วันอาทิตย์ที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560

Star Martial God Technique Chapter 168 Liang Yu ambition

Star Martial God Technique Chapter 168 Liang Yu ambition

นิยาย วิทยายุทธ์เทพการต่อสู้แห่งดวงดารา ตอนที่ 168 ความทะเยอทะยายของเหลียงหยู


บทที่ 168 ความทะเยอทะยายของเหลียงหยู



เวลาได้ผ่านล่วงเลยมาหลายวันแล้ว.


หลังจากที่เหลียงหยูได้เข้าควบคุมตระกูลจันทราทมิฬ,หลังจากที่สังหารทุกคนที่เกี่ยวข้องกับเหลียงเซี่ยงแล้ว,ตัวเขาก็ได้เผยตัวตนควบคุมทุกอย่างของตระกูลจันทราทมิฬทันที.


นอกเหนือจากห้องสมบัติของตระกูลจันทราทมิฬ,เหลียงหยูยังได้พบกับห้องลับของเหลียงเซี่ยง.



จากการสำรวจมันเป็นเส้นทางที่ลึกและแคบลงไปยังใต้ดิน,จนสามารถเข้าไปพบกับห้องโถงขนาดใหญ่เป็นเหมือนดั่งสุสาน.


เหลียงหยูไม่คาดคิดเลยว่าภายในห้องพักของเหลียงเซี่ยงนั้นจะสร้างสิ่งก่อสร้างบางอย่างอยู่ข้างใต้,ใหญ่โตจนคาดไม่ถึง.


อย่างไรก็ตามที่แห่งนี้น่าจะเต็มไปด้วยโลงศพ,หากเคลื่อนย้ายมันออกไป,คงจะเป็นเพียงห้องที่มีผนังล้อมรอบทั้งสี่ด้าน,หากแต่ผนังทั้งสี่ด้านนั้นเต็มไปด้วยอักขระมากมายเขียนไว้อยู่,มีอยู่เต็มไปทั่วทุกที,ทุกหนทุกแห่งของผนังเลยทีเดียว.


เป็นสถานที่แปลกจริงๆ!"


ภายในใจของเหลียงหยูเต็มไปด้วยความรู้สึก,จ้องมองไปยังจุดศูนย์กลาง,ที่ตรงกลางนั้นเป็นสิ่งของเหมือนกับแท่นบูชายัญ,เป็นแท่นบูชายันที่ดูงดงามมาก,เหนือขึ้นไปนั้นเป็นหินสีนำเงินขนาดใหญ่,มีรอยเท้าสองข้างบุ๋มลึกเข้าไปในเนื้อหิน.


ด้วยรอยเท้าดังกล่าวนี้,เป็นไปได้อย่างมากที่จะเป็นของผู้ฝึกยุทธ์ที่ถูกทิ้งไว้หลังจากฝึกฝนบำเพ็ญพลัง.


รอยเท้าที่ว่านี้ดูไม่เหมือนว่าจะเป็นของเหลียงเซี่ยงเลย.


จากตำนานของตระกูลจันทราทมิฬที่สืบทอดกันมารุ่นสู่รุ่นนั้นมีวิชาภายในที่ไม่มีใครเปรียบได้,จะเป็นการสอนกันให้แก่ประมุขรุ่นสู่รุ่นเท่านั้น,โดยเป็นการสอนโดยตรงจากประมุขรุ่นก่อนหน้า.ไม่มีใครที่จะสามารถได้เรียนวิชาดวงจิตนี้ได้.


เหลียงหยูก้าวไปยังรอยเท้า,จ้องมองไปยังรอบๆหลุมศพดังกล่าวตามผนังที่,มีรูปแบบอักขระเขียนอยู่,ดูเหมือนว่ามันจะเป็นอักขระที่ลึกซึ้งและลึกลับมาก,ภายในใจของเขานั้นถึงกับสั่นไหวไปมา,หากคิดที่จะฝึกวิชาเช่นนี้,คงเป็นวิชาที่หนักหนาสาหัสทีเดียว.


ด้วยทดลองฝึกวิทยายุทธ์ดังกล่าวอยู่หลายวัน,หลังจากนั้นเขาก็ได้ค้นพบเม็ดยาและสมบัติอื่นๆที่เหลียงเซี่ยงได้เก็บเอาไว้ด้วย,เหลียงหยูจึงได้ออกมาจากสุสานดังกล่าว,เขาในตอนนี้,มีใบหน้าที่ดูสุขุมลุ่มลึกกว่าเมื่อก่อนมาก,เปลี่ยนไปเหมือนกับคนล่ะคนเลยทีเดียว.


สิ่งใดก็ตามที่ได้มาจากเหลียงเซี่ยง,เหลียงหยูกล่าวได้เลยว่ามันจะต้องตกมาอยู่ในมือของเขา,ซึ่งทุกอย่างที่ได้รับมานั้นจะต้องกลายมาเป็นส่วนส่งเสริมอำนาจประมุขของเขาได้.


"ช่างน่าหัวร่อเหลียงเซี่ยงนัก,สะสมสมบัติเป็นภูเขาเลากาเช่นนี้,กลับไม่คิดที่จะเสวยสุขใดๆ,ช่างเป็นผู้นำที่ไร้ความสามารถจริงๆ,ตระกูลจันทราทมิฬภายใต้การนำของข้าจะถูกพาไปยังจุดสูงสุดเอง"ภายในดวงตาของเหลียงหยูนั้นมีประกายแสงแห่งความมั่นคง,เขาจะต้องฝึกฝนวิชาแห่งจิตนี้ให้ได้,ทว่าจำต้องจัดการเรื่องราวอื่นๆก่อน.


เหลียงหยูได้ออกจากห้องลับพร้อมกับไปหาเหลียงหยินเพื่อเตรียมตัวไปยังทะเลสาบปลาคาร์ปสีน้ำเงิน,เพื่อที่จะเสนอข้อเสนอที่ดีต่อเย่ซิงเหอ.


ทะเลสาบปลาคาร์ปสีน้ำเงิน.


เป็นฉากที่ดูงดงามปานภาพวาด,เหนือผิวน้ำของทะเลสาบเกิดระลอกคลื่นสะท้อนแสงที่สดใสระยิบระยับ.


เย่ซิงเหอนั่งอยู่อย่างนิ่งสงบตั้งสมาธิบำเพ็ญพลังอยู่โขดหินริมฝั่ง,กลิ่นอายอันลึกลับสาดกระจายออกไปรอบๆทะเลสาบปราคาร์ปสีน้ำเงิน,


ณ ที่แห่งนี้,พลังอำนาจแห่งดวงดาราของเย่ซิงเหอภายในร่างกายของเขานั้นพวยพุ่งมากยิ่งกว่าที่อื่นๆเป็นอย่างมาก,พลังอำนาจแห่งดวงดาราราวกลับว่ามันได้พัฒนาขึ้นไปในระดับที่มากกว่าเดิม.


"ไม่รู้เลยว่าซ่างกวนซูอานนั้นอยู่ใกล้ๆบริวเวณแห่งนี้หรือไม่.


ซ่างกวนซูอ่านผู้ลึกลับ,ทะเลสาบปลาคาร์ปสีน้ำเงินก็น่าพิศวง,มีหลายสิ่งหลายอย่างมากมายที่ไม่สามารถที่จะอธิบายเรื่องที่แปลกประหลาดนี้ได้.


ในเวลาเดียวกันนี้,เย่ซิงเหอก็ได้ยินเสียงบางเสียง,เขาได้หันหน้ากลับไปเป็นเหลียงหยูและเหลียงหยินนั่นเองที่ปรากฏตัวออกมา.


"เจ้ามาแล้วซินะ."เย่ซิงเหอกล่าวออกมาอย่างสุขุม.


เหลียงหยูเผยยิ้มพลางพยักหน้า,กล่าวออกมาว่า,"พี่ซิงเหอ,ไม่ได้เจอกันนานสบายดีนะ,ได้ยินว่าท่านเดินทางไปยังตำหนักเทวะหลิงเทียน,ที่ตำหนักเทวะหลิงเทียนนั่นมีคนตายไปตั้งมากมาย,ข้าเกรงว่าท่านจะประสบภัยเป็นอย่างมาก,เป็นห่วงจริงๆ."


เย่ซิงเหอรู้ดีว่าเหลียงหยูนั้นเป็นคนที่ชอบยกยอปอปั้น,จึงได้กล่าวขัดออกไปว่า,"เจ้าเรียกข้ามา,ไม่รู้ว่ามีสิ่งใดจะบอกรึ?"


ก่อนนี้เหลียงหยูได้ส่งจดหมายนัดหมายเย่ซิงเหอ,ทว่ากลับไม่ได้อธิบายอะไรละเอียดมีเพียงแค่นัดเย่ซิงเหอให้ออกมาพบ,พร้อมกับบอกว่ามีเรื่องสำคัญบางอย่างที่ต้องการจะบอกกล่าว.


เย่ซิงเหอนั้นไม่ได้หวั่นเกรงว่าเหลียงหยูนั้นต้องการที่จะทำสิ่งใดกับเขา,อีกอย่างหนึ่งด้วยความแข็งแกร่งของเขาที่มีในตอนนี้,ไม่มีใครในตระกูลจันทราทมิฬที่จะจัดการกับเขาได้,อีกอย่างหนึ่ง,เขาค่อนข้างมั่นใจว่าเหลียงหยูคนนี้,คงจะไม่มีความกล้าเพียงพอ,ที่จะทำเรื่องที่ไม่เป็นประโยชน์ต่อตนเอง,เหลียงหยูย่อมไม่ทำมันอย่างแน่นอน.


"ข้าขอให้พี่ซิงเหอมาในครั้งนี้,จริงๆแล้วมีเรื่องสำคัญที่จะกล่าว,ภายในตระกูลจันทราทมิฬนั้น,คนของเหลียงเซี่ยงล้วนแล้วแต่ถูกจัดการโดยข้า,ตอนนี้อำนาจทุกอย่างในตระกูลล้วนแล้วแต่อยู่ในมือข้า."เหลียงหยูเผยยิ้มออกมา,"นับจากนี้เป็นต้นไป,ตระจันทราทมิฬและตระกูลขนนกสีฟ้า,จะไม่เป็นศัตรูกันอีกต่อไป!"


เย่ซิงเหอเงียบไปชั่วขณะ,การที่ได้สังหารเหลียงเซี่ยง,ซึ่งเป็นศัตรูที่แท้จริงต่ออาของเขาและคนของเขา,ส่วนตระกูลจันทราทมิฬในตอนนี้,อยู่ภายใต้การดูแลของเหลียงหยู,เขาก็ไม่ต้องเตรียมการที่จะโจมตีอย่างแน่นอน.


"อืม."เย่ซิงเหอพยักหน้าก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า,"นับจากนี้ไปจนถึงวันข้างหน้า,ความเกลียดชังระหว่างตระกูลจันทราทมิฬและตระกูลขอนกสีฟ้า,จะถูกลบออกไป!"


"ได้ยินพี่ซิงเหอกล่าวเช่นนั้น,ข้าก็รู้สึกเบาใจ!"เหลียงหยูหัวเราะขณะกล่าว.


"เรื่องอื่นๆล่ะ?"เย่ซิงเหอสอบถามออกไปด้วยเขาเองนั้นคิดอยู่ในใจมาโดยตลอด,แม้ว่าความเกลียดชังจะถูกสลายออกไป,ทว่าบุคคลเช่นเหลียงหยู,ก็จำต้องระวังเอาไว้อยู่เหมือนกัน.


"เมื่อไม่นานมานี้,ข้าได้คิดใคร่ครวญอย่างดีแล้ว,ข้าไม่ได้แค่หวังแค่เพียงสลายความเกลียดชังระหว่างตระกูลขนนกสีฟ้าและตระกูลจันทราทมิฬเท่านั้น,ทว่าข้าหวังว่าตระกูลขนนกสีฟ้าและตระกูลจันทราทมิฬนั้นจะสามารถร่วมมือกันอย่างแน่นแฟ้นได้."เหลียงหยูเผยยิ้มออกมา,"ด้วยพรสวรรค์ของพี่ซิงเหอ,ตลอดจนเส้นสายของตระกูลจันทาทมิฬและความแข็งแกร่ง,พวกเราก็ไม่สามารถที่จะหยุดยั้งความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่ให้เข้ามาหาได้!"


"สิ่งที่เรียกว่าความสำเร็จคืออะไรอย่างงั้นรึ?"เย่ซิงเหอค่อนข้างรู้สึกขันกับความคิดดังกล่าวเป็นอย่างมาก.


"ด้วยเหตุการณ์ตำหนักหลิงเทียน,พี่ซิงเหอคิดตามแล้วจะเข้าใจ.องค์ห้วงทะเลศักดิ์สิทธิ์ได้ประกาศจัดตั้งกองกำลังเพื่อก่อการปฏิวัติแล้วในตอนนี้,แม้ว่าแผนดินนี้จะยังเป็นของตระกูลราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์,ในอีกไม่กี่ปี,คงจะมีการแบ่งแยกดินแดนออกมาอย่างแน่นอน,องค์กรห้วงทะเลศักดิ์สิทธิ์นั้น,ครั้งเมื่อเกิดสงครามขึ้นแล้ว,การจัดตั้งกองกำลังก็จะเกิดขึ้น,อนาคตข้างหน้าของดินแดนแห่งนี้ข้าเกรงว่าจะมีแต่ความวุ่นวาย."เหลียงหยูยังคงยิ้มออกมา.


"ดินแดนที่มีแต่ความวุ่นวาย,ดูเหมือนว่าพี่เหลียงจะดูยินดีกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นซึ่งอาจจะเป็นเรื่องที่ไม่ดีก็เป็นได้."เย่ซิงเหอจ้องมองไปยังเหลียงหยู.


"เหตุการณ์วุ่นวายในครั้งนี้,ควรที่จะมีวีรบุรุษที่โดดเด่นเกิดขึ้น,ใครจะรู้เล่าว่านี่อาจเป็นโอกาสที่ดีสำหรับพวกเราไม่ใช่รึ?ด้วยพรสวรรค์ของท่าน,อีกไม่กี่ปี,ข้าเชื่อว่าท่านจะไปถึงระดับ 8 ดินแดนสวรรค์และแม้แต่ระดับ 9 ดินแดนสวรรค์อย่างแน่นอน,,หากเป็นไปตามแผนของข้าล่ะก็,ทำไมพวกเราไม่มาครองอำนาจแผ่นดินนี้สักส่วนดูเล่า."ที่มุมปากของเหลียงหยูยกขึ้นเผยให้เห็นถึงรอยยิ้ม.


เหลียงหยิน,ถึงกับตื่นตะลึงเล็กน้อย,ไม่คาดคิดเลยว่าภายในใจของเหลียงหยูนั้นจะมีแผนการณ์เช่นนี้จริงๆ.


เย่ซิงเหอขมวดคิ้วแล็กน้อย,ไม่คาดคิดเลยว่าเหลียงหยูจะมีแผนการณ์ในใจเช่นนี้,ความเป็นจริงหากว่าตระกูลขนนกสีฟ้าร่วมมือกับตระกูลจันทราทมิฬ,เพื่อเตรียมที่จะก่อสงคราม,เพื่อช่วงชิงแผ่นดินมาสักส่วนจากความโกลาหลที่เกิดขึ้นในครั้งนี้ก็อาจจะพอเป็นไปได้.


แต่ถึงกระนั้น,เรื่องทั้งหมดนั้นอาจจะเป็นเพียงอุบายอย่างหนึ่งก็เป็นได้.


เหลียงหยูคนนี้ก็ไม่ต่างจากวายร้าย,เขาพร้อมที่จะทำทุกอย่างเพื่อให้ไปถึงจุดหมาย,เขาพร้อมที่จะจัดการทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อที่จะให้ได้กลายมาเป็นประมุขตระกูลจันทราทมิฬ,เขาสามารถที่จะกำจัดคนในตระกูลที่ขัดแย้งของเขาให้หายไปได้,เช่นนั้นเมื่อเกิดเหตุจำเป็น,เป็นไปได้ว่าเขานั้นอาจจะทำลายล้างตระกูลขนนกสีฟ้าไปด้วยก็ได้,ตระกูลขนนกสีฟ้าอาจจะกลายเป็นเพียงแค่หินก้อนหนึ่งที่ให้เขาเหยียบข้ามไปก็เป็นได้,เย่ซิงเหอเองก็ยังไม่ได้โง่งมไปถึงขนาดนั้น.


"พี่เหลียงอย่าได้ล้อเล่น,ถึงแม้ว่าดินแดนแห่งนี้จะตกไปสู่ความวุ่นวาย,ถึงอย่างงั้นก็ยังมีกองกำลังของอาณาจักรแห่งนี้และกองกำลังของเจ้าเมืองในแต่ล่ะเมือง,ซ้ำยังองค์กรห้วงทะเลศักดิ์สิทธ์,นิกายดวงจิตสวรรค์,ไม่ต้องเอ่ยถึงอีกว่ายังมีนิกายกระบี่และนิกายเร้นรับ,ถึงแม้ว่าตระกูลจันทราทมิฬนั้นจะมีความแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก,ทว่าตระกูลขนนกสีฟ้าของข้าตอนนี้ก็ไม่ได้มีนักรบมากมายนัก,การร่วมมือกันข้าเกรงว่ามันยังไม่เพียงพอที่จะครองอำนาจได้,หากว่าเดินผิดทางแล้วล่ะก็,บางทีจุดจบที่จะมาถึงคงจะไม่หลีกเลี่ยงชะตาที่ต้องถูกฆ่าล้างตระกูลอย่างแน่นอน."เย่ซิงเหอกล่าว.



"ความแข็งแกร่งของพวกเราในตอนนี้ไม่ได้ถือว่าย่ำแย่,เพียงท่านและข้าร่วมมือกัน,จัดการอีกไม่กี่ปี,ตลอดจนท่านยังสามารถยืมมือขององค์หญิง,ให้เคลื่อนย้ายกำลังพลของคฤหาสน์เจ้าเมืองและคฤหาสน์หัวหน้าองค์รักษ์ฝ่ายเหนือ,ทำไมจะไม่เพียงพอล่ะ"


"หยุนหนิง,หล่อนไม่ได้เป็นองค์หญิงแล้ว,จะมีอำนาจในการเคลื่อนย้ายกำลังได้เช่นใดล่ะ?"


"ก่อนหน้านี้ไม่ใช่เซี่ยหยุนหนิงที่ช่วยตระกูลขนนกสีฟ้ารวบรวมกำลังพลได้อย่างมากมายหรอกรึ?"



"พี่เหลียง,ข้าเองนั้นไม่ได้มีความต้องการทะเยอทะยานสูงส่งเช่นนั้นหรอกนะ,ตราบเท่าที่ตระกูลขนนกสีฟ้าของข้าปลอดภัย,ข้าก็ไม่คิดอะไรเกี่ยวกับความสงบสุขหรือแบ่งส่วนดินแดนแห่งนี้หรอกนะ."เย่ซิงเหอกล่าวออกมาเล็กน้อย.


ที่มาจากhttp://lnmtl.com/novel/star-martial-god-technique

#วิทยายุทธ์เทพแห่งการต่อสู้แห่งดวงดารา#Star Martial God Technique Light Novel#นิยายแปลไทย
Author(s)

https://www.facebook.com/shareebookandducumentfree/

20 ความคิดเห็น:

  1. ไหงมันไม่เห็นบอกเรื่องที่มีคนรอดไปแจ้งข่าวกับบ้านหลักได้? หรือเหลียงหยูมันไม่รู้จริงๆว่าไอคนนั้นรอดไปได้

    ตอบลบ
    คำตอบ
    1. จริงด้วย มันไปฟ้องพวก ผู้อาวุโสที่พึ่งกลับมาไม่ใช่รึ

      ลบ
    2. ใช่ๆ ว่าอยู่มันหายไปไหนหลายตอนเลย หรือยังมาไม่ถึง 555

      ลบ
    3. ก่อนเข้าตำหนักเห็นผู้อวุโสขอตัวกลับไปเคลีย แล้วก็ไม่กล่าวถึงอีกเลย งงอยู่

      ลบ
    4. น่าจะยังเดินทางมาไม่ถึงนะครับ เพราะจากเหตุการ์ เหลี่ยงเชี่ยงตาย ไปถึงจนตำหนักนั้น ผ่านจะมาไปไม่นานมาก

      แต่การเดินทางไป-กลับ เมืองหลวง น่าจะใช้เวลานานพอสมควร

      ลบ
    5. สงสัยกว่าจะมาถึง ซิงเหอคงอัพไปอีกขั้นแล้วก็มาเป็นหนูลองวิชาอีกแน่ๆ 555

      ลบ
  2. อย่ามากล่อมข้าซะให้ยากเลย ข้ารู้แกวเจ้าหมดแล้ว พี่เหลียงหยู

    ตอบลบ
  3. รู้เค้ารู้เรา ไม่โง่ตกหลุมพราง

    ตอบลบ
  4. เหลียงหยูทะเยอทะยานจริงๆ

    ตอบลบ
  5. มันได้สมบัติตกทอดแน่เลยยิงๆอย่ายอมแย่งแม่งเลย

    ตอบลบ