Star Martial God Technique Chapter 147 Faith token

Star Martial God Technique Chapter 147 Faith token

นิยาย วิทยายุทธ์เทพการต่อสู้แห่งดวงดารา ตอนที่ 147 ตราสัญลักษณ์

บทที่ 147 ตราสัญลักษณ์

พลังอำนาจของง้าวมังกรเหมันต์กับกระบี่หงส์เพลิงวิญญาณ,เข้าปะทะกันไปมาอย่างรุนแรง.

กระบี่หงส์เพลิงวิญญาณยังคงครางเสียงหึ่งๆสั่นสะท้านออกมาไม่หยุดหย่อน.

อย่างไรก็ตามด้วยพลังความแข็งแกร่งของกระบี่หงส์เพลิงวิญญาณราวกับว่าไม่สามารถที่จะต้านท้านง้าวมังกรเหมันต์ได้แต่อย่างได.

เป็นความจริงแท้แน่นอนว่าง้าวมังกรเหมันต์นั้นเหนือกว่าเมื่อเทียบกับกระบี่หงส์เพลิงวิญญาณ.

เย่ซิงเหอก็คิดใครครวญอยู่เหมือนกันว่าเขานั้นมีสมบัติระดับม่วงอยู่แล้ว,กระบี่หงส์เพลิงวิญญาณนี้ควรที่จะมอบให้เซี่ยหยุนหนิงคงเป็นการดี,เพื่อใช้ทดแทนกงล้อจันทราอันเดิม,ต้องไม่ลืมว่าหล่อนนั่นร่วมต่อสู้กับเขามาตลอดซ้ำยังเดินทางมาด้วยกัน,ส่วนสำหรับอันซุยหยุนแล้ว,หากเข้าไปข้างในตำหนักหลิงเทียนแล้ว,ค่อยมองหาสมบัติชิ้นอื่นให้กับหล่อนอีกครั้ง.

เย่ซิงเหอจ้องมองไปยังเซี่ยหยุนหนิงแล้วกล่าวออกไปว่า,"หยุนหนิง,กระบี่หงส์เพลิงวิญญาณเล่มนี้เป็นของเจ้า!"

กระบี่ยาวสมบัติชิ้นแรกที่เย่ซิงเหอได้รับมา,หล่อนเป็นคนแรกที่เขาคิดถึง,เซี่ยหยุนหนิงยิ้มออกมาหน้าบาน,พร้อมกับรับกระบี่หงส์เพลิงจิตวิญญาณและกล่าวว่า,"ข้ายินดีจะรับไว้!"

เห็นเช่นนั้นแล้ว,ใบหน้าที่ซับซ้อนของหลิงหยูยิ่งอึมครึมมืดคลึ้มยิ่งกว่าเดิม.

เย่ซิงเหอได้ทำเรื่องน่ายินดีต่อเซี่ยหยุนหนิงต่อหน้าต่อตาของเขา,ทำให้เขานั้นไม่พอใจเป็นอย่างมาก.

อย่างไรก็ตามก่อนที่จะมาตำหนักหลิงเทียนนี้,เย่ซิงเหอและเซี่ยหยุนหนิงมีความสัมพันธ์ในระดับใดกันแล้วเขาเองสงสัยยิ่งนัก.

เย่ซิงเหอได้ใช้เวลาไปเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว,เพื่อที่จะหยิบฉวยสมบัติระดับม่วงอีกสี่ชิ้น.

ด้วยเหล่าสมบัติอีกสี่ชิ้นนั้น,ประกอบด้วยปลอกแขน,เกราะไหล่,ชุดเกราะต่อสู้และปลอกขา,ที่ผิวตรงมุมขอบของพวกมันก็ถูกสลักเอาไว้ด้วยอักขระเล็กๆอีกหลายตัว,คายไม่ถึงเลยว่ามันจะเป็นอักขระเทวะแฝด.

ด้วยสิ่งดังกล่าวนี้ทำให้เย่ซิงเหอเต็มไปด้วยความอยากรู้,ด้วยสมบัติระดับม่วงทั้งสี่นั้น,เป็นได้หรือไม่ว่ามันจะเป็นเกราะชุดเดียวกัน?ทั้งปลอกแขน,เกราะไหล่และปลอกขา,พวกมันต่างรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน,มันช่างทำให้เขานั้นรู้สึกแปลกประหลาดเป็นอย่างมาก.

เย่ซิงเหอได้รับสมบัติระดับม่วงทั้งสี่เรียบร้อยแล้ว.

หานเฟิงจ้องมองด้วยสายตาที่ประกายแสงต่อต้านอยู่เล็กน้อย,แม้ว่าเขานั้นจะเป็นผู้เยาว์ของตระกูลชั้นสูง,ทว่าสมบัติระดับม่วงนั้น,ไม่ใช่สิ่งที่เข้าสามารถจะมีมันได้,สมบัติระดับม่วงนั้นภายในตระกูลของเขานั้นเป็นสิ่งที่พิเศษเหมือนดั่งสมบัติตกทอดเลยทีเดียว.

ดังนั้นที่เป็นอยู่ตอนนี้,ภายในหัวใจของเขานั้นจึงยากจะยอมรับ,กับสมบัติระดับม่วงทั้งห้าที่อยู่ใกล้แค่เอื้อมมือ.

"ซิงเหอ,เจ้าไม่ควรที่จะผสานรวมกับสมบัติระดับม่วงมากกว่าสองชิ้นนะ,เพราะมันจะทำให้จิตวิญญาณของเจ้าเสียหายได้โดยง่าย!"เซี่ยหยุนหนิงกล่าวเตือนเขา

"หากผสานรวมเข้ากับสมบัติระดับม่วงมากกว่าสองชิ้นจะทำให้จิตวิญญาณเสียหายอย่างงั้นรึ?"เย่ซิงเหอสอบถามออกมาด้วยความสงสัย.

"ถูกแล้ว,สมบัติล้ำค่านั้นจะเปี่ยมไปด้วยพลังที่ลึกล้ำเป็นอย่างมาก,บุคคลโดยทั่วไปแล้วจะสามารถผสานรวมเข้ากับสมบัติระดับม่วงได้เพียงไม่กี่ชิ้น,เพราะการผสานรวมเข้ากับสมบัติระดับม่วงทุกครั้งนั้น,จิตวิญญาณจะถูกตรึงรัดด้วยพลังของสมบัติไปพร้อมกัน,หากว่าเจ้าผสานรวมเข้ากับสมบัติระดับม่วงมากกว่าสองชิ้น,นั่นก็จะยิ่งทำให้จิตวิญญาณผู้รัดตรึงกันและกันอย่างรุนแรงจนยากที่จะทัดทานได้,นั่นจึงเป็นเหตุให้จิตวิญญาณฉีกขาดได้นั่นเอง."เซี่ยหยุนหนิงอธิบาย.

"ได้ยินคำพูดของเซี่ยหยุนหนิงแล้ว,เย่ซิงเหอก็พยักหน้า,"โปรดวางใจข้าจะยังไม่ผสานรวมเข้ากับสมบัติระดับม่วงอย่างไม่ระวัง"

อย่างไรก็ตามด้วยคำพูดของเซี่ยหยุนหนิงก็ทำให้เย่ซิงเหอสงสัยอยู่เล็กน้อย,ด้วยปลอกแขน,ปลอกขาและเกราะไหล่,พร้อมทั้งชุดเกราะต่อสู้,ด้วยอักขระแฝดที่สลักไว้,เป็นเหมือนกับว่าของเหล่านี้เป็นชุดเดียวกัน,ในเมือมันเป็นเพียงชุดเดียวกัน,ทำไมเขาจะไม่สามารถใช้ร่วมกันได้เล่า?

นั่นก็เพียงพอที่จะพิสูจน์ได้,ควรจะมีบางคนที่สามารถผสานรวมเข้ากับสมบัติระดับม่วงได้หลายชิ้น,ทว่าอาจจำต้องมีวิธีอะไรบางอย่างที่ทำได้อย่างแน่นอน.

"ในเมื่อสมบัติระดับม่วงทั้งห้าน้องเย่ก็ได้รับมาแล้ว,พวกเราไปต่อกันเถอะ!"หลิงหยูกล่าว.

เย่ซิงซิงเหอก็เดินไปข้างหน้าเงียบๆ,จากนั้นก็เดินทางต่อไปด้วยการละเว้นสัญลักษณ์แสงต่างๆ,มุ่งตรงไปยังห้องโถงหลัก.

บนกำแพงหินที่อยุ่ด้านหน้า,เขาได้ไปยืนอยู่ที่ประตูหินแห่งหนึ่งอย่างเงียบๆ,ประตูหินดังกล่าวนี้ได้ปิดแน่นอยู่ทีเดียว,เหนือประตูขึ้นไปนั้นทุกหนทุกแห่งก็เต็มไปด้วยก้อนหิน,ที่สูงขึ้นพอดีกับตัวคน,มีช่องเล็กๆขนาดเท่ากับหัวแม่มือ.

"สถานที่แห่งนี้ควรจะเป็นทางเข้าของตำหนักเทวะหลิงเทียน,บริเวณรอบๆนี้ไม่มีกับดักเลย!"เย่ซิงเหอจ้องมองไปยังหลิงหยู,"ข้าเองก็ไม่รู้ว่าจะเป็นประตูหินนี้ได้อย่างไร!"

หลิงหยูเดินมาข้างหน้าประตูหิน,จ้องมองสังเกตุอย่างระมัดระวังไปที่ประตูเห็น,จ้องมองประตูดังกล่าวอย่างลุ่มลึก,พร้อมกับลองทดสอบผลักอยู่ชั่วขณะ,หากแต่ประตูหินแห่งนี้แข็งแรงเป็นอย่างมาก,จึงไม่สามารถที่จะทำให้ขยับเขยือนได้เลย.

"ช่องเล็กๆเหล่านี้,น่าจะเป็นสำหรับใส่ผลึกเทวะหลิงเทียนที่อยู่ในมือของพวกเราเป็นแน่!"หลิงหยูคิดใครควรจึงได้นำผลึกที่ได้จากเย่ซิงเหอใส่มันเข้าไป,ดันมันเข้าไปในช่องว่างดังกล่าว,เขาใช้แขนของเขาผลักอีกครั้ง,หากแต่มันสามารถทะลุผ่านเข้าไปในประตูหินได้โดยไร้ซึ่งสิ่งกีดขวาง.

ผนังหินนี้,ดูเหมือนจะทำให้ว่างเปล่าทะลุผ่านไปได้ด้วยผลึกเทวะหลิงเทียน.

"เป็นเช่นนี้นีเอง!"หานเฟิงและคนอื่นๆกล่าวออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจ,เพียงแค่ตอนแรกพวกเขาจำเป็นต้องนำผลึกเทวะหลิงเทียนหย่อนลงไปในช่องว่างเล็กๆ,พวกเขาก็จะสามารถทะลุผ่านเข้าไปในกำแพงหินได้.

"นายน้อยหลิง,ท่านช่างฉลาดล้ำลึก!"ฮูเหยี่ยนโจ้วที่อยู่ใกล้ๆกล่าวออกมา.

ในเมื่อหลิงหยูสามารถผ่านเข้าไปในประตูครึ่งตัวได้,พร้อมยังถอยกลับออกมาโดยไม่ได้ประสบเหตุกับสิ่งใด,นั่นก็ถือว่าประสบความสำเร็จระดับหนึ่งแล้ว.

หลิงหยูจ้องมองไปยังทิศทางที่เซี่ยหยุนหนิงอยู่อย่างลึกล้ำ,เขาเห็นเซี่ยหยุนหนิงที่คุยกันกับเย่ซิงเหออย่างสนิทสนม,ทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะกระวนกระวายใจ,หากทำได้แต่ด้อมๆมองไปจากประตูหิน,

หลังจากที่หลิงหยู,หานเฟิง,ฮูเหยี่ยนโจว,กู่หยุนเหยี่ยนและคนอื่นๆได้แยกออกไปแล้ว.

เหลือเพียงแค่เย่ซิงเหอ,เซี่ยหยุนหนิง,และเหล่ยหง พร้อมกับจ้าวเขี้ยวขาวอีกหนึ่งตน,เหล่ยหงยกมือคารวะไปทางซิงเหอพร้อมกับกล่าวยกย่อง,"น้องซิงเหอ,ข้าขอซูฮก!เจ้าเลย"

เย่ซิงเหอคิดอยู่ชั่วครู่ก่อนจะกล่าวออกมาว่า"เหล่ยหลง,ตราสัญลักษณ์ที่อยู่กับท่าน,มอบให้ข้าชิ้นหนึ่งได้หรือไม่?"

"ตราสัญลักษณ์?"เหล่ยหลงเพ่งพิศ,ไม่รู้ได้ว่าสิ่งที่เย่ซิงเหอกล่าวถึงนั้นคือสิ่งใด,ทันใดนั้นเมื่อคิดไปสักครู่ก็กล่าวออกมา"สิ่งนี้นะรึ,สิ่งที่เป็นเหมือนจี้หยกอันนี้สินะ"

"บางทีอาจจะเป็นสิ่งลำค่าบางอย่าง,แน่นอนว่ามันไม่ใช่สิ่งธรรมว่าเป็นแน่."เย่ซิงเหอจ้องมองไปยังจี้หยกที่เหล่ยหงถืออยู่,ก่อนที่จะกล่าวออกมา.

"จะเป็นเช่นนั้นได้อย่างไร,มันก็เป็นแค่เพียงจี้หยกหาได้ใช่สิ่งล้ำค่าแต่อย่างใด!"เหล่ยหงส่งมันมาให้กับเย่ซิงเหอ,พร้อมกับหัวเราะออกมาเสียงดัง.

"ข้าขอรับเอาไว้,และขอบคุณท่านมาก!"เย่ซิงเหอรับจี้หยกพร้อมกับเผยยิ้มออกมา,ด้วยจี้หยกชิ้นนี้มีมีพลังอำนาจความเย็นแฝงอยู่,น่าจะเป็นของมีค่า,ทว่าเหล่ยหงนั้นเป็นผู้ฝึกยุทธ์ของตระกูลอสนีบาต,แน่นอนว่าจี้หยกนี้ไม่มีประโยชน์ต่อเขาอย่างแน่นอน.

"เป็นค่าตอบแทนเล็กๆน้อยจากข้า."เหล่ยหงส่งยิ้ม,จ้องมองไปยังประตูหินก่อนที่จะกล่าวว่า"ไม่รู้เลยว่าประตูหินนี้คือทางเข้าตำหนักเทวะเทียนหลิง,หากว่าใครก็ตามที่สามารถได้รับสืบทอดจากสุดยอดจักรพรรดิหลิงเทียน,นี่ก็จะนับว่าเป็นโอกาสที่เยี่ยมยอดที่สุดเลย!"

ไม่ต้องการเลยว่าจะสามารถเพิ่มศิลปะการต่อสู้ให้เพิ่มขึ้นอย่างบ้าคลั่ง,มรดกตกทอดของสุดยอดจักรพรรดิหลิงเทียนก็เป็นที่ดึงดูดใจเป็นอย่างมาก.

"เป็นข้าที่ต้องขอบคุณเจ้าไม่ใช่รึ? "เหล่ยหลงยกมือคาระด้านหน้าขณะกล่าว

"หาใช่เรื่องใหญ่โต."เย่ซิงเหอพยักหน้า.

เหล่ยหงได้นำผลึกเทวะหลิงเทียนใส่เข้าไปในช่องเล็กๆของประตู,จากนั้นก็ผ่านเข้าประตูหินไป.

"เจ้าพบสิ่งใดอย่างงั้นรึ?"เซี่ยหยุนหนิงจ้องมองไปยังเย่ซิงเหอพลางสอบถาม,เย่ซิงเหอคงไม่เอ่ยของสิ่งของบางอย่างจากเหล่ยหงแน่หากว่าไม่มีเหตุผลอันใด.

"ไม่ได้มีสิ่งใดพิเศษจริงๆ,เพียงแต่ต้องเตรียมตัวให้พร้อม!"เย่ซิเหอจ้องมองไปยังประตูหินก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า,"ภายในตำหนักเทวะหลิงเทียนนั้น,ไม่สามารถที่จะบอกว่าจะเกิดสิ่งใดขึ้น,ข้าเป็นกังวลว่าพวกเราอาจจะต้องพลัดหลงกัน,จึงต้องการให้เขาทิ้งสิ่งนี้ไว้,เมือถึงเวลาพวกเราก็สามารถให้จ้าวเขี้ยวขาวค้นหาเหล่ยหงได้!"

เย่ซิงเหอเองก็คิดว่าเหล่ยหงนั้นเป็นคนที่น่าเชื่อถือคนหนึ่งเหมือนกัน,ด้วยที่มุ่งมั่นที่จะฝึกฝนยุทธ์อย่างตกไปตรงมาไม่มีอะไรแอบแฝง,นับว่าเป็นสหายที่ควรค่าจะคบหาด้วย.

เย่ซิงเหอตบเบาๆไปที่จ้าวเขี้ยวขาว,พลางกล่าวว่า,"จ้าวเขี้ยวขาว,หากว่าพวกเราพลัดหลงกัน,เจ้าจะต้องจำไว้ว่าต้องหาพวกเราให้เจอก่อนเป็นอย่างแรก!"จ้าวเขี้ยวขาวนั้นมีปราสาทสัมผัสเรื่องกลิ่นที่แหลมคมเป็นอย่างมาก,เป็นทักษะที่ยอดเยี่ยมแข็งแกร่งยิ่งกว่าคนทั่วไป.

ได้ยินคำพูดของเย่ซิงเหอ,จ้าวเขี้ยวขาวก็ครางตอบรับออกมาเบาๆ .

ที่มาจากhttp://lnmtl.com/novel/star-martial-god-technique

#วิทยายุทธ์เทพแห่งการต่อสู้แห่งดวงดารา#Star Martial God Technique Light Novel#นิยายแปลไทย

Author(s)

Mad Snail
"ทากพิศดาร"(ฟาเปียว เตอะ วอหนิว) ผู้ประพันธ์

https://www.facebook.com/shareebookandducumentfree/