Star Martial God Technique Chapter 241 How could to have the sincerity

Star Martial God Technique Chapter 241 How could to have the sincerity

นิยาย วิทยายุทธ์เทพการต่อสู้แห่งดวงดารา ตอนที่ 241 เคยมีสิ่งใดที่เรียกว่าจริงใจ

บทที่ 241 เคยมีสิ่งใดที่เรียกว่าจริงใจ

เย่ซิงเหอจ้องมองไปยังปราชญ์กระบี่หมิงหยูและชายชุดดำอย่างเย็นชาเตรียมพร้อมที่จะเข้าต่อสู้.

แม้ว่าความแข็งแกร่งของเขาจะฟื้นฟูมาได้แค่ระดับ 6 ดินแดนสวรรค์ก็ตามที,ทว่าเย่ซิงเหอเองก็ไม่มีความจำเป็นที่ต้องหวั่นเกรงคู่ต่อสู้แต่อย่างใด.

ถึงจะเสียเปรียบในการต่อสู้บ้าง!

ปราชญ์กระบี่หมิงหยูยืนขึ้น,ด้วยร่างกายที่พริ้มพราย,ดูเฉิดชายเจ้ามารยาดูพริ้วไหวเป็นอย่างมาก,ก่อนที่นางจะกล่าวออกมาว่า"ต่อหน้าข้าเช่นนี้,ใครอนุญาตให้เจ้าลงมือ?เด็กน้อยคนนั้นได้กลายเป็นองค์รักษ์ประจำตัวของข้า,ตอนนี้เขาคือลูกน้องของข้า!"

ได้ยินคำพูดของปราชญ์กระบี่หมิงหยูแล้วชายชุดดำถึงกับตื่นตะลึง,คิดอยู่ชั่วครู่ก่อนที่จะกล่าวออกมา,"ท่านปราชญ์กระบี่หมิงหยู,ท่านช่างฉลาดล้ำลึกเสียยิ่งกระไร!"

"เจ้าเองต้องการจะมาเป็นองค์รักษ์ส่วนตัวของข้าหรือไม่,"นิ้วที่เรียวขาวราวกับหยกบริสุทธิ์ของปราชญ์กระบี่หมิงหยู,ยกคางของชายชุดดำขึ้นเล็กน้อย.

ได้ยินคำพูดเช่นนั้นของปราชญ์กระบี่หมิงหยู,ชายชุดดำดวงตาเป็นประกายด้วยความหวังเกิดขึ้นในทันที,ก่อนที่จะกลืนน้ำลายลงอย่างช้าๆ,พร้อมกับพยักหน้าพูดออกมาว่า"แน่นอนว่าข้าต้องการ,ตราบเท่าที่จะได้เป็นองค์รักษ์ส่วนตัวของท่านปราชญ์กระบี่หมิงหยู,ต่อให้ข้าต้องบุกน้ำลุยไฟ,ข้าก็ยินดีแม้จะต้องตายไปก็ตามที!"

"ดูเหมือนว่าเจ้าเองก็ไฝ่ฝันที่จะเป็นองค์รักษ์ส่วนตัวของข้ามากเลยสินะ?"ปราชญ์กระบี่หมิงหยูใช้มืออีกข้างหนึ่งลูบไล้ไปบนหน้าอกขององค์ของชายชุดดำอย่างช้าๆ.

นิ้วเรียวงามคลึงเคล้าไปทั่ว,ดูราวกับมีกระแสไฟฟ้าไหลไปทั่วกาย,ชายชุดดำถึงกับร่างกายสั่นสะท้าน,สายตาที่ซับซ้อนั้นเผยออกมาให้เห็นถึงความหลงไหล,"ข้าคิดมาตลอดเลย!""ทันใดนั้นสติของเขาก็กลับมา,ก่อนที่จะส่ายหน้าไปมากล่าวออกมาอย่างเร่งรีบ"ผู้น้อยไม่กล้าคิดอะไรเช่นนั้น!"

ปราชญ์กระบี่หมิงหยูได้เผยเรือนร่างที่ยั่วยวน,ด้วยเสื้อผ้าที่ขาดรุ่ย,ทำให้สามารถมองผ่านเข้าไปเห็นผิวที่เนียนขาวด้านในได้,ทั่วทั้งร่างกายของนางในตอนนี้,ทำให้คนที่เห็นต้องตื่นเต้นด้วยความยั่วยวนอย่างแน่นอน.

ด้วยหญิงสาวคนนี้คงจะมีเสน่ห์มารยามาตั้งแต่เกิด,บางทีผู้ชายเกือบทั้งหมด,คงจะไม่สามารถทานทนเสน่ห์ยั่วยวนของนางได้เลย.

เย่ซิงเหอจ้องมองไปยังปราชญ์กระบี่หมิงหยู.,เขาไม่ค่อยเข้าใจในความคิดของนางเลย,ปราชญ์กระบี่หมิงหยูต้องการทำอะไร,ต้องการที่จะช่วยเขาอย่างงั้นรึ?

ชายชุดดำถูกโลมเล้าด้วยนิ้วของปราชญ์กระบี่หมิงหยู,ใบหน้าของเขานั้นเปี่ยมไปด้วยความสุขเคลิบเคลิ้มไปถึงวิญญาณ,ไม่มีอะไรที่ทำให้เขารุ้สึกพึงพอใจไปมากกว่านี้อีกแล้ว,ในเวลาเดียวกัน,ทันใดนั้นมีดสั้นอันคมกริบก็โผล่ขึ้นมาในมือของนาง,ก่อนที่จะเฉือนไปที่คอของชายชุดดำ.

โลหิตสาดกระจาย,ดวงตาของชายชุดดำเผยออกมาให้เห็นถึงความหวาดกลัวอย่างที่สุด,เขาไม่คาดคิดเลยว่าปราชญ์กระบี่หมิงหยูจะสังหารเขาเช่นนี้,ปัง,ชายชุดดำตะเกียกตะกายล้มลงสิ้นชีพลงไปนอนกับพื้น.

เห็นภาพที่เกิดขึ้น,ภายในใจของเย่ซิงเหอถึงกับเย็นเยือบ,จ้องมองไปยังปราชญ์กระบี่หมิงหยูอย่างระมัดระวัง,เขาไม่คาดคิดเลยว่าในร่างกายของนางนั้นจะยังซ่อนอาวุธสังหารเอาไว้,ก่อนหน้านี้เขาไม่ได้ใส่ใจนัก,ตอนนี้คิดถึงชายชุดดำแล้วเหงื่ออันเย็นเยือบถึงกับไหล่ชโลมออกมาจากร่างของเขาเลยทีเดียว.

ผู้หญิงนี้,ช่างอันตรายจริงๆ.

"ทำไมต้องสังหารเขาด้วยล่ะ,ไม่ใช่ว่าเป็นลูกน้องของเจ้าหรอกรึ?"เย่ซิงเหอจ้องมองไปยังปราชญ์กระบี่หมิงหยู,ด้วยการพินิจนางใหม่อีกครั้ง.

ปราชญ์กระบี่หมิงหยูกัดฟันจ้องมองมายังเย่ซิงเหอ,ด้วยสายตาที่เย็นชาเที่จ้องมองมาที่นางอย่างเคลือบแคลง,ปราชญ์กระบี่หมิงหยูเม้มปากเล็กน้อย,ภายในดวงตาของนางนั้นจมจ่อมไปด้วยความเศร้าสลด.

"เขาไม่ใช่คนของสำนักเทพกระบี่,หากแต่เขานั้นเป็นลูกน้องของทูตพิเศษจักรพรรดิเทวะ,หากว่าพวกเรากลับไปพร้อมกับเขา,แน่นอนว่าทูตพิเศษต้องมองเรื่องราวทุกอย่างออก,เมื่อเวลานั้นมาถึงเจ้าจะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย,ปราชญ์กระบี่หมิงหยูกล่าว.

"ทำไมเจ้าต้องช่วยข้าด้วยล่ะ?"เย่ซิงเหอจ้องมองไปยังปราชญ์กระบี่หมิงหยู,ด้วยเรื่องดังกล่าวนี้ทำให้เขานั้นยากที่จะเชื่อในพฤติกรรมของปราชญ์กระบี่หมิงหยูได้,ที่จะเปลี่ยนแปลงไปอย่างทันทีทันใด.

ปราชญ์กระบี่หมิงหยูก้มหน้าลง,ภายในดวงตาของนางนั้นคลอไปด้วยน้ำตา,"ข้ารู้ว่าเจ้าคงยากที่จะเชื่อข้า,ภายในสายตาของเจ้านั้น,ข้าเป็นหญิงที่เลวทรามหน้าไม่อาย,แต่ว่าข้าก็ไม่รู้ว่าเจ้าจะไม่ต้องการที่จะให้ข้าตอบแทน!ไม่ว่าอย่างไร,เจ้าก็มีบุญคุณกับข้า."

"เจ้าตกลงมายังหุบเขาแห่งนี้,เป็นข้าเองที่ดึงเจ้าลงมา!"เย่ซิงเหอกวาดสายตาจ้องมองไปยังมือปราชญ์กระบี่หมิงหยูซึ่งมีมีดอยู่,เขาไม่รู้ว่าก่อนนี้นางซ่อนมันไว้ที่ใหน

"ข้าเข้าใจดีที่ข้าตกลงมานั้น!เย่ซิงเหอ,ขอข้าติดตามเจ้าได้ใหม?ข้ารู้ว่าข้าอาจจะมีอายุมากกว่าเจ้า,ข้ารู้ดีว่าเจ้าเองคงไม่ต้องการยุ่งเกี่ยวอะไรกับข้า,อย่างไรก็ตามตราบเท่าที่เจ้าพาข้าไปด้วย,ถึงจะให้เป็นคนรับใช้,ข้าก็จะไม่บ่นเลยแม้แต่น้อย!"ปราชญ์กระบี่หมิงหยูจ้องมองด้วยนความวิงวอนไปยังเย่ซิงเหอพร้อมกับกล่าวต่ออีกว่า,"ข้ารู้ดีว่าในสายตาเจ้า,ข้าเป็นเพียงผู้หญิงมารยาร้อยเล่มเกวียน,ทว่าที่ข้าต้องทำเช่นนั้นก็เพียงเพราะต้องปกป้องตัวเอง,ข้าเป็นเพียงแค่หญิงสาวคนหนึ่ง,ในฐานะผู้หญิงแล้ว,ถึงจะถูกเรียกว่าผู้เยี่ยมยุทธ์,หากแต่มันก็ไม่ใช่สิ่งที่ปราถนาที่สุด,หลายปีมานี้,ข้าเหนื่อยล้าเหลือเกิน,แม้ว่าคนจำนวนมากจะมองว่าข้าสูงส่ง,ทว่ากลับไม่มีใครเลยที่มีคุณค่าให้ไว้วางใจ.ข้าเห็นคนมากมายหลากหลายนักที่เต็มไปด้วยความเสแสร้งแกล้งทำว่าให้ความเคารพนับถือ,ข้าเพิ่งจะพบว่ามีเพียงเจ้าเท่านั้นที่ช่วยเหลือคนอื่นด้วยความบริสุทธ์ใจ!"

คำพูดของปราชญ์กระบี่หมิงหยูที่กล่าวออกมานั้น,มีความจริงมากเท่าใด,และมีความเท็จเท่าใดกัน?หรืออาจจะเป็นเหมือนดั่งชายชุดดำ,เพียงแค่พริบตาเดียวก็ถูกนางเชือดไปซะแล้ว.

"ปราชญ์กระบี่หมิงหยู,เจ้ากำลังล้อข้าเล่นอยู่งั้นรึ?"เย่ซิงเหอเผยยิ้มออกมา.

"ข้าจริงจัง!"ปราชญ์กระบี่หมิงหยูจ้องมองไปยังเย่ซิงเหอด้วยสายตาละห้อย.

"พอแค่นี้,ปราชญ์กระบี่หมิงหยู,อย่ามาหลอกลวงข้า!"เย่ซิงเหอหัวเราะออกมาซึ่งแน่นอนว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะเชื่อคำพูดที่เคร่งขรึมของปราชญ์กระบี่หมิงหยู.

ปราชญ์กระบี่หมิงหยูถอนหายใจยาว,ปรากฏท่าทางอ้างว้างเปล่าเปลี่ยวเล็กน้อย,"ผู้หญิงคนหนึ่ง,โกหกมามายนับไม่ถ้วน,ครั้นเมื่อนางต้องการที่จะกล่าวความจริงจากใจ,กลับไม่มีใครยินดีที่จะเชื่อถือ."

เย่ซิงเหอกล่าว,"นั่นเป็นเรื่องธรรมดา,คำหลอกลวง,ที่เจ้าใช้,ย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะได้รับคำหลอกลวงกลับไป,เจ้าควรที่จะมีสัจจะในคำพุด,ชั่วชีวิตของเจ้านั้น,เคยมีสิ่งใดที่เรียกว่าจริงใจบ้างล่ะ?"

ทันใดนั้นปราชญ์กระบี่หมิงหยูถึงกับต้องการร้องไห้ออกมาทีเดียว,นางไม่ต้องการที่จะกลับไปยังตระกูลของนางอีกครั้งจริงๆ,ด้วยที่แห่งนั้นเต็มไปด้วยคนที่ไม่น่าไว้วางใจมากมาย,ต่างคนต่างหลอกลวงซึ่งกันและกัน,เพื่อผลประโยชน์แล้ว,สามารถที่จะสังเวยทุกคนในตระกูลของตนเองได้.

ภายในจิตใจของปราชญ์กระบี่หมิงหยูนั้นปรากฏความทรงจำมากมาย,เมื่อตอนนางอายุ 16 ปี,พี่ชายของนางเพื่อที่จะชนะได้รับคัดเลือกให้เป็นอำมาตย์ราชสำนักของราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์,ถึงกับวางยาชากับนาง,ก่อนที่จะส่งนางเข้าถวายปรนนิบัติผู้มีอำนาจ,หล่อนต้องพบเจอกับเรื่องเลวร้ายถึงกับต้องกรีดข้อมือฆ่าตัวตาย,ถึงจะถูกช่วยเอาไว้,แต่ถึงกระนั้นก็ไม่ได้ทำให้ความบริสุทธิ์ของนางกลับคืนมา.

นับตั้งแต่เวลานั้นเป็นต้นมา,หล่อนก็พบว่าที่เรียกว่าคนในครอบครัวนั้น,ต่างก็เป็นที่รวมตัวของวายร้าย,เพื่อที่จะมีชีวิตรอด,และไม่ต้องการที่จะกลายเป็นเหยื่อสังเวย,หล่อนจึงต้องทำทุกสิ่งทุกอย่างเท่าที่จะทำได้.

ไมว่าจะต้องใช้วิธีการใด,เพื่อที่จะให้ชนะคนเหล่านั้น,ด้วยเสน่ห์มารยาหรือยั่วยวน,หรือแม้แต่วิธีที่สกปรกร้ายกาจก็ตามที,แม้ว่าหลายปีมานี้,หล่อนไม่จำต้องนอนกับผู้ชายที่หื่นกระหายแล้ว,หากแต่คนที่อยู่รอบๆ,กลับมองมาด้วยสายตาที่เหยียดหยาม,หล่อนที่เป็นดั่งหญิงมารยาร้อยเล่มเกวียน,ไม่ต่างกับดอกไม้พิษ,ถึงแม้ว่าจะสวยงาม,ทว่าความจริงแล้วกลับเต็มไปด้วยพิษที่รุนแรง.

นิสัยที่เปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือในวันนั้น,เป็นสิ่งที่นางต้องการรึ?หากแต่เป็นนางเองที่ต้องการประชดชีวิตต่อโลกแห่งนี้.

นางเป็นหญิงสาวที่อ่อนแอคนหนึ่ง,ไม่ต้องการต้องการที่จะตาย,ไม่ได้ต้องการที่จะใช้ชีวิตแบบไร้จุดหมาย,หากเปรียบเทียบกับคนอื่นแล้วนางต้องทุกทรมานเจ็บปวดยิ่งกว่ามาก.

จะมีสิ่งใดที่จะทำให้เย่ซิงเหอเชื่อใจนางได้กันล่ะ,นางรู้สึกราวกับว่าถูกมีดอันแหลมคมที่ทิ่มแทงลงไปบนหัวใจนางอย่างโหดร้าย.

ด้วยการเฉือนเสื้อผ้าอาภรณ์ที่หลุดรุ่ยออกจากร่างกายทีละชิ้นๆ,เผยร่างกายที่สวยงามของนาง,นางต้องการที่จะเผยเรือนร่างต่อหน้าของเย่ซิงเหอ,ขาอันเรียวสวยของนาง,ค่อยๆก้าวไปบนพื้น,เดินตรงไปหาเย่ซิงเหออย่างช้าๆ.

"ข้าไม่สวยเลยงั้นรึ?"ปราชญ์กระบี่หมิงหยูจ้องเขม็งไปยังเย่ซิงเหอ.

ที่มาจากhttp://lnmtl.com/novel/star-martial-god-technique

web จีน  http://www.07dcr.com/book/xingwushenjue/

#วิทยายุทธ์เทพแห่งการต่อสู้แห่งดวงดารา#Star Martial God Technique Light Novel#นิยายแปลไทย

Author(s)

Mad Snail
"ทากพิศดาร"(ฟาเปียว เตอะ วอหนิว) ผู้ประพันธ์

https://www.facebook.com/shareebookandducumentfree/


ปล.พรุ่งนี้มีธุระ ถ้าเลยสองทุ่มไม่ลง เก็บเสื่อกลับได้เลยนะ (^o^)