Star Martial God Technique Chapter 160 Hits according to the ground

Star Martial God Technique Chapter 160 Hits according to the ground

นิยาย วิทยายุทธ์เทพการต่อสู้แห่งดวงดารา ตอนที่ 160 ลงไปกองอยู่บนพื้น

บทที่ 160 ลงไปกองอยู่บนพื้น

ภายในใจของเย่ซิงเหอนั้นเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน,เพราะหลินหงได้เตือนเขาไว้,เย่ซิงเหอจึงไม่ได้เตรียมที่จะสังหารหลิงหยู,หากแต่เย่ซิงเหอตอนนี้ก็ได้รวมพลังเสริมร่างกายให้แข็งแกร่ง,เขาจะต้องสั่งสอนหลิงหยูไห้ได้พบกับชะตากรรมอันโหดร้ายบ้าง,นั่นถึงจะเพียงพอที่จะระบายความคับแค้นภายในใจที่เขาถูกลอบสังหาร.

"เจ้าจะสังหารข้าไม่ได้,ตราบเท่าที่เจ้าไม่สังหารข้า,ข้าจะมอบกระบี่เทียนเจวให้กับเจ้า!"หลิงหยูยังคงถอยหลัง,หากแต่ด้านหลังของเขาพิงไปที่กำแพงแล้ว,ไม่มีที่ให้เขาถอยไปได้แล้ว

ภายในดวงตาของเย่ซิงเหอมีประกายของความชิงชังมากขึ้นไปอีก.

ได้ฟังจากปากของเซี่ยหยุนหนิงแล้ว,เขาพอจะรู้ต้นกำเนิดของกระบี่เทียนเจวมาบ้างแล้ว,หากมันไปตกในมือของตระกูลอื่นที่ไม่ใช่สายเลือดที่แท้จริง,ตระกูลนั้นก็จะถูกทำลายล้าง,แม้ว่ากระบี่ตกไปอยู่ในมือของคนอื่น,ท้ายที่สุดแล้วก็จะต้องกลับคืนสู่เจ้าของผู้มีสายเลือดเทพกระบี่.

หลิงหยูในตอนนี้,เขาก็ยังไม่หยุดที่จะคุกคามเย่ซิงเหอ.

เย่ซิงเหอเหวี่ยงหมัดไปที่หลิงหยูทันที,ปะทะเข้ากับใบหน้าของหลิงหยู.

ตูมมม!

หมัดของเย่ซิงเหอยังคงต่อยออกไปยังใบหน้าของหลิงหยูหมัดแล้วหมัดเล่า,ซ้ายบ้างขวาบ้าง,จนเริ่มมีโลหิตไหลออกมาจากมุมปากแล้ว.

"เจ้ากล้าต่อยข้ารึ?ข้าไม่มีวันยกโทษให้เจ้าแน่นอน!..อั๊ก!"หลิงหยูพยายามเหลือบมองไปยังเย่ซิงเหอด้วยความเกลียดชัง,แม้ว่าเย่ซิงเหอจะไม่ได้สังหารเขา,ทว่ากลับปล่อยกำปั้นใส่หน้าเขาไม่หยุด,เขาแทบไม่มีแรงที่จะขัดขืนได้เลย,เป็นเรื่องแน่นอนว่าเย่ซิงหอรู้ดีว่าเขานั้นมีสายเลือดเทพกระบี่จึงไม่ได้คิดจะสังหารเขา,เขาจะต้องเอาคืนเย่ซิงเหอแน่ๆ.

"ต่อยเจ้าแล้วมีอะไรล่ะ?"เย่ซิงเหอแค่นเสียงอย่างเย็นชา,เขาเหวี่ยงหมัดไปยังใบหน้าของหลิงหยูอย่างบ้าคลั่ง,ทั้งซ้ายทั้งขวาของใบหน้าหลิงหยูเริ่มกลายเป็นสีดำทีละนิดกลายเป็นสีน้ำเงินทีละหน่อย,มันเริ่มกระจายไปทั่วใบหน้าของเขาแล้ว,ใบหน้าที่หล่อเหลา,ตอนนี้ยับเยินอย่างหนัก.

เกือบหลายสิบหมัดแล้วที่เย่ซิงเหอได้ประเคนมาที่ใบหน้าเขาซ้ำยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุด,หลิงหยูเองตอนนี้ก็ร้องครวญครางออกมาอย่างอเนจอนาถ.

ทุกท่วงทำนองที่เย่ซิงเหอบรรเลงไปบนใบหน้าเขานั้นแทบไม่ต่างกับการสังหารเขาเลย!

เย่ซิงเหอในตอนนี้แทบจะไม่ต่างจากคนบ้าคลั่ง,ภายในใจของหลิงหยูบังเกิดความหวาดกลัวอย่างหนัก,ความเจ็บปวดที่เขาได้รับนั้นเริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆจนเขาร้องโหยหวนโอดครวญแทบจะทนไม่ไหวแล้ว.

ถึงกระนั้นตอนนี้เย่ซิงเหอยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเลย,เขายังคงปล่อยหมัดออกมาปะทะที่ใบหน้าของเขาราวกับฝนกระหน่ำจนน้ำเริ่มเจิ่งนองท่วมไปหมดแล้ว.

ขณะที่เย่ซิงเหอกระหน่ำหมัดใส่หลิงหยูอย่างบ้าคลั่งนั้น,เซี่ยหยุนหนิง,ฮูเหยี่ยนโจว,หานเฟิงและคนอื่นๆกำลังมุ่งตรงมาบริเวณดังกล่าว,

เซี่ยหยุนหนิงและคนอื่นๆในตอนนี้อยู่อีกมุมหนึ่งของเส้นทาง,พวกเขาเห็นเพียงจ้าวเขี้ยวขาวที่ร้องครวญครางนอนกองอยู่บนพื้น.

"จ้าวเขี้ยวขาว,เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง!"เซี่ยหนุนหนิงถามออกมาด้วยท่าทางกระวนกระวายใจ,หล่อนพยายามที่จะคาดการณ์เรื่องทุกอย่างขึ้นมาในทันที,เย่ซิงเหอก็ควรที่จะมาถึงบริเวณแถวนี้แล้ว,และบางทีอาจจะพบเข้ากับปัญหาบางอย่าง,ทันใดนั้นหล่อนรีบลุกขึ้นพลางพุ่งต่อไปด้านหน้าทันที.

เห็นเพียงเจ้าเขี้ยวขาวที่นอนกองอยู่บนพื้น,ที่มุมปากของหานเฟิงยกขึ้นมาด้วยท่าทางเหยียดหยัน,ก่อนหน้านี้หลิงหยูได้เดินทางออกไปสำรวจเส้นทางเพียงคนเดียว,หานเฟิงพอจะคาดเดาความต้องการของหลิงหยูได้ที่ต้องการค้นหาเย่ซิงเหอ,จากนั้นก็สังหารเย่ซิงเหอ,ตอนนี้เห็นจ้าวเขี้ยวขาวที่นอนครวญครางอยู่บนพื้นแล้ว,เขาเดาได้เลยว่าเย่ซิงเหอตอนนี้บางทีคงเป็นศพไปแล้ว.

เย่ซิงเหอดวงจู๋เองคงกลายเป็นผีไปแล้ว!หานเฟิงตอนนี้รู้สึกปราบปลื้มกับความโชคร้ายของเย่ซิงเหอยิ่งนัก.

หัวใจของเซี่ยหยุนหนิงถึงกับเต้นโครมคราม,ก่อนหน้านี้หล่อนได้คิดเกี่ยวกับหลิงหยู,เป็นไปได้อย่างมากที่จะเป็นฝีมือของหลิงหยู!ภายในใจของเซี่ยหยุนหนิงรู้สึกผิดบาปเป็นอย่างมาก,หล่อนควรที่จะคิดให้ได้เร็วกว่านี้,หลิงหยูคนนี้มีเจตนาร้ายต่อเย่ซิงเหออย่างแน่นอน!

ฮูเหยี่ยนโจวคิดออกมาได้ในทันที,เขาพอจะคาดเดาได้อย่างถูกต้องเกี่ยวกับเย่ซิงเหอ,เซี่ยหยุนหนิงและหลิงหยู,เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของพวกเขาทั้งสาม,เขาได้แต่แอบทอดถอนใจ,บุคคลเช่นหลิงหยู,เพียงแค่เรื่องเล็กน้อย,กลับไม่คิดที่จะยับยั้งชั่งใจพร้อมที่จะเหยียบย่ำคนอื่น,เย่ซิงเหอคงจะโดนสังหารไปเรียบร้อยแล้ว.

ได้ยินเสียงครวญครางเจ็บปวดทรมานอย่างแผ่วๆดังผ่านเข้ามา.

หัวใจของเซี่ยหยุนหนิงแทบจะหยุดเต้นไปในทันที,หล่อนได้วิ่งออกไปอย่างรวดเร็วไปยังอีกมุมของเส้นทางข้างหน้า.

อย่างไรก็ตามเมื่อหล่อนจ้องมองไปด้านหน้าแล้ว,บังเกิดความตื่นตะลึงเป็นอย่างมาก.

ฮูเหยี่ยนโจวและโจวเหยี่ยนน้อย ตามมาด้วยหานเฟิง,เมื่อพวกเขามองเห็นภาพ,ต่างก็ตื่นตะลึงตาตั้ง.

สิ่งที่พวกเขาคิดนั้น,ควรที่จะเป็นเย่ซิงเหอถูกหลิงหยูทรมาน,ทว่าไม่คาดคิดเลยว่าสิ่งที่เห็นกลับพลิกจากหน้ามือเป็นหลังมือ,ทำให้พวกเขาเกิดสงสัยว่าได้เข้าใจอะไรผิดไปหรือไม่!

พวกเขาต่างจ้องมองออกไปและหันกลับมาจ้องมองกันด้วยท่าทางงงงวย.

หลิงหยูผู้ฝึกยุทธ์ระดับ 8 ดินแดนสวรรค์ขั้นปลาย,ทว่าเย่ซิงเหออย่างมากสุดก็แค่เพียงระดับ 7 ดินแดนสวรรค์!

แต่ทำไม,กลับเป็นหลิงหยูที่ถูกเย่ซิงเหอฟาดคว่ำไปนอนกองอยู่ฝ่ายเดียวล่ะ?

เสียงทรมาทรกรรมของหลิงหยูดังขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า,แน่นอนว่าเขาไม่สามารถที่จะขัดขืนอะไรได้เลย!

ผู้ฝึกยุทธ์ระดับ 7 ดินแดนสวรรค์คว่ำระดับ 8 ดินแดนสวรรค์ขั้นปลายให้ไปนอนกองอยู่กับพื้นอย่างงั้นรึ?นี่ไม่ใช่ว่าพวกเขากำลังฝันอยู่หรอกเหรอ?

เพียงชั่วขณะโจวเหยี่ยนน้อยได้วิ่งพุ่งออกไป,พร้อมกับเข้าไปกอดร่างหลิงหยูไว้,พลางจ้องเขม็งไปที่เย่ซิงเหอ,กล่าวออกมาอย่างขื่นขม."เจ้าทำอะไรน่ะ?ทำไมต้องทำร้ายพี่หลิงหยูของข้าด้วย?"

เห็นโจวเหยี่ยนน้อย,เซี่ยหยุนหนิง,พร้อมกับคนอื่นๆ,เย่ซิงเหอก็ชักหมัดกลับ,พร้อมกับยืนขึ้นเดินออกมา,เขาได้ปล่อยหมัดอย่างหนักหน่วงไปยังใบหน้าของหลิงหยูร่วมร้อยกว่าหมัดได้,นี่คงจะสาแก่ใจของเขาได้บ้างแล้ว.

ภายในหัวใจที่เย็นเยือบของหานเฟิงและฮูเหยี่ยนโจวเกิดความสงสัย,เย่ซิงเหอได้ซ่อนความแข็งแกร่งเอาไว้อย่างงั้นรึ?เย่ซิงเหอไม่ใช่ผู้ฝึกยุทธ์ระดับ 7 ดินแดนสวรรค์,ทว่าอยู่ในระดับ 9 ดินแดนสวรรค์ใช่หรือไม่?

หลิงหยูมีวรยุทธ์ระดับ 8 ดินแดนสวรรค์ขั้นปลาย,ทั่วทั้งเมืองหลวงนั้นเขาถูกนับให้เป็นผู้เยาว์คนรุ่นใหม่ที่มีวรยุทธ์อันดับหนึ่งเลย,หากแต่กับถูกเย่ซิงเหอคว่ำจนไม่สามารถช่วยตัวเองได้เลยไม่ใช่รึอย่างไร?

คนๆนี้ยังเป็นมนุษย์อยู่อีกรึ?

ภายในใจของเซี่ยหยุนหนิงนั้นตื่นตะลึงเป็นอย่างมาก,หล่อนรู้ถึงวรยุทธ์ของเย่ซิงเหอดี,เข้าใจอย่างชัดแจ้งกับพลังของเย่ซิงเหอในตอนนี้,แน่นอนว่าไม่สามารถเป็นคู่มือให้กับหลิงหยูได้,ทว่าเย่ซิงเหอกับสามารถจัดการหลิงหยูได้เลยอย่างงั้นรึ?

หล่อนเข้าไปหาเย่ซิงเหอพลางมองไปทั่วร่างของเขา,บนร่างของเย่ซิงเหอนั้นแน่นอนแล้วว่าไม่ได้รับบาดเจ็บแต่อย่างใด,และแทบจะไม่เหมือนว่าได้ผ่านการต่อสู้อันดุเดือดมาด้วยซ้ำ,หากแต่,มีแค่หลิงหยูที่จัดการกับเจ้าเขี้ยวขาวได้เพียงตนเดียวอย่างงั้นรึ?

บางทีค่อยถามเย่ซิงเหอก็แล้วกัน.

"ซิงเหอ,รีบไปรักษาจ้าวเขี้ยวขาวเถอะ!"เซี่ยหยุนหนิงโพล่งออกมา,หล่อนไม่ได้ใส่ใจอาการบาดเจ็บของหลิงหยูเลยแม้แต่น้อย,หลิงหยูที่หล่อนเห็นตอนนี้เทียบไม่ได้เลยกับอาการบาดเจ็บของจ้าวเขี้ยวขาว.

เย่ซิงเหอเดินออกไป,พร้อมกับวางมือที่จ้าวเขี้ยวขาวอีกมุมหนึ่.พร้อมกับถ่ายเทพลังอำนาจแห่งดวงดาราไปที่จ้าวเขี้ยวขาว,เพื่อรักษาอาการบาดเจ็บของมัน.

ฮูเหยี่ยนโจวและหานเฟิงได้เขาไปขนาบข้างหลิงหยูพยุงเขาขึ้นมา,เห็นแค่เพียงแววตาของหลิงหยูทีเคยเป็นคนที่ทรนงดื้อรั้นหัวแข็ง,ภายในดวงตาตอนนี้นั้นได้เผยออกมาด้วยประกายแสงที่แปลกประหลาด,ตั้งแต่เด็กจนโต,พวกเขาไม่เคยเห็นหลิงหยูได้รับบาดเจ็บยับเยินขนาดนี้มาก่อนเลย,หากแต่ที่อยู่ตรงหน้าเขานั้นกับเป็นหลิงหยูที่โดนต่อยจนใบหน้าบวมโป่งไม่ต่างกับหัวหมู,หลิงหยูในตอนนี้แทบไม่ต่างจากวัชพืชที่ถูกเหยียบย่ำจนยับเยิน.

เป็นความจริงว่าใดๆในโลกนี้ล้วนแล้วแต่คาดเดาไม่ได้เลย.

หานเฟิงตบเบาๆไปที่หลิงหยูพลางกล่าวว่า,"นายน้อยหลิง,ท่านเป็นอย่างไร!"

"ฮีม.."หลิงหยูต้องการจะพูด,ทว่าฟันที่หายไปสองซี่,แก้มที่บวมเปล่ง,ไม่สามารถที่จะพูดได้สะดวก,จะพูดออกมา,ให้ชัดเจนยังไม่ได้เลย.

ฮูเหยี่ยนโจว,ค่อนข้างที่จะดีใจเล็กน้อยกับเรื่องที่ผิดคาดของเขานี้,ทว่าเขาเองก็ไม่กล้าที่จะแสดงมันออกมา,เพียงแต่ต้องแสดงออกถึงความเป็นห่วงเป็นใยหลิงหยู,"นายน้อยหลิงพักก่อนเถอะ,ตอนนี้พวกเราไม่มีผู้ใช้ศิลปะการต่อสู้แห่งดวงดารา,รอให้หยุนเหยี่ยนกลับมารวมกลุ่มแล้ว,ค่อยให้พวกนางรักษาแล้วกัน!"

หลิงหยูรู้สึกขุ่นเคืองเป็นอย่างมาก,ในวันนี้เขาพ่ายแพ้อย่างสมบูรณ์สูญเสียซึ่งความภาคภูมิใจต่อเหล่าเพื่อนๆ!ตอนนี้เขาเต็มไปด้วยความเกลียดชังเย่ซิงเหอ,ทว่าเขาไม่สามารถที่จะอธิบายได้ว่าเย่ซิงเหอในตอนนี้มีความแข็งแกร่งขนาดนั้นจริงๆหรือไม่,ถึงอย่างไรหลิงหยูก็ไม่กล้าที่จะลองทดสอบเย่ซิงเหออีกแล้ว.

ความแข็งแกร่งของเย่ซิงเหอมันช่างแข็งแกร่งมากจนเกินไป,ทำให้เขาหวาดกลัวจับใจเลยก็ว่าได้.

หลังจากที่ได้ใช้พลังอำนาจแห่งดวงดารารักษาจ้าวเขี้ยวขาว,อาการบาดเจ็บของจ้าวเขี้ยวขาวก็ดีขึ้นก่อนที่เย่ซิงเหอจะลุกขึ้นมายืน.

โจ้วเหยี่ยนน้อยได้เดินบึ่งมาหาเย่ซิงเหอด้วยความโกรธเกรี้ยว,จ้องมองตาเขม็งไปที่เย่ซิงเหอ,"เจ้าทำเช่นนี้กับพี่หลิงของข้าได้อย่างไร,รีบช่วยไปช่วยพี่หลิงหยูของข้ารักษาเดี๋ยวนี้,ไม่เช่นนั้นข้าจะไม่อภัยให้เจ้าเลย!"

เย่ซิงเหอจ้องมองไปยังโจวเหยี่ยนน้อย,แม้ว่าหลิงหยูนั้นจะเป็นคนเฮงซวย,ทว่าโจวเหยี่ยนน้อยนั้นก็เป็นคนดีคนหนึ่ง,หล่อนเพียงแค่ใสซื่อบริสุทธ์มากไปก็เท่านั้น,ที่ไม่สามารถที่จะมองเห็นนิสัยที่แท้จริงของหลิงหยู.

ฮูเหยี่ยนโจวเร่งรีบเข้าไปรั้งโจวเหยี่ยนน้อยกลับมา,จ้องมองไปยังเย่ซิงเหอพร้อมกับยิ้มออกมาด้วยความเป็นมิตร,"น้องเย่ข้าต้องขออภัยด้วย,โจวเหยี่ยนน้อยยังเด็กจึงได้กล่าวออกไปเช่นนั้น,น้องเย่อย่าได้ใส่ใจเรื่องนี้เลย!"

ที่มาจากhttp://lnmtl.com/novel/star-martial-god-technique

#วิทยายุทธ์เทพแห่งการต่อสู้แห่งดวงดารา#Star Martial God Technique Light Novel#นิยายแปลไทย

Author(s)

Mad Snail
"ทากพิศดาร"(ฟาเปียว เตอะ วอหนิว) ผู้ประพันธ์

https://www.facebook.com/shareebookandducumentfree/