Star Martial God Technique Chapter 314 By being stranded

Star Martial God Technique Chapter 314 By being stranded

นิยาย วิทยายุทธ์เทพการต่อสู้แห่งดวงดารา ตอนที่ 314 ถูกขัง

บทที่ 314 ถูกขัง

"อาจารย์?"โจวเหยี่ยนน้อยจ้องมองไปข้างหน้าด้วยความสงสัยต่อยักษ์ด้านหน้า.

สายตาของฮูเหยี่ยนโจว,จ้องมองไปยังร่างของฝ่ายตรงข้าม,สิ่งที่เขาเห็นได้นั้น,เป็นครึ่งมนุษย์ครึ่งวานร,ดูแล้วก็คล้ายกับบรรพชนเฒ่าอู๋เช่นกัน.

"เป็นข้าเอง!"บรรพชนเฒ่าอู๋ลังเลอยู่ชั่วขณะก่อนที่จะกล่าวออกมาในที่สุด.

"ท่านอาจารย์,ทำไมท่านถึงได้เปลี่ยนไปเป็นอุรังอุตังเช่นนี้เล่า?"โจวเหยี่ยนน้อยจ้องมองตาปริบๆ,ตาที่ใสแป๋วของนางมองไปยังเฒ่อู๋เพื่อสอบถาม.

ฮูเหยี่ยนโจวนั้นเต็มไปด้วยความสงสัยเช่นกัน,เขาไม่รู้ว่าบรรพชนเฒ่าอู๋กลายเป็นวานรยักษ์ได้อย่างไร?

"เรื่องมันนานมาแล้ว!"บรรพชนเฒ่าอู๋ถอนหายใจยาว.

ได้ยินคำพูดของบรรพชนเฒ่าอู๋แล้ว,โจวเหยี่ยนน้อยเปลี่ยนเป็นร่าเริงในทันที,"ท่านอาจารย์,ท่านไม่ควรที่จะหลอกข้าเช่นนี้เลย,ข้านึกว่าได้พบเข้ากับสัตว์อสูรแล้ว!"โจวเหยี่ยนได้ได้เดินเข้าไปหาบรรพชนเฒ่าอู๋พลางโอบกอดเอาไว้.

ฮูเหยี่ยนโจวเองแม้จะตื่นตระหนกอยู่ทว่าก็ตามไปในทันที.

เห็นโจวเหยี่ยนน้อยที่พุ่งเข้ามาหาเขาแล้ว,บรรพชนเฒ่าอู๋ได้แต่เพ่งพิศชำเลืองมอง.

โจวเหยี่ยนน้อยสูงเลยโคนขาเขาขึ้นมาเท่านั้นเอง,บรรพชนเฒ่าอู๋ได้นั่งย่อเข่าจ้องมองไปยังโจวเหยี่ยนน้อย,เงียบไปชั่วขณะก่อนที่จะสอบถามออกไปว่า"เจ้าไม่หวาดกลัวข้าอย่างงั้นรึ?"

"ท่านเป็นอาจารย์ของข้า,มีสิ่งใดที่ต้องกลัวด้วยล่ะ?"ดวงตาของโจวเหยี่ยนน้อยจ้องตาใสแป๋ว,สอบถามออกมาด้วยท่าทางสงสัย.

บรรพชนเฒ่าอู๋จ้องมองไปยังฮูเหยี่ยนโจว,ซึ่งก็เห็นเพียงรอยยิ้มที่นุ่มนวลและเต็มไปด้วยความนับถือ.

ทันใดนั้นบรรพชนเฒ่าอู๋ถึงกับใจสั่นไหวขึ้นมาทันที,ภายในดวงตานั้นคลอไปด้วยน้ำตา,ผ่านมาหลายร้อยปีแล้ว,นี่นับว่าเป็นครั้งแรกที่มีคนยอมรับเขา.

"ท่านอาจารย์,ท่านเป็นอย่างนี้ได้อย่างไรกัน?"โจวเหยี่ยนน้อยสอบถามออกไปด้วยความสงสัยด้วยนางนั้นสามารถสัมผัสได้ถึงร่องรอยของบรรพชนเฒ่าที่รู้สึกทอดถอนใจ,กับรูปร่างที่ใหญ่โตของตนเอง.

บรรพชนเฒ่าได้โอบโจวเหยี่ยนน้อยด้วยแขนมหึมาของเขาขึ้นมานั่งบนไหลของเขา,ก่อนที่จะเงียบไปชั่วขณะและกล่าวว่า"เรื่องนี้,หากจะกล่าวถึงก็ผ่านมานานกว่า 900 ปีที่ล่วงผ่านมาแล้ว,ในตอนนั้นข้ายังเป็นเด็กน้อยคนหนึ่ง"

"ผ่านมากกว่า 900 ปีเลยอย่างงั้นรึ,อาจารย์อยู่มานานขนาดนั้นเลยรึ?"โจวเหยี่ยนน้อยจ้องตาปริบๆ,ถามออกไปด้วยความตื่นตะลึง.

"อืม."บรรพชนเฒ่าอู๋จ้องมองออกไปยังสถานที่ไกลออกไปขณะพูด,"ในตอนนั้นข้าคงมีอายุเพียง 15 ปีเท่านั้น,และข้าเองได้หลงทางเข้าไปยังถ้ำของบรรพบุรุษวานร,พร้อมทั้งได้ดื่มโลหิตบรรพชนอสูรวานร,ทำให้ข้าได้รับสืบทอดบางสิ่งมาจากบรรพชนวานรมา,หลังจากที่ข้าสามารถกลับมายังหมู่บ้านได้,ร่างกายของข้าก็เริ่มเปลี่ยนไป,ทุกคนในหมู่บ้านต่างก็คิดว่าข้านั้นเป็นอสูร,จึงได้ขับไล่ข้าออกจากหมู่บ้าน."

บรรพชนอู่กล่าวต่อว่า"หลังจานั้นข้าก็ได้ตระเวนไปทั่วทุกสารทิศของโลกใบนี้,ถึงจะมีบางครั้งบางคราวที่ข้าได้กลับมาเฝ้ามองบิดามารดาของข้าอย่างเป็นห่วง,แต่สายตาของพวกเขานั้นไม่แยแสข้าเลยแม้สักนิด,บ่อยครั้งข้าได้ส่งสิ่งของให้กับพวกเขาด้วย,ทว่าพวกเขากลับไม่ยอมรับมันเลย,ก่อนที่ทั้งคู่จะเริ่มแก่เฒ่าและจากข้าไปด้วยความชรา,นับจากนั้นมา,ข้าก็ไม่มีคนในครอบครัวอีกต่อไป."

บรรพชนเฒ่าอู่กล่าวถึงเรื่องในอดีตแล้ว,พร้อมแสดงทางทางเจ็บปวดและได้แต่ด่าทอตัวเองภายในใจ.

ได้ยินคำพูดของบรรพชนเฒ่าอู๋แล้ว,โจวเหยี่ยนน้อยถึงกับร้องไห้,น้ำตาของนางไหลรินเป็นทาง.

.

"อาจารย์,นับจากนี้ไปข้าและโจวเหยี่ยนน้อยจะเป็นคนในครอบครัวของท่านเอง!"น้ำตาที่คลอเบ้าของฮูเหยี่ยนโจว,พร้อมกับกล่าวออกมาอย่างเคารพ.

โจวเหยี่ยนน้อยเองก็พยักหน้าไปมา,"อือๆ,อาจารย์,หลังจากนี้ข้าและพี่โจวเหยี่ยน,คือคนในครอบครัวของท่าน."

ได้ยินคำพูดของโจวเหยี่ยนน้อยและฮูเหยี่ยนโจวแล้ว,บรรพชนเฒ่าอู๋พยักหน้าไปมา,ผ่านมาหลายร้อยปีแล้ว,มีแค่เพียงสองคนนี้,โจวเหยี่ยนน้อยและฮูเหยี่ยนโจว,ยอมรับในร่างกายที่เปลี่ยนไปของเขาได้.

"หลายปีมานี้,สายโลหิตของบรรพชนวานร,แม้ว่ามันจะทำให้ข้ายังมีชีวิตจนมาถึงปัจจุบัน,ทว่าข้ารู้สึกได้ว่าสายโลหิตที่อยู่ภายในร่างข้าเริ่มที่จะควบคุมมันไว้ไม่อยู่,มากขึ้นและมากขึ้น,ก่อนหน้านี้ข้าได้ต่อสู้กับจักรพรรดิเทวะ,ทำให้สายโลหิตภายในร่างของข้านั้นไม่สามารถควบคุมเอาไว้ได้,ข้าคิดว่าคงอาจจะไม่สามารถควบคุมสายโลหิตบรรพชนวานรได้อีกต่อไป,ข้าจึงต้องการมาลาพวกเจ้า."บรรพชนเฒ่าอู่กัดฟันจ้องมองออกไป,ก่อนที่จะกล่าวว่า"หอคอยเทวะแห่งทวยเทพแห่งนี้,บางทีอาจจะเป็นบ้านที่รอให้ข้ากลับมาอยู่."

ราวกับคำพูดของบรรพชนเฒ่าอู๋แล้ว,เป็นคำสั่งเสียสุดท้าย.

"ไม่,อาจารย์,โจวเหยี่ยนน้อยไม่ต้องการให้อาจารย์ไป!"โจวเหยี่ยนน้อยกล่าวออกมาในทันที.

บรรพชนเฒ่าอู๋นั้นเพียงแค่เกริ่นไว้เท่านั้น,ไม่มีงานเลี้ยงใดไม่เลิกลา,ทว่าเห็นท่าทางของโจวเหยี่ยนน้อยแล้ว,เขาก็ยิ้มออกมาและกล่าวว่า"วางใจได้,สายโลหิตของบรรพชนวานรนั้นจะไม่เสียการควบคุมในเร็วๆนี้อย่างแน่นอน!"

บรรพชนเฒ่าอู๋ได้จ้องมองอย่างเป็นห่วงทั้งคู่ก่อนที่จะไปหยุดที่ฮูเหยี่ยนโจว.

"หากข้าต้องจากไป,เจ้าต้องดูแลโจวเหยี่ยนน้อยให้ดี!"บรรพชนเฒ่าอู๋กล่าวพลางพยักหน้าไปยังฮูเหยี่ยนโจว.

"ท่านอาจารย์โปรดวางใจ"ฮูเหยี่ยนโจวพยักหน้า.

ลึกเข้าไปในหอคอยเทวะแห่งทวยเทพ,เป็นไปได้ว่าสถานที่แห่งนี้เป็นศูนย์กลางของหอคอยเทวะแห่งนี้,เป็นพื้นที่โล่งกว้าง,มีเสาแห่งดวงดาราแปดเสาตั้งตระหง่านอยู่

เสาดวงดาราทั้งแปดนี้,แต่ละแท่งห่างกันราวๆสิบเมตรถูกสลักมาจากศิลาสีขาวล้วน.

กลุ่มพลังที่ลึกล้ำที่แผ่ออกมา,จากศูนย์กลางของเสาดวงดาราทั้งแปดกระจายออกไปทั่วทุกทิศทุกทาง.

ทั้งสามคนได้เดินทางมาถึงที่แห่งนี้แล้ว,เย่ซิงเหอ,ซ่างกวนซูอานและหลินหง.

"คาดไม่ถึงเลยว่านี้จะเป็นเสาแห่งดวงดารา!"เย่ซิงเหอกล่าวออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจ,ซึ่งเขาเองรู้สึกราวกับว่าเสาแห่งดวงดารากับเขานั้นเหมือนจะมีอะไรเกี่ยวพันธ์กันอยู่,ครั้งแรกนั้นเขาเคยเห็นเสาดวงดาราที่ไม่สมบูรณ์ณ สถานีฝึกฝน,หลังจากนั้นภายในร่างของเขาก็มีวรยุทธ์ของเสาดวงดาราอยู่ภายใน,ทักษะการต่อสู้ดังกล่าวนั้นหลังจากที่เขาเรียนรู้มันแล้วทำให้เขาสามารถใช้ทักษะสร้างเสาดาราแปดแก่นได้.

"ถูกแล้ว,นี่คือค่ายกลสุดยอดเสาดวงดารา,ที่อยู่ใจกลางของหอคอยเทวะแห่งทวยเทพ,เหมาะสำหรับที่จะบำเพ็ญวรยุทธ์สำหรับผู้ใช้ศิลปะการต่อสู้แห่งดวงดารา,ที่ดีที่สุดในโลกแห่งนี้,จะสามารถช่วยเพิ่มวรยุทธ์ได้อย่างรวดเร็ว,ข้าคาดว่าแต่ล่ะเสาดวงดารานั้น,สามารถรวบรวมพลังได้จากทั่วทั้งหอคอยเทวะแห่งทวยเทพ "ซ่างกวนซูอานจ้องมองไปยังเย่ซิงเหอ"ภายในร่างกายของเจ้านั้นมีศิลาอักขระดวงตะวัน,ด้วยการเพิ่มพูนการบำเพ็ญยุทธ์,จะสามารถสื่อสารกับเทพอารักษ์ได้."

"แน่ใจอย่างงั้นรึ?"เย่ซิงเหอจ้องมองสอบถามมายังซ่างกวนซูอาน.

"ข้าเองก็ไม่แน่ใจ."ซ่างกวนซูอานส่ายหน้าไปมาพลางกล่าวต่อว่า"แต่ว่านะมันควรค่าที่จะลองดู!"

"ในเมื่อไม่มีผลร้ายอะไร,ซ้ำยังช่วยเพิ่มวรยุทธ์ของเจ้าได้ด้วย,จะลองก็ไม่เสียหายอะไร."หลินหงจ้องมองไปยังเย่ซิงเหอ.

"อืม."เย่ซิงเหอพยักหน้า,เดินตรงไปยังค่ายกลเสาดวงดารา.

จ้องมองไปยังแผ่นหลังของเย่ซิงเหอแล้ว,สายตาของซ่างกวนถึงกับเป็นประกาย,ก่อนที่จะหันมาสบตากับหลินหง.

เย่ซิงเหอค่อยๆเข้าไปยังใจกลางของค่ายกลเสาดวงดาราอย่างช้าๆ,เขารู้สึกได้ถึงพลังอำนาจแห่งดวงดาราที่หนาแน่นหลายเท่า,เหนือยิ่งกว่าที่เขาจะจินตนาการถึงได้.

ภายในเสาดาราทั้งแปดเป็นพื้นที่เปิดโล่ง,หากแต่ถูกคลุมเอาไว้ด้วยรูปแบบอักขระลึกลับมากมาย,ทั้งบนอากาศที่ลอยอยู่กระจายออกไปจนทั่ว.

เย่ซิงเหอรู้สึกราวกับว่าพลังปราณแปดสายที่มีอักขระลึกลับโคจรไปรอบตัวของเขา.

เย่ซิงเหอจ้องมองไปด้านหน้าเห็นซ่างกวนซูอานและหลินหง,สบตากันพลางพยักหน้าให้,ซึ่งเขาได้นั่งสมาธิ,พร้อมกับเริ่มโคจรพลังอำนาจแห่งดวงดารา

ในเวลาเดียวกันขณะที่เย่ซิงเหอนั่งสมาธิอยู่นั่น,ก็เห็นซ่างกวนซูอานเดินมายังเสาดวงดาราอย่างช้าๆ,ก่อนที่นางจะประทับฝ่ามือไปบนเสาดวงดารา,เหมือนว่ากำลังพยายามทำอะไรบางอย่าง,ก่อนที่จะได้ยินเสียงดังหวีดหวิว,พลังลึกลับที่มากมายมหาศาลหมุนวนอย่างรวดเร็ว,ก่อนที่จะพลั่งพรูเพิ่มขึ้นอย่างบ้าคลั่ง.

รอบๆบริเวณเกิดเป็นชั้นพลังที่มองไม่เห็นกั้นอยู่,โดยมีค่ายกลดวงดาราถูกผนึกเอาไว้ด้านใน.

 เย่ซิงเหอลืมตาขึ้น,จ้องมองออกไปด้วยสายตาที่เบิกกว้าง,เขาพบว่าตัวเองได้ถูกกักขังอยู่ด้านในแล้ว,เขาตระหนักได้ทันที,ก่อนที่จะลุกขึ้นยืน,จ้องมองไปยังซ่างกวนซูอานและหลินหง,"นี้มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?"

ที่มาจากhttp://lnmtl.com/novel/star-martial-god-technique

web จีน  http://www.07dcr.com/book/xingwushenjue/

#วิทยายุทธ์เทพแห่งการต่อสู้แห่งดวงดารา#Star Martial God Technique Light Novel#นิยายแปลไทย

Author(s)

Mad Snail
"ทากพิศดาร"(ฟาเปียว เตอะ วอหนิว) ผู้ประพันธ์

https://www.facebook.com/shareebookandducumentfree/