วันพุธที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559

Star Martial God Technique Chapter 52 Hatred

Star Martial God Technique Chapter 52 Hatred

นิยาย วิทยายุทธ์เทพการต่อสู้แห่งดวงดารา ตอนที่ 52 ความเกลียดชัง


บทที่ 52 ความเกลียดชัง


กองไฟลุกไหม้อย่างช้าๆ


แม้ว่ากำลังถูกคุกคามด้วยความตาย,หลังจากเที่ยงคืนไปแล้ว,คนเกือบทั้งหมดต่างก็รู้สึกเฉื่อยชาไปบ้างเล็กน้อย.


ภายในเปลวเพลิงที่มืดมน.


หลินหงเข้ามานั่งข้างๆ เย่ซิงเหอ,เผยยิ้มออกมาแล้วถามว่า,"คุยด้วยได้ไหม?"



เย่ซิงเหอจ้องมองไปที่พื้น,จ้องมองไปที่หลินหง,ภายใต้แสงกระทบของเปลวเพลิง,ใบหน้าของเขานั้นปรากฏเหมือนกับวีรบุรุษที่รุ่งโรจน์,ช่างดูกระจ่างใสยิ่ง.


"อืม."เย่ซิงเหอพยักหน้า,แล้วลุกขึ้นยืน.


เซี่ยหยุนหนิงและอันซุยหยุนและคนอื่นๆก็ตื่นตัวเหมือนกัน,จ้องมองไปที่เย่ซิงเหอและหลินหง,ชำเลืองมองเพ่งพิศไปที่พวกเขา.


"เจ้าอยุ่ที่นี่ก่อน,ข้าและหลินหงมีเรื่องต้องคุยกัน."เย่ซิงเหอกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้มแบบไม่มีอะไร.


แม้ว่าจะน่าสงสัยเล็กน้อย,หลินหงจะต้องคุยอะไรสักอย่างกับเย่ซิงเหอ,ทว่าพวกเขาจะไม่มีคนคอยคุ้มกัน,พวกเขาจึงได้จ้องมองไปยังเย่ซิงเหอและหลินหงเดินออกไป.


ห่างจากสถานที่พักอาจจะประมาณร้อยเมตร.เป็นลานดิน,หลินหงและเย่ซิงเหอนั่งอยู่คู่กัน.


"เจ้านึกได้เมื่อไหร่?"หลินหงจ้องมองมายังเย่ซิงเหอ,ยิ้มออกมาเล็กน้อย.


"เป็นความจริงข้านั้นสงสัยเจ้ามาเป็นเวลานานแล้ว."เย่ซิงเหอเงียบไปชั่วขณะก่อนกล่าวออกมา.


"เป็นเพราะรูปอักขระอสูรโลหิต/ยันต์อาคมบนแขนของข้าอย่างงั้นรึ?"


"อืม."เย่ซิงเหอพยักหน้า.เขาจ้องมองไปยังหลินหง,ความจริงแล้วเขาไม่ได้คิดออกอย่างชัดเจนนัก,ทำไมถึงเป็นหลินหง,หลินหงเป็นคนที่ดีคนหนึ่ง,ทำไม่เขาจึงสามารถสังหารเหล่านักเรียนธรรมดาสามัญได้ล่ะ?


"ไม่คิดเลยว่าสถานะที่ซ่อนไว้อย่างดีเช่นนี้,ด้วยเรื่องทั้งหมดนั้นสมบูรณ์ไร้ที่ติเป็นอย่างมาก,เพราะรูปอักขระอสูรโลหิต/ยันต์อาคมจริงๆสินะถึงได้รู้."หลินหงยิ้มและพูดออกมาด้วยดวงตาที่ไร้ซึ่งความหมายใดๆ.


"เป็นความจริงเพียงอย่างเดียว นั่นคือรูปอักขระอสูรโลหิต/ยันต์อาคม,ข้าก็ไม่สามารถที่จะยืนยันตัวตนของเจ้าได้,เมื่อตอนกลางวันเจ้ามีโอกาสที่จะจัดการพวกเราได้อย่างชัดแจ้ง,หากแต่ก็ไม่ได้ใช้โอกาสนั่น,ในเวลานั่นข้าก็เดาได้ว่าทูตแห่งความมืดคงเป็นหนึ่งในพวกเราอย่างแน่นอน.นอกเหนือจากนี้คนๆนี้ไม่ยินดีที่จะเปิดเผยสภานะตัวเองแน่,ข้าเดาได้ว่าอาจจะเป็นเจ้า,แต่ข้าไม่ยินดีที่จะเชื่อคำพูดเหล่านั้น,ข้าต้องการที่จะทำให้เจ้ามาถามข้าเพื่อพูดเรื่องดังกล่าว,ในที่สุดก็สามารถยืนยันการคาดเดาของข้าได้."เย่ซิงเหอกล่าวออกมาด้วยความรู้สึกที่เจ็บปวดเป็นอย่างมาก,หลินหงนั้นเป็นเพื่อนเพียงคนเดียวของเขาที่อยู่ในสถาบันดาราสวรรค์,ณ ตอนนี้จริงๆ.


ไม่ต้องคำนึงถึงเลยเรื่องที่หลินหงเป็นทูตแห่งความมืด,เย่ซิงเหอยังเก็บมันไว้ไม่กล้าที่จะยืนยันสิ่งที่เขาพบ,ออกไป,เขาไม่คาดคิดเลยว่าหลินหงจะยอมรับอย่างตรงไปตรงมาเช่นนี้.


หลินหงเผยยิ้มออกมา"ข้ายอมรับทุกๆอย่าง,ความจริงแล้วมันก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญอย่างแน่นอน."


"หลินหง,ทำไมเจ้าต้องการทำเช่นนี้ล่ะ?เหล่าคนที่ต้องตาย,มีเหล่านักเรียนที่บริสุทธ์อยู่ด้วย."เย่ซิงเหอยังคงกำหมัดของเขาแน่น.



หลินหงจ้องมองไปที่เย่ซิงเหอพลางถอนหายใจและกล่าวว่า,"ในเมื่อเป็นเจ้า,ข้าก็คิดว่าเจ้านั้นเหมือนกับข้าเล็กน้อย,เจ้าต้องการที่จะฟังเรื่องราวของเขาหรือไม่?"หลินหงจ้องมองไปยังที่พักที่ไกลออกไป,ด้วยสายตาที่ลึกล้ำ.



"อืม,แต่ก่อนนั้น,ข้าต้องการที่จะบอกกับเจ้าเพียงไม่กี่คำก่อน,หลินหง,ไม่ว่าเจ้าจะมีสถานะใด,เจ้าจะทำสิ่งใดมา,หลังจากนี้เจ้าจะทำสิ่งใดต่อไป,เจ้านั้นคือพี่น้องของข้า,ข้าที่มายังสถาบันดาราสวรรค์นั้นมีเจ้าเป็นเพื่อนคนแรก,เป็นเพื่อนของข้าตลอดไป!"เย่ซิงเหอพูดออกมาด้วยความตั้งใจจริงเป็นอย่างมาก.


หลินหงจ้องมองไปที่เย่ซิงเหอ,ด้วยสายตาที่เป็นประกายแล่นไปมา.เขาไม่ได้เอ่ยอะไรออกมาชั่วระยะเวลาหนึ่ง,เขามองออกไปยังสถานที่ไกลออกไปที่มีแต่ความมืดมิดของเวลาในกลางคืน,หลังจากนั้นก็ถอนหายใจแล้วกล่าวออกมาว่า,"ข้าเกิดในตระกูลเล็กๆตระกูลหนึ่ง,ทั้งตระกูลของข้ามีคนมากกว่าร้อยคนเหมือนกัน,ตระกูลของเรานั้นครอบครองคฤหาสน์เจ้าเมือง,แต่ละปี,ตระกูลของเราในช่วงวัยหนุ่มสาวจะถูกเรียกเข้าเกณฑ์ทหาร,บิดาของข้ารวมทั้งลุงของข้าครั้งหนึ่งเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของหัวหน้าองค์รักษ์ฝ่ายเหนือ,เป็นนายหมู่กองทัพระดับประเทศ."


ได้ยินคำพูดของหลินหง,เย่ซิงเหอค่อนข้างจะเข้าใจได้เล็กน้อย,ถึงข้อพิพาทบุญคุณความแค้น.


"เจ็ดปีก่อนนั้น,กองกำลังระดับประเทศได้บุกเข้าทำลายคนเถื่อนในทวีปตอนเหนือจำนวน 70,000 คน,ด้วยการกลับบ้านเกิดอย่างมีชัย,เพราะว่ากองกำลังที่กล้าหาญของบิดาข้านั้นโดดเด่นเป็นอย่างมาก,หลังจากกลับมาที่เมืองหลวงก็ได้เลื่อนระดับและตำแหน่ง,คุมผู้ใต้บังคับบัญชาหนึ่งหมื่นคน.หากแต่ในการต่อสู้นั้นต้องเสียงลุงของข้าไปสามคน,เป็นการแลกเปลี่ยนที่หนักหนามาก,ตอนนั้นบิดาของข้ากลับมายังบ้านเกิดเพื่อไว้ทุกข์."


"หลังจากนั้น"


"เมื่อกองทัพของชายแดนเขตเหนือเกิดสงคราม,ครั้งนั้นองค์กษัตริย์ได้ส่งขันทีหลวงเพื่อที่จะเตรียมกองทัพไปปราบปราม,ในเมืองหลวงเวลานั้น,บิดาของข้าจึงได้ถูกปรักปรำว่าทำการล่าช้าในการที่จะจัดเตรียมกองทัพเพื่อออกรบ,เนื่องด้วยต้องทำพิธีศพของท่านลุงทั้งสามบิดาข้าจึงได้ถูกส่งเข้าคุก.หัวหน้าองค์รักษ์ฝ่ายเหนือนั้นไม่ได้ปกป้องเขาอย่างคาดไม่ถึง.กลับส่งเขาเข้าคุกในวันถัดมา,จากนั้นไม่กี่วันก็พบว่าบิดาของข้าได้ตายลงแล้ว,พวกเขานั้นกล่าวว่าบิดาข้ากลัวการลงโทษจึงได้ดื่มยาพิษฆ่าตัวตาย!"


ดวงตาของหลินหงกลายเป็นสีแดง,ที่มือขวาของเขากำหมัดแน่นจนเส้นเลือดโป่งออกมา,"ข้าจะเชื่อว่าบิดาของข้านั้นดื่มยาพิษฆ่าตัวตายเพราะกลัวความผิดอย่างงั้นรึ?บิดาของข้านั้นถูกฆาตกรรมไม่ไช่หรือ?ข้าจะต้องล้างแค้นบิดาข้า,สังหารพวกมันให้สิ้น!หัวหน้าองค์รักษ์ฝ่ายเหนือและเจ้าขันทีหลวงนั่นต้องตาย,ทั้งกษัตริย์นั่นด้วย,เขาสังหารบิดาของข้าทั้งเป็นเหตุให้ลุงข้าต้องตาย!"


"ดังนั้นเจ้าต้องการที่เริ่มที่เซี่ยหยุน,โดยการลักพาตัวหล่อน,จากนั้นก็ข่มขู่หัวหน้าองคัรักษ์ฝ่ายเหนือรึ?"เย่ซิงเหอกล่าวด้วยใจจดใจจ่อ,"หลินหง,เจ้าทำเรื่องเช่นนี้,จะไม่ทำให้ตระกูลของเจ้าตกไปสู่ความวุ่นวาย!เจ้าและพวกเขาไม่สามารถที่จะต่อกรพวกเขาได้หรอก!"


หลินหงได้ส่ายหัวไปมาแล้วกล่าว"เมื่อข้าได้เริ่มแผนการ,ตระกูลของข้าก็ได้ออกไปอาศัยโดยลำพัง,ซิงเหอ,คนเพียงคนเดียวไม่สามารถที่จะต่อต้านอาณาจักรโจวที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้ได้,แต่พวกเรายังมีองค์กรของพวกเรา,พวกเรามีอิทธิพลขจรขจายไปทั่วทั้งอาณาจักรโจว,พวกเราได้เตรียมโค่นล้มอาณาจักรโจวมาหลายร้อยปีแล้ว.ซิงเหอ,เจ้าก็เป็นประชาชนสามัญเหมือนกัน,เหมือนกับข้า,ดังนั้น,มาร่วมกับพวกเราเถอะ"


เย่ซิงเหอเงียบไปนานเหมือนกัน.


หลินหงก็เป็นเหมือนกับฉู่เซี่ยน,ต้องการที่จะชวนเขาเข้าร่วมองค์กร.


เย่ซิงเหอส่ายหัวไปมาก่อนที่จะกล่าวว่า,"ข้าจะไม่เข้ารวมกับพวกเจ้า!"


"ซิงเหอ,เจ้าไม่ต้องการที่จะกำจัดตระกูลจันทราทมิฬ,แก้แค้นให้กับท่านอาของเจ้ารึ?ไม่ไช่ว่าเจ้าต้องการที่จะล้มล้างอาณาจักรโจวที่เฮ็งซวยนี่รึ?"หลินกล่าวอย่างร้อนรน,จ้องมองไปยังเย่ซิงเหอ "ข้าเป็นผู้เยาว์ของตระกูลสามัญที่มีระดับเพียง 1 ดินแดนสวรรค์,แต่หลังจากที่ข้าเข้าร่วมองค์กรแล้ว,ข้าได้กลายเป็นทูตแห่งความมืดที่มีระดับความแข็งแกร่ง 5 ดินแดนสวรรค์.บางทีด้วยพรสวรรค์โดยธรรมชาติของเจ้าแล้ว,เจ้าสามารถก้าวไปถึงระดับ 6 ดินแดนสวรรค์อย่างก้าวกระโดด,หรือสูงยิ่งกว่าก็ได้!"หลินหงจ้องมองไปยังเย่ซิงเหอ.


เย่ซิงเหอถอนหายใจยาว,"หลินหง,ความคิดของพวกเราไม่เหมือนกัน.เมื่อฉู่เซี่ยนบอกข้าด้วยคำพูดเหล่านี้.ข้าขบคิดอย่างระมัดระวัง,อนาคตของข้าควรเป็นแบบใด.ในสายตาของข้าแล้ว,การโค่นล้มอาณาจักรโจว,ทำเพื่ออะไร,ถึงแม้ว่าจะสังหารผู้คนไป,แต่,เจ้าคิดว่าจะ,ทำให้เจ้าโค่นล้มอาณาจักรโจวที่ยิ่งใหญ่นี้ได้รึ,จริงๆแล้วจะต้องมีคนต้องตายกันอีกมากเท่าไหร่กัน?"


"แต่"หลินหงต้องการที่จะอธิบาย.


เย่ซิงเหอได้หยุดหลินหงที่พยายามจะพูด,แล้วกล่าวว่า,"ถ้าหากว่าอาณาจักรโจวที่ยิ่งใหญ่นี้ถูกโค่นล้ม,แล้วหากว่าราชันอสูรที่ทรงพลังกลับมาเยื่อมเยือนอาณาจักรโจวนี้อีกครั้งล่ะ,ใครจะสามารถปกป้องกันเล่า?เมื่อเวลานั้นมาถึงอีกกี่ชีวิตที่ต้องสูญเสีย,คนที่มีพรสวรรค์อีกมากเท่าไหร่ที่จะต้องตายโดยไม่สามารถยอมแพ้ได้เล่า?"


"ไม่ไช่ว่าเจ้าต้องการที่จะเตรียมล้างแค้นให้กับท่านอาและเหล่าคนตระกูลของเจ้าหรอกรึ?"หลินหงจ้องมองไปยังเย่ซิงเหอ,"ถ้าเช่นนั้น,ข้าคงตีความเจ้าผิดจริงๆ!"



"นั่นไม่ใช่การล้างแค้น!"สายตาของเย่ซิงเหอจ้องมองอย่างมั่นคง,"ความเกลียดชังของท่านอาของข้าและเหล่าคนในตระกูล,ข้าจะต้องชดใช้แน่,แต่มันไม่ใช่เส้นทางอย่างเจ้า,ข้ามีเส้นทางของข้า!"



ที่มาจากhttp://lnmtl.com/novel/star-martial-god-technique

#วิทยายุทธ์เทพแห่งการต่อสู้แห่งดวงดารา#Star Martial God Technique Light Novel#นิยายแปลไทย
Author(s)

https://www.facebook.com/shareebookandducumentfree/

19 ความคิดเห็น:

  1. เส้นทางของ ชิงเหอ คือการเป็นก้าวขึ้นเป็น 1 ในสุดยอดวรยุทธ์เพื่อให้คนอื่นยอมรับความแข็งแกร่งของตน โดยไม่ฆ่าคนบริสุทธิ์เป็นผักปลา

    ส่วน หลิงหงเป้าหมายก็คล้ายๆกัน แต่เลือกกำจัดทุกคนที่ขวางทาง... โดนเฉพาะพวกขุนนางและ ราชวงศ์

    ตอบลบ
    คำตอบ
    1. ซาสึเกะ รอก่อนนะ ฉันจะพานายกลับโคโนฮะให้ได้เลย !!

      ลบ
    2. เกรงว่า ซาสึเกะเรื่องนี้อาจจะตายตั้งแต่ ต้นเรื่องนะสิ

      ลบ
    3. ชิงเหอ ชักว่าวแล้วน้ำแตก

      ส่วน หลิงหง ชักว่าวแล้วน้ำไม่แตก

      ลบ
  2. ขอบคุนคับ มากๆด้วย

    ตอบลบ
  3. ขอบคุณครับ..เนื้อเรื่องเข้มจ้นมากๆ^^

    ตอบลบ
  4. หลินหง ความคิดเจ้าอ่อนด๋อยมาก ข้าจะทำลาย ฮาเรม ข้าได้อย่างไรกัน หุหุ ขอบคุณครับ

    ตอบลบ
  5. ขอบคุณครับ เนื้อเรื่องชักเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ

    ตอบลบ
  6. บักแย่ถ้าแกไม่ใช่พระเอกนิยายตัวคนเดียวแกจะไปทำอะไรได้?

    ตอบลบ
  7. คำพูดดูดี แต่การกระทำมุงนิไม่ต่างจากพวกที่ฆ่าพ่อมุงเล้ยย คนที่ไม่รู้เรื่องต้องรับผิด เรื่องนี้สนุกครับแต่เนื้อเรื่องเดินช้า มาเป็กะกะกะ ยั่งตอนนี้กินข้าว ตอนหน้ากินน้ำ ตอนต่อไปนอน ยั่งตอนนี้อะที่บอกความในใจ

    ตอบลบ