะเดินนำพวกเจ้า,พวกเจ้าจงเดินตามข้ามา!" ฉูเซียนยิ้มและเดินไปยังสะพานเหล็กดังกล่าว.

เซี่ยหยุนหนิงและอันซุยหยุน ทั้งสองคนก็ก้าวตามไปอย่างรวดเร็ว,ตามมาด้วยเหลียงหยูและคนอื่นๆ,ทุกคนต่างกลืนน้ำลายลงไปอึกหนึ่ง,แม้ว่าพวกเขาจะรู้สึกกลัวอยู่บ้าง,แต่ก็ไม่อยากยอมรับว่าตัวเองนั้นอ่อนด้อย,จึงได้เริ่มตามไป.

"พวกเราจะยอมแพ้ผู้หญิงได้เยี่ยงไรกัน?"หลินหงจ้องมองไปยังข้างหลังเซี่ยหยุนหนิง,ก่อนที่จะก้าวไปทีละก้าวยังถนนที่เรียงรายด้วยแผ่นไม้นั่น.

เย่ซิงเหอและโม่หยูก็เดินตามไปเหมือนกัน.

"เจ้าบอกหน่อยสิว่าข้างล่างนี้มันลึกใช่ใหม?"โมหยูชอบที่จะหยอกล้อคนอื่นอยู่เป็นนิจ,ด้วยการมองไปยังรอบๆและด้านล่าง,ด้วยท่าทางที่ไม่ได้มีความเกรงกลัวแม้แต่น้อย.

เหล่านักเรียนที่กำลังตามมาเกือบทั้งหมดแล้ว,มีอาจารย์ทั้งห้าคนต่างค่อยๆเฝ้ามองนักเรียนที่แบ่งเป็นกลุ่มๆ

กว่าสามสิบคนที่กำลังเดินอยู่บนสะพาน,ซึ่งทำให้สะพานนั้นโอนเอนไปมา,ทุกๆคนที่อยู่บนต่างค่อยๆก้าวไปอย่างช้าๆ.เพื่อไม่ให้สะพานดังกล่าวโยกเยกจนเกินไป.

"ซิงเหอ,วรยุทธ์เจ้าตอนนี้อยู่ที่ระดับใดอย่างงั้นรึ?"หลินหงจ้องมองไปที่เย่ซิงเหอ,ด้วยใบหน้าที่หล่อเหลานั้นเผยยิ้มออกมาขณะพูด.

"ข้าก็ไม่แน่ใจ"เย่ซิงเหอกล่าวอย่างลังเล,"อาจจะเป็นระดับ 2 ดินแดนสวรรค์,หรืออาจจะเป็นระดับ 3 ดินแดนสวรรค์ก็ได้."

"ระดับ 3 ดินแดนสวรรค์รึ?"หลินหงกล่าวพร้อมกับเพ่งพิศไปที่เขาด้วยร้อยยิ้ม"ความเร็วในการฝึกฝนของเจ้าช่างรวดเร็วเป็นอย่างมาก,ข้าในตอนนี้ก็อยู่ที่ระดับ 2 ดินแดนสวรรค์เหมือนกัน!"

"ข้าไม่แน่ใจว่าอยู่ระดับ 3 ดินแดนสวรรค์หรือไม่,ถึงอย่างไรข้าก็ไม่สามารถที่จะเทียบได้กับระดับ 3 ของผู้ใช้ศิลปะการต่อสู้แห่งเปลวเพลิง หรือ ผู้ใช้ศิลปะการต่อสู้แห่งมังกรใดๆได้หรอก!" เย่ซิงเหอยิ้มออกมาอย่างขมขื่นอันเนื่องจากเขานั้นเป็นผู้ใช้ศิลปะการต่อสู้แห่งดวงดารา,แม้ว่าเขานั้นจะมีกระบวนท่าในการต่อสู้บ้าง,แต่มันยังไม่ใช่กระบวนท่าที่ใช้ในการต่อสู้,ซึ่งไม่สามารถเปรียบเทียบได้กับผู้ใช้ศิลปะการต่อสู้ทั้งสองในระดับชั้น 3 ดินแดนสวรรค์นั่นได้เลยเนื่องจากผู้ใช้ศิลปะการต่อสู้แห่งเปลวเพลิงและผู้ใช้ศิลปะการต่อสู้แห่งมังกรนั้นมีการฝึกฝนในกระบวนท่าในการต่อสู้ที่น่าพรั่นพรึงเป็นอย่างมาก.

"จริงๆเจ้าไม่จำเป็นที่ต้องกระวนกระวายใจไปหรอก,หลังจากผู้ใช้ศิลปะการต่อสู้แห่งดวงดาราเมื่อไปถึงระดับ 8 ดินดนสวรรค์ได้แล้ว,จะกลายเป็นคนที่น่าสะพรึงกลัวอย่างแน่นอน." หลินหงกล่าวออกมาพร้อมทั้งยิ้มแป้น.

"เจ้ารู้ได้อย่างไรรึ?"เย่ซิงเหอกระพริบตาไปมา,จ้องมองไปที่หลินหงด้วยความสงสัย.แม้แต่รองอาจารย์ใหญ่,ก็ไม่เคยกล่าวเรื่องนี้แก่เย่ซิงเหอเลย.

"!"

ใบหน้าของหลินหงเปลี่ยนเป็นปั้นยากในทันที,พร้อมกับเกาไปที่ศีรษะของเขา,แล้วพูดออกมาแบบเก้ๆกังๆ"ข้าเคยอ่านมันมาจากตำราโบราณแบบไม่ได้ตั้งใจนะ."

"ตำราโบราณ,เป็นเล่มใดรึ,ข้าขอดูหน่อยได้หรือไม่?"เย่ซิงเหอแสดงท่าทางสนใจในทันที,หลายวันมานี้เขาได้อ่านหนังสือเกือบทุกเล่มที่เขามีในห้องพักของเขาแล้ว!

"ตำราโบราณดังกล่าวนั้นมันได้ถูกเผาไปแล้ว"หลินหงส่ายหน้าไปมาพร้อมกับขมวดคิ้ว

"โดนเผาไปแล้วรึ?" เย่ซิงเหอจ้องมองไปยังหลินหงด้วยความสงสัย,เขารู้สึกว่ามีเรื่องที่น่าสงสัยอยู่,ดูเหมือนว่าหลินหงต้องการจะปกปิดอะไรบางอย่างอยู่.

ที่มาจาก http://www.novelupdates.com/series/star-martial-god-technique/

#วิทยายุทธ์เทพแห่งการต่อสู้แห่งดวงดารา#Star Martial God Technique Light Novel#นิยายแปลไทย