Star Martial God Technique Chapter 93 white wolf

Star Martial God Technique Chapter 93 white wolf

นิยาย วิทยายุทธ์เทพการต่อสู้แห่งดวงดารา ตอนที่ 93 หมาป่าสีขาว

บทที่ 93 หมาป่าสีขาว

เปลวเพลิงที่น่ากลัวได้เผาไหม้จุดดันเถียนของเย่ซิงเหอพร้อมกับร่างกายของเขา,เหมือนดั่งว่ามันกำลังลุกไหม้จนทุกสิ่งทุกอย่างของเขานั้นจะต้องกลายเป็นเถ้าถ่าน.

เย่ซิงเหอได้ดิ้นรนไปมาด้วยความเจ็บปวด,ความเจ็บปวดที่เขาได้รับนี้เป็นเหมือนกับว่ากำลังอยู่ในขุมนรกเลยทีเดียว.

กับความเจ็บปวดที่เย่ซิงเหอได้รับเขาเองก็แทบจะทนไม่ได้,ซ่างกวนซูอานเองยังคงจ้องมองอยู่ข้างๆอย่างสุขุมลุ่มลึก.

ความเจ็บปวดที่ถูกจุดขึ้นนี้,มันแทบจะทำให้เย่ซิงเหอนั้นคลุ้มคลั่งไปเลย,หากแต่โชคดีนักที่เขานั้นนอนอยู่บนตียงที่มีพันธนาการด้วยผลึกน้ำแข็งอยู่ข้างหลัง,ส่งผลให้เขารู้สึกถึงความเย็นที่ช่วยบรรเทาอยู่เรื่อๆ,นอกเหนือจากนี้ผนึกมังกรที่อยู่บนแขนของเขานั้นก็ถูกกระตุ้นให้ทำงานอย่างรวดเร็ว,ความเย็นดังกล่าวนั้นได้กระจายออกมาจากง้าวมังกรเหมันต์,ช่วยบรรเทาความร้อนดังกล่าวลดลงไปได้มากมายทีเดียว.

เย่ซิงเหอรับรู้ได้ถึงพลังอำนาจแห่งดวงดาราที่เขามีอยู่นั้นราวกับว่ามันกำลังระเหยออกไปไม่หยุด.

แต่ถึงกระนั้นบางส่วนของพลังอำนาจแห่งดวงดาราที่ยังเหลืออยู่,กลับกลายเป็นว่ามันเข้มข้นจนไม่สามารถเทียบกับตอนแรกได้เลย.

ในเวลาเดียวกัน,เมืองบรรพชนสวรรค์ตระกูลจันทราทมิฬ.

ประมุขตระกูลเหลียงเซี่ยงได้นั่งอยู่ตรงกลาง,โดยมีเหล่าผู้อาวุโสอยู่ข้างๆ,พร้อมกับผู้ฝึกยุทธ์ระดับ 6 ดินแดนสวรรค์หกคนกำลังคุกเข่าอยู่ตรงหน้า.

"เรื่องที่ข้าให้พวกเจ้าไปจัดการ,ทำไมถึงไม่สามารถนำศพมันกลับมาด้วย?"เหลียงเซี่ยงขมวดคิ้ว,พร้อมกับมีร่องรอยของความกริ้วโกรธอยู่เล็กน้อย,ยังไม่รู้เลยว่าเป็นหรือตาย,พวกเขากับหนีออกมาก่อนเช่นนั้นรึ?

ผู้ฝึกยุทธ์ระดับ 6 ดินแดนสวรรค์ต่างก็เร่งรีบยกมือคารวะขึ้นระหว่างอกแล้วกล่าวออกไปว่า,"เรียนท่านประมุข,พวกเราทั้งหกได้ซุ่มไล่ล่าเย่ซิงเหอ,เจ้าเด็กนั่นไม่มีทางรอดเป็นแน่,หลังจากที่เราเห็นมันได้รับบาดเจ็บ,พวกเราจึงได้เร่งรีบหลบหนีมา,พวกเราเตรียมที่จะสังหารเขาและนำศพของมันกลับมาด้วย,ทว่าไม่คาดคิดเลยว่าบนเกาะปลาคาร์ปสีน้ำเงินนั่นจะมีสัตว์อสูรสายพันธ์สวรรค์อาศัยอยู่โดยไม่มีใครรู้มาก่อน,พวกเราจึงไม่ได้สังหารมันด้วยตัวเอง,หากแต่พวกเรามั่นใจว่าศพของเจ้าเด็กนั่นจะต้องถูกสัตว์อสูรนั่นกินไปอย่างแน่นอน,พวกเราโชคดีเป็นอย่างมากที่สามารถหนีออกมาได้อย่างรวดเร็ว,ไม่งั้นเจ้าสัตว์อสูรสายพันธ์สวรรค์นั่นจะต้องสังหารพวกเราแน่ๆ!"

เหลียงเซี่ยงจ้องมองอย่างเย็นเยือกไปยังผู้ฝึกยุทธ์ทั้งหกคน,พร้อมทั้งกล่าวออกมาอย่างเย็นชา,"ถ้าที่นั่นมีสัตว์อสูรสายพันธ์สวรรค์,พวกเจ้าทั้งหกคนกับสามารถหนีมาได้ทั้งหมดเลยรึ?อย่าให้ข้ารู้นะว่า,พวกเจ้ากำลังหลอกลวงข้า?"

เหล่าผู้ฝึกยุทธ์ระดับ 6 ดินแดนสวรรค์รีบกล่าวออกมาด้วยความกลัว,"เรียนท่านประมุข,พวกเราไม่กล้าที่จะหลอกลวงท่านประมุขแน่นอน,เจ้าเด็กนั้นได้นอนแน่นิ่งแล้ว,แม้ว่าบาดแผลนั่นอาจจะไม่ได้มาจากพวกเรา,ทว่าพวกเราไม่คิดหรอกว่ามันจะรอดได้,มันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ที่จะรอดจากเงื้อมมือของสัตว์อสูรสายพันธ์สวรรค์เช่นนั้นได้,ปานนี้มันคงจะกินเจ้าเด็กนั่นไปเรียบร้อยแล้ว,พวกเรานั้นเห็นมันแต่ไกล,ก่อนที่พวกเราจะหนีออกมา,องค์หญิงก็เช่นกันคงจะโดนมันกินไปเรียบร้อยแล้ว,พวกเขานั้นอยู่ด้วยกัน,คงจะโดนสัตว์อสรูสายพันธ์สวรรค์นั่นเคี้ยวอย่างเอร็ดอร่อยไปแล้ว,พวกเขาคงตายอย่างไม่ต้องฝังแน่นอน.

พ่อบ้านเฉินได้ยกมือประกบคารวะไปด้านหน้า,พร้อมกับกล่าวว่า,"ท่านประมุข,ข้าคิดว่าพวกเขาไม่กล้าที่จะหลอกลวงพวกเราอย่างแน่นอน,หากพวกเขาโกหก,เมื่อเจ้าเด็กนั้นโผล่ออกมา,พวกเขาย่อมไม่มีโอกาสได้หายใจอย่างไม่ต้องสงสัยเลย!พวกเขาคงไม่ต้องการที่จะประสบกับความตายอยู่แล้ว!"

"พวกเจ้าเห็นกับตาตัวเองใช่ใหมว่าเจ้าเด็กนั่นโดยกินไปแล้ว?"เหลียงเซี่ยงแค่นเสียง,กล่าวออกมาด้วยท่าทางจริงจัง.

"พวกเรายืนยันอย่างแน่นอน!"เหล่าผู้ฝึกยุทธ์ระดับ 6 ดินแดนสวรรค์ต่างรีบเร่งกล่าวออกมาโดยไวพวกเขาหวาดเกรงจนแทบจะไม่กล้าสบตากันและกัน.

"ไปให้พ้นหน้าข้า!"เหลียงเซี่ยงโบกมือไปมา,เขารู้ว่าคนเหล่านี้คงไม่กล้าหลอกลวงเขาอย่างแน่นอน,เขาเพียงต้องการยืนยันก็เท่านั้น.

ในเมื่อเขาได้ถอนหนามยอกอกเย่ซิงเหอออกไปแล้ว,เขาก็ไม่จำเป็นต้องกังวลต่อไปแล้ว.

ด้วยความรวดเร็ว,ข่าวการสังหารเย่ซิงเหอได้กระจายไปทั่วตระกูลจันทราทมิฬอย่างรวดเร็ว.

ภายในห้องของเหลียงหยู,ผู้เยาว์คนหนึ่งได้เข้าไปแจ้งกับเหลียงหยู.

"นายน้อย,เย่ซิงเหอได้ถูกสังหารแล้วนะ,นับจากนี้ไปท่านไม่จำเป็นต้องหวาดกลัวเขาอีกต่อไปแล้ว!"ผู้เยาว์คนดังกล่าวพูดออกมาอย่างตื่นเต้น.

ได้ยินคำพูดของผู้เยาว์คนนั้น,เหลียงหยู,ไม่ค่อนสบอารมณ์เท่าใด,ในทางตรงกันข้ามนั้นเขารู้สึกหดหู่เล็กน้อย,หลายวันมานี้ความรู้สึกที่มีต่อเย่ซิงเหอของเขานั้นเปลี่ยนแปลงเป็นอย่างมากจาก A ไป Z เลยทีเดียว,หากเย่ซิงเหอเต็บโตยิ่งกว่านี้,มันก็จะยิ่งเป็นประโยชน์ต่อเขาเท่านั้น,ไม่คาดคิดเลยว่าเย่ซิงเหอกลับต้องตายก่อนเช่นนี้,มันช่างเกิดขึ้นรวดเร็วเกินไป.

"เชื่อถือได้สินะ!"เหลียงหยูโบกมือไปมาด้วยความหดหู่ใจ.

นอกเหนือจากเหล่าผู้เยาว์ภายในตระกูลแล้ว,ข่าวนี้ช่างกระจายไปรวดเร็วยิ่งนัก.

ก่อนหน้านี้ด้วยความแข็งแกร่งของเย่ซิงเหอ,พวกเขานั้นไม่ค่อยยินดีเป็นอย่างมาก,ด้วยผู้เยาว์ของเหล่าตระกูลหลัก,กับมีวรยุทธ์ไม่สามารถเทียบกับผู้เยาว์กับตระกูลในอาณัติอย่างไม่คาดคิด,มันทำให้พวกเขานั้นไม่อยากยอมรับเป็นอย่างมาก,ตอนนี้เย่ซิงเหอได้ถูกสังหารแล้ว,ส่งผลให้พวกเขานั้นรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น.

ตระกูลเล็กๆเช่นตระกูลขนนกสีฟ้า,เป็นแค่เพียงปลาเล็กปลาน้อยคิดจะผยองอย่างงั้นรึ?ช่างเป็นความฝันลมๆแล้งๆเป็นอย่างมาก!

ก่อนหน้านี้สำหรับตระกูลขนนกสีฟ้าพวกเขาไม่กล้าที่จะคิดทำอะไรตอนนี้ปัญหาใหญ่ได้ถูกเอาออกไปแล้ว,พวกเขานั้นได้ยินเจ้าเหยี่ยนตระกูลจ้าวได้บอกพวกเขาว่าตระกูลขนนกสีฟ้ามีหญิงงามอยู่หลายคน,ช่างน่าเสียดายที่หลุดพ้นเงื้อมมือพวกเขาไปได้ซึ่งหล่อนชื่อเย่เฉาเอ๋อ,เป็นที่รู้ทั่วกันว่าเป็นหญิงสาวที่สวยที่สุดของตระกูลขนนกสีฟ้า,ถึงเวลาที่พวกเขาต้องลงมือแล้ว.

ผู้เยาว์หลายคนของตระกูลจันทราทมิฬยกเว้นเหลียงหยูได้มุ่งหน้าไปยังตระกูลขนนกสีฟ้าอย่างเงียบๆ.

ในเวลาเดียวกันนี้,เซี่ยหยุนหนิงก็ได้ตื่นขึ้นมาซึ่งหล่อนได้สลบไปก่อนนี้,หล่อนพบว่ามีหมาป่าตัวใหญ่สีขาวได้นั่งยองๆอยู่ใกล้ๆหล่อน,หล่อนถึงกับสะดุ้งด้วยความกลัว,พร้อมกับร้องออกมาเสียงดัง.

หมาป่าสีขาวขนาดใหญ่นี้มีขนาดความสูงถึง 3.4 เมตรเลย,ขนทั่วทั้งร่างกายของมันนั้นเป็นสีขาวเหมือนดั่งหิมะ,ไม่มีสีใดเจือปนเลยแม้แต่น้อย,ดวงตาของมันสีแดงฉาน,ราวกับว่ามันดูแสนรู้ยิ่งนัก.

เซี่ยหยุนหนิงร้องออกมาเสียงดัง,หากแต่ว่าแม้มันได้ยินเสียงก็หาได้ทำสิ่งใด,หล่อนจ้องมองไปยังเจ้าหมาป่าสีขาวนั่น,มันยังคงนั่งอยู่อย่างสงบและเชื่องนัก,มันไม่ได้มีท่าทีต่อต้านและโจมตีหล่อนเลย,ภายใต้ดวงตาสีน้ำเงินของหล่อนนั่น,ดูราวกับว่าหมาป่าตัวนั้นมันเข้าใจว่าเซี่ยหยุนหนิงรู้สึกหวาดกลัวในตัวมัน,มันจึงได้หมอบลงและคางเบาๆออกมา.

เซี่ยหยุนหนิงเองก็รู้สึกประหลาดใจ,ด้วยเจ้าหมาป่าสีขาวนี้มันช่างเข้าใจธรรมชาติของมนุษย์ได้ดี,หลังจากที่พอรับรู้ว่าไม่มีอันตรายหล่อนก็เริ่มมองหาร่องรอยของเย่ซิงเหอ.

ในชั่วขณะนั้น,หมาป่าสีขาวก็ยืนขึ้น,มันได้คาบกระดาษสีขาวที่ปากมันนั้นเข้าไปหาหล่อน.

เซี่ยหยุนหนิงได้รับกระดาษสีขาวนั่น,พร้อมกับอ่านข้อความในนั้น,ที่กระดาษสีขาวนั่นมีข้อความที่เขียนด้วยลายมืออันสวยงาม,ด้วยรูปร่างและความประณีตนี้ต้องเป็นลายมือของหญิงสาว,โดยมีใจความว่า,"เย่ซิงเหอ,ข้าได้นำตัวเขาไป,เขาปลอดภัยดี,อย่าได้เป็นกังวล."

เห็นข้อความเหล่านั้นแล้วเซี่ยหยุนหนิงเองก็เบาใจ,เย่ซิงเหอเองคงจะปลอดภัยดีอยู่,ทันใดนั้นหล่อนก็คิดอะไรบางอย่างได้,ถึงกับต้องเป่าลมออกจากปากทีเดียว,จนกระดาษที่อยู่ในมือหล่อนไปกองอยู่กับพื้น,เย่ซิงเหอโดนลักพาตัวด้วยเสน่หาหรืออย่างไรถึงได้ถูกนำตัวไป.

ด้วยลายมือที่หล่อนเห็น,เซี่ยหยุนหนิงพอจะคาดเดาได้เลยว่าต้องเป็นของหญิงสาวที่สวยและทรงเสน่ห์เป็นอย่างมาก,ยิ่งคิดก็ยิ่งทำให้ภายในใจของหล่อนนั้นเต็มไปด้วยความหึงหวงจนแทบล้นออกมา.

ทว่าเย่ซิงเหอนั่นไม่รู้ว่าอยู่ที่ใด,หล่อนไม่รู้เลยว่าต้องไปหาที่ใด,หล่อนจะสามารถทำอะไรได้.

หล่อนคิดไปต่างๆนาๆทันใดนั้นหล่อนก็จ้องมองไปยังหมาป่าสีขาว,"เจ้าหมาป่าขาวน้อย,เจ้ารู้รึไม่ว่าเย่ซิงเหอนั้นถูกนำตัวไปไว้ที่ใด?"

ดวงตาที่กระจ่างใสของหมาป่าสีขาวได้จ้องมองมาที่หล่อน,ราวกับว่ามันเขาใจในคำพูดของหล่อน,จากนั้นมันก็ส่ายหัวไปมา.

"เจ้าไม่รู้สินะ."เซี่ยหยุนหนิงส่งเสียงงึมงำ,ด้วยท่าทางหดหู่,เย่ซิงเหอนั้นได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก,ถูกนำตัวไปโดยหญิงสาว,ไม่รู้ว่าเป็นภูติผีหรือว่าสิ่งใด,หล่อนจะเร่งรีบค้นหาบริเวณใกล้ๆนี้,จากนั้นก็ต้องค่อยๆค้นไปที่ละแห่ง.

"เจ้าต้องอยู่ภายในทะเลสาบปลาคาร์ปสีน้ำเงินอย่างแน่นอน,ข้าไม่เชื่อว่าจะหาเจ้าไม่เจอ!"เซี่ยหยุนหนิงยิ้มออกมาอย่างขมขื่นจากนั้นก็ยืนขึ้นพร้อมกับเดินตรงไปข้างหน้า.

~~

อากาศรอบๆค่อยๆเพิ่มขึ้นช้าๆ,ภายในถ้ำนั้นมีแสงสว่างเป็นประกายอย่างหาที่เปรียบไม่ได้,เป็นแสดงของไข่มุกในตำนานที่ส่องสว่างจ้าอยู่ข้างใน,นอกเหนือจากนี้ภายในถ้ำยังมีแท่งน้ำแข็งปกคลุมไปทั่ว,ทำให้ลำแสงนั้นสะท้อนเปล่งประกายระยิบระยับข้างในถ้ำ.

ไม่สามารถรู้ได้เลยว่าความเจ็บปวดที่ได้รับนั้นมากมายเท่าใด,ทั่วทั้งร่างกายของเย่ซิงเหอนั้นเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อที่เปียกโชก,ร่างกายของเขาที่อยู่บนเตียงน้ำแข็งนั้น,ได้ทำให้มันเกิดเป็นแอ่งขนาดใหญ่ข้างล่างร่างกายของเขา.

แต่ถึงกระนั้นหลังจากผ่านความเจ็บปวดที่น่าหวาดหวั่นแล้ว,เย่ซิงเหอรู้สึกว่าทั่วทั้งร่างกายของเขานั้น,กับกลายเป็นได้รับความบริสุทธิ์ยิ่งกว่าแต่ก่อนหลายเท่านัก,ทั่วทั้งร่างกายของเขานั้นมีพลังมายมายไม่สิ้นสุดไหลเวียนอยู่.

"ทั่วทั้งร่างกายของเจ้า,เต็มไปด้วยสิ่งเน่าเหม็นและสกปรก,ถึงแม้ว่าเจ้าจะทำการบ่มเพาะพลังจนได้พลังความแข็งแกร่งขึ้นมาบ้างเล็กน้อยก็ตาม,ข้าได้ช่วยเจ้าปรับเปลี่ยนพื้นฐานจิตวิญญาณ,มันจะช่วยเจ้าเชื่อมต่อเส้นปราณภายในร่างกายของเจ้า,จากนี้ไปการบำเพ็ญพลังของเจ้าก็จะยิ่งรวดเร็วกว่าเมื่อก่อนหลายเท่า."ซ่างหวนซูอานกล่าวอย่างสุขุมเยือกเย็นเหมือนดั่งเช่นเรื่องปรกติทั่วไป.

ที่มาจากhttp://lnmtl.com/novel/star-martial-god-technique

#วิทยายุทธ์เทพแห่งการต่อสู้แห่งดวงดารา#Star Martial God Technique Light Novel#นิยายแปลไทย

Author(s)

Mad Snail
"ทากพิศดาร"(ฟาเปียว เตอะ วอหนิว) ผู้ประพันธ์

https://www.facebook.com/shareebookandducumentfree/