Star Martial God Technique Chapter 73 Ye Xinghe master

Star Martial God Technique Chapter 73 Ye Xinghe master

นิยาย วิทยายุทธ์เทพการต่อสู้แห่งดวงดารา ตอนที่ 73 อาจารย์ของเย่ซิงเหอ

บทที่ 73 อาจารย์ของเย่ซิงเหอ

เจ้าหยางคิดว่าเจ้าเหยี่ยนจะไม่แพ้แน่,ถึงแม้ว่าจะพลาดท่า,เขาก็สามารถแกล้งว่าไม่รู้เรื่องดังกล่าวอย่างแน่นอน,ทว่าไม่คาดคิดเลยว่าเย่ซิงเหอจะคิดใคร่ครวญอย่างระมัดระวังเช่นนี้,ป้องกันเอาไว้ทุกทางไม่ปล่อยโอกาสให้เขาหายใจได้เลย.

ด้วยตาของเจ้าหยางหรี่ลงเล็กน้อย,ภายในดวงตานั้นมีประกายแสงที่เปี่ยมไปด้วยความเย็นชา,"เยี่ยม,เราจะเขียนสัญญาขึ้น!"

ภายในใจของเจ้าหยางได้คำนวณแล้ว,หากว่าเย่ซิงเหอพ่ายแพ้,เช่นนั้นแล้วเหมืองของตระกูลขนนกสีฟ้าจะกลายมาเป็นของพวกเขา,หากแม้ว่าเย่ซิงเหออาจจะชนะเพราะโชคดีจริงๆ,เมื่อเวลานั้นมาถึงเขาก็มีวิธีการที่จะยกเลิกกับตระกูลขนนกสีฟ้าอยู่แล้ว!

ในโลกนี้,มีเพียงผู้แข็งแกร่งที่สุดเท่านั้นมีสิทธิ์ตัดสินใจ.

เจ้าเหยี่ยนแค่นเสียงอย่างเย็นชา,"เจ้าเด็กกะโปโล,มันไม่จบเพียงแค่นี้แน่,การแข่งขันศิลปะการต่อสู้ในครั้งนี้,ข้าจะทำให้เจ้าได้รับมันอย่างสาสมเลย!"แค่เพียงปะมือกันเมื่อสักครู่นี้,แม้ว่าเขาจะด้อยกว่าเล็กน้อย,ทว่าเขาก็ยังมีทักษะต่อสู้อีกหลายอย่างที่ยังไม่ได้แสดงออกมา,เขาจึงคิดว่าเขานั้นไม่มีทางพ่ายแพ้แน่นอน.

เย่จุนจ้องมองไปยังเย่ซิงเหอ,เขาไม่รู้เลยว่าเย่ซิงเหอนั้นมั่นใจขนาดใหน,กระทั่งคิดที่จะเขียนข้อตกลงสัญญาเลยทีเดียว.

ตอนนี้คงทำได้แค่เพียงต้องพึ่งเขาเท่านั้น.

ตระกูลเจ้าต้องการที่จะมาแจ้งข่าวบังคับขู่เข็นตระกูลขนนกสีฟ้าอย่างไร้ทางขัดขืน.

เย่ซิงเหอทำเช่นนี้นั้น,อย่างน้อยก็ยังสามารถปะวิงเวลา,เพื่อที่จะหาทางแก้ไขอีกครั้ง!

"สัญญาจะทำการเขียนในครั้งถัดไป,พวกเรากลับไปได้รึยัง?"เย่หยางกวาดสายตามองไปยังเย่จุนและเย่ซิงเหอ.

"แน่นอน,ประมุขเจ้าสามารถไปได้,พวกเราจะไม่ขวางทางท่านอย่างแน่นอน!"เย่ซิงเหอถอยออกมา,ให้ทางพวกเขา.

เจ้าหยางจ้องมองไปยังคนอื่นๆ,ที่มุมปากของเขายกขึ้นมาเล็กน้อย,ความจริงตระกูลขนนกสีฟ้าไม่มีใครที่จะกล้าจะต่อกรกับพวกเขาอยู่แล้ว,อย่างไรก็ตามเขาได้ทำการพนันตัดสินชะตาของตระกูลพวกพวกนั้นไปแล้ว.

"พวกเรากลับ!"เจ้าหยางแค่นเสียงอย่างเย็นชา.

เจ้าเหยี่ยนปล่อยรังสีการฆ่าฟันกวาดไปยังร่างของเย่ซิงเหอ,ก่อนที่จะตามเจ้าหยางไป.

กลุ่มคนของตระกูลเจ้าก็ได้เดินผ่านออกไปอย่างเงียบๆ.

กลุ่มตระกูลเจ้าเดินตามกันไปพร้อมทั้งเดินออกมาจากตระกูลขนนกสีฟ้าด้านนอก.

เจ้าเหยี่ยนกระซิบข้างหูเจ้าหยางด้วยเสียงทุ้มต่ำ,"ท่านพ่อ,พวกเราจะปล่อยพวกมันไปอย่างนี้รึ?"

"แน่นอนว่าไม่,ยังไงก็เถอะภายในตระกูลเย่นั้นก็ยังมีพวกมีฝีมือหลายร้อยคนอยู่,หากเราทุ่มกำลังในตอนนี้ย่อมเป็นการต่อสู้ครั้งใหญ่แน่นอน,นอกจากนี้บางทีตระกูลหลินอาจจะใช้โอกาสนี้จัดการพวกเราได้,พวกมันยังจับจ้องสถานะการณ์ของพวกเราอยู่,อย่างไรก็ตามในเมื่อตระกูลเย่ยอมรับการเดิมพันแล้ว,พวกเราจะรอจนใกล้ถึงวันเดิมพันก่อนค่อยมาคุยกันอีกครั้ง,ด้วยความแข็งแกร่งของเจ้า,จะต้องทำให้เย่ซิงเหอแพ้ใช่ใหม?"เจ้าหยางจ้องมองพร้อมกับสอบถามเจ้าเหยี่ยน.

เจ้าเหยี่ยนพยักหน้า,"มันแน่อยู่แล้ว,ข้าจะไปแพ้เย่ซิงเหอนั่นได้เยี่ยงไร!จริงอยู่เจ้านั่นเอาจจะแปลกประหลาด,วรยุทธ์เพิ่มขึ้นรวดเร็วมาก,ทว่าความจริงแล้วหาไช่คู่ต่อกรของข้า!รอให้ถึงการแข่งขันศิลปะการต่อสู้มาถึงก่อนเถอะ,ข้าจะจัดการมันให้มาอยู่แทบเท้าเลย,ทำให้มันคลานขอความปราณีจนไม่อยากมีชีวิตอยู่เลย!"ด้วยคำพูดของเจ้าเหยี่ยนนั้น,เต็มไปด้วยความชั่วร้ายและพร้อมรังสีสังหาร.

เจ้าหยางพยักหน้าเล็กน้อย,ภายในดวงตาของเขานั้นเต็มเปี่ยมไปด้วยความเย็นชา"เมื่อถึงเวลาแข่งขัน,เจ้าต้องสังหารมันให้ได้!"เขาจ้องมองอย่างมันใจ,แม้ว่าเย่ซิงเหอจะมีพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยม,ซึ่งอาจจะเหนือกว่าเจ้าเหยี่ยน,ดังนั้นบุคคลเช่นนี้จะต้องไม่ให้มีอยู่โดยเด็ดขาด.

เจ้าหยางยกมุมปากขึ้นยิ้มอย่างเย็นชา,เย่ซิงเหอคิดว่าการแข่งขันนี้ยุติธรรมอย่างงั้นรึ?ช่างไร้เดียงสายิ่งนัก!

กลุ่มคนกลุ่มดังกล่าวได้จากไปแล้ว,ยังคงเหลือไว้แต่คนของตระกูลขนนกสีฟ้า.

เหล่าคนในตระกูลขนนกสีฟ้าต่างก็มารวมตัวกันเกือบทั้งหมด,ด้วยบรรยากาศของวันหยุดพักผ่อนนั้นได้กลายเป็นการมาเยือนของตระกูลเจ้าทำให้พวกเขานั้นหดหู่ใจอย่างเลี่ยงไม่ได้,คนในตระกูลหลายคนต่างกำหมัดของตัวเองแน่น,พวกเขายังจุกอยู่ที่ลำคอ.

ในวันนี้ตระกูลเจ้าได้ทำการข่มขู่อย่างชัดแจ้ง,ถ้าหากเย่ซิงเหอไม่ออกหน้าเสี่ยงชีวิต,โดยไม่ลังเลที่จะเข้าปะทะกับเจ้าเหยี่ยน,เกรงว่าคงจะไม่ได้ออกมารูปแบบนี้ซึ่งอาจจะมีความรุนแรงกว่านี้ก็เป็นได้.

"ซิงเหอ,ไม่คิดเลยว่าความแข็งแกร่งของเจ้าจะเพิ่มขึ้นมากมายขนาดนี้,ทว่าบางทีเจ้าอาจจะยังไม่สามารถต่อกรกับพวกเขาได้,เพียงแค่นี้ตระกูลเจ้าคงไม่ยอมแพ้อย่างง่ายดายเป็นแน่,พวกมันคงมีวิธีอีกมากมายที่จะคุกคามพวกเรา!"เย่จุนจ้องมองไปยังเย่ซิงเหอ,ภายในดวงตานั้นมีประกายแสงแห่งความกังวลอย่างช่วยไม่ได้.

ในเวลานี้นั้นการที่ได้ผลักไสตระกูลเจ้าออกไปช่างเป็นเรื่องที่โชคดีมาก,หากแต่ครั้งต่อไปนี้ล่ะ?ด้วยการแข่งขันกับเจ้าเหยี่ยน,เกรงว่าเย่ซิงเหอนั้นจะโชคร้ายมากกว่าโชคดี.

ตระกูลของพวกเขาในเวลานี้ค่อนข้างอ่อนแอและไร้กำลัง,การที่จะเพิกเฉยต่อเงื่อนไขที่ย่ำแย่นั่น,ก็มีแต่จะเป็นการกลบหลุมฝังตัวเอง.

ในเมืองปลาคาร์ปสีน้ำเงินนั้นมีตระกูลขนาดใหญ่สามตระกูล,จริงๆแล้วมีเพียงแค่ตระกูลขนนกสีฟ้าเท่านั้นที่อ่อนแอที่สุด,หลายปีที่ผ่านมาด้วยการจ่ายภาษีอย่างหนักหน่วง,ทุกๆปีจะต้องมีคนเฒ่าคนแก่ที่จะต้องอดอาหารตาย,ภายในตระกูลนั้นมีหญิงสาวอีกหลายคนที่ไม่สามารถทานทนต่อความอัปยศจนต้องตาย,รวมทั้งอาของเย่ซิงเหอก็เป็นหนึ่งในนั้น.

คิดถึงเรื่องหนักหนาที่พวกเขาต้องประสบแล้ว,เหล่าคนในตระกูลถึงกับต้องร้องไห้.

"ด้วยคำขู่อันชั่วร้ายของพวกเขา!"

"หากต้องตาย,ขอสู้จนตัวตาย,ดีกว่าถูกรังแกจนตาย!"

"พวกเราจะลุกขึ้นสู้กับตระกูลเจ้า!"

ได้ยินคำพูดเหล่านั้นของคนในตระกูล,เย่ซิงเหอยิ่งรู้สึกถูกเติมไปด้วยความแค้นฝังใจ,ทว่าหลังจากที่เขาได้คิดชั่วขณะ,ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นเย็นชา,"ตระกูลเจ้านั้นดูหมิ่นพวกเรา,พวกเราต้องต่อสู้กับพวกมันให้ย่อยยับไปข้างหนึ่ง,หลายปีที่ผ่านมานอกจากนี้ยังต้องถูกดูหมิ่นจากตระกูลจันทราทมิฬอีก จะปล่อยให้ทุกตระกูลเหยียบย่ำซ้ำเติมตระกูลขนนกสีฟ้าให้เป็นอย่างนี้โดยตลอดอย่างงั้นรึ?ข้าจะไม่ยอมแน่,พวกเราตระกูลขนนกสีฟ้าจะยังยินยอมกับความไม่ยุติธรรมอย่างงั้นรึ?."

"ซิงเหอ,พวกเราเชื่อเจ้า!"เหล่าคนในตระกูลหลายคนได้กล่าวออกมา.

แม้ว่าเย่ซิงเหอนั้นจะมีอายุเพียง 15-16 ปี,แต่ด้วยท่าทางที่สงบและแน่วแน่ที่เย่ซิงเหอแสดงออกมา,ทำให้ทุกคนที่มีอายุมากกว่ารู้สึกเขินอายและด้อยกว่าอย่างช่วยไม่ได้.

เย่ซิงหยุนเดินเข้าไปข้างๆ,พร้อมกับจ้องมองไปยังเย่ซิงเหอ,"ซิงเหอ,ก่อนนี้ข้าได้ทำร้ายเจ้าซึ่งเป็นเรื่องที่ไม่สมควร,ด้วยความคิดที่ว่าเจ้านั้นอ่อนด้อยกว่าข้า,ทำไมตระกูลต้องมอบทรัพยากรมากมายแก่เจ้า,แต่ว่าวันนี้,ข้าพบแล้วว่า,ข้านั้นไม่สามารถเทียบกับเจ้าได้,หลังจากนี้ตราบเท่าที่เจ้าพูดอะไรมาข้าจะเชื่อฟังเจ้า!"

ได้ยินคำพูดของเย่ซิงเหยุน,ทันใดนั้นเย่ซิงเหอก็รู้สึกดีไม่น้อย,จริงๆแล้วเขาไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องดังกล่าวเลย,เขาตบไปที่บ่าของเย่ซิงหยุนแล้วกล่าวว่า,"ทุกๆคนนั้นล้วนแล้วแต่เป็นพี่น้องกัน,เรื่องอดีตอย่างได้ไปสนใจ!"

"อืม!" เย่ซิงหยุนเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย,พร้อมกับพยักศีรษะคลอไปด้วยน้ำตา.

เย่จุนจ้องมองไปยังเย่ซิงเหอ,ในตอนนี้นั้นเย่ซิงเหอได้กลายเป็นเสาหลักของตระกูลขนนกสีฟ้าไปเรียบร้อยแล้ว.ด้วยประสบการที่ได้รับในวันนี้,เหล่าผู้เยาว์ของตระกูลจะต้องเติบโตขึ้นเป็นอย่างมาก.

เย่ซิงอู๋ที่เฝ้ามองอยู่,เขาเป็นเด็กอายุเพียง 7-8 ปี,ด้วยสายตาที่จ้องมองไปที่เย่ซิงเหอเปี่ยมด้วยความเคารพ.

เย่ซิงเหอเงียบไปนานเหมือนกัน,จากนั้นก็กล่าวว่า,"ระหว่างข้ากับเจ้าเหยี่ยนนั้น,จะต้องต่อสู้กันอย่างแน่นอน,หากว่าข้าแพ้,พวกเราอาจจะต้องเสียเหมืองไป,อย่างน้อยที่สุดก็ยังปกป้องตระกูลของเราได้,หากว่าข้าชนะแล้วนั้น,ฝั่งตระกูลเจ้าต้องไม่ยินยอมมอบเหมืองให้อย่างแน่นอน,,ข้าจะนำเรื่องนี้บอกกล่าวไปยังอาจารย์ของข้า,ขอร้องเขาให้ช่วยเหลือข้าอีกแรง,จากนั้นข้าถึงจะสามารถวางแผนการณ์ได้อย่างมั่นใจ."

เย่ซิงเหอเข้าใจถึงความแข็งแกร่งของตระกูลขนนกสีฟ้าตอนนี้ดี,ว่าไม่สามารถที่จะต้านทานตระกูลเจ้าได้,เขาจึงจะต้องทำทุกๆอย่างถึงแม้ว่าจะต้องขอกำลังจากภายนอก.

"อาจารย์รึ?"เย่จุนรู้สึกงงงวย,ในเมือเย่ซิงเหอกลับมาแล้ว,เย่ซิงเหอเองก็ไม่เคยกล่าวอ้างถึงเลย.

"ไช่แล้ว,ที่สถาบันดาราสวรรค์,ข้ามีอาจารย์ซูซึ่งเป็นรองอาจารย์ใหญ่เป็นอาจารย์,แม้ว่าข้าจะถูกขับไล่จากสถาบันดาราสวรรค์,ทว่าอาจารย์ก็ไม่ได้ตัดขาดกับข้า!"เย่ซิงเหออธิบาย.

ได้ยินคำพูดของเย่ซิงเหอ,เหล่าคนในตระกูลต่างจ้องมองมาที่เขา,พวกเขาไม่รู้เลยว่าจะพูดอะไรออกมาได้ด้วยความรู้สึกที่ตกตะลึง,เย่ซิงเหอมีอาจารย์เป็นรองอาจารย์ใหญ่ของสถาบันดาราสวรรค์ช่างไม่คาดคิดเลย,!ด้วยสถานะอันสูงสงของรองอาจารย์ใหญ่ของสถาบันดาราสวรรค์,นี่มันเป็นเรื่องอะไรกันแน่!

ไม่ต้องกล่าวถึงเลยว่าตระกูลขนนกสีฟ้านั้นกระจ้อยร่อยอย่างไร,รองอาจารย์ใหญ่ของสถาบันดาราสวรรค์นั้นเปรียบได้กับระดับเทพสำหรับพวกเขาเลย.

ตระกูลจันทราทมิฬเองยังไม่อาจเอาไปเปรียบเทียบได้เลย.

ภายในใจของเหล่าคนในตระกูล,หัวใจถึงกับหล่นหายไปเลยเชียว.

ที่มาจากhttp://lnmtl.com/novel/star-martial-god-technique

#วิทยายุทธ์เทพแห่งการต่อสู้แห่งดวงดารา#Star Martial God Technique Light Novel#นิยายแปลไทย

Author(s)

Mad Snail
"ทากพิศดาร"(ฟาเปียว เตอะ วอหนิว) ผู้ประพันธ์

https://www.facebook.com/shareebookandducumentfree/