วันพุธที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559

Star Martial God Technique Chapter 46 The shoulder depends

Star Martial God Technique Chapter 46 The shoulder depends

นิยาย วิทยายุทธ์เทพการต่อสู้แห่งดวงดารา ตอนที่ 46 ซบที่หัวไหล่


บทที่ 46 ซบที่หัวไหล่



ทันทีที่เย่ซิงเหอคิดก็ขำอยู่เล็กน้อย,ทว่าเขากับได้รับการยอมรับจากวายร้ายเหลียงหยูอย่างแท้จริง.


เหลียงหยูเป็นเหมือนวายร้ายที่คอยสร้างปัญหาจนทุกคนต้องหวาดหวั่น,เพราะตระกูลจันทราทมิฬนั้นคอยหนุนหลังอยู่,คอยดูถูกเหยียดหยามคนภายนอก,กลั่นแกล้งคนอ่อนแอในโรงเรียน,ถึงกระนั้นหากเขาพบเข้ากับการถูกคุกคาม,ที่เขาไม่สามารถที่จะจัดการได้,เช่นนั้นแล้วก็จะเลือกแม้แต่คิดคดกับตระกูลของตน,เพื่อที่จะปกป้องตัวเองไว้.




เหลียงหยูเข้าใจได้แล้วว่ารองอาจารย์ใหญ่ซู,เขาคอยดึงดูดและสนับสนุนเหล่าตระกูลที่ทรงพลัง,หากกลับไม่ได้ตัดเย่ซิงเหอออกไป,เย่ซิงเหอมีพรสวรรค์โดยกำเนิดที่มากพร้อมกับน่าหวาดหวั่นเป็นอย่างยิ่ง,จนทำให้เขาคิดว่าด้วยการพัฒนาในระดับที่หวาดกลัวนี้,ถ้าความแข็งแกร่งของวรยุทธ์ยังคงเพิ่มขึ้นในระดับนี้ล่ะก็,การที่จะสังหารเขาเป็นเรื่องที่ง่ายดายมาก.


"ข้าเข้าใจที่เจ้าสื่อ,ข้าจะมองข้ามข้อขัดข้องใจนับจากนี้และไห้มันจบไป,แต่ทว่าข้ามีเรื่องที่จะให้นายน้อยเหลียงช่วยอีกหลายเรื่อง."ที่มุมปากของเย่ซิงเหอยกขึ้นเล็กน้อย.แม้ว่าพฤติกรรมของเหลียงหยูจะน่ารังเกียจเล็กน้อย,แต่เขาก็รู้ว่าด้วยบุคคลเช่นเหลียงหยูสามารถที่จะใช้ประโยชน์ได้.


กับความสุภาพที่เหลียงหยูได้รับเขาก็ยิ้มออกมา,พลางโบกมือไปมาแล้วกล่าวอย่างเร่งรีบกระวนกระวายว่า"ด้วยสถานะของข้าในตระกูลแม้จะไม่สูงนัก,ตราบเท่าที่ข้าสามารถช่วยได้,ข้าก็จะพยายามช่วยสุดความสามารถ!ช่วยลืมเลือนความแค้นและสิ่งที่ข้าทำไปก่อนหน้านี้ที่ค้างอยู่ในใจด้วย,"


ในความเป็นจริงแม้ว่าบุคคลเช่นเหลียงหยูนี้จะขี้ขลาด,ทว่าความจริงแล้วกับเป็นที่เสแสร้งยิ่งนัก,เพียงแค่เย่ซิงเหอมีความสามารถเพียงพอที่จะสังหารเขาได้,หากแต่ไม่ได้ทำจริงๆเพียงแต่ทำให้เขาเข้าใจ,ตราบเท่าที่เขาไม่มายั่วยุเย่ซิงเหอ,เขาก็ไม่จำเป็นที่ต้องสังหารเหลียงหยู,ทำไมเขาจะต้องมาสร้างความรำคาญและทำให้เย่ซิงเหอที่ทรงพลังกลายเป็นศัตรูด้วยเล่า? การเร่งรีบที่จะสลายความเกลียดชังจึงเป็นเรื่องที่สำคัญกว่า!


"หลังจากนี้ตระกูลจันทราทมิฬจะกระทำการอันใด,ที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องของตระกูลขนนกสีฟ้า,เจ้าต้องแจ้งกับข้าก่อน,เจ้าคงจะเข้าใจนะ?"


"ได้,หากมีข่าวอันใดเกี่ยวกับตระกูลขนนกฟ้า,ข้าจะรีบแจ้งก่อน,เท่าที่จะเป็นไปได้"เหลียงหยูรีบพยักหน้าว่ากล่าวขณะที่เย่ซิงเหอพูดพร้อมกับตกปากรับคำอย่างมั่นคง.

ชั่วระยะเวลาหลังจากนั้น,เหลียงหยูก็ลุกขึ้นแล้วเดินออกไป.



เซี่ยหยุนหนิงเดินเข้ามา,มองไปที่เย่ซิงเหอแล้วถาม,เจ้าเพิ่งคุยอะไรกับเหลียงหยูอย่างงั้นรึ?ข้าได้ยินซุยหยุนเล่าก่อนที่เจ้าจะมาช่วยข้า,ข้าคิดว่าเหลียงหยูมีเจตนาร้ายอะไรหรือไม่?"


"อืม."เย่ซิงเหอพยักหน้าและพูดว่า,"เข้าคงจะกลัวนะ,ดังนั้นเขาจึงได้ขอโอกาสเพื่อที่จะปรับความเข้าใจกับข้านะ."



"ปรับความเข้าใจรึ?"เซี่ยหยุนหนิงเพ่งพิศ,หล่อนยิ้มแล้วพูดออกมาทันที,"ข้าเข้าใจ."แม้ว่าหล่อนกับเหลียงหยูจะไม่ได้สนิทกัน,แต่เขาก็เข้าใจเกี่ยวกับบุคคลเช่นเหลียงหยูดี,ทั้งที่เหลียงหยูจะข่มเหงคนอื่นๆและมีความดุร้ายที่อยู่ภายนอก,แต่ภายในจิตใจข้างในนั้นเป็นคนที่ขี้ขลาดยิ่งนัก,การที่ต้องเจอกับบุคคลที่ไม่สามารถที่จะจัดการได้,เขาก็จะแสดงตัวว่าเข้าใจผิดและวิงหนีจากไป.


ข้างในใจของเย่ซิงเหอนั้นมีประกายแสงแห่งความเข้าใจอย่างลึกซึ้ง,เป็นครั้งแรกที่จะเห็นความอ่อนแอของเหลียงหยู,คนที่ก้าวร้าวอย่างเขา,ตอนนี้ไม่ได้มีความแข็งแกร่งที่น่าหวาดหวั่นเพียงพอ.เหลียงหยูที่น่ารังเกียจ,เหลียงหยูคนนั้นจะไม่กล้าขัดใจเขาได้แล้ว.


ความจริงทั้งตระกูลจันทราทมิฬ,เพียงแค่ความแข็งแกร่งนั้นก็มีความน่าหวาดหวั่นเพียงพอ.มีอิทธิพลอย่างแน่นอน,สามารถที่จะจัดการอย่างโหดร้ายกับพวกเขา,จนทำให้พวกเขาต้องให้ความเคารพเพื่อตัวของตระกูลขนนกสีฟ้านั่นเอง!


ถ้าเขาต้องการที่จะเปลี่ยนชะตาของตระกูลของเขาล่ะก็,เช่นนั้นมีเพียงเส้นทางเดียว,คือต้องกลายเป็นคนที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าทุกคน.


"เย่ซิงเหอ,เจ้ากำลังคิดอะไรอยู่รึ?"เซี่ยหยุนหนิงจ้องไปที่เย่ซิงเหอเพื่อสอบถามด้วยความงงงวย.


"ไม่มีอะไรหรอก."เย่ซิงเหอส่ายหัวไปมา.


หากเปลี่ยนเป็นชายคนอื่น,ที่ได้พูดคุยกับเซี่ยหยุนหนิงเวลานี้,แน่นอนว่าพวกเขาเหล่านั้นย่อมที่จะหายใจเข้าเต็มปอดด้วยความสุขใจ,ดั่งเช่นเหลียงหยู,ที่เป็นเหมือนกับสุนักปั๊ก,ที่คอยวิ่งไล่กลับถูกผลักไส,แต่เย่ซิงเหอนั้น,หล่อนกลับให้ความอบอุ่นไม่ได้วิ่งหนี,เย่ซิงเหอไม่ได้พูดคุยเหมือนกันคนอื่นๆทั่วไปเหมือนคนอื่นที่พูดคุยกับหล่อนอย่างแน่นอน.


ทว่ากลับเป็น,เซี่ยหยุนหนิงยินดีที่จะส่งความยินดีมาให้.


จากตอนที่เย่ซิงเหอได้ช่วยเหลือหล่อนจากสระน้ำแข็งในชั่วขณะนั้น,เซี่ยหยุนหนิงก็ได้ยอมรับใครคนหนึ่งในหัวใจของหล่อน,นอกจากนี้ด้วยประเภทอย่างหล่อนแล้ว,เมื่อได้ตัดสินใจไปเรียบร้อยแล้ว,ต่อให้เอาวัวสิบตัวมาฉุดก็ไม่ยินยอม.



อันซุยหยุนได้นำเนื้อกระต่ายที่ย่างเสร็จแล้วออกมา,นั่งลงข้างๆพวกเขา,พร้อมกับแบ่งมันส่งให้กับเย่ซิงเหอและเซี่ยหยุนหนิง,แล้วพูดว่า"รีบกินเนื้อกระต่ายนี้เพื่อเอาแรงเถอะ!"


เย่ซิงเหอรับเนื้อกระต่ายมา,แล้วกล่าวกับอันซุยหยุนว่า,"ขอบคุณศิษย์พี่อัน"จากนั้นก็เริ่มแทะมันอย่างเงียบๆ.


หลังจากที่เซี่ยหยุนหนิงได้รับเนื้อกระต่ายมาแล้ว,หล่อนได้ขยับเข้าไปนั่งติดกับเย่ซิงเหออย่างเหมาะเจาะ.


เพราะขยับเข้าไปใกล้จนแทบจะติดกัน,เย่ซิงเหอจึงได้ขยับออกมาอีกข้าง ในทันทีด้วยความอักอ่วนใจ.


เหล่านักเรียนที่อยู่ห่างออกไปมองเห็น,ต้องแอบอิจฉาอยู่ภายในใจ,เย่ซิงเหอช่างเป็นคนที่โชคดีเสียจริง,ทางขวาเป็นอันซุยหยุน,ข้างซ้ายเป็นเซี่ยหยุนหนิง,ทั้งสองต่างเป็นหญิงสาวที่สวยที่สุดของเมืองบรรพชนสวรรค์,ในที่สุดสิ่งที่ดีที่สุดกลับถูกยึดครองโดยเย่ซิงเหอไปซะแล้ว.


หากสวรรค์จะให้โอกาสกับพวกเขาบ้าง,ให้พวกเขาได้เชยชมเพียงแค่ความหอมของผมสักเส้น,ถึงแม้ว่าจะทำให้พวกเขาต้องตายภายในสิบปีพวกเขาก็ยินยอม!


สถานที่ไกลออกไปเหลียงหยูทำเป็นยุ่งวุ่นวายกับเรื่องตัวเอง,แกล้งทำเป็นว่าไม่เห็นอะไร,แม้ว่าเขาจะปรารถนาในตัวเซี่ยหยุนหนิง,แต่เขาเองก็เพิ่งจะเดินออกมาได้จากประตูแห่งความตาย,ด้วยที่เป็นอยู่ตอนนี้เขาไม่มีความกล้าที่จะต่อสู้กับเย่ซิงเหอเลย.


ยามค่ำคืนค่อยๆมาเยือน,เหล่าคนทั้งหมดก็ได้จุดไฟกองใหญ่ขึ้น.


เย่ซิงเหอเข้าใจดีถึงความแข็งแกร่งของเหล่าเพื่อนๆของเขา,เขาไม่สามารถที่จะปล่อยพวกเขาไว้ได้อย่างแน่นอน,ดังนั้นเขาคงไม่ปล่อยให้เป็นเช่นนั้นแน่,เขาไม่ได้เตรียมตัวที่จะเข้านอนแต่อย่างใด,เขาได้ตัดสินใจที่จะเฝ้ายามในคืนนี้.



อาจจะค่อนข้างเหนื่อย,เซี่ยหยุนหนิงได้พิงไปที่ไหล่ของเย่ซิงเหอ,ทิ้งตัวลงจากนั้นก็พักเอาแรง,แสงไฟส่องแสงสาดส่องใบหน้าที่สวยงามของหล่อน,ทำให้เห็นใบหน้าของหล่อนนั้นปรากฏความอ่อนโยนและสวยงาม,ที่ข้างๆนั้นอันซุยหยุนได้ยิ้มออกมาให้,พลางจ้องมองไปยังเย่ซิงเหอ,พร้อมกับยิ้มและกล่าวอย่างอ่อนโยน."ซิงเหอขอศิษย์พี่คนนี้ยืมไหล่เจ้าได้พักพิงได้ด้วยหรือไม่?"


เย่ซิงเหอไม่คิดจริงๆว่าอันซุยหยุนจะทำการขอคำขอเช่นนั้นได้,เขาเงียบไปชั่วขณะ,ในที่สุดก็พยักหน้า.


อันซุยหยุนยิ้มออกมา,เผยยิ้มพร้อมกับซบใบหน้าไปที่ไหล่ของเย่ซิงเหอ,พร้อมกับปิดตา,ขนตาที่งามละออสั่นไหวไปมาเล็กน้อย,ดูเหมือนมันจะสั่นไหวตามความรู้สึกที่เปี่ยมล้นจนไม่อาจสงบได้.


ค่ำคืนที่มืดมิดเริ่มคืบคลานไปเรื่อยๆ,อาจเป็นเพราะกองไฟที่ลุกไหม้ค่อนข้างสุง,ส่งผลให้เหล่านักเรียนหลายคนได้เดินทางมายังแคมป์ที่พักดังกล่าวด้วย,ซึ่งในนั้นมีเจ้าหนิงเอ๋อได้ตามมาด้วย.


เจ้าหนิงเอ๋อได้กวาดสายตามองไปยังเหล่าผู้คน,แล้วไปหยุดอยู่ที่เซี่ยหยุนหนิงและอันซุยหยุนที่นอนหลับอยู่บนไหล่ของเย่ซิงเหอ,ทันใดนั้นสายตาของหล่อนถึงกับเบิกกว้างด้วยใบหน้าที่เหลือเชื่อนัก.


ด้วยรูปลักษณ์ของหล่อนที่มีอยู่เจ้าหนิงเอ๋อมีความมั่นใจเป็นอย่างมากที่จะดึงดูดเย่ซิงเหอได้แต่ตอนนี้,ความมั่นใจของหล่อนอันมากมายนั้นได้ถูกโจมตีด้วยอันซุยหยุน,สิ่งที่ไม่อยากเชื่ออีก,ยังรวมไปถึงเซี่ยหยุนหนิงด้วย.


เซี่ยหยุนหนิงนั้นมีสถานะอะไร?เป็นถึงธิดาของหัวหน้าองค์รักษ์ฝ่ายเหนือ.


นอกจากนี้รูปลักษณ์ของอันซุยหยุนและเซี่ยหยุนหนิงยังทำให้เจ้าหนิงเอ๋อรู้สึกด้อยกว่าด้วย.

แล้วที่ทำให้หล่อนนั้นประหลาดใจที่สุดนั้น,อันซุยหยุนและเซี่ยหยุนหนิงกับผู้ชายคนเดียวกัน,ทั้งสองคนหาได้ต่อสู้แก่งแย่งกันอย่างคาดถึงไม่ถึง,นี่มันเป็นเรื่องที่แปลกประหลาดจนเกินไปแล้ว.


อันซุยหยุนที่ซบอยู่บนไหล่ของเย่ซิงเหอหลังจากนานสองนาน,หล่อนได้พึมพำออกมาอย่างไม่คาดคิด,"ถ้าไม่มีข้อขัดแย้งกันกับเหล่าตระกูลขั้นสูง,สามารถที่จะมีความสงบเช่นนี้ไม่ต้องต่อสู้กัน,ไม่ต้องจัดการอะไรเลย,คงจะเป็นเรื่องดีสินะ?"



เขาไม่รู้เหมือนกันว่าอันซุยหยุนนั้นไม่ได้หลับหรือละเมอกันแน่,เย่ซิงเหอจะต้องหาวันนั้น,ในวันที่ท้องฟ้ามีดวงดาราอยู่ทุกหนทุกแห่ง,จุดหมายของสถานที่อันห่างกันที่จะนำทางให้กับฝูงชนด้วยแสงแห่งดวงดาวที่มารวมตัวกัน,นั่นจะต้องเป็นเศษเสี้ยวความสงบสุขของเย่ซิงเหอ.


ไช่แล้ว,ถ้ามันสามารถสงบสุขได้,คงจะดี.




ที่มาจากhttp://lnmtl.com/novel/star-martial-god-technique

#วิทยายุทธ์เทพแห่งการต่อสู้แห่งดวงดารา#Star Martial God Technique Light Novel#นิยายแปลไทย
Author(s)

https://www.facebook.com/shareebookandducumentfree/

23 ความคิดเห็น:

  1. ขอบคุณครับ

    ตอบลบ
  2. ขอบคุนคับ ฮาเรมมาอีกแล้ว5555

    ตอบลบ
  3. ฟินกันไปเลย พวกเธอทั้งคู่คือปีกของชั้นนนน /ผิดเรื่อง

    ตอบลบ
  4. พระเอกจะเลือกใครหนอออ หรือฮาเร็ม 555555

    ตอบลบ
  5. เรื่องราวน่าติดตามอ่ะ ชอบมาก!

    ตอบลบ
  6. บทนี้เห็นภาพเลย หวานหยด ขอบคุณครับ

    ตอบลบ
  7. อยู่ดีๆก็เกิดรู้สึกอิจฉาาาาาาาาาาาาาา

    ตอบลบ
  8. ขอบคุนคับ ฮาเรมมาอีกแล้ว5555

    ตอบลบ
  9. หญิงใจกว้างขนาดนี้ หาได้ที่ไหนบ้าง T.T

    ตอบลบ
  10. สร้างเมืองขึ้นมาเอง แล้วเป็นพระราชา ออกกฎตามที่ตัวเองต้องการเลย

    ตอบลบ