Star Martial God Technique Chapter 152 Choice

Star Martial God Technique Chapter 152 Choice

นิยาย วิทยายุทธ์เทพการต่อสู้แห่งดวงดารา ตอนที่ 152 ทางเลือก

บทที่ 152 ทางเลือก

ในตอนแรกที่เย่ซิงเหอและผู้ฝึกยุทธ์ระดับ 8 ดินแดนสวรรค์ปะทะกันด้วยพลังนั้น,ได้เกิดคลื่นกระแทกส่งออกมามันสามารถบดขยี้ผนังที่อยู่รอบๆอย่างรวดเร็วได้เลย,ทว่ารูปสัญลักษณ์สลักที่อยู่บนผนังได้ส่งพลังบางอย่างค้ำจุนมันเอาไว้,ดังนั้นพลังกระแทกจึงได้ถูกกระเด้งกระดอนออกไป.

พลังปราณที่น่าหวาดกลัวสองสายยังคงปะทะกันพวยพุ่งดันกันจนแยกออกเป็นสายเล็กๆหลายสายไม่หยุดหย่อน

พลังที่น่าหวั่นเกรงนั้นได้ปะทะกันและกัน,เกิดเสียงดังสนั่นครั่นคร้ามก้องกังวานไปทั่วทั้งสถานที่แห่งนี้.

ผู้ฝึกยุทธ์คนนี้เป็นผู้ใช้ศิลปะการต่อสู้แห่งมังกรที่ทรงพลังอย่างมาก,พลังของเขานั้นมาถึงจุดสูงสุดแล้ว,แต่ละหมัดที่ปล่อยออกมาเต็มไปด้วยพลังที่ไม่มีสิ้นสุด,หมัดที่ปล่อยออกมานั้นแหวกอากาศเกิดประกายแสงสว่างจ้า,เย่ซิงเหอไม่ใช่คู่ต่อกรของชายคนนี้อย่างแน่นอน,ทว่าด้วยการใช้สมบัติระดับม่วงในการต้านรับ,เขาจึงสามารถที่จะรับการโจมตีดังกล่าวได้.

ทุกครั้งที่หมัดของผู้ฝึกยุทธ์ระดับ 8 ดินแดนสวรรค์ได้ชกออกไปนั้นได้ปะทะเข้ากับชุดเกราะต่อสู้ทุกครั้ง,ส่งผลให้พลังกระจายออกมาและหายไปทุกครั้ง,จนเขารุ้ว่าพลังดังกล่าวนั้นไม่สามารถทะลวงผ่านสมบัติระดับม่วงของเย่ซิงเหอได้เลย,เขาเองก็รู้สึกเศร้าใจอยู่เหมือนกัน,เห็นได้ชัดว่าความแข็งแกร่งของเย่ซิงเหอนั้นอ่อนด้อยกว่าเขาอย่างชัดเจน,ทว่าทุกครั้งที่เขาโจมตี,กลับไม่สามารถสร้างผลกระทบอะไรต่อเย่ซิงเหอได้เลย.

สมบัติระดับม่วงที่เย่ซิงเหอมี,แข็งแกร่งจนเกินไป,เขาไม่สามารถสร้างรอยขีดข่วนได้เลย,ร่างกายของคนๆนี้มีสมบัติระดับม่วงมากมายขนาดนี้ได้อย่างไร.

ไม่ใช่ว่าคนๆหนึ่งจะสามารถผสานรวมได้กับสมบัติระดับม่วงไม่กี่ชิ้นใช่ใหม?

ไม่ใช่ว่า,คนๆหนึ่งจะสามารถผสานสมบัติระดับม่วงไม่เกินสองชิ้นเป็นเรื่องที่ตายตัวแน่นอนหรอกรึ?ทำไมเย่ซิงเหอคนนี้ถึงสามารถผสานรวมเข้ากับสมบัติระดับม่วงถึงห้าชิ้น,เป็นเรื่องที่คาดไม่ถึงเลย?

นี่ไม่ใช่เรื่องปรกติแล้ว?

ในใจเขานั้นเต็มไปด้วยความสงสัย,หากแต่กลับไม่มีเวลาเพียงพอที่จะอธิบายเรื่องดังกล่าวได้,จากนั้นเพียงเสี้ยววินาที,พลังที่ดำมืดไร้ที่สิ้นสุดพุ่งมาจากทุกทิศทุกทาง,พร้อมกับบีบรัดไปที่คอของเขาในทันที.

"เป็นเจ้า!"ภายในใจของผู้ฝึกยุทธ์ระดับ 8 ดินแดนสวรรค์ถึงกับสั่นไหวไปมา,เขาได้ดิ้นรนอย่างบ้าคลั่ง,ต้องการที่จะสลัดปราณทมิฬที่น่าสะพรึงกลัวที่บีบรัดเขาอย่างแน่นหนา,พลังของมันช่างทรงพลังเป็นยากมาก,ไม่ใช่สิ่งที่เขาจะสามารถต้านทานได้เลย,เขายากทีจะจินตนาการถึงพลังอำนาจของมันได้,ทำไมความแข็งแกร่งของคนๆนี้ถึงได้มีระดับเพิ่มขึ้นรวดเร็วเช่นนี้,ภายในเวลาไม่นาน,กับมีระดับเพิ่มขึ้นอย่างคาดไม่ถึง,เป็นพลังผูกรัดที่ยากจะหลุดไปได้.

ทันใดนั้น,เขาก็รู้สึกว่าพลังทั่วทั้งร่างกายนั้นได้ถูกดึงออกมาด้วยปราณทมิฬที่ชอนไชเข้าไปในร่าง,นี่มัน,วิชาสังเวยเทวะแห่งความมืด.

"ทำไมเจ้าต้องทำเช่นนี้ด้วย?"ผู้เยี่ยมยุทธ์ระดับ 8 ดินแดนสวรรค์ร้องโหยหวนอย่างอเนจอนาถทรมานเป็นอย่างมาก,"เจ้าไม่กลัวว่าอาวุโสวิญญาณจะทำการสอบสวนเรื่องที่เจ้าสังหารข้ารึ?"

"ข้าจะเฝ้ารอผู้อาวุโสวิญญาณ,หากว่าต้องการสืบสวนเรื่องนี้,ไม่จำเป็นให้เจ้าบอกกับข้าหรอก."เสียงที่แหบลึก,กล่าวออกมาอย่างชัดเจน.

ผู้ฝึกยุทธ์ระดับ 8 ดินแดนสวรรค์คนดังกล่าว,ภายใต้ปราณทมิฬ,เขาไม่สามารถที่จะต้านพลังเช่นนี้ได้เลย,หลังจากที่ถูกดูดพลังจนแห้ง,ศพของเขาก็ถูกเหวี่ยงปลิวออกไป.

หัวใจของเย่ซิงเหอถึงกับสะดุ้ง,ระดับ 8 ดินแดนสวรรค์ที่อยู่ต่อหน้าเขา,ยังไม่มีความแข็งแกร่งที่จะต้านทานได้เลย,ถูกสังหารได้อย่างง่ายๆ,เขาจ้องมองอย่างระมัดระวังไปรอบๆ,เตรียมที่จะประจันหน้ากับศัตรูทุกเวลา.

หากแต่ปราณทมิฬนี้ให้ความรู้สึกที่คุ้นเคยเป็นอย่างมาก,หัวใจของเย่ซิงเหอถึงกับสั่นไหวไปมา,ชำเลืองมองไปรอบๆ,ร้องออกมาด้วยเสียงอันดัง,"เป็นเจ้าใช่ใหม,หลินหง?"

เป็นเวลานานเหมือนกัน,หากแต่ฝ่ายตรงข้ามกับไม่ตอบกลับมาเลย.

เย่ซิงเหอยังไม่ยอมแพ้,เขายังตระโกนออกไปรอบๆด้วยเสียงอันดัง,"หลินหง,เป็นเจ้าใช่ใหม?เจ้าออกมาเถอะ!"

ทุกสิ่งทุกอย่างก็ยังคงเงียบ,

เวลาผ่านไปนานเหมือนกัน,หากแต่ยังไม่เห็นหลินหงออกมาแต่อย่างใด.

"ข้าไม่รู้ว่าทำไมเจ้าต้องหลบข้าด้วย,ข้าเพียงแต่ต้องการบอกเจ้า,ที่ผ่านมานั้น,ข้าเป็นห่วงเจ้ามาก,ตอนนี้ข้ารู้แล้วว่าเจ้าสบายดี,แค่นี้ก็ดีแล้ว."เย่ซิงเหอบอกกล่าวออกมา,เขาอดไม่ได้เลยที่จะมีน้ำตาซึมอยุ่ที่ดวงตาของเขา,เขารู้แล้วว่าหลินหงนั้นยังมีชีวิตอยู่,ภายในหัวใจของเขานั้นมีความสุขยิ่งนัก.

ไม่ว่าจะร้องตะโกนอย่างไร,ทุกอย่างก็ยังเงียบ,เย่ซิงเหอได้เปิดใช้ทักษะเนตรทะลายสวรรค์,หากแต่ก็ไม่สามารถหาร่องรอยของฝ่ายตรงข้ามได้แม้แต่นิดเดียว.

ในเวลานี้นั้นความสามารถหลินหงสามารถที่จะสังหารระดับ 8 ดินแดนสวรรค์ได้อย่างง่ายดายเลยอย่างงั้นรึ?

เย่ซิงเหอนั้นไม่รู้เลยว่าเกิดสิ่งใดขึ้นกับร่างกายของหลินหง,เขารู้สึกความคิดที่คลุมเครือว่าหลินหงนั้นไม่อยากที่จะมาพบกับเขา,อาจมีความลับอะไรบางอย่าง.

"หลินหง,เจ้าออกมาเถอะ,พวกเราออกมาคุยกันพวกเราเป็นพี่น้องกันชั่วชีวิตไม่ใช่รึ?,เจ้าไม่ต้องการที่จะพบข้าหรืออย่างไร?"เย่ซิงเหอคร่ำครวญด้วยความรู้สึกไม่ยินดี,หากแต่การกระทำของเขา,รู้สึกได้แต่กำแพงอันเย็นเยือบที่อยู่ด้านหน้า.

เย่ซิงเหอไม่เข้าใจเลย,ทำไมหลินถึงได้ช่วยเหลือเขา,หากแต่ไม่ยินดีที่จะพบเจอกับเขา,เขารู้สึกได้ว่าหลินหงนั้นยังคงอยู่,หากแต่ด้วยความแข็งแกร่งของเขาตอนนี้,ราวกับว่ามีบางสิ่งบางอย่างปิดขวางพวกเขาไว้อยู่,จนเขานั้นไม่สามารถที่จะมองเห็นหรือค้นหาร่องรอยหลินหงได้.

สถานที่แห่งหนึ่งห่างออกไปหลายช่วง,ที่มุมแห่งหนึ่งไกลออกไป,เป็นสถานที่ที่เย่ซิงเหอไม่สามารถมองเห็นได้อย่างแน่นอน,ปราณทมิฬค่อยๆรวมตัวกัน,กลายเป็นคนๆหนึ่งที่สวมผ้าคลุม,ใบหน้าของเขานั้นก็มีผ้าปิดไว้,จนไม่สามารถมองเห็นใบหน้าได้ชัดเจน.

ได้ยินเสียงของเย่ซิงเหอที่ร้องตะโกนออกมานั้น,เขาได้แต่ก้มหน้าพลางทอดถอนใจ,กล่าวออกมาอย่างพึมพำ.

"แม้ว่าพวกเรานั้นจะเป็นพี่น้องกัน,ทว่าเจ้ากับข้านั้น,ได้เดินไปบนเส้นทางที่ต่างกันแล้ว,เจ้ามีวิถีทางของเจ้า,ข้ามีวิถีทางของข้า,ไม่ว่าเจ้าจะทำสิ่งใด,ข้าจะคอยช่วยเหลือเจ้าอยู่ด้านหลัง,ทว่าหวังว่าเจ้านั้นจะไม่รังเกียจการกระทำของข้านะ."ภายในใจของหลินหงนั้น,เต็มไปด้วยความงงงวยและสับสน.

แม้ว่าก่อนหน้านี้,เขาจะตกปากรับคำเย่ซิงเหอว่าจะไม่สังหารผู้คนเท่าที่จะเป็นไปได้,ทว่าหลังจากที่เขากระโดดลงไปยังหุบเขาทมิฬแล้ว,เขาก็ต้องทุกทรมานดิ้นรนแทบเป็นแทบตาย,ตอนนี้มือของเขานั้นโชกไปด้วยโลหิตของผู้คนมากมาย,เขาได้สังหารคนไปมากมายเหลือเกิน,เขาเกรงว่าเขาตอนนี้จะไม่เหมือนเดิมแล้ว.

หากว่าเขาไม่สังหารคนอื่น,เขาก็เกรงว่าเขาจะไม่สามารถปกป้องคนในตระกูลของเขาได้,แม้ว่าภายในใจของเขานั้นจะรู้สึกผิดต่อเย่ซิงเหอ,ถึงอยากจะทำตามเย่ซิงเหอ,แต่ถึงอย่างงั้นก็มีคนมากมายที่ต้องตายด้วยน้ำมือเขาอยู่ไม่หยุดหย่อนเลย.

ในบางครั้ง,โชคชะตาก็ชอบที่จะเล่นตลกกับคนเราเช่นนี้ตลอดเวลา.

วิชาสังเวยเทวะแห่งความมืดนั้นช่วยให้เขาสามารถได้รับพลังที่น่าเกรงขาม,ด้วยพลังนี้จะทำให้เขานั้นแข็งแกร่งขึ้นได้,เขาจะต้องกลายเป็นคนแข็งแกร่งที่สุดให้ได้,ดังนั้นเขาจำต้องสังหารคนอื่นๆต่อไป!

ที่มุมแห่งหนึ่งของห้อง,เย่ซิงเหอยังคงพูดต่อไปไม่หยุด,ในเวลานี้นี้ถึงเขาจะยังสงบ,ยืนอยู่ใกล้ๆกำแพงหินพร้อมพิงมันอยู่,แล้วกล่าวออกมาเงียบๆว่า

"หลินหง,ข้ารู้,ว่าเหตุผลที่ตระกูลขนนกสีฟ้านั้นสามารถรับสมัครผู้เยี่ยมยุทธ์ได้เป็นจำนวนมาก,เป็นเพราะเจ้าคอยช่วยเหลือยู่ด้านหลังใช่ใหม?"เย่ซิงเหอก้มหน้าลงต่ำ,"ในตอนนี้เจ้าช่วยข้า,หลินหง,ข้าไม่รู้เลยว่าข้าจะมีสิ่งใดที่จะตอบแทนเจ้าได้บ้าง,หากว่าวันใดที่เจ้าต้องการสิ่งใดล่ะก็,ขอเพียงเจ้าบอกมา,ข้ายินดีที่จะช่วยเหลือเจ้าเต็มกำลังเลย!"

เย่ซิงเหอรู้ไม่รู้เลยว่าหลินหงยังอยู่หรือไม่,ไม่รุ้ว่าคำพูดที่เขากล่าวออกไปนั้นหลินหงจะได้ยินมันหรือไม่อย่างไร.

เย่ซิงเหอรู้สึกเศร้าและหดหู่เล็กน้อย,ก่อนหน้านี้เขาไม่รู้เลยว่าหลินหงนั้นยังมีชีวิตหรือตายไปแล้ว,หากแต่ตอนนี้รู้แล้วว่าหลินหงนั้นยังคงมีชีวิตอยู่,เพียงแต่ตอนนี้,หลินหงยังไม่ต้องการที่จะออกมาพบเขา,เย่ซิงเหอจึงรุ้สึกเศร้าใจเล็กน้อย.

ถึงกระนั้น,เมื่อรู้ว่าเขายังมีชีวิตอยู่ก็ถือว่าดีแล้ว.

ความแข็งแกร่งของหลินหงในตอนนี้,เป็นอะไรที่น่ามหัศจรรย์เป็นอย่างมาก,เย่ซิงเหอพอจะคาดเดาได้เลยว่า,เวลาที่ผ่านมานี้หลินหงจะต้องพบเข้ากับความยากลำบากแทบเป็นแทบตายเลยทีเดียว,เขายืนขึ้นเดินไปข้างหน้าซึ่งไม่ไกลออกไปบริเวณของศพผู้ฝึกยุทธ์ระดับ 8 ดินแดนสวรรค์คนนั้นนอนอยู่,พบว่าศพของคนๆนี้แห้งเหี่ยวมองดูน่าหวาดกลัวเป็นอย่างมาก,ชั่วระยะเวลาหลังจากนั้นมันก็แปรเปลี่ยนเป็นขึ้เถ้าพร้อมกับปลิวไปในทันที.

ไม่รู้เลยว่าหลินหงกำลังฝึกวิชาวรยุทธ์ใดอยู่,คาดไม่ถึงเลยว่ามันจะน่าหวาดกลัวเช่นนี้,แต่ว่าด้วยวรยุทธ์เช่นนี้,เป็นวิชาที่โหดร้ายจริงๆ,สามารถที่จะเปลี่ยนคนเป็นโครงกระดูกแทบไม่สามารถต้านทานได้เลย

แม้ว่าเขาจะรู้อยู่แก่ใจ,กับสิ่งที่เขาคอยบอกกับหลินหง,แม้ว่าความจริงเช่นนี้จะเป็นเส้นทางที่น่ารังเกียจ,ที่เขาไม่ต้องการที่จะให้หลินหงเดินไป,แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังสามารถรุ้สึกได้ว่าหลินหงเองก็รู้สึกเจ็บปวดและห่อเหี่ยวอยู่เหมือนกัน.

ในบางครั้งเส้นทางที่จะให้เดินนั้นมันก็มีให้เลือกไม่นากนัก.

ที่มาจากhttp://lnmtl.com/novel/star-martial-god-technique

#วิทยายุทธ์เทพแห่งการต่อสู้แห่งดวงดารา#Star Martial God Technique Light Novel#นิยายแปลไทย

Author(s)

Mad Snail
"ทากพิศดาร"(ฟาเปียว เตอะ วอหนิว) ผู้ประพันธ์

https://www.facebook.com/shareebookandducumentfree/