Star Martial God Technique Chapter 168 Liang Yu ambition
นิยาย วิทยายุทธ์เทพการต่อสู้แห่งดวงดารา ตอนที่ 168 ความทะเยอทะยายของเหลียงหยู
บทที่ 168 ความทะเยอทะยายของเหลียงหยู
เวลาได้ผ่านล่วงเลยมาหลายวันแล้ว.
หลังจากที่เหลียงหยูได้เข้าควบคุมตระกูลจันทราทมิฬ,หลังจากที่สังหารทุกคนที่เกี่ยวข้องกับเหลียงเซี่ยงแล้ว,ตัวเขาก็ได้เผยตัวตนควบคุมทุกอย่างของตระกูลจันทราทมิฬทันที.
นอกเหนือจากห้องสมบัติของตระกูลจันทราทมิฬ,เหลียงหยูยังได้พบกับห้องลับของเหลียงเซี่ยง.
จากการสำรวจมันเป็นเส้นทางที่ลึกและแคบลงไปยังใต้ดิน,จนสามารถเข้าไปพบกับห้องโถงขนาดใหญ่เป็นเหมือนดั่งสุสาน.
เหลียงหยูไม่คาดคิดเลยว่าภายในห้องพักของเหลียงเซี่ยงนั้นจะสร้างสิ่งก่อสร้างบางอย่างอยู่ข้างใต้,ใหญ่โตจนคาดไม่ถึง.
อย่างไรก็ตามที่แห่งนี้น่าจะเต็มไปด้วยโลงศพ,หากเคลื่อนย้ายมันออกไป,คงจะเป็นเพียงห้องที่มีผนังล้อมรอบทั้งสี่ด้าน,หากแต่ผนังทั้งสี่ด้านนั้นเต็มไปด้วยอักขระมากมายเขียนไว้อยู่,มีอยู่เต็มไปทั่วทุกที,ทุกหนทุกแห่งของผนังเลยทีเดียว.
เป็นสถานที่แปลกจริงๆ!"
ภายในใจของเหลียงหยูเต็มไปด้วยความรู้สึก,จ้องมองไปยังจุดศูนย์กลาง,ที่ตรงกลางนั้นเป็นสิ่งของเหมือนกับแท่นบูชายัญ,เป็นแท่นบูชายันที่ดูงดงามมาก,เหนือขึ้นไปนั้นเป็นหินสีนำเงินขนาดใหญ่,มีรอยเท้าสองข้างบุ๋มลึกเข้าไปในเนื้อหิน.
ด้วยรอยเท้าดังกล่าวนี้,เป็นไปได้อย่างมากที่จะเป็นของผู้ฝึกยุทธ์ที่ถูกทิ้งไว้หลังจากฝึกฝนบำเพ็ญพลัง.
รอยเท้าที่ว่านี้ดูไม่เหมือนว่าจะเป็นของเหลียงเซี่ยงเลย.
จากตำนานของตระกูลจันทราทมิฬที่สืบทอดกันมารุ่นสู่รุ่นนั้นมีวิชาภายในที่ไม่มีใครเปรียบได้,จะเป็นการสอนกันให้แก่ประมุขรุ่นสู่รุ่นเท่านั้น,โดยเป็นการสอนโดยตรงจากประมุขรุ่นก่อนหน้า.ไม่มีใครที่จะสามารถได้เรียนวิชาดวงจิตนี้ได้.
เหลียงหยูก้าวไปยังรอยเท้า,จ้องมองไปยังรอบๆหลุมศพดังกล่าวตามผนังที่,มีรูปแบบอักขระเขียนอยู่,ดูเหมือนว่ามันจะเป็นอักขระที่ลึกซึ้งและลึกลับมาก,ภายในใจของเขานั้นถึงกับสั่นไหวไปมา,หากคิดที่จะฝึกวิชาเช่นนี้,คงเป็นวิชาที่หนักหนาสาหัสทีเดียว.
ด้วยทดลองฝึกวิทยายุทธ์ดังกล่าวอยู่หลายวัน,หลังจากนั้นเขาก็ได้ค้นพบเม็ดยาและสมบัติอื่นๆที่เหลียงเซี่ยงได้เก็บเอาไว้ด้วย,เหลียงหยูจึงได้ออกมาจากสุสานดังกล่าว,เขาในตอนนี้,มีใบหน้าที่ดูสุขุมลุ่มลึกกว่าเมื่อก่อนมาก,เปลี่ยนไปเหมือนกับคนล่ะคนเลยทีเดียว.
สิ่งใดก็ตามที่ได้มาจากเหลียงเซี่ยง,เหลียงหยูกล่าวได้เลยว่ามันจะต้องตกมาอยู่ในมือของเขา,ซึ่งทุกอย่างที่ได้รับมานั้นจะต้องกลายมาเป็นส่วนส่งเสริมอำนาจประมุขของเขาได้.
"ช่างน่าหัวร่อเหลียงเซี่ยงนัก,สะสมสมบัติเป็นภูเขาเลากาเช่นนี้,กลับไม่คิดที่จะเสวยสุขใดๆ,ช่างเป็นผู้นำที่ไร้ความสามารถจริงๆ,ตระกูลจันทราทมิฬภายใต้การนำของข้าจะถูกพาไปยังจุดสูงสุดเอง"ภายในดวงตาของเหลียงหยูนั้นมีประกายแสงแห่งความมั่นคง,เขาจะต้องฝึกฝนวิชาแห่งจิตนี้ให้ได้,ทว่าจำต้องจัดการเรื่องราวอื่นๆก่อน.
เหลียงหยูได้ออกจากห้องลับพร้อมกับไปหาเหลียงหยินเพื่อเตรียมตัวไปยังทะเลสาบปลาคาร์ปสีน้ำเงิน,เพื่อที่จะเสนอข้อเสนอที่ดีต่อเย่ซิงเหอ.
ทะเลสาบปลาคาร์ปสีน้ำเงิน.
เป็นฉากที่ดูงดงามปานภาพวาด,เหนือผิวน้ำของทะเลสาบเกิดระลอกคลื่นสะท้อนแสงที่สดใสระยิบระยับ.
เย่ซิงเหอนั่งอยู่อย่างนิ่งสงบตั้งสมาธิบำเพ็ญพลังอยู่โขดหินริมฝั่ง,กลิ่นอายอันลึกลับสาดกระจายออกไปรอบๆทะเลสาบปราคาร์ปสีน้ำเงิน,
ณ
ที่แห่งนี้,พลังอำนาจแห่งดวงดาราของเย่ซิงเหอภายในร่างกายของเขานั้นพวยพุ่งมากยิ่งกว่าที่อื่นๆเป็นอย่างมาก,พลังอำนาจแห่งดวงดาราราวกลับว่ามันได้พัฒนาขึ้นไปในระดับที่มากกว่าเดิม.
"ไม่รู้เลยว่าซ่างกวนซูอานนั้นอยู่ใกล้ๆบริวเวณแห่งนี้หรือไม่.
ซ่างกวนซูอ่านผู้ลึกลับ,ทะเลสาบปลาคาร์ปสีน้ำเงินก็น่าพิศวง,มีหลายสิ่งหลายอย่างมากมายที่ไม่สามารถที่จะอธิบายเรื่องที่แปลกประหลาดนี้ได้.
ในเวลาเดียวกันนี้,เย่ซิงเหอก็ได้ยินเสียงบางเสียง,เขาได้หันหน้ากลับไปเป็นเหลียงหยูและเหลียงหยินนั่นเองที่ปรากฏตัวออกมา.
"เจ้ามาแล้วซินะ."เย่ซิงเหอกล่าวออกมาอย่างสุขุม.
เหลียงหยูเผยยิ้มพลางพยักหน้า,กล่าวออกมาว่า,"พี่ซิงเหอ,ไม่ได้เจอกันนานสบายดีนะ,ได้ยินว่าท่านเดินทางไปยังตำหนักเทวะหลิงเทียน,ที่ตำหนักเทวะหลิงเทียนนั่นมีคนตายไปตั้งมากมาย,ข้าเกรงว่าท่านจะประสบภัยเป็นอย่างมาก,เป็นห่วงจริงๆ."
เย่ซิงเหอรู้ดีว่าเหลียงหยูนั้นเป็นคนที่ชอบยกยอปอปั้น,จึงได้กล่าวขัดออกไปว่า,"เจ้าเรียกข้ามา,ไม่รู้ว่ามีสิ่งใดจะบอกรึ?"
ก่อนนี้เหลียงหยูได้ส่งจดหมายนัดหมายเย่ซิงเหอ,ทว่ากลับไม่ได้อธิบายอะไรละเอียดมีเพียงแค่นัดเย่ซิงเหอให้ออกมาพบ,พร้อมกับบอกว่ามีเรื่องสำคัญบางอย่างที่ต้องการจะบอกกล่าว.
เย่ซิงเหอนั้นไม่ได้หวั่นเกรงว่าเหลียงหยูนั้นต้องการที่จะทำสิ่งใดกับเขา,อีกอย่างหนึ่งด้วยความแข็งแกร่งของเขาที่มีในตอนนี้,ไม่มีใครในตระกูลจันทราทมิฬที่จะจัดการกับเขาได้,อีกอย่างหนึ่ง,เขาค่อนข้างมั่นใจว่าเหลียงหยูคนนี้,คงจะไม่มีความกล้าเพียงพอ,ที่จะทำเรื่องที่ไม่เป็นประโยชน์ต่อตนเอง,เหลียงหยูย่อมไม่ทำมันอย่างแน่นอน.
"ข้าขอให้พี่ซิงเหอมาในครั้งนี้,จริงๆแล้วมีเรื่องสำคัญที่จะกล่าว,ภายในตระกูลจันทราทมิฬนั้น,คนของเหลียงเซี่ยงล้วนแล้วแต่ถูกจัดการโดยข้า,ตอนนี้อำนาจทุกอย่างในตระกูลล้วนแล้วแต่อยู่ในมือข้า."เหลียงหยูเผยยิ้มออกมา,"นับจากนี้เป็นต้นไป,ตระจันทราทมิฬและตระกูลขนนกสีฟ้า,จะไม่เป็นศัตรูกันอีกต่อไป!"
เย่ซิงเหอเงียบไปชั่วขณะ,การที่ได้สังหารเหลียงเซี่ยง,ซึ่งเป็นศัตรูที่แท้จริงต่ออาของเขาและคนของเขา,ส่วนตระกูลจันทราทมิฬในตอนนี้,อยู่ภายใต้การดูแลของเหลียงหยู,เขาก็ไม่ต้องเตรียมการที่จะโจมตีอย่างแน่นอน.
"อืม."เย่ซิงเหอพยักหน้าก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า,"นับจากนี้ไปจนถึงวันข้างหน้า,ความเกลียดชังระหว่างตระกูลจันทราทมิฬและตระกูลขอนกสีฟ้า,จะถูกลบออกไป!"
"ได้ยินพี่ซิงเหอกล่าวเช่นนั้น,ข้าก็รู้สึกเบาใจ!"เหลียงหยูหัวเราะขณะกล่าว.
"เรื่องอื่นๆล่ะ?"เย่ซิงเหอสอบถามออกไปด้วยเขาเองนั้นคิดอยู่ในใจมาโดยตลอด,แม้ว่าความเกลียดชังจะถูกสลายออกไป,ทว่าบุคคลเช่นเหลียงหยู,ก็จำต้องระวังเอาไว้อยู่เหมือนกัน.
"เมื่อไม่นานมานี้,ข้าได้คิดใคร่ครวญอย่างดีแล้ว,ข้าไม่ได้แค่หวังแค่เพียงสลายความเกลียดชังระหว่างตระกูลขนนกสีฟ้าและตระกูลจันทราทมิฬเท่านั้น,ทว่าข้าหวังว่าตระกูลขนนกสีฟ้าและตระกูลจันทราทมิฬนั้นจะสามารถร่วมมือกันอย่างแน่นแฟ้นได้."เหลียงหยูเผยยิ้มออกมา,"ด้วยพรสวรรค์ของพี่ซิงเหอ,ตลอดจนเส้นสายของตระกูลจันทาทมิฬและความแข็งแกร่ง,พวกเราก็ไม่สามารถที่จะหยุดยั้งความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่ให้เข้ามาหาได้!"
"สิ่งที่เรียกว่าความสำเร็จคืออะไรอย่างงั้นรึ?"เย่ซิงเหอค่อนข้างรู้สึกขันกับความคิดดังกล่าวเป็นอย่างมาก.
"ด้วยเหตุการณ์ตำหนักหลิงเทียน,พี่ซิงเหอคิดตามแล้วจะเข้าใจ.องค์ห้วงทะเลศักดิ์สิทธิ์ได้ประกาศจัดตั้งกองกำลังเพื่อก่อการปฏิวัติแล้วในตอนนี้,แม้ว่าแผนดินนี้จะยังเป็นของตระกูลราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์,ในอีกไม่กี่ปี,คงจะมีการแบ่งแยกดินแดนออกมาอย่างแน่นอน,องค์กรห้วงทะเลศักดิ์สิทธิ์นั้น,ครั้งเมื่อเกิดสงครามขึ้นแล้ว,การจัดตั้งกองกำลังก็จะเกิดขึ้น,อนาคตข้างหน้าของดินแดนแห่งนี้ข้าเกรงว่าจะมีแต่ความวุ่นวาย."เหลียงหยูยังคงยิ้มออกมา.
"ดินแดนที่มีแต่ความวุ่นวาย,ดูเหมือนว่าพี่เหลียงจะดูยินดีกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นซึ่งอาจจะเป็นเรื่องที่ไม่ดีก็เป็นได้."เย่ซิงเหอจ้องมองไปยังเหลียงหยู.
"เหตุการณ์วุ่นวายในครั้งนี้,ควรที่จะมีวีรบุรุษที่โดดเด่นเกิดขึ้น,ใครจะรู้เล่าว่านี่อาจเป็นโอกาสที่ดีสำหรับพวกเราไม่ใช่รึ?ด้วยพรสวรรค์ของท่าน,อีกไม่กี่ปี,ข้าเชื่อว่าท่านจะไปถึงระดับ
8 ดินแดนสวรรค์และแม้แต่ระดับ 9 ดินแดนสวรรค์อย่างแน่นอน,,หากเป็นไปตามแผนของข้าล่ะก็,ทำไมพวกเราไม่มาครองอำนาจแผ่นดินนี้สักส่วนดูเล่า."ที่มุมปากของเหลียงหยูยกขึ้นเผยให้เห็นถึงรอยยิ้ม.
เหลียงหยิน,ถึงกับตื่นตะลึงเล็กน้อย,ไม่คาดคิดเลยว่าภายในใจของเหลียงหยูนั้นจะมีแผนการณ์เช่นนี้จริงๆ.
เย่ซิงเหอขมวดคิ้วแล็กน้อย,ไม่คาดคิดเลยว่าเหลียงหยูจะมีแผนการณ์ในใจเช่นนี้,ความเป็นจริงหากว่าตระกูลขนนกสีฟ้าร่วมมือกับตระกูลจันทราทมิฬ,เพื่อเตรียมที่จะก่อสงคราม,เพื่อช่วงชิงแผ่นดินมาสักส่วนจากความโกลาหลที่เกิดขึ้นในครั้งนี้ก็อาจจะพอเป็นไปได้.
แต่ถึงกระนั้น,เรื่องทั้งหมดนั้นอาจจะเป็นเพียงอุบายอย่างหนึ่งก็เป็นได้.
เหลียงหยูคนนี้ก็ไม่ต่างจากวายร้าย,เขาพร้อมที่จะทำทุกอย่างเพื่อให้ไปถึงจุดหมาย,เขาพร้อมที่จะจัดการทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อที่จะให้ได้กลายมาเป็นประมุขตระกูลจันทราทมิฬ,เขาสามารถที่จะกำจัดคนในตระกูลที่ขัดแย้งของเขาให้หายไปได้,เช่นนั้นเมื่อเกิดเหตุจำเป็น,เป็นไปได้ว่าเขานั้นอาจจะทำลายล้างตระกูลขนนกสีฟ้าไปด้วยก็ได้,ตระกูลขนนกสีฟ้าอาจจะกลายเป็นเพียงแค่หินก้อนหนึ่งที่ให้เขาเหยียบข้ามไปก็เป็นได้,เย่ซิงเหอเองก็ยังไม่ได้โง่งมไปถึงขนาดนั้น.
"พี่เหลียงอย่าได้ล้อเล่น,ถึงแม้ว่าดินแดนแห่งนี้จะตกไปสู่ความวุ่นวาย,ถึงอย่างงั้นก็ยังมีกองกำลังของอาณาจักรแห่งนี้และกองกำลังของเจ้าเมืองในแต่ล่ะเมือง,ซ้ำยังองค์กรห้วงทะเลศักดิ์สิทธ์,นิกายดวงจิตสวรรค์,ไม่ต้องเอ่ยถึงอีกว่ายังมีนิกายกระบี่และนิกายเร้นรับ,ถึงแม้ว่าตระกูลจันทราทมิฬนั้นจะมีความแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก,ทว่าตระกูลขนนกสีฟ้าของข้าตอนนี้ก็ไม่ได้มีนักรบมากมายนัก,การร่วมมือกันข้าเกรงว่ามันยังไม่เพียงพอที่จะครองอำนาจได้,หากว่าเดินผิดทางแล้วล่ะก็,บางทีจุดจบที่จะมาถึงคงจะไม่หลีกเลี่ยงชะตาที่ต้องถูกฆ่าล้างตระกูลอย่างแน่นอน."เย่ซิงเหอกล่าว.
"ความแข็งแกร่งของพวกเราในตอนนี้ไม่ได้ถือว่าย่ำแย่,เพียงท่านและข้าร่วมมือกัน,จัดการอีกไม่กี่ปี,ตลอดจนท่านยังสามารถยืมมือขององค์หญิง,ให้เคลื่อนย้ายกำลังพลของคฤหาสน์เจ้าเมืองและคฤหาสน์หัวหน้าองค์รักษ์ฝ่ายเหนือ,ทำไมจะไม่เพียงพอล่ะ"
"หยุนหนิง,หล่อนไม่ได้เป็นองค์หญิงแล้ว,จะมีอำนาจในการเคลื่อนย้ายกำลังได้เช่นใดล่ะ?"
"ก่อนหน้านี้ไม่ใช่เซี่ยหยุนหนิงที่ช่วยตระกูลขนนกสีฟ้ารวบรวมกำลังพลได้อย่างมากมายหรอกรึ?"
"พี่เหลียง,ข้าเองนั้นไม่ได้มีความต้องการทะเยอทะยานสูงส่งเช่นนั้นหรอกนะ,ตราบเท่าที่ตระกูลขนนกสีฟ้าของข้าปลอดภัย,ข้าก็ไม่คิดอะไรเกี่ยวกับความสงบสุขหรือแบ่งส่วนดินแดนแห่งนี้หรอกนะ."เย่ซิงเหอกล่าวออกมาเล็กน้อย.
ที่มาจากhttp://lnmtl.com/novel/star-martial-god-technique
#วิทยายุทธ์เทพแห่งการต่อสู้แห่งดวงดารา#Star Martial God Technique Light Novel#นิยายแปลไทย
ไหงมันไม่เห็นบอกเรื่องที่มีคนรอดไปแจ้งข่าวกับบ้านหลักได้? หรือเหลียงหยูมันไม่รู้จริงๆว่าไอคนนั้นรอดไปได้
ตอบลบจริงด้วย มันไปฟ้องพวก ผู้อาวุโสที่พึ่งกลับมาไม่ใช่รึ
ลบใช่ๆ ว่าอยู่มันหายไปไหนหลายตอนเลย หรือยังมาไม่ถึง 555
ลบก่อนเข้าตำหนักเห็นผู้อวุโสขอตัวกลับไปเคลีย แล้วก็ไม่กล่าวถึงอีกเลย งงอยู่
ลบน่าจะยังเดินทางมาไม่ถึงนะครับ เพราะจากเหตุการ์ เหลี่ยงเชี่ยงตาย ไปถึงจนตำหนักนั้น ผ่านจะมาไปไม่นานมาก
ลบแต่การเดินทางไป-กลับ เมืองหลวง น่าจะใช้เวลานานพอสมควร
สงสัยกว่าจะมาถึง ซิงเหอคงอัพไปอีกขั้นแล้วก็มาเป็นหนูลองวิชาอีกแน่ๆ 555
ลบขอบคุณครับ
ตอบลบขอบคุณคับ
ตอบลบขอบคุณ
ตอบลบขอบคุนคับ
ตอบลบขอบพระคุนครับบบ
ตอบลบอย่ามากล่อมข้าซะให้ยากเลย ข้ารู้แกวเจ้าหมดแล้ว พี่เหลียงหยู
ตอบลบขอบคุณค่ะ
ตอบลบขอบคุณครับ
ตอบลบขอบคุณครับ
ตอบลบรู้เค้ารู้เรา ไม่โง่ตกหลุมพราง
ตอบลบเหลียงหยูทะเยอทะยานจริงๆ
ตอบลบขอบคุนคร้าาบบบบ
ตอบลบมันได้สมบัติตกทอดแน่เลยยิงๆอย่ายอมแย่งแม่งเลย
ตอบลบขอบคุณครับ
ตอบลบ