วันเสาร์ที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2560

Star Martial God Technique Chapter 262 We walk

Star Martial God Technique Chapter 262 We walk

นิยาย วิทยายุทธ์เทพการต่อสู้แห่งดวงดารา ตอนที่ 262 พวกเราไปกันเถอะ


บทที่ 262 พวกเราไปกันเถอะ



ภายในดวงตาของเย่ซิงเหอนั้นสาดกระจายไปด้วยประกายแสงแห่งความเย็นชา,เพียงแค่สะบัดฝ่ามือออกไป,พลังที่มากมายมหาศาลกระแทกกวาดออกไปในทันที,เห็นเพียงแค่เหล่าผู้เยาว์ของตระกูลขุนนางชั้นสูงร่วงกระจายไปบนพื้นบ้างก็กระแทกไปยังกำแพง, ตูมม ตูมม ตูมมม ,ปลิวเป็นใบไม้ร่วงเลยทีเดียว.


เย่ซิงเหอที่มีดูแล้วมีอายุเพียง 15-16 ปี, ผู้เยาว์ระดับ 7 ดินแดนสวรรค์ 2 คน,ระดับ 6 ดินแดนสวรรค์ 3  คน ที่บุกเข้ามาโจมตี,ด้วยดิดว่าจะสามารถจัดการเย่ซิงเหอได้โดยง่าย,ทว่าเพียงแค่พริบตาคนเหล่านั้นก็ลงไปกองอยู่บนพื้นแล้ว.



ระดับ 7 ดินแดนสวรรค์สอง คน และระดับ 6 ดินแดนสวรรค์ถึงสามคน,ไม่สามารถยืนอยู่ต่อหน้าเย่ซิงเหอได้แม้แต่กระบวนท่าเดียว.

เป็นไปได้ว่าเย่ซิงเหอนั้น,ได้ก้าวไปสู่ระดับ 8 ดินแดนสวรรค์แล้วอย่างงั้นรึ?

อายุเพียง 15 ถึง 16 ปี ระดับ 8 ดินแดนสวรรค์แล้วรึอย่างไร?ถึงแม้ว่าจะเป็นทั่วทั้งเหมืองหลวง,ที่ไปถึงระดับนี้อายุเพียงเท่านี้นั้นยังไม่มีเลยสักคนเดียว!


ภายในสายตาพวกเขาเต็มไปด้วยความตื่นตะลึง,จ้องมองไปยังพื้นรอบๆตัวที่แตกออกเป็นรอยแยก,พวกเขาถึงกับโอดครวญออกมาด้วยความขื่นขม,เหล่าผู้เยาว์ตระกูลขุนนางชั้นสูงต่างร้องระงมออกมาไม่หยุด,พวกเขาอดที่จะลอบดีใจเล็กน้อย,โชคดียิ่งนักที่พวกเขาไม่เร่งรีบบุกเข้าไป,ไม่เช่นนั้นคงจะต้องพบเขากับชะตากรรมอเนจอนาถเหมือนคนอื่นๆเหล่านั้น.


หลินหยินที่อยู่ท่ามกลางฝูงชนเหล่านั้นจ้องมองเย่ซิงเหอตาค้าง,หล่อนในตอนนี้,ตระหนักได้ทันทีว่าความแตกต่างของนางกับเย่ซิงเหอนั้นช่างมโหฬารยิ่งนัก.


เย่ซิงเหอในเวลานี้,ไม่สนแม้แต่ตระกูลศักดิ์สิทธิ์.


พรสวรรค์ที่น่าอัศจรรย์ของเย่ซิงเหอ,โชติช่วงชัชวาลราวกับดาวหาง,เขาได้ไปอยู่ในระดับที่นางไม่สามารถมุ่งหวังจะไปถึงได้ตลอดกาล.


ภายในใจของหลินหยินล้มรสความพ่ายแพ้อย่างเบ็ดเสร็จ,ไม่มีแม้แต่คำพูดที่จะใช้แทนความรันทดได้ในครานี้,มันเต็มไปด้วยความริษยา,จนไม่สามารถหาอะไรมาเปรียบได้.


เย่ซิงเหอยังคงก้าวเข้าไปใกล้กับองค์ชายหกโจวเหยี่ยนอย่างช้าๆ,ด้วยกลิ่นอายที่น่าเกรงขามที่เขาปลดปล่อยออกมานั้นทำให้โจวเหยี่ยนถึงถอยหลังกลับไปก้าวหนึ่งแล้ว.


"เจ้ามันเหิมเกริมนัก!"องค์ชายหกโจวเหยี่ยนตะโกนออกไปเสียงดังเต็มไปด้วยความดุร้ายทว่าภายในใจของเขานั้นหวาดกลัวเป็นอย่างมาก,"เจ้า,หากว่ากล้าเข้ามาใกล้ข้าแม้แต่ก้าวเดียว,อย่าได้คิดแม้แต่จะออกไปจากเมืองหลวงแห่งนี้ได้!"


เย่ซิงเหอจ้องกวาดตามองไปยังองค์ชายหกโจวเหยี่ยนเล็กน้อย,เขานั้นไม่ได้มีความสนใจในตัวขององค์ชายหกแม้แต่นิดเดียว,สายตาของเขานั้นจับจ้องไปยังร่างของอันซุยหยุน,ทุกๆคนที่อยู่ตรงนี้สำหรับเขา,ก็ไม่ต่างไปจากธาตุอากาศเพียงเท่านั้น.


เพียงแค่ก้าวไปอีกหนึ่งกล่าว,บางสิ่งบางอย่างที่เต็มไปด้วยเยือกเย็นก็พุ่งผ่านตรงมายังเขานั้นที,เป็นปราณกระบี่ที่เจาะทะลวงตรงมายังอกของเย่ซิงเหอ.


เกือบทุกคนของผู้เยาว์ตระกูลขุนนางชั้นสูงที่อยู่ในเหตุการณ์แทบจะไม่รู้เลยว่าเกิดสิ่งใดขึ้น,ด้วยปราณกระบี่นั้นรวดเร็วจนเกินไป.

อันซุยหยุนที่รับรู้ได้ถึงอันตราย,นางได้ตะโกนออกมาด้วยความกระวนกระวาย,"ซิงเหอ,ระวัง!!"


เพียงสิ้นเสียงของนาง,ปราณกระบี่ที่พุ่งตรงพร้อมเจาะทะลุอกของเย่ซิงเหอ.


แทบจะเวลาเดียวกันที่ปราณกระบี่พุ่งตรงมายังอกของเขา,เย่ซิงเหอก็ได้ปล่อยทักษะหมัดมังกรสวรรค์!เสี่ยงดังกระหึ่มออกไปยังคนๆนั้นในทันที.


ชายคนดังกล่าวไม่คาดคิดเลยว่าปราณกระบี่ของเขาที่กระแทกไปยังเย่ซิงเหอ,คาดไม่ถึงเลยว่าเย่ซิงเหอนั้นจะไม่ได้รับผลกระทบอะไรเลย,เห็นหมัดที่เย่ซิงเหอปล่อยออกมา,เขาเองก็เร่งรีบป้องกันในทันที.


ตูมมมม!


เสียงดังสนั่นน่าสะพรึงกลัว,เย่ซิงเหอและฝ่ายตรงข้ามที่เข้าปะทะกันนั้น,พลังที่แข็งแกร่งสะท้อนผลักดันไปมาก,เย่ซิงเหอถึงกับต้องถอยออกมาสามก้าว,หากแต่ฝ่ายตรงข้ามนั้นถึงกับต้องถอยกลับออกมา 5-6 ก้าวก่อนที่จะยั้งเท้าเอาไว้ได้.


ภายในร่างของเย่ซิงเหอนั้นเอ่อล้นไปด้วยพลัง,จนหัวใจของเขาเต้นแรงขึ้นมา,จ้องมองออกไปที่ด้านหน้าฝ่ายตรงข้ามนั้นเป็นคนชุดดำที่สวมชุดกระชับรูปปกปิดไปตั้งแต่ใบหน้าไปจนทั่วตัว,ที่มือขวาของเขานั้นกระชับกระบี่ที่คมกริบเอาไว้.

คาดไม่ถึงเลยว่าเย่ซิงเหอจะแข็งแกร่งถึงเพียงนี้,ชายในชุดดำค่อนข้างประหลาดใจทีเดียว,องค์ชายหกโจวเยี่ยนที่อยู่ด้านหลังค่อยๆเขยื้ยนกายออกมาด้านหน้าช้าๆ,จ้องมองอย่างเย็นชาไปยังเย่ซิงเหอ.


เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นรวดเร็วเป็นอย่างมาก,ทุกๆคนต่างตื่นตกใจ,ชายชุดดำปรากฏตัวออกมาเมื่อใด,พวกเขาแทบจะไม่สามารถเห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่ามาอยู่ ณ ที่แห่งนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่.


"เป็นองค์รักษ์ปีกทมิฬของตระกูลราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์!"ผู้เยาว์ตระกูลขุนนางชั้นสูงคนหนึ่งเอ่ยปากออกมาด้วยความประหลาดใจ.

คนทุกคนต่างจับจ้องมองไปยังชายชุดดำในทันที,ภายในดวงตาของพวกเขานั้นเผยออกมาให้เห็นถึงประกายแสงแห่งความหวาดกลัว.


การต่อสู้ของเย่ซิงเหอและชายชุดดำนั้นรวดเร็วจนเกินไป,พวกเขาแทบจะไม่สามารถตามความเร็วเช่นนั้นได้เลยแม้แต่น้อย,ไม่รู้เลยว่าเกิดสิ่งใดขึ้น.

องค์รักษ์ปีกทมิฬนั้นเป็นหน่วยลับที่น่าสะพรึงกลัวเป็นอย่างมาก,พวกเขานั้นถูกตระกูลราชวงศ์ฝึกฝนด้วยเทคนิคลับ,องค์รักษ์ปีกทมิฬนั้นจะถูกฝึกฝนมานั้แต่เด็กจนโต,พวกเขาทุกคนล้วนแล้วแต่เป็นคนที่มีพรสวรรค์ที่ถูกคัดกลั่นมาแล้ว,กว่าจะกลายมาเป็นองค์รักษ์ปีกทมิฬได้เหลือไม่ถึง 20-30  คนด้วยซ้ำ.




องค์รักษ์ปีกทมิฬที่จะสามารถออกมาปฏิบัติภารกิจได้นั้น,อย่างน้อยก็ต้องมีระดับ 9 ดินแดนสวรรค์,นั่นก็คือคุณสมบัติขั้นต่ำของพวกเขา,นั่นก็หมายความว่าคนๆนี้เป็นผู้เยี่ยมยุทธ์ระดับ 9 ดินแดนสวรรค์นั่นเอง.


องค์รักษ์ปีกทมิฬแทบจะไม่เคยเห็นเลย,พวกเขานั้นรับหน้าที่ในการปกป้องความปลอดภัยของเหล่าราชนิกูล,แต่ถึงอย่างงั้นพวกเขาก็มีอิสระในการปฏิบัติหน้าที่,ไม่ได้มีใครที่คอยรับฟังคำสั่งจากเหล่าตระกูลราชวงศ์เลย,พวกเขามีสิทธิ์ในการตัดสินใจ,อย่างไรก็ตามบอกได้เลยว่าองค์รักษ์ปีกทมิฬนั้นจงรักภัคดีต่อตระกูลราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์โดยไม่ต้องสงสัย.

องค์รักษ์ปีกทมิฬคนนี้คงจะเป็นคนคอยคุ้มกันองค์ชายหกเป็นแน่!


"องค์รักษ์ปีกทมิฬ,สังหารมันซะ!"องค์ชายหกโจวเหยี่ยนแค่นเสียงจ้องมองอย่างเย็นชาไปยังเย่ซิงเหอ.


องค์รักษ์ปีกทมิฬที่มีหน้าทีรับผิดชอบในการป้องกันเหล่าราชนิกูล,และเป็นผู้เยี่ยมยุทธ์ระดับ 9 ดินแดนสวรรค์,ถึงแม้ว่าเย่ซิงเหอจะสามารถจัดการเหล่าผู้เยาว์ตระกูลขุนนางชั้นสูงได้,ทว่าเป็นไปไม่ได้แน่ที่จะต่อกรกับองค์รักษ์ปีกทมิฬ


องค์รักษ์ปีกทมิฬที่ได้ยินคำพูดของโจวเหยี่ยนแล้ว,หากแต่ยังคงยืนนิ่งไม่ขยับ,ทว่าก็จ้องมองอย่างเย็นเยือบไปยังเย่ซิงเหอ.


เย่ซิงเหอจ้องมองกลับมายังองค์รักษ์ปีกทมิฬ,นอกเหนือจากองค์รักษ์ปีกทมิฬจะทรงพลังแล้ว,ความเร็วที่มียังมากมายนัก,หากว่าเขาไม่รีบเรียกใช้ชุดเกราะเกล็ดมังกรเหมันต์ทันท่วงเวลาล่ะก็,บางทีเขาคงจะถูกสังหารไปเรียบร้อยแล้ว.


เย่ซิงเหอค่อยๆรวบรวมพลังอำนาจแห่งดวงดาราที่อยู่ภายในร่างกายของเขา,เตรียมพร้อมที่จะเข้าต่อกรกับองค์รักษ์ปีกทมิฬในทุกเวลา.


องค์รักษ์ปีกทมิฬนั้นมีระดับ 9 ดินแดนสวรรค์,นอกจากนี้ยังมีความเร็วที่น่าหวาดกลัว,แน่นอนว่านี่ต้องเป็นการต่อสู้ที่หนักหนาแน่.


จริงๆแล้วองค์รักษ์ปีกทมิฬเองก็รู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก,ด้วยอายุของเย่ซิงเหอด้วยแล้ว,น่าจะ 15 หรือ  16 ปี ,คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีความแข็งแกร่งถึงเพียงนี้,เพียงแค่การโจมตีแรงที่รุนแรงของเขา,ไม่คาดคิดเลยว่าจะไม่สามารถที่จะสังหารเย่ซิงเหอได้,ซ้ำยังสามารถตีโต้กลับมาได้อีกด้วย,เรื่องดังกล่าวนี้ทำให้เขานั้นแอบที่จะสงสัยเล็กน้อยเช่นกัน.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 


"ข้าไม่ได้ต้องการที่จะสังหารใคร,อย่าได้บีบบังคับข้า!"เย่ซิงเหอกวาดสายตาอย่างเย็นชาจ้องมองไปยังองค์รักษ์ปีกทมิฬ.


องค์รักษ์ปีกทมิฬเงียบไปชั่วขณะก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า"ข้ามีหน้าทีปกป้องคนของตระกูลราชวงศ์,ตราบเท่าที่เจ้าไม่ได้ทำร้ายองค์ชายหก,ข้าก็ไม่จำเป็นต้องจัดการกับเจ้า."


"เจ้าพ่นอะไรออกมา?ข้าสั่งให้เจ้าสังหารเขา!"องค์ชายหกโจวเหยี่ยนด่าทอด้วยความโกรธเคือง.


องค์รักษ์ปีกทมิฬกล่าวออกมาอย่างสุขุม,"องค์ชายหก,ขออภัยที่ไม่สามารถทำตามรับสั่งได้,หน้าที่ของพวกเรานั้นคือป้องกันความปลอดภัยของท่านเท่านั้น,"ความหมายคำพูดขององค์รักษ์ปีกทมิฬนั้นได้บอกกล่าวอย่างชัดแจ้งว่าเขานั้นไม่สามารถทำตามคำสั่งขององค์ชายหกได้.


"ข้าจะนำตัวอันซุยหยุนไป,ตราบเท่าที่ไม่มีใครมาขวาง,ข้าไม่จำเป็นที่ต้องทำร้ายใคร!"เย่ซิงเหอกล่าวอย่างเย็นชาก่อนที่จะเดินตรงไปหาอันซุยหยุนอย่างช้าๆ.


เหล่าคนมากมายต่างหลีกทางให้เขาในทันที.


ได้ยินคำพูดของเย่ซิงเหอแล้ว,ภายในใจของอันซุยหยุนนั้นเต็มไปด้วยความเศร้า,น้ำตาของนางไม่สามารถที่จะอดกลั้นเอาไว้แล้ว,นางต้องการที่จะเคารพการตัดสินใจของตัวเอง,จากไปอย่างเงียบๆ,ทว่าเมื่อเห็นเย่ซิงเหอที่ค่อยๆก้าวเข้ามาหานางแล้ว,นางไม่รู้จริงๆว่าควรจะกล่าวหรือทำเช่นไร.



ภายใต้สายตามากมายจับจ้องมาที่พวกเขา,เย่ซิงเหอได้คว้าไปที่แขนอันเรียวงามของอันซุยหยุน,จ้องมองอย่างล้ำลึกเผยยิ้มออกมาให้อย่างนุ่มนวลก่อนทีจะกล่าวว่า,"พวกเราไปกันเถอะ!"


ที่มาจากhttp://lnmtl.com/novel/star-martial-god-technique

web จีน  http://www.07dcr.com/book/xingwushenjue/

#วิทยายุทธ์เทพแห่งการต่อสู้แห่งดวงดารา#Star Martial God Technique Light Novel#นิยายแปลไทย
Author(s)

https://www.facebook.com/shareebookandducumentfree/

38 ความคิดเห็น:

  1. ขอบคุณครับบบบบบบบ รักแอดมินเลยยย

    ตอบลบ
  2. ขอบคุณครับ
    รอทั้งวันเลย

    ตอบลบ
  3. อย่าห้าวนักเลยองค์ชาย เดี๋ยวจะเละเทะภายหลังแล้วจะเก็บเศษหน้าตัวเองไม่ทัน ตระกูลตัวเองจะโดนล้างบางเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ยังจะเก๋าอยู่ได้

    ตอบลบ
    คำตอบ
    1. ใช่เดียวโดนหลินหงล้างบางเอา 55

      ลบ
  4. มีความฟินนน
    ขอบคุณครับ

    ตอบลบ
  5. ตอนนี้ระดับเก้าทำอะไรพี่เหอไม่ได้อล้ว 55

    ตอบลบ
    คำตอบ
    1. ผมว่าไม่ใช่ไม่ได้ แต่น่าจะ ระดับ9ขั้นต้น-กลาง หรือป่าว เพราะพักหลังๆนี่ เวลาเจอศัตรูที่เก่งๆแล้วปะทะกับพี่เย่ จะถูกแยกเป็น ขั้นต้น-กลาง-ปลาย (มุขนี้)ซะเยอะ

      ลบ
  6. เฮ้ยๆ..อย่างเท่ห์อะ

    ตอบลบ
  7. บอกเลยว่า ชอบองค์รักษ์ปีกดำนี่มาก คือชัดเจนมากว่าแค่ปกป้อง ทำเอาองค์ชายหน้าแหกได้เลย 555+

    ตอบลบ
  8. โคตรเทพมากพี่เย่
    ขอคุณคนแปล มากครับ
    จะแจ่มเย่มาก หากมีอีกตอน

    ตอบลบ
  9. องครักษ์แม่งเท่สัส แหกหน้าองค์ชายเลย สั่งตูเกินหน้าที่ไม่ได้เฟร้ย

    ตอบลบ
  10. พวกเธอไป พวกเรารอตอนต่อไป

    ตอบลบ
  11. โครตปลื้มฉากนี้เลยให้ตายเหอะ

    ตอบลบ
  12. ขอขอบพระคุณมากครับ

    ตอบลบ
  13. :ไปไหนดี
    :ไปไหนก็ได้ขอแค่มีเจ้าอยู่ไม่ว่าจะ....

    ตอบลบ
  14. พอจะมีอีกซักตอนมั้ยครัชชชค้าางมาสามตอนละครัชชช

    ตอบลบ
  15. ขออีกตอนได้ปะอยากหายค้างงงงงอะครับ ขอบคุณ

    ตอบลบ
  16. ไปเดินชมนกชมไม้กัน ดูป่าเขาลำเนาไพรกันเตอะ

    ตอบลบ
  17. ขอบคุณมากๆ น่ะครับ

    ตอบลบ
  18. กว่าจะกลับมาเจอกัน ตอนที่ 200 กว่า นางเอกชั้นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

    ตอบลบ