นิยายจีนแปลไทย Star Martial God Technique: Star Martial God Technique Chapter 92 Shangguan Xuan

Star Martial God Technique Chapter 92 Shangguan Xuan

นิยาย วิทยายุทธ์เทพการต่อสู้แห่งดวงดารา ตอนที่ 92 ซ่างกวน ซูอาน

บทที่ 92 ซ่างกวน ซูอาน

ในตอนนี้,มีร่างหนึ่งร่างได้ปรากฏออกมาอยู่ห่างจากเย่ซิงเหอไม่ไกลออกไป,เป็นหญิงสาวที่สง่างามและเปี่ยมด้วยความน่าเกรงขามเป็นอย่างมาก,ดูจากรูปร่างน่าจะมีอายุราวๆ 15 หรือ 16 ปี,หล่อนสวมชุดผ้าแพรสีขาว,ผมยาวสลวยดำขลับไปจนถึงกลางหลังพร้อมกับขดม้วนเป็นมวยผมอยู่ด้านบน,ดูคร่งขรึมสง่างาม,มีผ้าคลุมหน้าผ้าไหมปกปิดใบหน้าตั้งแต่ลำคอขึ้นไป,เผยให้เห็นเพียงจมูกเพียงครึ่งเดียวขึ้นไปจนถึงดวงตา,ด้วยดวงตาที่ใสกระจ่างเหมือนดั่งสายน้ำ,คิ้วที่โก่งโค้งเรียวเหมือนดั่งคันศรเป็นความงามที่หาสิ่งใดเปรียบได้.

แม้ว่าจะไม่สามารถมองเห็นใบหน้าทั้งหมดของหล่อนก็ตาม,ทว่าเพียงแค่เห็นก็สามารถที่จะระบุความงดงามภายใต้ผ้าปิดหน้านั่นได้,ผิวที่ขาวใสกระจ่างนั่นเป็นหญิงสาวที่สาวใสเป็นแน่,ด้วยดวงตาที่แฝงด้วยความเย็นเยือกส่งผลไปจนถึงขั้วหัวใจที่พร้อมจะแช่แข็งทุกๆคนที่จ้องมอง,หล่อนเป็นตัวตนที่ไม่สามารถระบุได้ว่ามาจากนอกโลก,หรือเป็นคนที่อยู่ในโลกนี้หรืออาจเป็นเทพธิดาก็เปรียบไม่ได้เกินไปเลย.

หล่อนสวมกำไลที่ข้อเท้าสีแดงลักษณะคล้ายๆของหลินหยิน,โดยที่มุมของมันนั้นมีกระดิ่งคล้ายเป็นเหมือนดั่งหยกบริสุทธิ์ติดอยู่,ด้วยผิวที่สดใสราวกับน้ำทะเล,ตัดสีกับต้นไม้ใบหญ้าได้อย่างชัดเจน,อย่างไรก็ตามหล่อนนั้นช่างเป็นคนที่สง่าคามและมหัศจรรย์,จนไม่สามารถที่จะนำหลินหยินมาเปรียบเทียบได้เลยแม้แต่น้อย.

หล่อนจ้องมองไปยังร่างของเย่ซิงเหอ,จ้องมองไปยังสัตว์อสูรพันธะสวรรค์ที่อยู่ไกลออกไป,หล่อนได้กล่าวออกมาหลายคำอย่างสุขุม,"เจ้าจะต้องช่วยข้าปลดผนึก,วันนี้ข้าได้ช่วยเจ้าจากสัตว์อสูรสายพันธ์สวรรค์,ต่อไปต้องเป็นเจ้าที่ต้องตอบแทนข้า."

ปลดผนึก?

เย่ซิงเหอนึกถึงอาการบาดเจ็บที่ตัวเองได้รับ,เขารู้ถึงอาการบาดเจ็บที่ตัวเองได้รับก็รู้สึกงงงวย,เขานึกถึงว่าเขานั้นต้องฝึกฝนอย่างหนักเท่าใดกัน,แล้วผนึกที่ว่าคืออะไร?

เย่ซิงเหอไม่อยากคิดจริงๆ,เมื่อสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นจากฝีมือของหญิงสาวผู้นี้,ด้วยความแข็งแกร่งที่สุดแสนจะน่ากลัวนั่น,แม้แต่สัตว์อสูรสายพันธ์สวรรค์ระดับ 8 ดินแดนสวรรค์,หล่อนทำเหมือนกับว่ามันนั้นไม่ต่างจากเด็กทารกก็ไม่ปาน.

หญิงสาวคนดังกล่าวนั่นได้ชำเลืองมองออกไปไกล,พลางถอนหายใจ,700 ปี,มันช่างเป็นเวลาที่เนิ่นนานจริงๆ,หลิงเทียน,เป็นอย่างไรบ้างตอนนี้?ท่ามกลางความเกลียดชัง,ที่ได้เกิดขึ้นนั่น!"

เย่ซิงเหอรู้สึกถึงรังสีต่อสู้ที่น่าหวาดหวั่น,เป็นเหมือนดั่งพายุในมหาสมุทร,ทว่ามันกลับหายไปในทันที,ตอนนี้รับรู้ได้เพียงแค่นิดหน่อยเหมือนกับแสงที่ส่องสว่างของเงาจันทร์.

เย่ซิงเหอตอนนี้เพิ่งตระหนักได้อย่างชัดเจนว่าบุคคลคนนี้เป็นตัวตนที่อยู่บนจุดสุดยอดที่น่าสะพรึงกลัวอย่างไม่มีสิ้นสุด,เข้าใจในศิลปะการต่อสู้อย่างลึกซึ้งไม่มีขอบเขต,เป็นบุคคลที่มีอยู่เพียงน้อยนิด.

สติของเขาค่อยๆเลือนหาย,ในที่สุดเขาก็ไม่สามารถจดจำสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นได้.

ไม่สามารถรู้ได้เลยว่าเวลานั้นผ่านไปเนิ่นนานเท่าใด,เย่ซิงเหอนั้นรู้สึกเหมือนได้ฝันไปอย่างยาวนาน,ภายในความฝันนั้นมีปลาคาร์ปเทวะสีน้ำเงินขนาดใหญ่ได้โบยบินอยู่บนท้องฟ้า,มันได้บินฉวัดเฉวียนไปมา,วนไปรอบๆศิลาจารึกโบราณในจิตสำนึกของเขา.

พลังที่มีอยู่ภายในศิลาจารึกโบราณ,ราวกับว่ามันจะแผ่พุ่งออกมาเป็นระลอกๆ.

เย่ซิงเหอได้ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง,เขาไม่รู้เลยว่าเขานั้นสิ้นสติไปนานเท่าใด,เย่ซิงเหอพบว่าเขานั้นกำลังนอนอยู่บนเตียงน้ำแข็ง,ทั่วทั้งร่างของเขานั้นเหมือนกับโดนแช่แข็ง,โดยมีแท่งน้ำแข็งพันธนาการเขาอยู่จนไม่สามารถที่จะคลื่อนไปไหนได้,เขาพยายามอย่างเต็มทีอีกครั้งเพื่อที่จะให้หลุดพันธนาการ,หากแต่มันกลับไม่สามารถที่จะทำให้เขานั้นหลุดออกมาได้เลยแม้แต่น้อย,เขาได้จ้องมองไปรอบๆด้วยท่าทางตื่นตระหนก,สถานที่แห่งนี้อาจจะเป็นถ้ำแห่งหนึ่ง,ทุกๆแห่งหนนั้นมีหินงอกหินย้อยทั่วไปทุกที่.

ข้ามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?

เย่ซิงเหอเองก็ไม่สามารถที่จะอธิบายเรื่องดังกล่าวได้,อาจเป็นไปได้ว่าเขานั้นถูกนำตัวมาด้วยหญิงสาวลึกลับคนดังกล่าวหรือไม่?

ชั่วขณะนั้น,วู๊ซๆ,มีร่างสีขาวได้ผ่านเข้ามา,เป็นหญิงสาวที่มีผ้าปิดใบหน้าได้ปรากฏตัวต่อหน้าของเขา.

เย่ซิงเหอได้แต่หวาดกลัว,"ท่านเป็นมนุษย์หรือเป็นภูติผีกันรึ?"ด้วยความเร็วของหญิงสาวคนดังกล่าวนั้นช่างรวดเร็วเป็นอย่างมาก,ทำให้สายตาของเขานั้นยังไม่สามารถจับการมองเห็นได้ทัน.ด้วยความแข็งแกร่งของหล่อนมันช่างมากมายเหลือเกิน,จนทำให้เย่ซิงเหอเองเขาใจได้ว่าฝ่ายตรงข้ามนั้นอาจเป็นผีหรืออสูรรึอย่างไร?

หล่อนกวาดสายตามองอย่างสุขุม,จ้องมองมายังเย่ซิงเหอ,"เรียกข้าว่า ซ่างกวน ซูอาน,ข้าขอถามเจ้าสักหลายคำถาม."

เย่ซิงเหอจ้องมองไปยังซ่างกวนซูอาน,ซ่างกวนซูอานนั้นเป็นคนที่ให้บรรยากาศเย็นเยือกทีเดียว,ด้วยท่าทางที่สุขุมยากหยั่งถึงนั่น,ทำให้ทั้งร่างกายของหล่อนได้ส่งบรรยากาศกลิ่นอายความกดดันอันหนาวเย็นออกมา.

"เป็นเรื่องอะไรอย่างงั้นรึ?"

"ที่จุดดันเถียนของเจ้ามีอะไรเกิดขึ้นอย่างงั้นรึ?"เสียงของซ่างกวนซูอานนั้น,ดูเหมือนไม่น่าหวาดกลัวอย่างที่คิด.

"จุดดันเถียนของข้ารึ?ข้าเองก็ไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องดังกล่าว."เย่ซิงเหอเองก็สงสัยจึงได้ถามซ่างกวนซีอานออกไป,มันมีอะไรเกิดขึ้นหรืออย่างไร?

ซ่างกวนซูอานจ้องมองไปยังดวงตาของเย่ซิงเหอ,หลังจากนั้นนานเหมือนกัน,ราวกับว่าเขาตระหนักได้ว่าเย่ซิงเหอเองนั้นก็ไม่รู้ถึงมัน,หล่อนเงียบไปชั่วขณะ,แล้วถามต่อไป,"เจ้ารู้จัก,เทียนเจวหรือไม่?"

"เทียนเจว?ใครอย่างงั้นรึ?"เย่ซิงเหอเพ่งพิศ,สอบถามด้วยความสงสัย.

ซ่างกวนซูอานจ้องมองตรงไปยังดวงตาของเย่ซิงเหออีกครั้งหนึ่ง,ชั่วขณะ,หล่อนก็ถอนสายตากลับมา,แล้วกล่าวว่า,"งั้นเจ้าก็ไม่รู้จักสินะ."

"ข้าขอถามท่านบ้าง,ข้าถูกนำตัวมาที่แห่งนี้,แล้วเซี่ยหยุนหนิงเป็นอย่างไรบ้าง?"เย่ซิงเหอนึกอะไรบางอย่างได้ทันทีทันใด,จึงได้สอบถามออกไปอย่างเร่งรีบ.

"หล่อนสบายดี,"ซ่างกวนซูอานกล่าวออกมาอย่างเฉยเมยและไม่ยินดีที่จะอธิบายสิ่งที่ได้เกิดขึ้น,สายตาของหล่อนนั้นยังคงจับจ้องไปยังเย่ซิงเหอ,ด้วยสายตาที่สว่างใส,สุขุมลุ่มลึกเหมือนดั่งกระบี่ที่คมกริบ,ถึงแม้ว่าหล่อนยังไม่ได้ทำสิ่งใด,แต่ก็ทำให้เย่ซิงเหอนั้นรู้สึกถึงความหวาดกลัวอยู่เป็นระยะๆ.

ไม่สามารถบอกได้เลยว่าซ่างกวนซูอานนั้นต้องการทำสิ่งใด,เย่ซิงเหอคิดถึงชีวิตของเขาที่ถูกหล่อนได้ช่วยเอาไว้,ไม่ว่าอย่างไรหล่อนก็เป็นคนช่วยชีวิตเขา,การที่จะสงสัยในตัวหล่อนอาจจะไม่ใช่เรื่องที่เหมาะสม,เช่นนั้นเขาจึงได้จ้องมองไปที่ซ่างกวนซูอานแล้วสอบถามออกไปว่า,"ท่านหญิงซ่างกวน,ท่านได้ช่วยชีวิตของข้า,ข้าจะต้องตอบแทนท่านด้วยชีวิตของข้า,ข้าขอขอบคุณท่าน,หากว่ามีสิ่งใดที่ข้าสามารถทำได้,ข้าจะต้องทำมันให้สุดกำลังอย่างแน่นอน."

"อึม."ซ่างกวนซูอานตอบรับด้วยเสียงเบาๆในลำคอ.

เย่ซิงเหอเองก็คิดอยู่บ้างว่าฝ่ายตรงข้ามนั้นไม่ได้มีท่าทีอื่นใด,พร้อมกับซ่างกวนซูอานก็ตอบรับเขา,ถึงไม่ได้พูดอะไรมาก,หล่อนเพียงแค่จ้องมองเขาอย่างเยือกเย็น.

เย่ซิงเหอยังคงดิ้นรนจากพันธนาการ,ทว่าด้วยความแข็งแกร่งของแท่งน้ำแข็งจึงทำให้เขานั้นไม่สามารถขยับตัวได้,เย่ซิงเหอจึงทำได้แต่ยิ้มแหยๆ,ซ่างกวนซูอานเองก็ไม่ได้ช่วยเหลือเขาให้หลุดพ้นจากสถานการณ์ดังกล่าวแต่อย่างใด.

ภายในดวงตาที่ลึกล้ำของซ่างกวนซูอาน,มีประกายแสงเทวะสีทองที่ดวงตา,หล่อนได้กวาดสายตาไปทั่วร่างของเย่ซิงเหอ,เย่ซิงเหอรู้สึกได้ถึงบางอย่างจากตัวหล่อน,ที่ได้จ้องมองตัวเขาอย่างไม่ธรรมดา,เย่ซิงเหอเองรู้สึกเหมือนว่าจุดดันเถียนของเขานั้นราวกับว่ามันกำลังเริ่มที่จะเผาไหม้อยู่.

"เจ้าชื่ออะไรรึ?"ซ่างกวนซูอานได้สอบถามเขาทันทีทันใด.

หลังจากที่ซ่างกวนซูอานเงียบไปชั่วขณะหนึ่ง,ทันใดนั้นเย่ซิงเหอก็อ้าปากตอบคำถามอย่างหวาดหวั่น,"ข้ามีนามว่าเย่ซิงเหอ."

"เย่ซิงเหอ,เจ้าบอกข้าว่าเจ้าจะตอบแทนข้าที่ได้ช่วยชีวิตเจ้า,ใช่หรือไม่?"ซ่างกวนได้สอบถามเขา.

"เป็นดังที่ท่านกล่าว."เย่ซิงเหอพยักหน้า,กล่าวออกมาด้วยเสียงทีมั่นคง,"ท่านหญิงซ่างกวนมีบุญคุณที่ช่วยชีวิตของข้า,ข้าจะต้องตอบแทนท่านอย่างแน่นอน."

"ก่อนที่จะถึงเวลานั้นข้าจะคอยเฝ้ามองเจ้า,ข้าจะช่วยเจ้าจัดการเรื่องต่างๆก่อน."ซ่างกวน ซูอานได้กล่าวออกมาด้วยเสียงที่เย็นเยือบดวงตาเป็นประกายสุขุมลุ่มลึก,ราวกับว่าเขากำลังอยู่ในช่วงฝึกฝนบำเพ็ญพลังรวบรวมพลังงานงานไปที่จุดดันเถียนอยู่.

"ขึ้นอยู่กับท่านหญิงซ่างกวนแล้ว,ตราบเท่าที่ข้านั้นสามารถช่วยเหลือท่านได้,"เย่ซิงเหอพยักหน้าและกล่าวออกมา.

"ก่อนจะถึงเวลานั้นเจ้าต้องมีชีวิตก่อนที่จะช่วยเหลือข้าได้,ข้าจะมอบอะไรบางสิ่งให้กับเจ้า!"ซ่างกวนซูอานได้นำหยกขนาดเท่าหัวแม่มือ,วางไว้ที่ตรงท้องของเย่ซิงเหอ,ก่อนที่มันจะเริ่มหมุนเคล้งเข้าไปในจุดดันเถียนของเขา.

เย่ซิงเหอรู้สึกได้ถึงบางอย่างที่แปลกประหลาด,ด้วยความรู้สึกที่ลึกลับไม่สามารถที่จะหลบเลี่ยงออกไปได้.

มันได้ชี้นำจุดดันเถียนของเขา,เป็นเหมือนกับว่ามันไม่เคยมีสิ่งใดอยู่ที่ตรงนั้น,เย่ซิงเหอเองก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย,ไม่รู้เลยว่าของขวัญที่ซ่างกวนซูอานมอบให้กับเขานั้นมันคือสิ่งใดกัน?

ชั่วขณะไม่นานหลังจากนั้น,เย่ซิงเหอรู้สึกได้ถึงจุดดันเถียนของเขาที่กำลังลุกไหม้เต็มไปด้วยกลุ่มของเปลวเพลิง.

เย่ซิงเหอได้ร้องออกมาอย่างโหยหวนและน่าสงสาร.

ที่มาจากhttp://lnmtl.com/novel/star-martial-god-technique

#วิทยายุทธ์เทพแห่งการต่อสู้แห่งดวงดารา#Star Martial God Technique Light Novel#นิยายแปลไทย