นิยายจีนแปลไทย Star Martial God Technique: Star Martial God Technique Chapter 90 Strange

Star Martial God Technique Chapter 90 Strange

นิยาย วิทยายุทธ์เทพการต่อสู้แห่งดวงดารา ตอนที่ 90 แปลกประหลาด

บทที่ 90 แปลกประหลาด

ใต้ทะเลสาบที่มีแต่ความมืดมิดนั่น,ผู้เยี่ยมยุทธ์ระดับ 6 ดินแดนสวรรค์หกคนต่างงงงวยสับสนขึ้นมาทันที,พวกเขาไม่สามารถค้นพบสิ่งใดเลย,เพราะว่าใต้น้ำ,ทัศนะวิสัยแย่มากจนไม่สามารถมองเห็นสิ่งใดได้.

แต่ถึงกระนั้นในเวลานี้,สัมผัสของเย่ซิงเหอกับคมยิ่งกว่าเดิมซะอีก,ด้วยพลังอำนาจแห่งดวงดาราเขาสามารถรับรู้เสียงต่างๆได้อย่างชัดเจน,เขาสามารถรับรู้ถึงเสียงจากเหล่าผู้ฝึกยุทธ์พวกนั้นได้,ถึงมันจะเป็นเสียงที่เล็กน้อยเพียงใดก็ตาม,เขาก็ได้ยินมันอย่างชัดเจน,นอกจากนี้ดวงตาของเขายังมีประกายแสงสีทองส่องสว่างอยู่,ด้วยทักษะเนตรทลายสวรรค์,เขาสามารถที่จะมองเห็นเงาของทุกๆคนที่อยู่ห่างไกลออกไปแม้ว่าจะมีหินขวางอยู่ก็ตาม.

เย่ซิงเหอได้นำเซี่ยหยุนหนิงหลบผู้ฝึกยุทธ์ทั้งหกออกมาเป็นระยะไกล,พร้อมกับกำลังซ่อนอยู่ในป่ากกแห่งหนึ่ง.

พวกเขาได้ปกปิดใบหน้าพวกเขาด้วยต้นกก,เหลือเพียงช่องไว้ให้หายใจเท่านั้น.

ใบหน้าของเซี่ยหยุนหนิงนั้นแทบจะติดกับเย่ซิงเหอในสถานที่ดังกล่าว,จนสามารถได้ยินเสียงลมหายใจ,พร้อมกับได้กลิ่นหอมๆออกมาจากใบหน้าของหญิงสาว,ยิ่งหล่อนเปียกไปทั้งตัวนั่นก็ยิ่งทำให้เสื้อผ้าของหล่อนแนบชิดกับร่างกายมากขึ้นเท่านั้นจนสามารถจะมองเห็นส่วนโค้งเว้ากับร่างกายที่เร่าร้อนผ่านออกมาให้เห็น,จนเย่ซิงเหอรู้สึกอักอ่วนต้องหันหน้าหนี.

เซี่ยหยุนหนิงยังคงสะบัดหัวไปมา,นอกจากนี้การที่ต้องอยู่ในแม่น้ำเช่นนี้หล่อนก็รู้สึกดีเล็กน้อยเหมือนกัน,เนื่องด้วยหล่อนได้อยู่ภายในวงแขนของเย่ซิงเหอ,อยู่แนบชิดจนรู้สึกได้ถึงรอบอกของเขา.

"เย่ซิงเหอ,พวกเขาเป็นใครรึ?"เซี่ยหยุนหนิงสอบถามเขาด้วยเสียงต่ำ,หากว่าพวกเขามาเพราะหล่อนล่ะก็,หล่อนจะต้องรู้สึกผิดเป็นอย่างมาก,นี่ก็อาจจะเป็นครั้งที่สามแล้วที่หล่อนนำปัญหามาให้เย่ซิงเหอ.

"ข้าได้ยินพวกเขาคุยกัน,พวกเขามาเพราะข้า."เย่ซิงเหอจ้องมองออกไปอย่างเย็นชา.

"มาเพราะเจ้า?พวกมันเป็นใครกันแน่?"เซี่ยหยุนหนิงเพ่งพิศ,สอบถามด้วยความสงสัยว่าเย่ซิงเหอนั้นได้ล่วงเกินใครกันอย่างงั้นรึ?"เป็นตระกูลจ้าวรึ?ทว่าตระกูลจ้าวไม่ควรมีกำลังสามารถส่งเหล่าคนแข็งแกร่งขนาดนี้มาได้,ด้วยเหล่าผู้ฝึกยุทธ์เหล่านี้ควรจะมีระดับไม่ต่ำกว่า 6 ดินแดนสวรรค์.

"หากข้าเดาถูก,ควรจะเป็นตระกูลจันทราทมิฬ."เย่ซิงเหอตอบ.

"ตระกูลจันทราทมิฬรึ?ทำไมพวกเขาต้องการสังหารเจ้าล่ะ?"เซี่ยหยุนหนิงสงสัย,หล่อนไม่รู้เลยว่าตระกูลขนนกสีฟ้ากับตระกูลจันทราทมิฬนั้นเป็นศัตรูกัน.

"ตระกูลขนนกสีฟ้านั้นเป็นตระกูลในอาณัติของตระกูลจันทราทมิฬ,ดังนั้นหลายปีที่ผ่านมา,ตระกูลจันทราทมิฬได้สร้างความบาดหมางแก่ตระกูลขนนกสีฟ้ามาโดยตลอด,ในตระกูลของข้านั้นมีคนมากมายต้องอดตาย,แม้แต่อาของข้าก็ต้องตายด้วยน้ำมือของคนตระกูลจันทราทมิฬ,กล่าวได้ว่าเป็นความขมขื่นที่ไม่สามารถยอมความกันได้,ตอนนี้วรยุทธ์ของข้านั้นได้เพิ่มสูงขึ้น,พวกเขาจึงได้รู้สึกเป็นปฏิปักษ์,ดังนั้นจึงได้ต้องการกำจัดข้า."

"เป็นเหลียงหยูรึ?"

"ไม่น่าจะเป็นเหลียงหยู,เหลียงหยูนั้นเป็นคนที่หวาดกลัวขี้ขลาดตาขาว,เขายอมที่จะแสร้งทำดีกับข้าดีกว่าจะกำจัดข้า,เขาไม่ได้ต้องการที่จะสร้างปัญหาให้ข้าหรอกในตอนนี้."เย่ซิงเหอจ้องมองไปยังสถานที่ไกลออกไป,พร้อมกับฟังเสียงทุกเสียงที่เขานั้นได้ยิน.

เซี่ยหยุนหนิงกำหมัดแน่น,ก่อนที่จะพูดว่า,"ตระกูลจันทราทมิฬกล้าที่จะทำเช่นนี้,ข้าจะไม่ปล่อยพวกมันไปโดยเด็ดขาด!"

"พวกเขามองเห็นเจ้าก่อนหน้านั้น,พวกเขารู้ว่าเจ้าเป็นองค์หญิงถึงได้ลังเล,พวกเราจึงสบโอกาสหนีออกมาได้,ตอนนี้พวกเขาคงจะไม่ยอมง่ายๆและคงยากที่จะจัดการพวกเขา,เจ้าควรจะหาทางเร่งรีบหนีไปซะ,เจ้าคือองค์หญิง,พวกนั้นจะไม่ทำอะไรเจ้าอย่างแน่นอน,และเป้าหมายของพวกมันก็คือข้า!"เย่ซิงเหอกล่าว.

"ไม่ดีแน่,เพราะว่าข้าเป็นองค์หญิง,พวกเขาจึงไม่กล้าทำการบุ่มบ่าม,ข้าสามารถปกป้องเจ้าได้,หลายวันมานี้วรยุทธ์ของข้านั้นก็ตัดผ่านไปยังระดับ 6 ดินแดนสวรรค์แล้ว,รับรองว่าไม่เป็นตัวถ่วงของเจ้าอย่างแน่นอน!"เซี่ยหยุนหนิงจ้องมองไปยังเย่ซิงเหอ.

เย่ซิงเหอเงียบไปชั่วขณะ,ในเวลานี้แม้ว่าเขาต้องการที่จะให้เซี่ยหยุนหนิงหนีไปคงไม่ใช่เรื่องง่าย,คงต้องปล่อยไปตามสถานการณ์,"เจ้าจะต้องเชื่อฟังข้านะ."

"ข้าเชื่อฟังเจ้าแน่นอนอยู่แล้ว!"เซี่ยหยุนหนิงยิ้ม.

เย่ซิงเหอคิดอยู่ชั่วขณะก่อนที่จะกล่าวว่า,"ผู้ฝึกยุทธ์ระดับหกดินแดนสวรรค์นั้น,พวกเราสามารถจัดการได้แค่เพียงสองคน,นอกเหนือจากนั้นคงเป็นการยากที่จะสังหารพวกเขาได้อย่างง่ายๆ,ทางทีดีควรจะซ่อนตัวก่อนค่อยหาโอกาส!"

"ถ้าพวกเขาไม่สามารถจับพวกเราได้,พวกเขาจะไม่สร้างปัญหาให้กับตระกูลของเจ้าหรอกรึ?"เซี่ยหยุนหนิงได้สอบถามด้วยความสงสัย.

"ไม่,พวกเขาไม่ต้องการที่จะเปิดเผยตัว,หากเป็นเช่นนั้นพวกเขาคงไม่จำเป็นต้องลอบเข้ามาโจมตีข้าโดยปิดบังใบหน้า,ไม่งั้นพวกเขาคงจะส่งคนไปจัดการกับตระกูลของข้าตรงๆเลย,ทว่าพวกมันกลับไม่ทำ,นั่นก็หมายความว่าในเวลานี้พวกมันยังหวาดเกรงในสถานการณ์ที่ไม่แน่นอนอยู่,พวกมันจึงได้พุ่งเป้ามาที่ข้า,พวกมันคงจะนอนไม่ค่อยหลับกับความไม่ปลอดภัยและมั่นคงตราบเท่าที่ข้านั้นยังมีชีวิตอยู่,พวกมันจึงไม่กล้าที่จะโจมตีกับตระกูลขนนกสีฟ้าตรงๆ,สำหรับตระกูลขนนกสีฟ้าแล้ว,หากว่าข้าตายไป,พวกมันก็จะสามารถควบคุมตระกูลได้อย่างง่ายๆและจะไม่มีใครที่จะกล้าต่อต้านอะไร."เย่ซิงเหอจ้องมองออกไป,พร้อมกับกล่าวออกมาอย่างขึงขัง.

เซี่ยหยุนหนิงจ้องมองไปยังเย่ซิงเหอ,ซึ่งเย่ซิงเหอเองก็กล่าวได้อย่างสมเหตุสมผล,จึงทำให้หล่อนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย,ด้วยอายุเพียงเท่านี้,ด้วยความคิดที่ประณีต,ไมว่าจะเป็นการตัดสินใจอย่างรวดเร็ว,การวิเคราะห์สถานการณ์อย่างรอบคอบด้วยอายุเพียงเท่านี้กับสามารถทได้เกินกว่าอายุซะจริง.

เซี่ยหยุนหนิงเห็นสิ่งที่เย่ซิงเหอต้องประสบทำให้ใจของหล่อนนั้นสั่นไหว,หล่อนรู้สึกเป็นห่วงเป็นใย,ด้วยสิ่งที่เย่ซิงเหอต้องแบกรับ,หล่อนจะสามารถช่วยอะไรได้บ้างนะ?

"เงียบก่อน,พวกเขาจ้องมองมาทางนี้แล้ว,พวกเราควรจะไปหลบที่อื่น!"เย่ซิงเหอได้จูงมือเซี่ยหยุนหนิง,พร้อมกับลอยตัวอยู่ในน้ำ,ว่ายออกไปยังที่ไกลออกไป.

ภายในทะเลสาบปลาคาร์ปสีน้ำเงินมีเกาะมากมาย,แต่ละเกาะนั้นก็มีต้นกกขึ้นอยู่หนาแน่น,ดังนั้นจึงมีสถานที่ให้พวกเขาสามารถหลบซ่อนได้,พร้อมด้วยสัมผัสที่แหลมคนของเย่ซิงเหอ,การที่เหล่าผู้ฝึกยุทธ์ระดับ 6 ดินแดนสวรรค์จะหาเขาเจอได้นั้นเป็นเรื่องที่ยากมาก.

หลายวันมานี้เขาไม่ได้กลับไปที่ตระกูลขนนกสีฟ้าเลย!เป็นไปได้ว่าฝ่ายตรงข้ามอาจมีมากกว่า 6 คน,ที่คอยเฝ้าอยู่ใกล้ๆกับตระกูล.

เย่ซิงเหอกำลังใครครวญ,จ้องมองไปยังสถานที่รอบๆ,เพื่อที่เขาอาจจะต้องซ่อนตัวอีกหลายวัน.

ด้วยการว่ายน้ำต่อมาอีกหลายลี้,พวกเขาก็สามารถออกห่างเหล่าผู้เยี่ยมยุทธ์ทั้งหกคน,เย่ซิงเหอมองไปที่เซี่ยหยุนหนิงที่ค่อนข้างเหนื่อยล้า,จากนั้นก็กล่าวออกไปว่า,"พวกเราหาที่พักก่อนแล้วกัน!"

"อืม."เซี่ยหยุนหนิงถึงกับปากสั่นด้วยความหนาวพร้อมกับหายใจหอบๆ,จากนั้นหล่อนก็ตามเย่ซิงเหอไป ซึ่งกำลังว่ายขึ้นฝั่ง.

พวกเขามาถึงฝั่งแล้ว,จากนั้นก็หลบซ่อนเข้าไปซ่อนตัวในป่าทันที.

เย่ซิงเหอจ้องมองเห็นหินสองก้อนที่ราบเรียบ,เขาจึงได้หันไปบอกเซี่ยหยุนหนิง,"พวกเราไปนั่งที่นั่นดีกว่า!"ตามพื้นที่พวกเขาเดินผ่านเต็มไปด้วยน้ำจากร่างพวกเขา,เย่ซิงเหอเองก็พบว่าเซี่ยหยุนหนิงเองก็เปียกโชคด้วยเหมือนกัน,ด้วยชุดตาข่ายที่หล่อนสวมใส่จึงสามารถมองเห็นหยดน้ำบนร่างกายของหล่อนได้,ภายใต้ผิวขาวดั่งหิมะพร้อมกับรูปร่างที่โค้งเว้าสมส่วนนั่น,หากหญิงงามเช่นนั้นต้องปรากฏต่อหน้าชายใดก็จะทำให้พวกเขาหัวใจเต้นตูมตามแน่แท้.

เย่ซิงเหอเร่งรีบที่จะเบือนหน้านี้,ที่แก้มของเขามีสีแดงเล็กน้อย.

ราวกับเห็นเย่ซิงเหอแสดงสีหน้าแปลกๆ,เซี่ยหยุนหนิงจึงได้จ้องลงไป,ก็ตระหนักได้,หล่อนได้เร่งรีบกอดอกแล้วนั่งลง.

ทั้งสองคนต่างรู้สึกอักอ่วนเล็กน้อย,ส่งผลให้เกิดบรรยากาศดูยั่วยวนส่งออกมาเล็กน้อย.

นานอยู่เหมือนกัน.

เซี่ยหยุนหนิงได้คิดอะไรบางอย่างพร้อมกับอ้าปากถามเขา,"เย่ซิงเหอ,เจ้าชอบอันซุยหยุนรึ?"

"ฮึม."เย่ซิงเหอพูดเสียงอยู่ในลำคอ.

"ฮึม นี่คือชอบหรือว่าไม่ชอบอย่างงั้นรึ?"เซี่ยหยุนหนิงสอบถามด้วยความโกรธเล็กน้อย.

เย่ซิงเหอได้แต่เงียบและไม่ต้อบกลับไป.

เซี่ยหยุนหนิงรู้สึกได้ถึงความอ้างวางและสั่นไหว,หล่อนได้นั่งกอดเข่า,เพราะว่าหล่อนเองก็เป็นกังวลอาจจะโดนศัตรูพบหากว่าพวกเขานั้นก่อไฟ,ด้วยบรรยากาศจึงทำให้เซี่ยหยุนหนิงนั้นหนาวเย็นพร้อมกับสั่นไปมา.

เหมือนกับรู้สึกได้ถึงอะไรบางสิ่ง,เย่ซิงเหอขมวดคิ้วแน่น,พร้อมกับกล่าวออกมาด้วยเสียงที่จริงจัง,"ที่นี่มีอะไรแปลกประหลาดเล็กน้อย!"

ที่มาจากhttp://lnmtl.com/novel/star-martial-god-technique

#วิทยายุทธ์เทพแห่งการต่อสู้แห่งดวงดารา#Star Martial God Technique Light Novel#นิยายแปลไทย