วันเสาร์ที่ 21 มกราคม พ.ศ. 2560

Star Martial God Technique Chapter 126 Follows me

Star Martial God Technique Chapter 126 Follows me

นิยาย วิทยายุทธ์เทพการต่อสู้แห่งดวงดารา ตอนที่ 126 ไปกับข้าเถอะ


บทที่ 126 ไปกับข้าเถอะ


"ซุยหยุน,เป็นข้าเอง!"เย่ซิงเหอเริ่งรีบกล่าวออกมาด้วยเสียงเบาๆ.


เพียงได้ยินเสียงของเย่ซิงเหอ,อันซุยหยุนก็หันหน้ามาด้วยท่าทางกระดากใจตาขุ่นเขียวหากแต่เปี่ยมไปด้วยความยินดีและประหลาดใจ,หล่อนไม่คิดเลยว่าเย่ซิงเหอจะปรากฏตัวที่นี่อย่างคาดไม่ถึง.


ก่อนหน้านี้หล่อนได้ยินว่าเย่ซิงเหอมีอันตราย,หล่อนก็ได้นำคนหลายคนไปที่ตระกูลจันทราทมิฬ,ทว่าไม่คิดเลยว่าเมื่อไปถึงแล้ว,เหตุวิกฤติของเย่ซิงเหอจะถูกแก้ไขแล้ว,ดังนั้นหล่อนจึงได้รีบเร่งนำคนกลับมายังตระกูลสวรรค์นิรันดร์,ทว่าไม่คาดคิดเลยว่ากับไม่เป็นไปอย่างที่หล่อนคิดเท่าใดนัก.


หลังจากที่หล่อนกลับมาถึงตระกูลสวรรค์นิรันดร์,ตัวหล่อนก็ถูกตระกูลจับกุมในทันที.




"แม้ว่าคิดดูแล้วมันจะไม่ยุติธรรมเลย,แต่ถึงกระนั้นหล่อนก็ไม่สามารถที่จะเศร้าเสียใจได้แต่อย่างใด.


คิดถึงเรื่องที่หล่อนจะต้องเดินทางไปยังเมืองหลวง,อารมณ์ของหล่อนก็มืดมิดเต็มไปด้วยความอัดอั้นเต็มอยู่ภายในหัวใจ.


หล่อนคิดแล้วว่าจะไม่สามารถได้พบหน้าเย่ซิงเหอได้อีกแล้ว,ไม่คาดคิดจริงๆเย่ซิงเหอกับปรากฏตัวขึ้นที่ตระกูลสวรรค์นิรันดร์จริงๆ.


หากแต่ด้วยสภาวะการตอนนี้,หล่อนก็รู้สึกอักอ่วนใจเล็กน้อย,ด้วยหล่อนนั้นหาได้สวมอะไรกับร่างกายไม่!ด้วยได้เห็นบุคคลอันเป็นที่รักปรากฏตัวในทันทีทันใด,ภายในใจของหล่อนก็เปี่ยมไปด้วยความสุขไม่ได้สนใจอะไรมากมายนัก,หากแต่คิดใคร่ครวญอีกทีใบหน้าของหล่อนกับกลายเป็นแดงกล่ำขึ้นมาทันที.


เย่ซิงเหอเองก็ตระหนักได้ถึงเรื่องดังกล่าว,เขาได้ชิดใกล้พร้อมกับกอดอันซุยหยุนไว้,ด้วยสัมผัสกับผิวที่เนียนนุ่มไร้อาภรณ์,ทำให้ในใจของเขานั้นสะดุ้งโหยง,พร้อมกับเร่งรีบปล่อยมือในทันที,พร้อมกับเปลี่ยนมาเกาศีรษะไปมา.


อันซุยหยุนเร่งรีบเข้าไปนั่งอยู่ในอ่างอาบน้ำในทันที,ด้วยใบหน้าที่แดงกล่ำนั่น,จ้องมองไปยังเย่ซิงเหอและกล่าวว่า,"เจ้าช่วยหันหน้าไปด้านนั้นก่อนซิ!"


"อืม."เย่ซิงเหอรีบหันหน้าไปด้านอื่นหากแต่ยังได้ยินเสียงที่อันซุยหยุนออกมาจากอ่างน้ำ,พร้อมกับค่อยๆสวมใส่ชุดของหล่อนด้วยใจสั่นไหว.


ก่อนนี้เย่ซิงเหอเร่งรีบพุ่งเข้ามา,เขาไม่คาดคิดเลยว่าจะต้องพบเจอกับสถานการณ์เช่นนี้.



บรรยากาศแห่งความตื่นเต้น,หัวใจที่สั่นไหวไม่หยุดหย่อน.


"ซิงเหอ,เจ้ามาทำอะไรที่นี้อย่างงั้นรึ?"อันซุยหยุน,สอบถามเย่ซิงเหอพลางจ้องมองไปที่เขา,ภายในใจของหล่อนนั้นเต้นโครมครามเป็นระลอกๆไม่หยุดหย่อน.


"ข้ามาพาท่านไป."เย่ซิงเหอกล่าว.


"พาข้าไป?เจ้าจะพาข้าไปใหนรึ?"อันซุยหยุนสอบถามด้วยความสงสัย.


"แน่อยู่แล้วว่าจะต้องพาเจ้าไปจากตระกูลสวรรค์นิรันดร,เจ้าต้องการที่จะแต่งงานไปเมืองหลวงอย่างงั้นรึ?"เย่ซิงเหอสอบถามออกไป.


อันซุยหยุนรู้สึกสั่นไหวเล็กน้อย,ทำไมหล่อนจะไม่เต็มใจล่ะหากแต่ภายในนั้นกลับเต็มไปด้วยความเจ็บปวดมากมายนัก.ด้วยความจริงที่หล่อนเองก็รู้ดีว่าการจะทำให้สำเร็จเช่นนั้นมันลำบากเป็นอย่างมาก.


"ซิงเหอ,ข้าไม่สามารถตามเจ้าไปได้หรอกนะ,เจ้ากำลังคิดสิ่งใดกันแน่?ตระกูลสวรรค์นิรันดร์นั้นมีอิทธิพลที่กว้างขวาง,เจ้าพาข้าหนีไป,ตระกูลสวรรค์นิรันดร์จะต้องตามหาพวกเราเจออย่างรวดเร็วแน่นอน,เมื่อเวลานั้นมาถึงมันจะนำพาปัญหาต่างๆมาสู่เจ้าและตระกูลของเจ้า,เจ้าคิดว่าจะพาข้าหนีไปได้ตลอดอย่างงั้นรึ,ข้าเองไม่ต้องการที่จะนำปัญหามาให้กับเจ้าเลยนะ."


"ซุยหยุน,ข้าเองมีวรยุทธ์ระดับ 7 ดินแดนสวรรค์แล้วนะ,ข้าสามารถปกป้องเจ้าได้."เย่ซิงเหอกล่าวออกมาด้วยท่าทางจริงจัง.


"เจ้ายังไม่สามารถจิตนการถึงมันได้,ถึงแม้ว่าเจ้าจะสามารถต่อสู้กับตระกูลสวรรค์นิรันดรได้แล้วอย่างไรเล่า,ตระกูลชั้นสูงของเมืองหลวงนั้น,จะต้องไม่ปล่อยเจ้าไปอย่างแน่นอน.ด้วยตระกูลชั้นสูงของเมืองหลวงนั่น,ไม่ใช่อะไรที่เจ้าจะสามารถเผชิญหน้าได้."มันง่ายไปแล้ว,อันซุยหยุนส่ายหน้าไปมา,ความรู้สึกของหล่อนนั้นเปี่ยมล้นด้วยความรู้สึก,ถึงหล่อนจะต้องการที่จะไปกับเย่ซิงเหออย่างมากที่สุด,หากแต่สถานที่ใดเล่าที่จะสามารถหลบพ้นได้,ถึงจะมีก็ตาม,หล่อนก็ไม่สามารถสร้างความลำบากให้กับเขาได้.


อันซุยหยุนนั้นมีความคิดที่แน่นอนว่า,หล่อนยอมตายดีกว่าจะต้องแต่งงาน!


ทว่า,หากหล่อนหนีไป,ไม่ว่าจะไปกับเย่ซิงเหอหรือไม่,น้องสาวของหล่อนอันซุยเหยี่ยน,จะต้องได้รับเคราะห์กรรมทั้งหมดแทน,หล่อนจึงไม่สามารถที่จะหนีไปใหนได้.


"ซูยหยุน,เจ้าไปกับข้าเถอะ,วันข้างหน้า,ทุกๆอย่างที่เจ้าได้แบกรับมันไว้,ตระกูลสวรรค์นิรันดร์แล้วอย่างไร?ตระกูลชั้นสูงจากเมืองเหลืองแล้วทำไม?อย่างแย่สุดแค่เพียงต้องสู้เท่านั้น,หากว่าข้าช่วยเจ้าไม่ให้แต่งงานไปเมืองหลวงไม่ได้,ข้าคนนี้ยังจะเป็นบุรุษได้อีกรึ?"เย่ซิงเหอหันหน้ามองไปยังอันซุยหยุนที่สวมชุดอย่างง่ายๆ,เผยให้เห็นรูปร่างที่เพรียวบางและขาที่เรียวงามนั่น.


อันซุยหยุนรู้สึกสั่นไหวเล็กน้อย,ด้วยความรู้สึกที่มากล้นนั้น,มันขัดแย้งปั่นป่วนในหัวใจของหล่อน,ว่าควรจากไปหรือไม่ควรกัน?


ขณะที่อันซุยหยุนลังเลที่จะตัดสินใจอยู่นั้น,ทันใดข้างนอกก็มีเสียงเคาะประตูเกิดขึ้น.


"ซุยหยุน,เจ้าอยู่ข้างในหรือไม่?"เสียงดังกล่าวเป็นของหญิงสาวคนหนึ่งในวัยกลางคนดังออกมาจากด้านนอก.


เสียงที่ทำให้ขวัญหนีดีฝ่อนั่น,อันซุยหยุนถึงกับสะดุ้งขึ้นมาทันที,เสียงดังกล่าวนี้เป็นเสียงของแม่เลี้ยงเอี้ยหยุนปิง,หล่อนเป็นภรรยาคนที่สอง,มีระดับยุทธ์ 6 ดินแดนสวรรค์,หล่อนเป็นคนที่คอยดูแลหล่อนอยู่เป็นปรกติ,ซึ่งจริงๆแล้วหล่อนมีหน้าที่สอดส่องควบคุมดูแลหล่อนนั่นเอง.


เย่ซิงเหอภายในใจของเขาถึงกับสะดุ้ง,จ้องมองไปยังอันซุยหยุนด้วยความเป็นห่วงหากแต่ก็ไม่ได้กล่าวอะไรออกมา,เริ่งรีบปิดบังกลิ่นอายพลังและซ่อนตัว,เพราะว่าเขารู้สึกว่าฝ่ายตรงข้ามเองก็ไม่ได้อ่อนแอเลย.


"ข้าอยู่ข้างใน,ท่านแม่สองมีอะไรอย่างงั้นรึ?"อันซุยหยุนได้สอบถามออกไป,ด้วยความตื่นเต้นและหวั่นเกรง,



"ในเมื่อเจ้าอยู่ด้านในข้าขอเข้าไปนะ."แทบจะไม่รอให้อันซุยหยุนตอบกลับ,เอี้ยหยุนปิงก็ผลักประตูเดินเข้ามาด้านใน.


ได้ยินคำพูดของเอี้ยหยุนปิง,อันซุยหยุนถึงกับสั่นไหวในทันที,พลางกล่าวออกไปอย่างรวดเร็ว,"ท่านแม่สอง,ข้ากำลังอาบน้ำ,ไม่สะดวกที่จะต้อนรับ,รบกวนท่านกลับไปก่อน!"


เอี้ยหยุนปิงชะงักที่จะก้าว,ด้วยความสงสัยหล่อนจึงได้เข้ามาที่นี่,อันซุยหยุนเพิ่งจะให้สาวใช้เตรียมน้ำให้อาบ,หล่อนเองก็รู้ดีหากแต่ว่าข้างนอกมีเสียงดังเกิดขึ้น,หล่อนรู้สึกไม่ค่อยวางใจจึงได้เร่งวิ่งมาดูข้างใน,ด้วยอันซุยหยในตอนนี้เป็นคนที่จำเป็นและสำคัญต่อตระกูลสวรรค์นิรันดรเป็นอย่างมาก,หากว่าอันซุยหยุนหายไปล่ะก็,พวกเขาคงจะไม่สามารถรับผิดจากนายน้อยของตระกูลชั้นสูงในเมืองหลวงได้แน่.


ดังนั้นเมื่อภายในตระกูลได้ยินเสียงดังกล่าว,เอี้ยหยุนปิงจึงได้รีบมาตรวจสอบทันที.


เอี้ยหยุนปิงได้ยืนอยู่ข้างๆฉากกั้น,จ้องมองทะลุเข้าไปด้านใน.


ด้วยแสงเทียนที่สาดส่ง,หล่อนเห็นเงาของอันซุยหยุนอยู่บนฉาก,อันซุยหยุนยืนสวมชุดคลุมยาว,ปกปิดร่างของตัวเองอย่างหลวมๆ.


เย่ซิงเหอจ้องมองออกไปจากที่ซ่อน,ในตอนนี้ภาพที่เขาเห็นทำให้หัวใจเขาสั่นไหวไปมาไม่หยุด,ด้วยชุดคลุมสวมแบบหลวมๆนั่น,อันซุยหยุนในเวลานี้ช่างสวยงามยิ่งนัก.


ใบหน้าทั้งสองข้างของอันซุยหยุนนั้นแดงกล่ำ,ด้วยว่าหล่อนจะถูกเย่ซิงเหอจ้องมอง,ทำให้เรี่ยวแรงดังกล่าวนั้นแทบจะทำให้หล่อนยืนไม่อยู่,ตลอดจนการจ้องมองของแม่เลี้ยงของหล่อนอีกคน.

เอี้ยหยุนปิงพยายามจ้องมองมาข้างใน,ก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า,"ในเมื่อเจ้ากำลังอาบน้ำ,ข้าคงไม่รบกวน,วันนี้ภายในตระกูลของเราวุ่นวายมีโจรลักลอบเข้ามา,ซุยหยุน,ข้าเพียงมาดูว่าเจ้านั้นปลอดภัยอยุ่หรือไม่!"


"ขอบคุณท่านแม่สองเป็นอย่างมาก,เพียงแค่เรื่องเล็กน้อยท่านกับถึงกับต้องมาด้วยตัวเอง,แน่นอนว่าคงไม่มีใครผ่านทหารยามเข้ามาถึงข้างในได้อยู่แล้ว."อันซุยหยุนกล่าวออกมาพลางหัวเราะร่วน.


ได้ยินคำพูดของอันซุยหยุน,เอี้ยหยุนปิงก็คิดเช่นนั้นเหมือนกัน,ถึงแม้ว่าหล่อนก็กังวลอยู่เล็กน้อย,หากแต่เมื่อคิดดูแล้วเป็นไปไม่ด้เลยที่จะมีใครสามารถเข้ามาถึงที่นี้ได้.


"จริงๆแล้วข้าอาจจะกังวลมากไปหน่อย."เอี้ยหยุนปิงยิ้มออกมา.


"ท่านแม่สอง,หากไม่มีสิ่งใดแล้ว,รบกวนท่านกลับไปก่อน,ข้ายังต้องอาบน้ำ"อันซุยหยุนกล่าวออกมา.


"อืม,ดีแล้ว,ซุยหยุนพักเถอะ,ข้าขอตัวก่อนแล้วกัน."เอี้ยหยุนปิงกล่าวออกมา,แม้ว่าหล่อนจะเป็นเพียงแม่เลี้ยง.ทว่าอันซุยหยุนในเวลานี้,หล่อนเองก็ไม่กล้าที่จะยุแหย่อะไร,เพราะว่าอันซุยหยุนจะต้องแต่งงานออกไปยังเมืองหลวง,หลังจากนั้นสถานะของหล่อนจะยิ่งเหนือกว่าตัวหล่อนเป็นอย่างมาก.


เอี้ยหยุนปิงได้เดินจากไป,ภายในอกของอันซุยหยุนที่เต้นไปมาอย่างรุนแรงนั้น,ก็ค่อยๆผ่อนคลายลง.


ในที่สุดเอี้ยหยุนปิงได้จากไปแล้ว,โชคดีนักที่หล่อนไม่ผิดสังเกตุใดๆในตัวหล่อน.


อันซุยหยุนจ้องมองไปยังเย่ซิงเหอ,ใบหน้าของหล่อนถึงกับร้อนผ่าวขึ้นมาในทันที,หล่อนเร่งรีบที่จะผูกชุดคลุมยาวเข้าหากัน,พร้อมชำเลืองมองเย่ซิงเหอด้วยความขุ่นเคือง,"เจ้ามองพอรึยังล่ะ?"


เย่ซิงเหอเองก็ยิ้มออกมาอย่างกระอักกระอ่วน,เขาไม่คิดเลยว่าเพื่อที่จะปกป้องตัวเขา,อันซุยหยุนถึงกับต้องแสดงอะไรออกมาเช่นนี้.


"หล่อนเป็นแม่เลี้ยงของเจ้าอย่างงั้นรึ?"เย่ซิงเหอสอบถาม.


"ข้าและซุยเหยี่ยนกับหล่อนนั้นไม่ได้สนิทชิดเชื้อกันแต่อย่างใด,หล่อนเป็นคนของตระกูลสวรรค์นิรันดร์ที่ถูกส่งมาคอยควบคุมข้า."อันซุยหยุนกล่าวออกมาเสียงสั่น.



"ซุยหยุน,ในเมื่อเจ้าใช้ชีวิตกันอย่างไม่มีความสุข,เช่นนั้นแล้วไปกับข้าเถอะ."เย่ซิงเหอจ้องมองไปยังอันซุยหยุน.



ที่มาจากhttp://lnmtl.com/novel/star-martial-god-technique

#วิทยายุทธ์เทพแห่งการต่อสู้แห่งดวงดารา#Star Martial God Technique Light Novel#นิยายแปลไทย
Author(s)

https://www.facebook.com/shareebookandducumentfree/

22 ความคิดเห็น:

  1. ขอบคุณคับ เมื่อไหร่จะบวกกันซะทีนะ55+

    ตอบลบ
  2. เจ๊ถ้าจะเล่นตัวมากขนาดนี้ ก็ไปแต่งงานตามยถากรรมเถอะ

    ตอบลบ
  3. รักพี่ให้หนีพ่อ จัดไปเลย

    ตอบลบ
  4. โอ้ยๆๆ. ไปซะเถอะ อย่าเยอะ5555 สาาส ทดไม่ไหว ป๊อดทั้ง พระเอก พระนาง เยสแหม

    ตอบลบ
  5. ขอบคุณมากครับ สู้ๆครับพี่

    ตอบลบ
  6. ขอบคุณท่านมากๆเลยครับวันเดียวลงสองตอน

    ตอบลบ
  7. ไปสร้างกะต๊อบกลางป่า หาเก็บเห็ดกินกับข้าเถอะ

    ตอบลบ
  8. ขอบคุณมากๆๆครับ

    ตอบลบ