Star Martial God Technique Chapter 162 Life-saving

Star Martial God Technique Chapter 162 Life-saving

นิยาย วิทยายุทธ์เทพการต่อสู้แห่งดวงดารา ตอนที่ 162 ช่วยชีวิต

บทที่ 162 ช่วยชีวิต

ขณะที่เย่ซิงเหอกำลังกังวลใจอยู่นั้น,ก็มีเสียงเสียงหนึ่งดังขึ้นทีหูของเขา.

"เกี่ยวกับรูปพรรณสันฐานที่เจ้าได้บอกข้านั้น,ข้ารู้ว่าเหล่ยหงนั้นอยู่ที่ใหน,เจ้าตามข้ามาแล้วกัน!"

เป็นเสียงของหลินหงนั่นเอง.

.

เย่ซิงเหอได้ทำการวิ่งไปในทิศทางของปราณทมิฬนำทาง,เขาได้วิ่งลึกเข้าไปในเส้นทางๆหนึ่งของตำหนักเทวะหลิงเทียน.

ในเวลาเดียวกันนี้,ภายในตรอกซอกซอยแห่งหนึ่งในตำหนักเทวะหลิงเทียน.

เหล่ยหงนั่งพิงอยู่ข้างกำแพง,เขาในตอนนี้บาดเจ็บและเจ็บช้ำทั่วร่างกาย,ทั้งร่างของเขานั้นเต็มไปด้วยคราบเลือด,ท่าทางทรมานเป็นอย่างมาก.

ข้างๆตัวเขาไม่ไกลออกไปนั้น,เต็มไปด้วยศพหลายศพ,หลายคนในกลุ่มเขาได้นอนตายอยู่ข้างๆหลายคนทีเดียว.

ด้วยการเข้ามาข้างใน,เขาได้พบกับคนในตระกูลของเขาหลายคน,ทว่าด้วยความแข็งแกร่งของเขาในตอนนี้,ไม่มีกำลังเลยที่จะรักษาชีวิตของพวกเขาทั้งหมด,พวกเขาได้ต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กันจนหมดสิ้นกำลัง,แม้จะสามารถล้มกลุ่มอื่นได้,ด้วยวรยุทธ์ที่แข็งแกร่งของฝ่ายตรงข้าม,จนเหลือเพียงเขาคนเดียว,และพลังของเขานั้นก็แทบหมดสิ้นแรงแล้ว

หากว่าเขาไม่แอบซ่อนตัวอยู่ที่มุมห้อง,จนยากที่จะพบเข้าโดยง่าย,บางทีตอนนี้เขาก็คงตายไปเรียบร้อย.

มีผู้ฝึกยุทธ์ระดับ 7 ดินแดนสวรรค์คนหนึ่งกำลังเข้ามาด้านในนี้,เขาไม่มีเรี่ยวแรงแล้ว,อีกไม่นานเขาจะต้องตายโดยไม่ต้องสงสัยเลย.

เหล่ยหงนั่งหายใจหอบๆข้างๆกำแพง,ยิ้มออกมาอย่างขมขื่น,เขาได้ฝึกฝนศิลปะการต่อสู้อย่างบ้าคลั่ง,ตอนนี้วรยุทธ์ของเขานั้นก็เพิ่มขึ้นมาอย่างก้าวกระโดด,ทว่ากลับต้องมาตายอยู่ที่มุมแห่งนี้อย่างเงียบๆ,ภายในใจของเขานั้นไม่ยินดียิ่งนัก.

เหล่ยหงคิดคำนึงถึงหลินหยิน,หญิงสาวผู้ที่ทำให้เขานั้นตกหลุมรัก,หวนคิดเกี่ยวกับผู้อาวุโสในตระกูล,ตลอดจนเพื่อนและพี่น้องหลายๆคน,เขานึกเย่ซิงเหอ,ไม่รู้เลยว่าเย่ซิงเหอตอนนี้อยู่ใหน,สำหรับเหล่ยหงแล้ว,เย่ซิงเหอเป็นคนในจำนวนไม่มากนักที่เขานั้นชื่นชมเป็นอย่างมาก.

ก่อนที่จะเข้ามายังตำหนักเทวะหลิงเทียน,เขาได้คาดว่าอาจจะเกิดการพลัดหลงกันได้ภายใน,ดังนั้นเขาจึงได้เอาจี้หยกมาจากเหล่อยหง,เพื่ออาจจะใช้ในการให้จ้าวเขี้ยวขาวค้นหาทุกคน!เย่ซิงเหอช่างมีความคิดที่ยอดเยี่ยมจริงๆ! เหล่ยหงคิดใคร่ครวญ"หากแต่ด้วยทางวงกตเช่นนี้,แม้แต่จ้าวเขี้ยวขาว,การที่จะหาคนสักคนให้เจอก็เป็นเรื่องยากยิ่งนัก!"

เย่ซิงเหอจึงกลายเป็นเพียงความหวังเดียวของเขาอย่างไม่คาดคิด.

เหล่ยหงในตอนนี้,คงจะกลายเป็นคนที่มีโอกาสน้อยที่สุดที่จะรอดชีวิตออกไปได้.

แต่,โลหิตที่ไหลออกมามากมายตอนนี้,ดูเหมือนว่าจะทำให้เขาค่อนข้างอ่อนแอลงอย่างมาก,ทุกสิ่งทุกอย่างที่มองเห็นตอนนี้เริ่มพล่ามัวไปแล้ว.

เขาไม่สามารถที่จะมองเห็นได้อย่างชัดเจน,ทั่วทั้งร่างกายของเขาเต็มไปด้วยบาดแผล,ดูเหมือนว่าจะผู้ฝึกยุทธ์คนนี้ได้เดินตรงมาใกล้ๆเขาแล้ว,หากโดนพบเจอต้องถูกสังหารแน่นอน.

ต้องต่อสู้อีกครั้งสินะ!

ภายในใจของเหล่ยหงตอนนี้ยิ้มออกมาอย่างขื่นขม,เขาต้องตายอย่างแน่นอน,กำลังกายของเขาในตอนนี้ไม่มีเลย,หากต้องต่อสู้กับผู้ฝึกยุทธ์ระดับ 7 ดินแดนสวรรค์ที่ใกล้เข้ามานี้,เขาเร่งรีบที่จะปิดตา,ด้วยคิดว่าศพที่อยู่ข้างเขาหลายศพนี้คงจะพอตบตาฝ่ายตรงข้ามได้.

ผู้เยี่ยมยุทธ์ระดับ 7 ดินแดนสวรรค์ได้ค้นศพเหล่านี้,เขาได้รับผลึกเทวะหลิงเทียนมาหลายอัน,ที่มุมปากของเขาเผยรอยยิ้มที่พึงพอใจ,ชั่วระยะเวลาหนึ่ง,ดูเหมือนว่าเขาจะสามารถค้นผลึกเทวะหลิงเทียนได้ 7 ชิ้นแล้ว,ศพแล้วศพเรา,ดูเหมือนจะสามารถเก็บได้เป็นกอบเป็นกำ,น่าจะเพียงพอที่จะทำให้พึงใจได้แล้ว.

เขาจ้องมองไปยังร่างของหลิงหยู,ก่อนที่จะพบผลึกเทวะหลิงเทียนอีกห้าชิ้น,และได้เก็บมันไป.

ผู้ฝึกยุทธ์ระดับ 7 ดินแดนสวรรค์คนดังกล่าวได้เดินต่อไปข้างหน้า.

โชคดีนักที่ชายคนดังกล่าวไม่ได้ใส่ใจเหล่ยหง,ดังนั้นจึงไม่ได้สังหารเขา.

ผู้ฝึกยุทธ์คนดังกล่าวได้เดินออกไปสิบกว่าก้าวแล้ว,จากนั้นก็หยุด,หันหน้ากับมา,จ้องมองไปยังเหล่ยหง,พลางจ้องมองพลางแค่นเสียงอย่างเย็นชาไปที่เหล่ยหง,"อุบายเพียงแค่นี้,คิดว่าจะหลอกคนอย่างข้าได้รึอย่างไร!"

เหล่ยหงลืมตาขึ้นมา,ภายในใจของเขานั้นรู้สึกขมขื่นเป็นอย่างมากที่ถูกพบเข้า.

"ข้านั้นไม่สามารถที่จะขัดขืนเจ้าแล้ว,ไม่ใช่รึ?"เหล่ยหงจ้องมองไปยังผู้ฝึกยุทธ์คนดังกล่าว,พร้อมกับกล่าวออกมาอย่างอ่อนแรง.

"เป็นความจริงที่เจ้าไม่สามารถคุกคามใดๆกับข้าได้,แต่ว่านะข้าจะต้องกำจัดต้นตอทั้งหมดที่อาจจะเกิดปัญหาขึ้นภายหลังให้สิ้นไป!"ผู้ฝึกยุทธ์คนดังกล่าวแค่นเสียง,พร้อมกับเตรียมที่จะตรงมาสังหารเหล่ยหงอย่างโหดร้าย.

เหล่ยหงเองก้ได้แต่ปิดตา,เตรียมที่จะยอมรับความตายอย่างเงียบๆ.

ชั่วขณะนั้น,เขาก็ได้ยินเสียงปัง ดังสนั่น,เขาปิดตาอยู่ชั่วขณะหนึ่งก่อนที่จะลืมตาขึ้นมา,รู้สึกเหมือนว่าตัวเองไม่ได้รับการโจมตีใดๆ,จึงเต็มไปด้วความสงสัย,หากแต่เมื่อลืมตาขึ้นมาช้าๆก็เห็นเพียงเย่ซิงเหอและเซี่ยหยุนหนิงตลอดจนเจ้าเขี้ยวขาวปรากฏขึ้นต่อหน้าเขาตอนนี้.

เหล่ยหงคิดไปว่านี่คงจะเป็นความฝันหรืออย่างไร,ไม่นานหลังจากนั้นเขาก็ค่อยๆถูกรักษาฟื้นฟู.

"ยังไม่ตายใช่ใหม?"เย่ซิงเหอถามออกมายิ้มๆ,

"ไม่ตาย,ก็ใกล้แล้วล่ะ."เหล่ยหงยิ้มออกมาอย่างข่มขืนขณะพูด,ใบหน้าของเขาขาวซีด,ไร้ซึ่งเรี่ยวแรง.

หากว่าเย่ซิงเหอและเซี่ยหยุนหนิงไม่มา,ตอนนี้เขาคงกลายเป็นศพไปเรียบร้อยแล้ว.

เย่ซิงเหอได้วางมือบนร่างของเหล่ยหง,เขาได้แผ่พุ่งพลังอำนาจแห่งดวงดาราเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บของเหล่ยหงทีละน้อยๆ.

ด้วยพลังอำนาจแห่งดวงดาราได้แผ่กระจายไปทั่วร่างของเหล่ยหงนั้น,เย่ซิงเหอถึงกับขมวดคิ้วเลยทีเดียว,เหล่ยหงได้รับบาดเจ็บสาหัสอย่างมาก,อวัยวะทั้งห้าได้รับความเสียหายอย่างหนัก,พลังของเขาเพียงแค่ช่วยรักษาได้เพียงอาการบาดเจ็บทั่วไปเท่านั้น,ทว่าการจะพักฟื้นให้กลับมาเหมือนเดิม,จำเป็นต้องนอนพักบนเตียงไปอีกนานเหมือนกัน.

ไม่นานหลังจากนั้น,บาดแผลทั่วไปของเหล่ยหงก็ค่อยๆฟื้นฟู,อย่างไรก็ตามอวัยวะภายในก็ยังบาดเจ็บอยู่,ตอนนี้ยังคงยากที่จะฟื้นฟูให้เป็นปรกติ,เย่ซิงเหอตอนนี้ไม่ได้มีเวลามากมายขนาดนั้น.

"อีกไม่นานจะถึงช่วงห้าทุ่มไปถึงตีหนึ่ง,พวกเราจะต้องออกไปจากที่นี่โดยเร็ว!"เย่ซิงเหอกล่าวออกมาพลางพยุงเหล่ยหงขึ้นหลังก่อนที่จะเดินทางต่อไปด้านหน้า.

ในเวลาเช่นนี้,จ้าวเขี้ยวขาวและเหล่ยหงได้รับอาการบาดเจ็บ,โชคดีอยู่บ้างที่ไม่ถึงกับชีวิต.

"ซิงเหอ,ข้าติดหนี้บุญคุณเจ้าแล้ว,ที่ได้ช่วยชีวิตของข้าไว้,นับจากนี้เป็นต้นไป,ข้าจะเป็นเหมือนดั่งญาติพี่น้องของข้าตลอดไป,ตราบเท่าที่เจ้าต้องการไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไร,เหล่ยหงคนนี้แม้แต่ต้องตายก็จะไม่ปฏิเสธคำขอของเจ้า."ใบหน้าที่ซีดขาวของเหล่ยหง,จ้องมองไปยังแผ่นหลังของเย่ซิงเหอ,เขาเองแทบจะไร้ซึ่งพลังที่จะกล่าวออกมาเหมือนกัน.

"ด้วยบาดแผลของเจ้าตอนนี้อย่างเพิ่งกล่าวอะไรออกมาเลย,พวกเรารีบออกไปที่นี่ให้ได้ก่อนที่จะพูดถึงเรื่องนี้เถอะ!"เย่ซิงเหอเร่งที่จะก้าวเร็วขึ้น.

ภายใต้การนำทางของหลินหง,กลุ่มของพวกเขาก็มุ่งตรงไปยังทางออกของตำหนักเทวะหลิงเทียน.

ในเวลาเดียวกันนี้,ข้างนอกตำหนักเทวะหลิงเทียน,ภายในภูเขาอุดรทมิฬ.

รอบๆนี้เต็มไปด้วยองค์รักษ์ราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์ยั้วเยี้ยไปหมด,มีพื้นที่สามจุด,ทุกๆจุดมีเต็นท์บัญชาการขององค์รักษ์รักษ์ราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์ตั้งอยู่,นอกเหนือจากนี้,ด้วยความมืดที่คลืบคลานเข้ามา,เพื่อบรรเทาความมืดมิด,รอบๆภูเขาแห่งนี้จึงได้มีการจุดไฟคบเพลิงขึ้นมามากมายกระจายล้อมรอบภูเขา.

ทหารองค์รักษ์ราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์กว่า 150,000 นายได้ล้อมรอบไปไปทั่วบริเวณแห่งนี้.

บริเวณใกล้ๆนี้พื้นที่ที่มีแสงมืดสลัวอยู่นั้น,มีกลุ่มชายชุดดำรวมตัวกันอย่างรวดเร็ว,พวกเขามีระดับ 6 ดินแดนสวรรค์เป็นจำนวนมากนับรวมกันแล้วหลายพันคนเลยทีเดียว.

ด้วยความแข็งแกร่งนี้,สามารถเทียบได้กับกองกำลังขององค์รักษ์ราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์เลยอย่างแน่นอนหรือว่าอาจจะเหนือกว่าก็เป็นได้.

พรึบ พรึพ!!!

เหล่ายามประจำการหายไปไร้ร่องรอย,เหล่านายกองที่ควบคุมเหล่ายามประจำการไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น,โดนเชือดคอหอยไปแล้วทีล่ะคนๆ.

"มีคนบุกเข้ามา,มีนักฆ่าบุกเข้ามา!"

"มีคนถูกลอบโจมตี!"

ทันใดนั้น,ทั่วทุกหนแห่งก็ได้ยินเสียงตะโกนไปทั่ว,เป็นเหมือนดั่งเสียงของอาวุธปะทะกัน,ตลอดทั้งเสียงการไล่ล่า,การต่อสู้ที่รุนแรงได้ปะทุขึ้นในทันที.

ดูเหมือนว่าจะเป็นการไล่ล่าสังหารเพียงฝั่งเดียว,ด้วยคนที่ปรากฏตัวออกมานั้นล้วนแล้วแต่ทรงพลัง,ยิ่งความเชี่ยวชาญในการต่อสู้ที่ต่างกันแล้ว,ทหารทั่วไปองค์รักษ์ราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์,อ่อนแอด้อยทั้งพลังยุทธ์และความชำนาญ,นอกเหนือจากนี้เพิ่งตื่นขึ้นมาจากการนอนหลับ,หรือบางคนนั้นเพิ่งลุกขึ้นขึ้นมาจากหน้าอกของเหล่าหญิงสาวที่จับกุมมา,การที่จะเข้าต่อสู้นั้นจึงไร้ซึ่งประสิทธิภาพอย่างชัดเจน.

อย่างไรก็ตามด้วยทหารที่ฝึกฝนมาของเหล่าตระกูลชั้นสูงไม่เคยประสบกับสถานการณ์เช่นนี้,นอกเหนือจากจำนวนที่มากมายมหาศาลจนขาดการสั่งการที่ดีพอ,แม้ว่าความแข็งแกร่งของทหารทั่วไป,จะอยู่ระดับ3 ถึง 4 ดินแดนสวรรค์โดยประมาณ, ทว่าด้วยการประสบกับการโจมตีโดยไม่ทันรู้ตัวไร้ซึ่งการจัดการควบคุมหรือมีกลยุทธ์ใดๆ,จึงตกเป็นเป้าให้เหล่ากลุ่มชายชุดดำเข้าสังหารแต่เพียงฝ่ายเดียว.

ที่มาจากhttp://lnmtl.com/novel/star-martial-god-technique

#วิทยายุทธ์เทพแห่งการต่อสู้แห่งดวงดารา#Star Martial God Technique Light Novel#นิยายแปลไทย

Author(s)

Mad Snail
"ทากพิศดาร"(ฟาเปียว เตอะ วอหนิว) ผู้ประพันธ์

https://www.facebook.com/shareebookandducumentfree/