Star Martial God Technique Chapter 108 Expels the palace

Star Martial God Technique Chapter 108 Expels the palace

นิยาย วิทยายุทธ์เทพการต่อสู้แห่งดวงดารา ตอนที่ 108 ขับไล่ออกจากตำหนัก

บทที่ 108 ขับไล่ออกจากตำหนัก

เหล่าคนของตระกูลจันทราทมิฬและเหล่าคนตระกูลในอาณัติ 36 ตระกูลต่างก็โค้งคำนับพร้อมกับยกมือขวาไปวางที่หน้าอก,แสดงถึงความเคารพ,มีแค่เพียงเซี่ยหยุนหนิงและหงต้วนเท่านั้นที่ไม่ได้แสดงท่าทางอะไรออกมา,พวกเขาต่างเผยท่าทีที่สงบนิ่งอยู่.

องค์รักษ์ที่สวมชุดเกาะสีน้ำเงินได้คลี่แผ่นภาพนั้นออกพร้อมกับอ่านประกาศบัญชานั้นออกมาเสียงดัง.

"ด้วยองค์หญิงเซี่ยหยุนหนิงคฤหาสน์หัวหน้าองค์รักษ์ฝ่ายเหนือ,จงใจกระทำประพฤติตัวอันไม่เหมาะสมมีสัมพันธ์กับคนตระกูลชั้นสามัญ,ด้วยการกระทำนี้ก่อให้เกิดความเสื่อมเสียชื่อเสียง,พฤติกรรมอันเสเพลนี้,เป็นที่ละอายและทำลายชื่อเสียงของตำหนัก,ดังนั้นนับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปขอยึดคืนตำแหน่งองค์หญิงเซี่ยหยุนหนิง,พร้อมทั้งไล่ออกจากตำหนัก,นับจากวันนี้เป็นต้นไปการกระทำของเซี่ยหยุนหนิงนั้นจะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับคฤหาสน์หัวหน้าองค์รักษ์ฝ่ายเหนืออีกต่อไป."

ด้วยคำบัญชาของหัวหน้าองค์รักษ์ฝ่ายเหนือนั้น,ทำให้ทุกคนต่างก็สะดุ้งไปตามๆกัน

ทุกคนที่ได้ยินต่างก็ไม่คาดคิดเลยว่าหัวหน้าองค์รักษ์ฝ่ายเหนือจะมีบัญชาเช่นนี้ออกมาช่างคาดไม่ถึงนัก,นอกจากนี้คำบัญชาเหล่านั้นก็ยังมุ่งตรงไปยังพฤติกรรมที่เสเพลขององค์หญิง,ด้วยข้อความเหล่านั้นจะต้องเป็นเรื่องจริงอย่างแน่นอนด้วยคำพูดที่ช่วยเหลือพวกเขาก่อนหน้า,ที่น่าซาบซึ้งกับสูญสลายไม่มีชิ้นดีโลกนี้ยังมีความถูกต้องอยู่อีกรึ?

พฤติกรรมอันเสเพลของเหล่าผู้เยาว์ของราชวงศ์นั้นมีมากมายนับไม่ถ้วนหลายต่อหลายคน,หากแต่ไม่เคยมีคนใส่ใจเลยแม้แต่น้อย,หากแต่ท่านอ๋องหัวหน้าองค์รักษ์ฝ่ายเหนือกับออกคำสั่งเช่นนี้มา,นั่นก็หายหมายความว่าเส้นทางที่พวกเขาจะรอดไม่มีอีกต่อไปแล้ว!นับจากนี้ไปองค์หญิงไม่สามารถกลับไปยังคฤหาสน์หัวหน้าองค์รักษ์ฝ่ายเหนือได้อีกแล้ว!

หงต้วนได้รับฟังคำบัญชา,เขาเพ่งพิศอยู่ชั่วครู่,ทันใดนั้นก็หัวเราะออกมาเสียงดัง,"ได้ยินมาว่าท่านอ๋องนั้นไม่ค่อยใส่ใจความเป็นไปของอาณาจักรมากนัก,หากแต่ไม่คาดคิดเลยว่าเพียงแค่เรื่องเล็กน้อย,ถึงกับต้องไล่องค์หญิงออกจากตำหนักอย่างคาดไม่ถึงจริงๆ,ช่างมีอุปนิสัยที่เข้มงวดอะไรเช่นนี้!"หงต้วนจ้องมองไปยังเซี่ยหยุนหนิง,เซี่ยหยุนหนิงที่ยืนอยู่ข้างๆเย่ซิงเหอ,หลังจากได้ยินเรื่องดังกล่าวแล้วหล่อนคงได้อาศัยอยู่กับตระกูลขนนกสีฟ้าไปอีกนานเลย,ดูเหมือนว่านี่คงจะไม่ได้มาเพียงแค่พักร้อนชั่วคราวแล้วสินะ.

ทุกๆคนแทบจะไม่อยากยอมรับคำบัญชาไปชั่วระยะเวลาหนึ่ง.

หลังจากเซี่ยหยุนหนิงได้ยินคำบัญชา,หล่อนไม่ค่อยเข้าใจเลยว่าบิดาของหล่อนหัวหน้าองค์รักษ์ฝ่ายเหนือทำไมถึงต้องทำเช่นนี้,ด้วยเขานั้นเป็นบิดาของหล่อน,แม้ว่าจะดูด่าและว่ากล่าวบุตรสาวอย่างขึงขัง,ทว่าหล่อนก็ยังรู้สึกว่า,บิดาของหล่อนนั้นก็ยังรักหล่อนอยู่,ก่อนหน้านี้องค์ชายเก้าได้หารือเรื่องแต่งงานกับหล่อน,หากแต่บิดาของหล่อนนั้นกับหาญกล้าที่จะปฏิเสธโดยหาได้กลัวโทษล่วงเกินเบื้องสูงไม่.

ทว่าในตอนนี้,เมื่อหล่อนได้รับคำบัญชา,หัวใจของหล่อนนั้นกลับกับแตกสลายเป็นเสี่ยงๆเลยทีเดียว.

ด้วยคำบัญชาของบิดาหล่อนที่ถูกส่งออกมานี้,แสดงออกถึงความเข้มงวด,ตัดขาดหล่อนจากการปกครองอย่างชัดเจน,โดยไม่คิดว่าตัวหล่อนนั้นเป็นบุตรสาว!

น้ำตาของหล่อนไหลออกมาไม่หยุด,เซี่ยหยุนหนิงถึงกับสะอึกสะอื้นไม่หยุด.

เห็นท่าทางที่เศร้าเสียใจของเซี่ยหยุนหนิงแล้ว,เย่ซิงเหอจึงได้ตบไปที่หลังของเซี่ยหยุนหนิงเบาๆ,พร้อมกับพูดปลอบว่า,"หยุนหนิง,เจ้าเป็นไรรึป่าว?ด้วยคำบัญชานั่นอาจจะมีอะไรมากกว่านี้ก็ได้,หลังจากนี้เจ้าค่อยกับไปคฤหาสน์หัวหน้าองค์รักษ์ฝ่ายเหนือ,สอบถามบิดาของจ้าถึงเหตุผลเถอะ!"

"นี่เป็นความต้องการของเขาอย่างไม่ผิดแน่,จะมีใครกันทีจะกล้าปลอมแปลงคำพูดของเขาล่ะ,ในเมื่อเขาไม่ต้องการบุตรสาวอย่างข้า!จะต้องสอบถามไปทำไมกัน!"เซี่ยหยุนหนิงร้องไห้,แม้ว่าหล่อนจะหนีออกมาจากตำหนัก,หากเมื่อได้ยินคำพูดเช่นนี้ของบิดาหล่อน,หล่อนเองกับรู้สึกเศร้าใจเป็นอย่างมาก.

เย่ซิงเหอทอดถอนใจ,"ในโลกนี้,ไม่มีบิดาที่ไหน,ไม่ต้องการบุตรสาวของตนหรอก,เจ้าควรที่จะกลับไปถามถึงเหตุผลจะดีกว่า!"

"เขาไม่ต้องการบุตรสาวเช่นข้า,ข้าเองก็จะไม่รู้จักบิดาเช่นเขา!ในโลกนี้ไม่มีบิดาเช่นเขาหรอก,ก่อนหน้านี้ข้าเข้าใจเขาผิดไป!"เซี่ยหยุนหนิงกำหมัดแน่,พร้อมกับน้ำตาล่วงหล่นไม่ขาดสาย.

เซี่ยหยุนหนิงนั้นเป็นคนที่ดื้อรั้นคนหนึ่ง,ด้วยคำบัญชาของหัวหน้าองค์รักษ์ฝ่ายเหนือ,ก็ยิ่งทำให้เซี่ยหยุนหนิงนั้นรู้สึกเจ็บปวดไปด้วยในเวลาเดียวกัน,จะมีความโกรธมากมายสักเท่าไหร่กัน,ในเมื่อพวกเขาต่างก็เป็นบิดากับบุตรสาว,ด้วยความผูกพันจะสูญสลายง่ายๆขนาดนั้นเลยอย่างงั้นรึ?

ไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างบุตรสาวกับบิดาในตอนนี้เป็นเช่นใด?

มีความเข้มงวดมากเลยอย่างงั้นรึ?ไม่สมเหตุสมผลเลย!ไม่ควรที่จะใจร้ายเช่นนี้!

แม้ว่าจะทำปลอบโยนเซี่ยหยุนหนิงอย่างเต็มที่แล้ว,ทว่าน้ำตาของหล่อนก็หาได้หยุดไม่.

เห็นท่าทางที่เจ็บปวดของเซี่ยหยุนหนิง,ภายในใจของเย่ซิงเหอก็พลอยเจ็บปวดไปด้วย,ด้วยหญิงสาวเช่นหล่อนจะมีใครกันเล่าที่จะเกลียดลง,แม้ว่าเย่ซิงเหอจะพยายามผลักไสหล่อนออกไปตลอดเวลา,ทว่าก็ไม่สามารถที่จะหยุดความรู้สึกชอบในเซี่ยหยุนหนิงที่อยู่ในใจได้เหมือนกัน.

เย่ซิงเหอได้นำเซี่ยหยุนหนิงมาซบที่หน้าอก,"อยากจะร้องก็ร้องให้พอเถอะ!"

ได้ยินคำพูดของเย่ซิงเหอ,เซี่ยหยุนหนิงก็ร้องไห้เสียงดัง,พร้อมกับรำพึงรำพัน,"ทำไมเขาต้องทำเช่นนี้ด้วย?"

สายตาทุกคู่ต่างจับจ้องไปยังเย่ซิงเหอและเซี่ยหยุนหนิง,ด้วยการที่เซี่ยหยุนหนิงทำตัวเสเพลจนต้องถูกขับออกจากตำหนัก,ยิ่งเห็นท่าทางของเย่ซิงเหอและเซี่ยหยุนหนิงแล้ว,พวกเขาต่างก็ยิ่งพิสูจน์ถึงเหตุผลได้.

เย่ซิงเหอเองก็รู้อย่างชัดแจ้ง,ถึงแม้ว่าคนอื่นจะมองอย่างไร,เขาจะสามารถทำอะไรได้อีกเล่า?ถึงจะเข้าใจผิด,จำต้องนำคำพูดของคนอื่นเข้ามาใส่ใจด้วยอย่างงั้นรึ?

ด้วยกลิ่นหอมจากร่างกายของหญิงสาวถูกขับผ่านออกมา,เย่ซิเหอเองก็สามารถรับรู้ได้ถึงความอุ่นจากร่างกายของเซี่ยหยุนหนิง,ทว่าในเวลานี้นั้น,เขาไม่สามารถที่จะถอนความรู้สึกที่มีในหัวใจของเขาออกไปได้,ยิ่งมันถูกเติมไปด้วยความรู้สึกสงสารหล่อนขึ้นมาอีกด้วย.

หงต้วนหัวเราะออกมา,"ไม่คิดจริงๆเลยว่าบุตรสาวของหัวหน้าองค์รักษ์ฝ่ายเหนือที่สูงศักดิ์และเข้มงวด,จะกลายเป็นหญิงสาวที่ประพฤติตัวเหลวแหลกเช่นนี้,ยิ่งตอนนี้หาได้ใส่ใจในสายตาผู้คนในที่สาธารณะเช่นนี้อีก,หัวหน้าองค์รักษ์ฝ่ายเหนือได้ตัดสินใจไล่ออกจาตำหนักนี้ช่างเป็นเรื่องที่ถูกต้องยิ่งนัก,หากเป็นข้านะ,หากต้องมีบุตรสาวที่ประพฤติตัวเยี่ยงนี้,ข้าก็จะไล่ออกไปจากตระกูลเหมือนกัน!"

ได้ยินคำพูดของหงต้วน,เหล่าคนในตระกูลในอาณัติทั้ง 36 ตระกูล,ต่างก็ไม่ยอมรับ,ไม่ว่าเซี่ยหยุนหนิงจะทำตัวเช่นไรหรือมีความสัมพันธ์ใดกับเย่ซิงเหอ,หากแต่หล่อนก็เกลียดความชั่วร้ายที่ไร้ซึ่งความยุติธรรม,แล้วยังช่วยพวกเขานั้นพูดความจริงออกมาด้วย,หากแต่ตอนนี้หล่อนไม่ได้มีสถานะเป็นองค์หญิงแล้ว,บางทีหงต้วนจอมวายร้าย,อาจจะแปรเปลี่ยนกลับคำพูด,พร้อมกับสร้างปัญหาให้กับพวกเขาเหล่าตระกูลในอาณัติทั้งหมดอีกก็เป็นได้,นั่นก็หมายความว่าพวกเขานั้นจะต้องพบเข้ากับภัยพิบัติอย่างแน่นอน.

ดวงตาของเหลียงเซี่ยงเป็นประกาย,ภายในใจของเขานั้นเต็มไปด้วยความชั่วร้าย,มันช่างเป็นวันที่ยอดเยี่ยมสำหรับเขาจริงๆ,หงต้วนนั้นเป็นคนที่เห็นแก่ผลประโยชน์,ด้วยเรื่องที่อาจจะทำให้หงต้วนนั้นเสื่อมเสียชื่อเสียง,นั่นก็จะเป็นการสร้างปัญหาให้เขาตระกูลจันทราทมิฬอย่างมากมาย,หากแต่ผลที่เกิดขึ้นกับคาดไม่ถึงเลยว่าจะกลับร้ายให้กลายเป็นดี,เมื่อคฤหาสน์หัวหน้าองค์รักษ์ฝ่ายเหนือได้ตัดสินใจประกาศคำบัญชาในเวลานี้ช่างเป็นเรื่องที่คาดไม่ถึงเลยว่า,องค์หญิงจะถูกขับออกจากคฤหาสน์.

เหลียงเซี่ยงจ้องมองไปยังเรื่องต่างๆที่กำลังจะดำเนินต่อไป,เขารู้ว่าหงตวนนั้นคงจะจัดการเรื่องราวต่างๆของเย่ซิงเหอและคนอื่นๆใหม่แน่นอน,นอกจากเรื่องเกี่ยวกับเกณฑ์ไพร่พล,หงต้วนจะต้องนำมันมากล่าวอีกครั้งอย่างแน่นอน.

เหล่าคนที่รอสิ่งที่จะเกิดขึ้นอยู่นั้นต่างรู้สึกอกสั่นขวัญแขนไปตามๆกัน,ทว่าหงต้วนกับยังไม่กล่าวสิ่งใดออกมา,เย่ซิงเหอได้จ้องมองไปบนเวทีด้วยสายตาที่เย็นชา,ชำเลืองมองหงต้วนก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า,"ท่านหัวหน้าหง,ท่านคงไม่ควรที่จะกลับคำพูดของตัวเองหรอกนะ,ด้วยคำพูดของคนเช่นท่านคงจะไม่กล่าวอะไรออกมาลอยๆ!"

ได้ยินคำพูดของเย่ซิงเหอ,ทุกคนถึงกับตะลึงทันที.

"เป็นเพียงเด็กกะโปโล,กล้าที่จะพูดจาเช่นนี้กับข้ารึ?"ใบหน้าที่ดำมืดของหงต้วนแสดงออกมา.

"ถูกต้อง,เพราะเป็นท่าน,ไม่ว่าเซี่ยหยุนหนิงนั้นจะเป็นเช่นใด,ไม่ใช่ท่านที่จะตัดสิน!"เย่ซิงเหอจ้องมองไปยังหงต้วน,"เพราะว่าท่านนั้นเป็นถึงหัวหน้าองค์รักษ์ราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์,ดังนั้นควรที่จะเคารพคนอื่นเหมือนดังที่พวกเขานั้นเชื่อฟังนักถือท่าน,ทว่าหากความเคารพนั้นกลับกลายเป็นการฝืนใจกลับคืนมา,เช่นนั้นแล้วพวกเขาคงหาได้ให้ความเคารพท่าน!"

ด้วยคำพูดของเย่ซิงเหอนั้น,ทำให้ทุกคนโดยรอบนั้นตื่นตะลึงจนต้องจ้องมองมายังเขา,พวกเขาไม่คิดเลยว่าเย่ซิงเหอนั้นกล้าที่จะกล่าวคำพูดเช่นนั้นออกมาได้,นี่ก็เหมือนกับการท้าทายอำนาจของหัวหน้าหงเลย,เย่ซิงเหอเขาต้องการที่จะตายอย่างงั้นรึ?

ความโกรธเกรี้ยวของหงต้วนนั้นถูกปกปิดด้วยรอยยิ้มที่น่าหวาดหวั่น,"ฮ่า ฮ่า ฮ่า,ข้าเองเพิ่งจะเคยเห็นเด็กน้อยอย่างเจ้าครั้งนี้ครั้งแรก,เจ้ากล้าหาญมากเด็กน้อย,ดูเหมือนว่าเจ้าจะเบื่อใช้ชีวิตแล้วสินะ!"หงต้องกล่าวออกมาด้วยรังสีฆ่าฟัน,เด็กน้อยคนนี้เป็นแค่เพียงเด็กคนหนึ่งในตระกูลใต้อาณัติ,หาญกล้าที่จะท้าทายหัวหน้าของขุนพลองค์รักษ์ราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์อย่างคาดไม่ถึงจริงๆ,คงไม่อยากมีชีวิตแล้ว.

ในขณะนี้นั้น,เหล่านักรบของตระกูลขนนกสีฟ้าต่างก็เข้ามาขนาบข้างเย่ซิงเหอ,พร้อมกับจ้องมองไปยังหงต้วน,เตรียมพร้อมที่จะเข้าต่อสู้ได้ทุกเมื่อ,ในเมื่อพวกเขานั้นตัดสินใจเข้าร่วมแล้ว,ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นหรือตายก็จะไม่ถอยโดยเด็ดขาด.

ด้วยการเกณฑ์คน 100 คนนั่น,เกรงว่าตระกูลขนนกสีฟ้าคงจะไม่สามารถมีชีวิตรอดอยู่ได้,ยังไงก็ต้องตายอย่างไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้,หากแต่ยินยอมให้ถูกข่มเหงรังแกจนตายล่ะก็,ยอมตายโดยที่ยังไม่สู้นั้นก็ไม่ต่างไปกับคนขี้ขลาด.

"เจ้าเขี้ยวขาว!"เย่ซิงเหอตะโกนออกมาเบาๆ.

โฮก!

เพียงแค่ได้ยินเสียงคำรามครั้งเดียว,หมาป่าสีขาวขนาดใหญ่ก็ได้ปรากฏตัวขึ้น,กระโดดออกมาอยู่ท่ามกลางคนมากมาย,พร้อมกับมายืนอยู่ข้างๆเย่ซิงเหอ,มันได้แยกเขี้ยวคำรามออกมา,จ้องมองออกไปยังหงต้วนที่อยู่ไกลออกไป,กลิ่นอายที่น่าพรั่นพรึง,ส่องออกมาจากร่างกายของหมาป่าสีขาวขนาดมหึมานี้.

"อสูรหมาป่า!"

หลังจากมองเห็นอสูรหมาป่าสีขาวแล้ว,จิตใจของหงต้วนถึงกับเย็นเยือบทีเดียว.

ที่มาจากhttp://lnmtl.com/novel/star-martial-god-technique

#วิทยายุทธ์เทพแห่งการต่อสู้แห่งดวงดารา#Star Martial God Technique Light Novel#นิยายแปลไทย

Author(s)

Mad Snail
"ทากพิศดาร"(ฟาเปียว เตอะ วอหนิว) ผู้ประพันธ์

https://www.facebook.com/shareebookandducumentfree/