Star Martial God Technique Chapter 44 Reality

Star Martial God Technique Chapter 44 Reality

นิยาย วิทยายุทธ์เทพการต่อสู้แห่งดวงดารา ตอนที่ 44 ความเป็นจริง

บทที่ 44 ความเป็นจริง

"เมื่อช่วงต้นนานแล้ว,อาณาจักรโจวได้จัดตั้งระบบชั้นวรรณะขึ้น,สามัญชนธรรมดา,พ่อค้า,ตระกูลขุนนาง,ตระกูลชั้นสูง,ตระกูลราชวงศ์,แต่ละชนชั้นของสังคมนั้นห้ามกล้ำกลายกันและกัน,เย่ซิงเหอ,เจ้าไม่ต้องการที่จะหลุดพ้นรึ?ด้วยระบบชั้นวรรณะ,คิดจะให้พวกมันเป็นอยู่อย่งนี้งั้นรึ?ตอนนี้พวกเราจะล้มล้างสิ่งเหล่านั้นด้วยพลังของพวกเรา,ล้มล้างกาลสมัยดังกล่าวลง,เจ้าต้องการที่จะเป็นสุนัขรับใช้ของพวกตระกูลชั้นสูงพวกนั้นรึ?"เสียงของชายชุดดำนั้นเต็มไปด้วยความโกรธ.

เย่ซิงเหอรู้สึกขัดแย้งอยู่ข้างในและขัดขืน,เขาเงียบไปชั่วขณะ,เขาเอาชนะความรู้สึกและกล่าวอย่างจริงจังว่า."ข้าไม่ต้องการเป็นสุนัขของพวกเขา,ไม่ต้องการเป็นคนของเจ้าด้วย!"

"ทำไม?"ชายชุดดำถามอย่างช้าๆ.

"ข้ามีเส้นทางของข้า,หลักการณ์ของตัวเอง.อันซุยหยุนและเซี่ยหยุนหนิง,แม้ว่าจะเป็นลูกหลานของตระกูลชั้นสูง,พวกเขาก็หาได้มีความผิดไม่,พวกหล่อนยังเป็นคนดีและไม่สมควรที่จะโดนสังหารให้สิ้นซาก!"เย่ซิงเหอขมวดคิ้วไปมา.

"เมื่อต้องสังหารก็ต้องสังหารให้สิ้น,ใครจะปล่อยพวกเขาที่เป็นลูกหลานของตระกูลขุนนางชั้นสูงไป?ตัดหญ้าต้องไม่ให้เหลือราก,ยุคสมัยใหม่จึงจะมาถึง,หรือจะรอให้พวกเขากลับมาล้างแค้นอย่างงั้นรึ?"ชายชุดดำแค่นเสียงอย่างเย็นชา.

"ท่านจะไม่ทำการแยกแยะพวกเขาซักหน่อยรึ?"เย่ซิงเหอแค่นเสียงอย่างเย็นชา.

"น่าขำ,เจ้าคิดว่าควรจะทำอย่างงั้นรึ?เป็นไปได้รึที่พวกเราต้องการที่จะให้เจ้ามาสั่งสอนเรื่องแบบนี้?ตระกูลจันทราทมิฬที่เจ้าจงเกลียดจงชังนั้น,เจ้าไม่ต้องการที่จะทวงความเป็นธรรมรึ?"ชายชุดดำแค่นเสียงด้วยการพูดเย้ยหยัน.

"ตระกูลจันทราทมิฬที่น่ารังเกียจ,ข้าจะต้องทวงความเป็นธรรม,ทว่าการสังหารพวกเขา,จะเกิดการสังหารกันซ้ำไปซ้ำมา,คนจำนวนมากเท่าใดที่บัดซบขนาดนั้น?การล้างแค้นซึ่งกันและกัน,มีเพียงแต่ทิศทางแห่งความวุ่นวาย.แม้ว่าข้าในตอนนี้จะยังเด็กมากและอ่อนแอ,ไม่มีความแข็งแกร่งเพียงพอ,แต่ข้าต้องการที่จะบำเพ็ญยุทธ์ให้กลายเป็นผู้เยี่ยมยุทธ์ที่ไม่เคยมีมาก่อน,ในระดับที่พวกเขาทุกคนได้แต่มอง,แล้วใช้ความแข็งแกร่งที่ว่า,ทำให้พวกเรายอมรับอย่างราบคาบ!"เย่ซิงเหอยกใบหน้าชำเลืองไปยังท้องฟ้า,แล้วพูด.

นี่เป็นเส้นทางที่เขาเลือกเอง.

"ทำให้พวกเขายอมรับอย่างราบคาบอย่างงั้นรึ?"ชายชุดดำได้แต่หัวเราะออกมาในทันที.

หลังจากนั้นเย่ซิงเหอก็จ้องมองไปยังชายชุดดำอย่างมั่นใจ.

"ข้าอยากจะเห็นเวลานั้นเหมือนกัน,ข้าอยากจะเห็นจริงๆ,ความจริงที่เจ้าทำให้พวกเขายอมรับนะ!"ชายชุดดำเดินไปยังข้างหน้า."เจ้ามีวิถีทางของเจ้า,ข้ามีวิถีทางของข้า,เวลานี้ข้าต้องไล่จับเซี่ยหยุนหนิง,ข้าจะไม่ยอมแพ้ง่ายๆอย่างแน่นอน.ข้าขอแนะนำเจ้าอย่าได้เข้ามายุ่งเกี่ยว,เจ้าหาได้ใช่คู่ต่อสู้ของข้า!"

จ้องมองไปยังหลังของชายชุดดำที่กำลังจากไป,เย่ซิงเหอได้แต่เงียบ,เขาไม่ต้องการที่จะพบเจอกับชายชุดดำอีก,เย่ซิงเหอรู้สึกว่า,ถ้าตัวเขาเองต้องเผชิญหน้ากับชายชุดดำล่ะก็,เขาคงจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฝ่ายตรงข้างอย่างแน่แท้,เพียงสถานะ ทูตแห่งความมืดก็เพียงพอที่จะให้ทุกคนต้องปวดหัวแล้ว!

ในเมื่อไม่สามารถที่จะหยุดฝ่ายตรงข้ามได้,จากนั้นเขาก็จากไปโดยหาได้สนใจศัตรู,เย่ซิงเหอมุ่งหน้ากลับมาหาเซี่ยหยุนหนิงและอันซุยหยุนที่รอคอยอยู่อย่างงงงวย,เพื่อที่จะหลีกเหลียงไม่ให้เซี่ยหยุนหนิงและอันซุยหยุนต้องได้รับเหตุร้ายเกิดขึ้นอีกครั้ง.

คำพูดของชายชุดดำนั้น,ทำให้ภายในหัวใจของเย่ซิงเหอถูกเติมไปด้วยความกังวลใจ,ซึ่งฝ่ายตรงข้ามนั้นยังคงจับตาดูพวกเขาด้วยความกระหายอย่างแน่นอน,ฝ่ายตรงข้ามไม่ได้จากไปใหนแน่,แต่ครั้งหน้าจะโผล่มาตอนใหนไม่รู้!เช่นนั้นแล้วจะต้องนำเซี่ยหยุนหนิงไปซ่อน,เพื่อที่จะรอคอยการสนับสนุนในอีก 56 วัน,ระจนกระทั่งกำลังเสริมเดินทางมาถึงจึงจะเป็นเรื่องดี!

"หยุนหนิง,เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง?"อันซุยหยุนถามด้วยความเป็นห่วงเป็นใย,หล่อนได้นำยาที่เย่ซิงเหอเคยมอบให้,ช่วยทาไปยังร่างของเซี่ยหยุนหนิง.

"ไม่เป็นไร,แต่อาจารย์สองคนนั่น"ภายในดวงตาของเซี่ยหยุนหนิงมีประกายแสงแห่งความเศร้าสร้อยปรากฏอยู่.

อันซุยหยุนจ้องมองไปยังลานกว้างที่มีศพของอาจารย์สองคน,พลางถอนหายใจ,ด้วยคนที่อยู่ในสถานีฝึกฝนนี้,ได้ตายไปจำนวนมากแล้วยิ่งมากขึ้นไปอีก.

เย่ซิงเหอกลับมาพลางจ้องมองไปยังเซี่ยหยุนหนิง,บนร่างของเซี่ยหยุนหนิงนั้นเต็มไปด้วยบาดแผลอยู่ทุกที,เสื้อผ้าที่สวมใสฉีกขาดเล็กน้อย,เผยให้เห็นผิวที่ขาวราวกับหิมะ.

"รีบทายา,แล้วสวมเสื้อผ้าเถอะ!"เย่ซิงเหอกล่าว.

"ข้าได้รับบาดแผลที่สาหัสเช่นนี้,เจ้าเป็นผู้ใช้ศิลปะการต่อสู้แห่งดวงดารา,ไม่คิดจะช่วยรักษาข้ารึ?"เซี่ยหยุนหนิงจ้องมองไปที่เย่ซิงเหอ,กระพริบตากลมโตที่ยั่วยวนพลางพูดออกมา.

"ข้าไม่สามารถจัดการเกี่ยวกับงานไม่มีใครเห็นคุณค่า,การช่วยเหลือเจ้า,รังแต่จะมีปัญหาอย่างไม่ต้องพูดถึงแต่ทว่าเจ้าควรที่จะพึงตัวเอง!"เย่ซิงเหอไม่อาจทานทนในความคิดของเขาได้จึงได้กล่าวออกไป.

"การที่ต้องพึงเจ้ามันเป็นเรื่องยากลำบากสูญเสียมากมายสำหรับสาวน้อยคนหนึ่งเลยอย่างงั้นรึ?"เซี่ยหยุนหนิงตาขุ่นเขียวพลางกล่าวต่อว่า,ข้าเป็นหญิงสาวของหัวหน้าองค์รักษ์ฝ่ายเหนือไม่ดีพออย่างนั้นรึ?"

"เจ้าเป็นธิดาของหัวหน้าองค์รักษ์ฝ่ายเหนือ,สถานะเป็นถึงคนชั้นสูง,ตัวข้าเป็นเพียงสามัญชน,ไม่สามารถที่จะปีนขึ้นไปสูงขนาดนั้นได้!หลังจากนี้แม่หญิงอย่าได้ใส่ใจในตัวข้า."เย่ซิงเหอเม้มริมฝีปากขณะพูดซึ่งหลังจากที่เขาได้พูดคุยกับชายชุดดำ,ส่งผลให้เย่ซิงเหอนั้นไม่มีความสุขเลย.

"เจ้า"ดวงตาของเซี่ยหยุนหนิงถึงกับแดงกล่ำ,หล่อนไม่คิดว่าเขาจะเป็นคนเช่นนั้น,เย่ซิงเหอหาได้ทราบซึ้งใจในน้ำใจที่หล่อนมอบให้เลย,ช่างเอาแต่ใจ,เป็นคนที่น่าผิดหวังขนาดนี้เลยรึ?

"เอาล่ะ,อย่าได้โต้เถียงกันเลย,ซิงเหอ,เจ้ารีบช่วยรักษาหยุนหนิงเถอะ!"อันซุยหยุนเรียกสติพวกเขาให้กลับมาอย่างเร่งรีบ,หล่อนสามารถที่จะเห็นได้,หลังจากที่ได้คาดเดาว่าเย่ซิงเหอเพียงแค่เศร้าใจ,หลังจากเพิ่งกลับมา,คงต้องประสบกับอะไรบางอย่างเป็นแน่.

"ใครต้องการความเอื้อเฟื้อของเขาเพื่อที่จะรักษาข้ากัน!"เซี่ยหยุนหนิงกล่าวออกมาด้วยท่าทางเอาแต่ใจ.

"หล่อนไม่ได้มีบาดแผลที่หนักหนาสาหัสอะไร,มีเพียงแค่แผลเล็กๆตามตัวเท่านั้น,พักสักหน่อยก็ดีขึ้นแล้ว,ไม่มีความจำเป็นที่ต้องรักษา,เย่ซิงเหอจ้องมองไปยังร่างกายของเซี่ยหยุนหนิง "ไม่เห็นที่จะต้องดูแลความรู้สึกของหญิงสาวของชนชั้นสูงเลย,ข้าหาได้ใช่คนรับใช้แต่อย่างไร,ทำไมต้องคอยรับใช้คนอย่างท่านด้วย!"

เย่ซิงเหอนึกถึงคำพูดเหล่านั้นของชายชุดดำ,ไม่ว่าอันซุยหยุนหรือเซี่ยหยุนหนิง,จะเป็นเพียงลูกหลานของตระกูลชนชั้นสูง,เบื้องหลังตระกูลของพวกเขานั้นสูงส่งนัก,ในวันหนึ่งต้องมาถึง,ความเหลื่อมล้ำทางสังคมระหว่างพวกเขา,เมื่อวันนั้นมาถึงแล้ว,พวกเขาจะเข้าใจถึงความเป็นจริงในระยะห่าง,ที่จะกลายเป็นความห่างเหินกันกับเขาอย่างช้าๆ,ทำไมเขาจะต้องทำอะไรให้พวกหล่อนต้องซาบซึ้งใจด้วยอย่างงั้นรึ?

เย่ซิงเหอจะต้องพาตระกูลของเขาฟันฝ่าอุปสรรค์,ด้วยกำลังทั้งหมดคนของตระกูลขนนกสีน้ำเงินจะต้องได้รับสภาพความอบอุ่นและไม่ขาดแคลน,เขาไม่มีเวลาเพียงพอที่จะเกี้ยวพานกับหญิงสาวคนอื่นๆจากตระกูลขุนนางในที่แห่งนี้!

เห็นใบหน้าท่าทางที่เย็นชาของเย่ซิงเหอแล้ว,การแสดงออกที่จริงจังขึงขังในคำพูด,หัวใจของเซี่ยหยุนหนิงก็เต้นเร็วเล็กน้อย,หล่อนต้องการที่จะทำให้เย่ซิงเหอหันมาสนใจหล่อนบ้าง,หล่อนถึงกลับต้องลดเกียรติของตัวเองเป็นอย่างมาก,ยังไม่สามารถที่จะทำให้เย่ซิงเหอรู้สึกอันใด,ดังนั้นจึงแค่เอาแต่ใจบ้างเล็กๆน้อย,ทว่าไม่คิดเลยว่าเย่ซิงเหอจะเป็นคนที่จริงจังเช่นนี้.

"การคุ้มครองพวกท่าน,เป็นหน้าที่ของข้าที่จะทำให้มันสำเร็จ,หลังจากผ่านเรื่องราวต่างๆแล้ว,ข้าต้องข้ามสะพานไม้ด้วยตัวคนเดียว.อย่างไรก็ตามข้านั้นแตกต่างจากพวกท่านนัก,ข้ายังมีคนของข้าที่ยังต้องการความช่วยเหลือเพื่อที่จะเปลี่ยนโชคชะตา,แต่พวกท่าน,ชีวิตของพวกท่าน,ควรจะมีแต่ชีวิตที่สุขสบาย,ทำไมต้องวุ่นวายกับตัวของข้าที่ต้องใช้แต่กำลังกายด้วยล่ะ?นอกเหนือจากนี้ข้ายังไม่ต้องการที่จะนำปัญหาไปสู่ตระกูลของข้า,ไม่ว่าอย่างไรตระกูลสวรรค์นิรันดร์หรือตำหนักหัวหน้าองค์รักษ์ฝ่ายเหนือ,การที่จะลบตระกูลขนนกสีฟ้าออกไปอย่างไม่เหลือซากเป็นเรื่องที่ง่ายดายมาก!"เย่ซิงเหอกล่าวออกมาด้วยเสียงห่อเหี่ยว.

ได้ยินคำพูดของเย่ซิงเหอ,อันซุยหยุน,ความรู้สึกลึกเข้าไปข้างในของตัวหล่อนนั้นถูกทิ่มแทงเจ็บปวดเป็นอย่างมาก,หล่อนทำได้แต่เพียงเงียบ,แม้ว่าจะเข้าใจสิ่งที่เย่ซิงเหอกล่าวว่ามันเป็นเรื่องจริง,หากแต่ทำไมหัวใจของหล่อนถึงได้รู้สึกเจ็บปวดเช่นนี้.

ช่างเป็นความเป็นจริงที่ขัดใจใครคนหนึ่งมากที่สุด.

"เย่ซิงเหอ,ไม่ว่าเจ้าจะมีสถานะเช่นใด,ต้นกำเนิดอย่างไร,ข้าไม่เคยสนใจ!ข้าจะไมนำความลำบากใดๆไปยังตระกูลของเจ้า!ข้าหวังว่า,หลังจากที่ได้กลับไปแล้ว,พวกเราคงจะไม่เดินกันคนและเส้นทาง,ตกลงไหม?"ในดวงตาของเซี่ยหยุนหนิงเต็มไปด้วยน้ำตา,พูดพลางจ้องมองไปที่เย่ซิงเหอ.

ที่มาจากhttp://lnmtl.com/novel/star-martial-god-technique

#วิทยายุทธ์เทพแห่งการต่อสู้แห่งดวงดารา#Star Martial God Technique Light Novel#นิยายแปลไทย

Author(s)

Mad Snail
"ทากพิศดาร"(ฟาเปียว เตอะ วอหนิว) ผู้ประพันธ์

https://www.facebook.com/shareebookandducumentfree/