วันพฤหัสบดีที่ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2560

Star Martial God Technique Chapter 318 Must die

Star Martial God Technique Chapter 318 Must die

นิยาย วิทยายุทธ์เทพการต่อสู้แห่งดวงดารา ตอนที่ 318 เจ้าต้องตาย


บทที่ 318 เจ้าต้องตาย


ภายในหอคอยเทวะชั้นที่สาม,เกิดการต่อสู้ที่ดุเดือดขึ้น.


ผู้ฝึกยุทธ์มากมายเดินทางมาถึงหอคอยเทวะชั้นที่สาม,ทว่าด้วยเทพกระบี่เฟิงอวี้ได้ยึดสถานที่แห่งนี้เอาไว้.


ตราบเท่าที่ใครก็ตามต้องการผ่านหอคอยเทวะไปชั้นที่สี,ทุกคนต่างก็ถูกสังหารด้วยเทพกระบี่เฟิงอวี้,มีศพมากมายก่ายกองนอนอยู่เต็มไปหมดบนพื้น.



เทพกระบี่เฟิงอวี้ยืนเด่นเป็นสง่าท่ามกลายสายลมที่พัดผ่าน,มีหลิงหยูที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกล.


หลิงหยูราวกับกำลังป่วยอยู่,ไม่ว่าจะขยับไปทางใหน,ก็สั่นกระตุกงันงกอยู่ตลอด.

เทพกระบี่เฟิงอวี้จ้องมองตรงไปยังหลิงหยู,ที่มุมปากของเขานั้นเผยยิ้มออกมาที่เต็มไปด้วยความเย็นชา,เขาคอยชำเลืองมองไปยังทิศไกลออกไป,ท่านจักรพรรดิเทวะตอนนี้คงจะอยู่ที่หอคอยชั้นที่ห้าแล้ว,ตราบเท่าที่จักรพรรดิเทวะสามารถเปิดประตูสู่ความนิรันดร์ได้,จากนั้นเขาก็จะเข้าประตูนั่นถัดจากจักรพรรดิเทวะ,และกลายเป็นคนที่มีชีวิตอมตะคนต่อไป.


หน้าที่ของเขาในตอนนี้,ประจำการอยู่ตรงนี้,รอคอยการมาถึงของเย่ซิงเหอ.


ตราบเท่าที่เขาสามารถจับกุมตัวเย่ซิงเหอได้,เขาก็จะทำหน้าที่ตามที่จักรพรรดิเทวะมอบหมายให้ได้.


ด้วยแผนการที่จักรพรรดิเทวะได้วางเอาไว้,บิดามารดาและประมุขตระกูลของเย่ซิงเหอได้อยู่ในกำมือของจักรพรรดิเทวะแล้ว,เย่ซิงเหอย่อมไม่สามารถขัดขืนได้อย่างแน่นอน.


ภายในใจของเทพกระบี่เฟิงอวี้ในตอนนี้,ตื่นเต้นดีใจจนยากที่จะคุมตัวเองไว้ได้แล้ว.


"อาจารย์,ข้ารู้สึกร้อนมากเลย,ทั่วทั้งร่างของข้านั้นราวกับมันกำลังระเบิดออกมาแล้ว!"หลิงหยูจวนเจียนจะบ้าคลั่งแล้ว,กล่าวออกมาอย่างเจ็บปวดทรมาน.


"หลิงหยู,เจ้าไม่จำเป็นต้องกังวลใดๆ,เป็นเพราะการผสานรวมกับพฤกษาอสูรหงเมิ่งที่เป็นดั่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์โบราณ,แค่เพียงเจ้าสามารถผสานเข้ากับมันได้สมบูรณ์,เจ้าก็จะมีพลังที่มากมายไร้ที่สิ้นสุด,ความรู้สึกตอนนี้มันจึงเป็นเพียงพลังที่เพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆเท่านั้นเอง"เทพกระบี่เฟิงอวี้เผยยิ้มก่อนจ้องมองไปยังหลิงหยู.


"ข้ารู้สึกว่าทั่วทั้งร่างของข้ามีพลังมากมายจนจะระเบิดร่างกายของข้าก่อนที่ข้าจะทนได้นะสิ."เสียงที่สั่นเคลือของหลิงหยู,เขารู้สึกว่าโลหิตภายในร่างกายของเขานั้นกำลังเดือดปุดๆเลยทีเดียว.


"มันเป็นเช่นนั้นล่ะ,เจ้าควรจะยินดีกับพลังตัวเอง,แต่ว่าไม่จำเป็นที่ต้องต่อต้านมัน!"เทพกระบี่เฟิงอวี้เผยยิ้มออกมาขณะพูด.


หลิงหยูรู้สึกเสียวไปถึงกระดูกสันหลัง,รู้สึกราวกับมีอะไรบางสิ่งชอนไชไปทั่วร่าง,หมุนวนอยู่ในร่างของเขาไปมา,เขาไม่รู้ว่าสิ่งดังกล่าวนี้คือสิ่งใด,เขาจึงทำได้แค่เพียงรับฟังคำสั่งของเทพกระบี่เฟิงอวี้,สติของเขาตอนนี้ค่อยๆเลือนลางไปทุกที.


"รับนี่ไป,แล้วกินยานี้ซะ,แล้วเจ้าจะดีขึ้น"เทพกระบี่เฟิงอวี้ได้โยนเม็ดขาสีดำ,ก่อนที่หลิงหยูจะนำมันเข้าปาก,


มันมีขนาดเท่านิ้วโป้งก่อนที่หลิงหยูจะกลืนมันลงไป,จำทำให้สติของเขาถึงกับคลุ้มคลั่ง,ดวงตากลายเป็นดำมืด.


เทพกระบี่เฟิงอวี้ที่จ้องมองไปยังหลิงหยูราวกับเป็นหุนเชิดตัวหนึ่ง,ก่อนที่จะเผยยิ้มอย่างนุ่มนวลและกล่าวออกมาว่า"ข้าไม่เอาเจ้าไปรวมกับเหล่าพวกเด็กน้อยของตระกูลสามัญทั่วไป,ยังไงซะเจ้าก็ยังคงมีประโยชน์,ข้าจะเปลี่ยนเจ้ากลายเป็นอสูรรับใช้ของข้าซะ."


ถึงจะได้ยินเสียงของเทพกระบี่เฟิงอวี้,ทว่าหลิงหยูตอนนี้ราวกับเป็นหุ่นเชิดที่จ้องมองตรงไปด้านหน้าเพียงอย่างเดียว.


ในเวลาเดียวกันนั้น,ที่ไกลออกไปมีร่างสองร่างที่กำลังมุ่งตรงมา,ทั้งสองคนนั้นคือซ่างกวนซูอานและหลินหงนั่นเอง.


พวกเขาสามารถมองเห็นได้แต่ไกล,สายตาของซ่างกวนซูอานนั้นจับจ้องไปยังเทพกระบี่เฟิงอวี้และหลิงหยู,เขาเห็นหลินหยูนั้นราวกับว่าเป็นหุนเชิด,หัวใจของซ่างกวนซูอานถึงกับเย็นเยือบ,คิ้วของนางขมวดเข้าหากันไปมา"เจ้าใช้ศิษย์ของเจ้า,เป็นอาหารของพฤกษาอสูรหงเมิ่งอย่างงั้นรึ?"


"ฮ่า ฮ่า,แล้วไงล่ะ,เขากลืนพฤกษาอสูรหงเมิ่งเข้าไปเอง."เทพกระบี่เฟิงอวี้จ้องมองไปยังร่างของซ่างกวนซูอาน"เจ้าซินะซ่างกวนซูอาน,จักรพรรดิเทวะได้สั่งข้าให้อยู่ที่นี้,มารับหัวของเจ้าไปให้เขา!"


"เป็นถึงอาจารย์ของเขา,คาดไม่ถึงเลยว่าจะใช้ศิษย์ของตนเองเพาะพันธ์พฤกษาอสูรหงเมิ่ง,นี่ยังนับว่าเป็นมนุษย์อยู่อีกรึ!จะมากุดหัวของข้านั้น,เจ้ามีความสามารถพอแล้วรึอย่างไร!"ซ่างกวนซูอานที่เต็มไปด้วยไอเย็นยะเยือก,ทั่วทั้งร่างของนางนั้นถูกล้อมรอบด้วยปราณเยือกเย็นกำลังแผ่ออกไปรอบๆ.


สายตาของหลินหงจ้องมองไปยังร่างของเทพกระบี่เฟิงอวี้,ภายในดวงตาของเขานั้นเต็มไปด้วยประกายแสงของความรังเกลียด,ก่อนกล่าวว่า"ไม่คิดเลยว่าเทพกระบี่เฟิงอวี้ที่น่านับถือ,คาดไม่ถึงจริงๆว่าจะกลายเป็นคนที่น่าละอายเช่นนี้!"


"ฮ่า ฮ่า!"เทพกระบี่เฟิงอวี้หัวเราะออกมาเสียงดังชอบใจ,"มนุษย์รึ?เจ้ากับข้าก็หาได้ต่างกันมากนักหรอก,ที่ไม่เหมือนกับมนุษย์,เจ้าเอง,ก็เป็นทูตแห่งความมืด,ต้องสังเวยชีวิตคนไปเท่าใดกัน,วรยุทธ์ถึงได้ก้าวมาถึงขั้นนี้ได้,คาดไม่ถึงเลยว่ายังกล้ามาตำหนิข้าอีก!"


"คนที่ข้าสังหาร,ล้วนแล้วแต่เป็นพวกที่สมควรตายทั้งนั้น!"หลินหงก้าวออกมาพร้อมกับปลดปล่อยปราณทมิฬออกมารอบๆตัวเขา,มันโคจรหมุนอย่างรวดเร็วราวกับพายุก็ไม่ปาน.


เทพกระบี่เฟิงอวี้ได้ยกกระบี่เทียนเจวขึ้นช้าๆ,เปลวไฟที่รุนแรงลุกโชนขึ้นมาราวกับจะเผาให้ทุกสิ่งทุกอย่างหายไป.


ปราณกระบี่ที่น่าเกรงขามถูกปลดปล่อยออกมาโดยมีเทพกระบี่เฟิงอวี้เป็นจุดศูนย์กลาง,เป็นกลิ่นอายที่น่าสะพรึงเป็นอย่างมาก.


"ข้าจะจัดการเทพกระบี่เฟิงอวี้เอง,เจ้าจัดการอสูรรับใช้นั่นซะ!"ซ่างกวนซูอานกล่าวอย่างสุขุมก่อนที่ชุดผ้าแพรของนางจะปลิวสยายอย่างรุนแรง,ทำให้นางดูสง่างามราวกับเป็นเทพธิดาที่ได้จุติมาบนโลกนี้,พลังสีม่วงที่ล้ำลึกถูกรวมขึ้นที่ฝ่ามือของนาง.


หลินหงจ้องมองไปยังซ่างกวนซูอานก่อนพยักหน้า,รวบรวมปราณทมิฬควบแน่นสร้างกระบี่ยาวขึ้นมาอย่างช้าๆ.


"ไป,หลิงหยู,ออกไปสังหารพวกมันซะ!"เทพกระบี่เฟิงอวี้กล่าวออกมาอย่างมืดมน.


หลิงหยูที่ราวกับเป็นหุ่นเชิด,ภายในดวงตาที่ดำมืดได้กลายเป็นสีแดงโลหิต,ก่อนที่เขาจะคำรามออกมาดังลั่น,พร้อมกับพุ่งตรงไปยังหลินหง.


แทบจะเวลาเดียวกัน,เทพกระบี่เฟิงอวี้และซ่างกวนซูอานได้เข้าปะทะกันเรียบร้อยแล้ว.


ตูมมมม!


พลังที่เร่งเร้าเข้าปะทะกันอย่างรุนแรง,การต่อสู้ภายในหอคอยแห่งทวยเทพชั้นสามนั้นประทุขึ้นอย่างรุนแรง.


พลังที่น่าเกรงขามกวาดไปทุกทิศทุกทาง,กระแทกเศษหินชิ้นเล็กชิ้นน้อยปลิวว่อน,ส่วนหินขนาดยักษ์แตกกระจายถูกเป่ากระแทกออกมาเป็นชิ้นเล็กแหลกละเอียดกระจายออกไปเช่นกัน.


ในเวลาเดียวกัน,ในรัศมีห่างออกไปหลายลี้,มีบางคนที่กำลังจ้องมองมาจากที่ไกลออกไป,หยุนอวี้เฟยและเหลียงหยูพวกเขาต่างจดๆจ้องๆชำเลืองมองมาจากสถานที่ไกลออกมาที่เนินเขาสูง.


"พลังของพวกเขาเหล่านั้น,มันช่างรุนแรงหนักหน่วงยิ่งนัก,คาดไม่ถึงเลยว่าจะสามารถต่อกรกับเทพกระบี่เฟิงอี้ได้อย่างสูสีเช่นนี้!"หยุนอวี้เฟยอุทานออกมาด้วยความประหลาดใจด้วยตัวพวกเขาเองนั้นได้เตรียมที่จะผ่านหอคอยเทวะไปยังชั้นสี่อยู่ด้วยเช่นกันทว่ากลับพบว่าทางเขานั้นได้ถูกปิดโดยเทพกระบี่เฟิงอวี้ซ้ำเหล่าคนที่พยายามจะผ่านไป,ได้กลายเป็นศพไม่สามารถผ่านเข้าไปได้เลยสักคน.


ความจริงแล้วคนเหล่านี้คือใครกัน?


ดวงตาของหลิงหยูนั้นเป็นประกายลุกวาวสาดกระจายไปด้วยความเย็นชา,เขาลังเลอยู่ชั่วขณะก่อนที่จะกล่าวออกไปว่า"องค์ชาย,ตอนนี้พวกเราทำอย่างไรกันดี?เทพกระบี่เฟิงอวี้และพวกคนเหล่านั้น,ถึงแม้ว่าพวกเราจะผ่านเข้าไปในหอคอยเทวะแห่งนี้ได้,บางทีคงไม่อาจจะได้รับสมบัติล้ำค่ามาครองแม้สักชิ้นแน่นอน."


"นั่นไม่จำเป็นเลย,นกกับหอยทะเลาะกัน แต่คนตกปลาได้รับประโยชน์***พวกเราเพียงแค่รอเท่านั้น,ค่อยๆค้นหาทุกอย่างบริเวณชั้นสามของหอคอยแห่งนี้,หากว่าพบสิ่งใดเข้าล่ะก็กลับมารายงานข้าในทันที!"หยุนอวี้เฟยกล่าวออกมาด้วยเสียงที่จริงจัง.


"ขอรับ!"เหลียงหยูพยักหน้าตอบรับ.


เพียงแค่หยุนอวี้เฟยหันหลังให้,ประกายแสงที่เย็นเยือบบนมือของเหลียงหยู,พรึฟๆๆ,บางอย่างได้ปักเข้าที่หน้าอกของหยุนอวี้เฟย.


โลหิตที่ค่อยๆเอ่อล้นออกมาก่อนจะพุ่งฉีดกระจายออกมาอย่างบ้าคลั่ง.


เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเหล่าองค์รักษ์ที่มาด้วยกันต่างอุทานออกมาด้วยความประหลาดใจ,พร้อมตะโกนออกมาด้วยความโกรธ,พร้อมกับพุ่งตรงมายังเหลียงหยู.


"ทำไม?"หยุนอวี้เฟยจ้องมองอย่างโกรธเกรี้ยวไปยังเหลียงหยู,ก่อนหน้านี้เขาเองก็รู้ว่าเหลียงหยูนั้นเป็นคนที่คดในข้องอในกระดูด,ทว่าเขาเองก็ไม่คิดจริงๆว่าเหลียงหยูกับกระทำการหักหลังเขาในเวลานี้.


"เพียงแค่เจ้าตาย,ทุกอย่างในคฤหาสน์หัวหน้าองค์รักษ์ทิศใต้จะต้องตกเป็นของข้า!"เหลียงหยูแค่นเสียงก่อนที่จะกล่าวต่อว่า"เหมือนว่าคนอย่างท่านจะมีแต่คนคอยปรนเปรอตั้งแต่ยังเด็ก,ถึงไม่คิดว่าตนเองจะมีวันนี้,วันที่ข้าจะไปแทนที่เจ้า,จงกลายเป็นหินให้ข้าเหยียบข้ามไป,ใครก็ตามที่มาขวางทางเดินของข้า,มันทุกคนจะต้องตาย!"


การเคลื่อนไหวของเหลียงหยูที่รวดเร็วราวกับสายฟ้า,มีดสั้นที่เย็นเยือบระเบิดออกมาดัง พรุ๊บ พรึบ,ก่อนที่เหล่าองค์รักษ์ทั้งหมดได้ถูกสังหารให้ตกตายไป.


จวบจนถึงวาระสุดท้ายของหยุนอวี้เฟยเขาเองก็ยากจะเชื่อยิ่งนัก,ความแข็งแกร่งของเหลียงหยูนั้นแข็งแกร่งจนคาดไม่ถึง,เขาได้ซ่อนความแข็งแกร่งเอาไว้อย่างดีเลย.


สายตาของหยุนอวี้เฟยค่อยๆสับสนวุ่นวาย.



ความจริงสิ่งที่เกิดขึ้นในเวลานี้,ศพของหยุนอวี้เฟยได้แปรเปลี่ยนเป็นกลุ่มแสงสีขาวอย่างช้าๆ,ทันใดนั้นก็กระจายหายไปอย่างไร้ร่องรอย.


 鹬蚌相争,渔翁得利 สำนวน “อี้ว์ปั้งเซียงเจิงอี๋ว์เวิงเต๋อลี่” หรือ นกกับหอยทะเลาะกัน แต่คนตกปลาได้รับประโยชน์ มักใช้เพื่อตักเตือนว่า ยามที่ต้องทะเลาะ หรือมีปากเสียงกับผู้อื่น ควรใช้สติปัญญาในการแก้ไขปัญหาแทนที่จะใช้อารมณ์ มิเช่นนั้นจะทำให้เกิดความสูญเสียทั้ง 2 ฝ่าย ปล่อยให้มือที่ 3 ได้รับประโยชน์ไปฟรีๆ




ที่มาจากhttp://lnmtl.com/novel/star-martial-god-technique

web จีน  http://www.07dcr.com/book/xingwushenjue/

#วิทยายุทธ์เทพแห่งการต่อสู้แห่งดวงดารา#Star Martial God Technique Light Novel#นิยายแปลไทย
Author(s)

https://www.facebook.com/shareebookandducumentfree/

24 ความคิดเห็น:

  1. หลิงหยู คงไม่ถึงมือพี่เย่ละ ส่วนเหลียงหยูนี่ก่อนจากเป็นไงกลับมาก็เป็นอย่างงั้น = =" อยากให้พี่เย่ตบมันให้ตายจริงๆมั่นไส้ความเลวของมัน
    ปล.ไม่มีบทพี่เย่เลยแหะ ตอนนี้ / พวกตัวร้ายนี่แลดูจะโหด แต่แพ้โง่ๆมา2คนละนะ ประมาทพี่โดนเก็บไป1 ประมาทเด็กใสๆโดนเฒ่าอู๋เก็บไปอีก1

    ตอบลบ
    คำตอบ
    1. ตอนนี้พี่เย่ไม่ว่าง...กำลังดึงดาวอยู่!

      ลบ
  2. ขอบคุณมากค่ะ
    ทั้งหลิงหยูและเหลียงหยูเก่งนะ แต่ดันเลวมาก เฮ้อ เสียดาย...ที่น่าจะโดนใครสักคนตบจนตายไปหลังจากนี้

    ตอบลบ
  3. ขอขอบพระคุณมากครับ

    ตอบลบ
  4. ขอบคุณมากครับ
    รอลุ้นพี่เย่ ประสานพลังครับ

    ตอบลบ
  5. เหลียงหยู เป็นคนฉลาด ไปสู้ต่อก็รังแต่จะตาย สู้เอาทรัพย์สมบัติที่อยู่ตรงหน้า ไขว่ขว้าเอาไว้ยังง่ายกว่า ไปเอาสมบัติที่ไม่รู้ว่ามีจริงไหมในหอคอย "ใครขวางทางเดินข้า ส่งไปสู่ความตาย"

    ตอบลบ
  6. ไอ่เลวเหลียงหยูมีบทอีกครา

    ตอบลบ
  7. ขอบคุณมากๆ น่ะครับ

    ตอบลบ
  8. ขอบพระคุณมากๆจ้าาาา

    ตอบลบ
  9. แล้วไอ่แสงสีขาวคือแสงที่เย่ชิงเหอเห็นในตอนก่อนเจอเย่เทียนหสินะ หึหึ

    ตอบลบ