Star Martial God Technique Chapter 161 Walks together

Star Martial God Technique Chapter 161 Walks together

นิยาย วิทยายุทธ์เทพการต่อสู้แห่งดวงดารา ตอนที่ 161 ออกไปด้วยกัน

บทที่ 161 ออกไปด้วยกัน

"พี่ฮูเหยี่ยน,ทำไมต้องไปขอโทษเขาคนนี้ด้วยล่ะ!พี่หลิงหยูเป็นเขาคนนั้นนะที่ทำให้บาดเจ็บ,ก็เห็นอยู่ทนโท่!"โจวเหยี่ยนน้อยปากเล็กๆของหล่อนถึงกับสั่นระริก,กล่าวออกมาด้วยท่าทางไม่พอใจ.

ฮูเหยี่ยนโจวยิ้มออกมาอย่างขมขื่น,ความแข็งแกร่งของเย่ซิงเหอนั้น,ทำให้พวกเขาทั้งหมดต้องประเมินเขาไหม่ในตอนนี้.

เย่ซิงเหอจะต้องเป็นผู้ฝึกยุทธ์ระดับ 9 ดินแดนสวรรค์อย่างแน่แท้,นอกจากนี้อายุของเขานั้นยังน้อยมาก,หลายพันปีถึงจะพบสักคนเป็นคนที่หาได้ยากยิ่ง,ในอนาคตข้างหน้าจะยิ่งเหนือล้ำไปถึงในระดับที่ไม่มีขอบเขตใดๆมาขวางกันเขาได้.

"โจวเหยี่ยนน้อย,เรื่องของผู้ใหญ่,เจ้ายังไม่เข้าใจหรอก."ฮูเหยี่ยนโจวลูบไปที่หัวของโจวเหยี่ยนน้อย,พร้อมกับกล่าวออกมาอย่างซื่อๆ.

"ใครบอกว่าข้าไม่เข้าใจล่ะ,ทั้งหมดเพื่อแย่งชิงพี่หยุนหนิงไม่ใช่รึ?ถึงแม้ว่าจะแย่งชิงพี่หยุนหนิง,ก็ไม่ควรที่จะทำร้ายพี่หลิงหยู่ไม่ใช่รึอย่างไร?"โจวเยี่ยนน้อยโอดครวญพลางเบ้ปาก,หล่อนคิดว่าพวกเขาเพียงทะเลาะกันเพราะเรื่องความรักเล็กๆน้อยๆเท่านั้น.

"เอาล่ะ,ข้าจะช่วยรักษาหลิงหยูก็ได้!"เย่ซิงเหอเผยยิ้มออกมาพลางเดินตรงไปยังหลิงหยู.

เห็นท่าทางของเย่ซิงเหอแล้ว,หลิงหยูชำเลืองมองตาโตขึ้นมาทันที,เขาครวญครางหึ่งๆ,ภายในดวงตามีประกายแสงแห่งความหวาดกลัว.

จะให้เย่ซิงเหอมารักษาเขา,หากนี่เป็นเล่ห์กลของเย่ซิงเหอที่ยื่นมือเข้ามาช่วยเขาจะไม่ย่ำแย่ไปกว่าเก่ารึอย่างไร?

"น้องเย่,นายน้อยหลิงไม่ต้องการที่จะให้เจ้ารักษา,พวกเราจะรอให้หยุนเหยี่ยนกลับมา,ร่วมกลุ่มค่อยรักษาก็ได้."หานเฟิงเร่งรีบกล่าวออกมาด้านข้าง,ด้วยท่าทางที่เขากล่าวออกมานั้นไม่กล้าเลยที่จะแข็งกร้าวเหมือนดั่งก่อนๆนี้.

"ไม่ได้ต้องการที่จะให้ข้ารักษาเขารึ?"เย่ซิงเหอจ้องมองไปยังหานเฟิง,ที่มุมปากยกขึ้นมา,ยิ้มเล็กน้อย.

"ไม่,เจ้าไม่จำเป็นต้องรักษาก็ได้!"หานเฟิงกล่าวออกมาด้วยท่าทางกะอักกะอ่วนใจ.

"ในเมื่อเป็นเช่นนั้น!"เย่ซิงเหอยักไหล่ขณะพูด,"ไม่ใช่ว่าข้าไม่ต้องการที่จะรักษา,หากแต่เป็นพวกเจ้าเองที่ไม่ให้ข้ารักษา."

โจวเหยี่ยนน้อยชำเลืองมองอย่างขุ่นเคืองไปยังเย่ซิงเหอ,ก่อนที่จะจ้องมองไปยังหลิงหยู,ภายในใจของหล่อนนั้น,หลิงหยูก็เปรียบเหมือนดั่งพี่ชายในสายเลือดของหล่อนเลย,เห็นหน้าตาของหลิงหยูตอนนี้แล้ว,หล่อนรู้สึกเป็นห่วงเป็นใยอย่างสุดซึ้ง.

"ซิงเหอ,เกิดอะไรขึ้นอย่างงั้นรึ?"เซี่ยหยุนหนิงแอบถามเย่ซิงเหออย่างเงียบๆ.

เย่ซิงเหอพยายามที่จะสัมผัสให้ได้ถึงปรานทมิฬที่อยู่รอบๆ,ไม่รู้ว่าหลินหงนั้นไปรึยัง,หรือว่ายังอยู่ใกล้ๆ.

เย่ซิงเหอคิดชั่วขณะว่าไม่ควรที่จะบอกกล่าวต่อเซี่ยหยุนหนิงเกี่ยวกับหลินหงจึงได้กล่าวออกไปว่า,"หลิงหยูต้องการที่จะสังหารข้า,ซ้ำยังลอบโจมตี,หากไม่มีโชคช่วย,มีผู้เยี่ยมยุทธ์คนหนึ่งช่วยเอาไว้,ไม่เช่นนั้นข้าคงตายไปแล้ว."

"หลิงหยูเจ้าบัดซบนี่!"ภายในใจของเซี่ยหยุนหนิงนั้นเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว,หล่อนคาดเดาได้อย่างถูกต้อง,ว่าหลิงหยูนั้นต้องการสังหารเย่ซิงเหอ,ทว่าเมื่อได้ยินจากปากของเย่ซิงเหออีกก็ยิ่งทำให้ขุนเคืองขึ้นไปอีก,หลายปีที่ผ่านมานั้น,หล่อนคิดมาตลอดว่าหลิงหยูเป็นเหมือนดั่งสุภาพบุรุษ,ไม่คาดคิดเลยว่าจะซ่อนความมืดเอาไว้จนกระทั่งได้รู้ในวันนี้,ตอนนี้หล่อนรู้แล้วว่าหลิงหยูไม่เหมือนเดิม,ตลอดเวลาที่พบหน้ากันอีกในครั้งนี้หล่อนได้แต่กังวลเฝ้าระวังหลิงหยูอยู่ตลอดเวลา.

ไม่ว่าอย่างไร,ก็ยังมีโจวเหยี่ยนน้อยและฮูเหยี่ยนโจวที่เป็นคนดี,เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดเหมือนเมื่อดั่งวันวาน.

"พวกเราต้องรีบหาเหล่ยหงให้พบ,จากนั้นต้องไปจากที่นี่โดยเร็ว!"เย่ซิงเหอจ้องมองไปยังเซี่ยหยุนหนิง,หลินหงได้เตือนเขา,ตำหนักหลิงเทียนตอนนี้เต็มไปด้วยอันตรายไม่สิ้นสุด,ดังนั้นพวกเขาต้องเร่งรีบจากไปให้เร็ว.

"อืม."เซี่ยหยุนหนิงพยักหน้า.

ชั่วระยะเวลานั้น,ก็มีเสียงแผ่วๆดังขึ้น,ผ่านเข้าไปในหูของเย่ซิงเหอ,เป็นเสียงของหลินหงนั่นเอง.

"ยังมีคนที่พวกเจ้าต้องหาอยู่อีกรึ?รีบออกไปจากตำหนักเทวะหลิงเทียนตอนนี้ดีกว่า,ทั่วทั้งตำหนักได้ถูกวางอักขระเปลวเพลิงเทวะไปทั่วแล้ว,ผ่านคืนนี้ห้าทุ่มไปจนถึงตีหนึ่งตำหนักเทวะหลิงเทียนจะกลายเป็นทะเลเพลิง!เมื่อถึงเวลานั้นข้าคงไม่สามารถช่วยอะไรเจ้าได้!"

ได้ยินคำพูดของหลินหง,ภายในใจของเย่ซิงเหอถึงกับเย็นเยือบ,ด้วยตอนแรงเขาเองก็คิดว่าภายในตำหนักเทวะหลิงเทียนนั้นอันตรายเป็นอย่างมาก,หากแต่ดูเหมือว่าองค์กรที่อยู่เบื้องหลังหลินหง,เตรียมที่จะฆ่าล้างผู้ฝึกยุทธ์ของตระกูลขุนนางชั้นสูงให้ตกตายสูญสิ้นไปอย่างราบคาบแน่นอน.

เย่ซิงเหอเงียบไปชั่วขณะหนึ่งก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า,"เหล่ยหงนั้นเป็นเพื่อนของข้า,ข้าไม่เคยคิดจะทิ้งเพื่อนไม่ว่าจะเป็นคนใหนก็ตามที!"

"ซิงเหอ,เจ้ากำลังพูดอะไรอย่างงั้นรึ?"เซี่ยหยุนหนิงเพ่งพิศ

"ไม่มีสิ่งใด!"เย่ซิงเหอส่ายหน้าไปมา,หันหน้ากลับมาพูดกับเซี่ยหยุนหนิง.

ได้ยินคำพูดของเย่ซิงเหอ,หลินหงเงียบไปนานเหมือนกัน,ทันใดนั้นเขาก็กล่าวออกมากระซิบไปที่หูเย่ซิงเหอ,"ดี,ข้าจะช่วยเจ้าหาเหล่ยหง,หลังจากพบเหล่ยหงแล้ว,เจ้าจะต้องรีบออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด!"

"อืม,ดีเยี่ยม."เย่ซิงเหอพยักหน้า.

เย่ซิงเหอจ้องมองไปยังเซี่ยหยุนหนิง"หยุนหนิง,ห้าทุ่มจนถึงตีหนึ่ง,สถานที่แห่งนี้จะถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นทะเลเพลิง,ดังนั้นเจ้ารีบบอกเพื่อนของเจ้าให้รีบออกไปจากที่นี่เถอะ,สถานที่แห่งนี้ไม่มีสมบัติมังกรสวรรค์ใดๆไม่มีแม้กระทั้งวรยุทธ์สืบทอดของสุดยอดจักรพรรดิหลิงเทียนก็,ทุกอย่างล้วนแล้วแต่เป็นเรื่องหลอกลวง!"

ได้ยินคำพูดของเย่ซิงเหอ,ภายในใจของเซี่ยหยุนหนิงถึงกับเย็นเยือบ,ถามออกมา,"จริงๆรึ?"

"อืม."เย่ซิงเหอพยักหน้า.

"แล้วเจ้าล่ะ?"เซี่ยหยุนหนิงจ้องมองไปยังเย่ซิงเหอ,สอบถามออกไป.

"ข้าจะต้องหาเหล่ยหงให้เจอ!ต้องนำเหล่ยหงออกไปให้ได้ด้วย!"เย่ซิงเหอล่าวต่อไปว่า"ข้าได้สิ่งนี้มาโดยบังเอิญเป็นแผนที่ของตำหนักหลิงเทียน!"

"ข้าจะมอบแผนที่นี้ให้กับพวกเขา,ข้าจะไปกับเจ้าด้วย!"เซี่ยหยุนหนิงกล่าวออกมาทันทีอย่างมั่นคง.

เย่ซิงเหอคิดใคร่ครวญหากให้เซี่ยหยุนหนิงอยู่กับหลิงหยูก็จะยิ่งไม่ปลอดภัย,ดังนั้นจึงได้พยักหน้า.

เซี่ยหยุนหนิงรับแผนทีจากเย่ซิงเหอ,จากนั้นก็เดินตรงไปหาโจวเหยี่ยนน้อย,หานเฟิงและคนอื่นๆ,พร้อมกับบอกกล่าวเหมือนดั่งเย่ซิงเหอบอกมา.

"เป็นไปไม่ได้,แน่นอนว่าต้องเป็นเรื่องปั้นแต่งให้พวกเราจากไปแน่นอน!"หานเฟิงแค่นเสียงอย่างขึงขัง,"ทำไมพวกเราต้องเชื่อเขาด้วย?"

"จะเชื่อหรือไม่ขึ้นอยู่กับพวกเจ้า,ฮูเหยี่ยนโจวและโจ้วเหยี่ยนน้อย,พวกเจ้าคงไม่อยากเอาชีวิตมาเสี่ยง,ใช่ใหม?ข้าจะไปกับเย่ซิงเหอ,ค้นหาเพื่อนของพวกเรา,หลังจากที่พบเขาแล้ว,พวกเราก็จะไป!"เซี่ยหยุนหนิงกล่าวออกมาพลางยื่นแผนที่ให้กับฮูเหยี่ยนโจว.

ฮูเหยี่ยนโจวจ้องมองดูแผนที่ในมือ,จ้องมองไปยังเซี่ยหยุนหนิง,ก่อนที่จะพยักหน้า,ข้าเข้าใจ,ข้าจะพาโจวเหยี่ยนน้อยออกไปจากที่นี้!"

"ฮูเหยี่ยน,เจ้าเชื่อคำพูดเหล่านั้นของพวกเขารึ?"หานเฟิงถามออกมาด้วยความห่อเหี่ยวใจ.

"ข้ามั่นใจ."ฮูเหยี่ยนโจวพยักหน้าตอบรับอย่างจริงจัง.

เซี่ยหยุนหนิงเดินกลับไปหาเย่ซิงเหอ,ในตอนนี้จ้าวเขี้ยวขาวลุกขึ้นได้แล้ว,เย่ซิงเหอได้ให้จ้าวเขี้ยวขาวดมกลิ่นจากจี้หยกที่นำมาจากเหล่ยหง,จากนั้นจ้าวเขี้ยวขาวก็วิ่งนำหน้าออกไป.

เย่ซิงเหอชำเลืองมองมายังเซี่ยหยุนหนิงที่ตามเขามา,พร้อมกับเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,ก่อนที่จะวิ่งไปด้านหน้า,ตามจ้าวเขี้ยวขาวไป,พวกเขาทั้งสามหายเข้าไปยังเส้นทางเขาวงกตลึกเข้าไปด้านใน.

หลิงหยูฝืนพยายามที่จะลืมตาขึ้น,จ้องมองเย่ซิงเหอและเซี่ยหยุนหนิงที่อยู่ไกลออกไป,ภายในดวงตาของเขานั้นมีประกายแสงแห่งความเกลียดชังแฝงอยู่,เรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้,มันยังไม่จบอย่างแน่นอน!หากไม่ได้ฉีกเย่ซิงเหอออกเป็นชิ้นๆ,มันก็ยากที่ทำให้เขาบรรเทาความเกลียดชังภายในใจให้ลดน้อยลงได้เลย.

ชั่วระยะเวลาถัดมา,หลินหยูที่ถูกขนาบข้างพยุงแขนด้วยหานเฟิงและคนอื่นๆ,ก็ได้มาถึงทางออกซึ่งอยู่ไม่ไกล.

เย่ซิงเหอได้คาดคิดแล้วว่า,เวลาที่เขามีนั้น,เหลืออีกหกชั่วโมงจะถึงห้าทุ่ม-ตีหนึ่ง,เหลือเวลาอีกไม่มาก,พวกเขาจะต้องค้นหาเหล่ยหงให้เจอ.

พวกเขาได้วิ่งตามจ้าวเขี้ยวขาวไม่หยุดหย่อน,หากแต่ก็ยังไม่รู้เลยว่าเหล่ยหงนั้นอยู่ที่ใด.,เย่ซิงเหอปล่อยให้จ้าวเขี้ยวขาวค้นหา,พร้อมกับรอฟังข่าวจากหลินหงด้วยอีกทาง.

เวลาเหลือน้อยลงเรื่อยๆ,ผ่านไปแล้วสองชั่วโมงอย่างรวดเร็ว.

หัวใจของเย่ซิงเหอนั้นเต้นโครมครามไม่หยุด,เขาจะต้องเร่งรีบหาเหล่ยหงให้เจอ,ไม่เช่นนั้นแล้วจะไม่มีเวลาในการที่จะไปถึงทางออก.

"หยุนหนิง,ข้าจำแผนที่ได้หมดแล้ว,เจ้าออกไปก่อนเถอะ!"เย่ซิงเหอจ้องมองไปยังเซี่ยหยุนหนิง,เขาไม่ต้องการที่จะให้เซี่ยหยุนหนิงนั้นมาเสี่ยงด้วย.

"ไม่,พวกเราจะต้องออกไปด้วยกัน!"เซี่ยหยุนหนิงกล่าวอย่างหนักแน่น,หล่อนจะไม่ยอมออกไปคนเดียวแน่นอน.

ที่มาจากhttp://lnmtl.com/novel/star-martial-god-technique

#วิทยายุทธ์เทพแห่งการต่อสู้แห่งดวงดารา#Star Martial God Technique Light Novel#นิยายแปลไทย

Author(s)

Mad Snail
"ทากพิศดาร"(ฟาเปียว เตอะ วอหนิว) ผู้ประพันธ์

https://www.facebook.com/shareebookandducumentfree/