วันพฤหัสบดีที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2560

Star Martial God Technique Chapter 172 Asked the ancestor to help

Star Martial God Technique Chapter 172 Asked the ancestor to help

นิยาย วิทยายุทธ์เทพการต่อสู้แห่งดวงดารา ตอนที่ 172 ขอคำแนะนำจากท่านบรรพชนสักหน่อย


บทที่ 172 ขอคำแนะนำจากท่านบรรพชนสักหน่อย


หลิงจิวรับผลไม้เทวะแห่งจันทราดับ,จ้องมองมันตาเขม็งด้วยกลิ่นหอมที่แผ่ซ่านหอมหวลชวนลิ้มลองยิ่งนัก,กลิ่นที่ได้รับนั้นส่งผลให้เขารู้สึกถึงความผ่อนคลายขึ้นมาโดยพลัน.


เพียงแค่กัดไปที่ผลไม้เทวะแห่งจันทราดับ,จากนั้นก็เริ่มต้นนั่งสมาธิบำเพ็ญพลัง,ชั่วระยะเวลาต่อมา,ก็เห็นเพียงร่างกายของเขานั้นเปลี่ยนเป็นสีแดง,และบนหัวของเขานั้นเกิดเป็นวงแหวนจางๆขึ้นมาด้วย,ใบหน้าของเขาเผยออกมาถึงความเจ็บปวด.

หลังจากนั่งบำเพ็ญไปชั่วขณะหนึ่ง,เขาก็ลืมตาขึ้นมาช้าๆ.


ขณะเดียวกันสายตาของทุกคนต่างจดจ้องลงมาที่เขา.



หลิงจิวยกริมฝีปากขึ้นมาช้าๆเผยยิ้มออกมาด้วยท่าทางตื่นเต้นบนใบหน้า,"ผลไม้เทวะแห่งจันทราดับช่างเป็นยามีประสิทธิภาพเหนือล้ำกว่าปกติทั่วไปจริงๆ,ข้าสามารถรับประกันมันได้เลย!"


ได้ยินคำพูดของหลิงจิว,ฝูงชนที่อยู่รอบๆต่างมีประกายแสงแห่งความตื่นเต้นในทันที.


จ้องมองไปยังเย่ซิงเหอที่ใช้เสื้อเป็นถุงกระสอบใส่ผลไม้เทวะแห่งจันทราดับ,ภายในใจของพวกเขาทุกคนก็ค่อนข้างที่จะแปลกประหลาดใจเป็นอย่างมาก,ด้วยผลไม้เทวะแห่งจันทราดับที่เป็นดั่งสมบัติล้ำค่าหาที่เปรียบไม่ได้,เย่ซิงเหอกับใส่ถุงกระสอบเช่นนี้ช่างคาดไม่ถึงจริงๆ!


คนแล้วคนเล่าที่เข้าแถวรับ,ไม่ว่าใครก็ตามที่ได้รับผลไม้เทวะแห่งจันทราดับจากเย่ซิงเหอแล้ว,พวกเขาต่างก็วิ่งออกไปด้วยความยินดีเป็นอย่างมาก.


หลังจากที่เย่ซิงเหอได้แจกจ่าย,ผลไม้เทวะแห่งจันทราดับเสร็จสิ้นก็ยังคงมีเหลือกว่าร้อยผลในกระสอบเสื้อ,เย่ซิงเหอจึงได้มอบให้ลุงประมุขนำไปเก็บในสถานที่ลับ,เพื่อมอบให้กับคนในตระกูลขนนกสีฟ้าที่สามารถทำได้ตามเงือนไข.


เมื่อผ่านระยะเวลาครบกำหนดหนึ่งปีพวกเขาก็จะสามารถได้รับผลไม้เทวะแห่งจันทราดับได้,เมื่อถึงตอนนั้นเขาก็จะไปเก็บมันอีกครั้ง,ซึ่งหากสามารถแจกจ่ายมันได้ทุกปี,เช่นนั้นแล้ววรยุทธ์ของพวกเขาจะต้องเพิ่มขึ้นมาอย่างมากมายแน่นอน.


ด้วยการได้รับการส่งเสริมจากผลไม้เทวะแห่งจันทราดับ,เหล่านักรบของตระกูลขนนกสีฟ้าต้องมีวรยุทธ์พัฒนาไปอย่างก้าวกระโดด,อาจจะมีคนที่สามารถทะลวงผ่านไปยังระดับ 6 ดินแดนสวรรค์,หรือแม้แต่ระดับ 7 ดินแดนสวรรค์ได้แน่.


ที่ผ่านมานี้มีผู้เยี่ยมยุทธ์ระดับ 7 ดินแดนสวรรค์เพียงสองคนที่ได้เข้าร่วมตระกูลขนนกสีฟ้า,หากแต่เหตุการณ์ในครั้งนี้กลับสามารถเพิ่มระดับ 7 ดินแดนสวรรค์ได้อีก 5 คน ในครั้งเดียวในทันที


ในอนาคตข้างหน้าแน่นอนว่าจะต้องมีเพิ่มขึ้นและเพิ่มขึ้นอีกแน่,เย่ซิงเหอคิดใครครวญ,ตระกูลขนนกสีฟ้าในตอนนี้แน่นอนว่าไม่ใช่แค่ปกป้องตัวเองได้,แต่ยังสามารถก้าวขึ้นไปเทียบกับสามตระกูลขุนนางชั้นสูงเป็นหนึ่งในสี่ของเมืองบรรพชนสวรรค์ได้เลย,เย่ซิงเหอไม่จำต้องเตรียมอะไรมากมายนัก.


ทำเลที่ตั้งก็ค่อนข้างดี,ตราบเท่าที่ไม่มีใครมาบุกรุกเมืองปลาคาร์ปสีน้ำเงิน,ใครดีมาดีตอบ,ใครร้ายมาร้ายกลับนั่นเอง.                                                      


ครึ่งเดือนหลังจากนั้น.


ตระกูลจันทราทมิฬ,ห้องโถงหลัก.


เหลียงซานเถียนในชุดคลุมยาวนั่งอยู่บนเกาอี้ตรงกลางของห้องโถงหลัก,ด้วยเวลานี้เขาแทบจะไม่สามารถควบคุมความโกรธเกรี้ยวของตัวเองได้,เขาได้เร่งรีบกลับมายังตระกูลจันทราทมิฬ,และได้รู้ว่าเหลียงเซี่ยงได้ตายแล้ว,ตลอดจนเหล่าผู้เยาว์ทายาทตระกูลหลักพร้อมใจกันฆ่าตัวตายทั้งหมด.


"เจ้าบอกข้าซิ! มันเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้นได้ไง?"เสียงคำรามตะโกนดังลั่นของเหลียงซานเถียนดังก้องไปทั่วห้องโถงหลัก.


หลายๆคนที่อยู่รอบๆต่างคุกเข่าตัวสั่นงันงกกันอยู่,ไม่กล้าเลยแม้แต่จะเอ่ยออกมาสักคำ,เหลียงหยู,เหลียงหยินและคนอื่นๆ,ต่างก็ยืนอยู่อย่างเคารพ,หากแต่ยังไม่กล้าที่จะกล่าวอะไรออกไป.


"เหลียงหยู,เจ้าบอกข้าสิว่าเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้นได้อย่างไร?"เหลียงซานเถียนจ้องมองอย่างเย็นชาไปยังเหลียงหยู,"เจ้ามีอำนาจมากสุดเป็นประมุขของตระกูลจันทราทมิฬ,หากแต่มันเหมาะสมแล้วจริงๆอย่างงั้นรึ?ด้วยวรยุทธ์แค่เพียงระดับ 4 ดินแดนสวรรค์,เจ้ายังคิดว่ามีคุณสมบัติพอที่จะเป็นประมุขอยู่อีกรึ?"


"เรียนท่านบรรพชน,ท่านประมุขได้เดินทางไปค้นหาสมบัติมังกรสวรรค์ตกทอด,ได้นำกองกำลังของตระกูลจันทราทมิฬเพื่อไปค้นหาที่ภูเขาอุดรทมิฬ,ทว่ากลับต้องตายที่ตำหนักเทวะหลิงเทียน,ไม่มีใครที่จะสามารถช่วยได้,ทั้งนี้มีคนจำนวนมากที่ไปค้นหาสมบัติที่ตำหนักเทวะหลิงเทียนได้ตายไปเป็นจำนวนมาก,หลายผู้เยี่ยมยุทธ์ของตระกูลตระกูลชั้นสูงได้สูญเสียไปในครั้งนี้มากมายนัก!ท่านประมุขก็เป็นหนึ่งในนั้นช่างเป็นเรื่องที่โชคร้ายยิ่งนัก."เหลียงหยูกล่าวอธิบายออกมา,"ข้าเองได้เสนอตัวเองเพื่อที่จะจัดการงานเรื่องต่างๆ,รักษาการตำแหน่งประมุขชั่วคราว,เมื่อท่านบรรพชนกลับมา,ถึงจะมีการเลือกประมุขกันอีกครั้ง!"


"พูดได้ดีนี!"เหลียงซานเถียนเปล่งประกายแสงอันเย็นชา."ในเมื่อเหลียงเซี่ยงได้เดินทางออกไปค้นหาสมบัติมังกรสวรรค์ตกทอด,ทำไมเจ้าไม่ไปกับพวกเขาล่ะ?"


"เรียนท่านบรรพชน,เพราะว่าการแข็งข้อของตระกูลขนนกสีฟ้า,ท่านประมุขจึงได้เป็นกังวลว่าตระกูลจะถูกโจมตี,จึงได้สั่งการให้ข้านั้นอยู่ภายในตระกูล."


"ฮึ!,เช่นนั้นเหลียงเซี่ยงมันรนหาที่ตายเอง,แล้วพวกเหลียงซูล่ะ,เจ้ามีคำอธิบายว่าอย่างไร?"


ใบหน้าของเหลียงหยูเปลี่ยนเป็นมืดมนเล็กน้อย,"ด้วยมีศักดิ์เป็นบุตร,ย่อมทนไม่ได้และไม่สามารถยอมรับความจริงที่โหดร้ายนี่ได้,เมื่อประมุขเหลียงเซี่ยงตายไปแล้ว,เหลียงซูและคนอื่นๆนั้น เพราะว่าพวกเขาถูกทำร้ายจากตระกูลขนนกสีฟ้าได้กลายเป็นดั่งเช่นขยะ,หากแต่ข้าหนึ่งในคนที่จะสามารถขึ้นเป็นประมุขได้,แน่นอนว่าพวกเขาไม่ยอมรับอย่างแน่นอน,ซ้ำยังขู่เข็นข้าทุกสิ่งทุกอย่างเท่าที่จะเป็นไปได้,เพื่อกีดกันข้าที่เป็นเพียงผู้เยาว์ให้ได้รับตำแหน่งประมุข,หากแต่คนที่เป็นขยะดั่งเช่นพวกเขานั้น,ตระกูลของเรายังต้องการให้พวกเขาได้รับตำแหน่งอีกรึ,เช่นนั้นแล้วจึงหนีไม่พ้นต้องสังหารพวกเขาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้!"


สายตาของเหลียงซานเถียนจ้องมองลงไปยังร่างของเหลียงหยู,ด้วยคำตอบของเหลียงหยูนั้น,ทำให้เขาแทบจะไม่สามารถทนได้,เป็นความจริง,ว่าการที่จะขึ้นเป็นประมุข,มันมีอะไรหลายอย่างไม่ถูกต้อง,หากว่าเขาเป็นเหลียงหยูเอง,เหลียงซานเถียนก็คงจะไม่ลังเลที่จะกระทำการจัดการต้นตอที่จะเป็นปัญหาที่จะขัดขวางให้หมดไปแน่นอน.


"เรื่องที่มันเกิดขึ้นแล้ว,ข้าจะไม่สืบสวนให้มากนัก,แต่เมื่อเจ้าเป็นประมุขแล้ว,ใหนลองบอกซิว่าจะจัดการกับตระกูลขนนกสีฟ้าอย่างไร?"เหลียงซานเถียนกล่าวอย่างเย็นชาพลางยกน้ำชาขึ้นมาดื่ม.


"ท่านบรรพชน,ตระกูลขนนกสีฟ้านั้นมีนักรบมากมาย,เกี่ยวกับพวกเขานั้น,อย่างน้อยก็มีผู้เยี่ยมยุทธ์ระดับ 7 ดินแดนสวรรค์ 5คนแล้ว,นอกจากนี้ยังมีอสูรหมาป่าที่มีระดับพลัง 7 ดินแดนสวรรค์ขั้นปลาย,เป็นอะไรที่น่าสะพรึงกลัวเป็นอย่างยิ่ง,โดยเฉพาะอย่างยิ่งประมุขเย่ซิงเหอของตระกูลขนนกสีฟ้า,คนผู้นี้มีพรสวรรค์ที่เหนือล้ำโดดเด่น,หากว่าพวกเราไม่ไปตอแยตระกูลขนนกสีฟ้า,แน่นอนว่าพวกเขาก็จะไม่คุกคามเราอย่างแน่นอน,ดังนั้นข้าจึงได้ออกคำสั่งให้มีการประนีประนอมกับตระกูลขนนกสีฟ้า!"เหลียงหยูลังเลอยู่สักครู่ขณะกล่าวออกมา.


"บัดซบ!"เหลียงซานเถียนวางแก้วชาบนโต๊ะเสียงดังสนั่นพร้อมกับกล่าวด่าทออย่างรุนแรง,"ตระกูลใต้อาณัติอันกระจิดริด,กล้าที่จะมาทำลายวรยุทธ์ผู้เยาว์ของตระกูลจันทราทมิฬตั้งหลายคนขนาดนี้,หากไม่ทำลายล้างตระกูลพวกมัน,ศักดิ์ศรีของตระกูลจันทราทมิฬจะเอาไปวางไว้ที่ใหน?ตระกูลจันทราทมิฬจะเป็นดั่งพวกขี้ขลาดตาขาวไปแล้วรึอย่างไร!"


เหลียงหยูขมวดคิ้ว,หลังจากที่จ้องมองไปยังเหลียงซานเถียน,"เช่นนั้นแล้วท่านบรรพชนต้องการที่จะให้ทำเช่นใด?"


"ไปรวมกำลังพลทั้งหมดของตระกูลจันทราทมิฬ,ข้าจะต้องสังหารพวกมันให้สิ้นซากหายสิ้นไปจากแผ่นดิน!"เหลียงซานเถียนทุบไปที่โต๊ะยืนขึ้นพลางกล่าวออกมาด้วยเสียงที่ขึงขัง.


ในเวลาเดียวกันนั้น,เหลียงซานเถียนรู้สึกวิงเวียนหน้ามืดในทันใด,เขาเพ่งพิศคิดใคร่ครวญ,ด้วยวรยุทธ์ระดับ 8 ดินแดนสวรรค์ขั้นปลาย,เขาเองจะหน้ามืดอย่างง่ายๆได้อย่างไร?


"ในน้ำชา,มีพิษอย่างงั้นรึ?"เหลียงซานเถียนเข้าใจได้อย่างแจ่มแจ้ง,ความโกรธเกรี้ยวก็ปะทุขึ้นมาในทันที.


"ถูกแล้ว,ไม่เพียงแค่ในน้ำชา,บนโต๊ะ,ของหวาน,และถ้วยชาที่ท่านดื่ม,ล้วนแล้วแต่มีพิษ,มันเป็นพิษของหญ้าพันธนาการทมิฬ,เมื่อได้รับพิษ,จะไม่สามารถใช้ทักษะต่อสู้ใดๆได้.!"เหลียงหยูกล่าวออกมาอย่างใจเย็น,"ท่านบรรพชนท่านควรที่จะเก็บพลังเอาไว้ให้สามารถหายใจได้นานกว่าเดิมขึ้นอีกดีกว่านะ!"


"เจ้าอยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดอย่างงั้นสินะ!"เหลียงซานโกรธเกรี้ยวอย่างรุนแรงพลางต้องการปล่อยหมัดออกไปเต็มแรง,หากกลับพ่นเลือดสีดำออกมาคำโต.


"เป็นท่านบรรพชนเองที่สอนสั่งพวกเรามา,ท่านสอนพวกเราตั้งแต่ยังเด็ก,ผู้ชายไม่มีเขี้ยวก็เหมือนงูไม่มีพิษ ผู้หญิงไม่ดัดจริตก็หมดสิทธิ์มีผัว!"เหลียงหยูหัวเราะเสียงดัง.


เหลียงซานเถียนจ้องมองอย่างเย็นชา,กวาดตามองไปยังเหลียงหยินและเหลียงตง,"เจ้า,พวกเจ้าก็ร่วมมือในครั้งนี้ด้วยอย่างงั้นรึ?"


เหลียงหยินและเหลียงตงก้มหน้าลงไม่กล่าวพูดจาใดๆ,เหลียงหยูนั้นเป็นหลานของเหลียงหยิน,แน่นอนว่าเหลียงหยินต้องยืนอยู่ข้างเดียวกับเหลียงหยูอยู่แล้ว,ทว่าเหลียงตงนั้น,มีชีวิตของลูกเมียอยู่ในมือของเหลียงหยูและเหลียงหยิน,เขาจะกล้าทำสิ่งใดรึ?


เหลียงซานเถียนโกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก,เขาไม่คาดคิดเลยว่าเหลียงหยูจะน่าหวาดกลัวและเด็ดขาดขนาดนี้.



"ในเมื่อชีวิตของท่านบรรพชน,จวนจะถึงขีดจำกัดล่ะ,เป็นดังนั้นแล้ว,ทำไมต้องดิ้นรนให้มันสิ้นไปโดยเร็วกว่าเดิมด้วยล่ะ?อย่างไรก็ตามเพื่อที่จะให้ท่านได้นอนตายตาหลับ!"ภายในดวงตาของเหลียงหยูนั้นมีประกายแสงที่เปี่ยมไปด้วยนัยยะ,"หลังจากที่ข้านั้นได้ตำแหน่งประมุข,ข้าได้พบเข้าเกี่ยวกับวิชาแห่งจิตที่เป็นสิ่งตกทอดที่หาที่เปรียบไม่ได้,ทว่าข้าใคร่อยากขอคำแนะนำจากท่านบรรพชนสักหน่อย!"



ที่มาจากhttp://lnmtl.com/novel/star-martial-god-technique

#วิทยายุทธ์เทพแห่งการต่อสู้แห่งดวงดารา#Star Martial God Technique Light Novel#นิยายแปลไทย
Author(s)

https://www.facebook.com/shareebookandducumentfree/

33 ความคิดเห็น:

  1. รอทั้งวันเพื่อการนี้ อ่าห์ รอ173

    ตอบลบ
  2. เลวได้ใจจริงๆ อนาคตอาจเป็นคู่ปรับพระเอกก็ได้ แบบคนล่ะขั้วเลย

    ตอบลบ
    คำตอบ
    1. เดวเจอเพื่อนสุดเลิฟของชิงเหอตบกระเดน

      ลบ
  3. อำมะเหี้ยมดำหิด จริงๆเหลียงหยู เพื่อความยิ่งใหญ่ของตระกูลจันทราทมิฬหรือเพื่อตัวเองกันแน่เนี่ย

    ตอบลบ
  4. เหลียงหยูนี่ก็ปล่อยไปไม่ได้นะนิ ถ้าประมาทโดนมันเล่นแน่ๆ / ด้านนี้ก็มืดมน อีกด้านก็กำลังยินดี *0* ความแตกต่างนี่มันอะไรกัน

    ตอบลบ
  5. ขอบคุณค่ะ
    เหลียงหยูนายร้ายมาก...บทพระเอกแลดูดรอปไปเลย

    ตอบลบ
  6. เลวได้ใจ ขอบคุณครับ

    ตอบลบ
  7. บางครั้งจะเยี่ยมยุทสักแค่ไหนก็ไม่สู้คนที่เจ้าเลห์เพทุบาย
    ก็เหมือนที่พระเอกแพ้ทางตัวโกงนั้นละ
    ว่าแต่หยุนหนิงไปไหนเนี้ยตอนนี้ไม่ออกเลย

    ตอบลบ
  8. ผู้หญิงไม่ดัดจริตก็หมดสิทธิ์มีผัว ? จะลองเอาไปใช้นะท่านบรรพชน ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

    ตอบลบ
  9. ผมชอบตัวละครแบบเหลียงหยูนะ ชัดเจนดี ไม่บ้าคุณธรรมดี

    ตอบลบ
  10. ชอบเหลียงหยูเหมือนกัน ทำได้ทุกอย่างเพื่ออำนาจ ขึ้นได้ลงได้

    ตอบลบ
    คำตอบ
    1. ชอบด้วยครับ ตัวละครตัวนี้ มีเสน่ห์มากจริงๆ จะบอกว่าเลวมั้ย มันก็ ... พูดยาก
      มันไม่ทำแบบนี้ มันก็จบ มันก็ยังทำเพื่อตละกูลมันอยุ่ดี จะชอบหรือไม่ชอบ มันก็เป็นรุ่นเยาว์คนสุดท้าย อธิบายไม่ถูกเอาเป็นว่า Fc.เหลียงหยู ละกัน อิอิ

      ลบ
  11. เหลียงหยูกับพระเอก ถ้านิสัยสลับกันคงมันพิลึก

    ตอบลบ