Star Martial God Technique Chapter 282 Assassins

Star Martial God Technique Chapter 282 Assassins

นิยาย วิทยายุทธ์เทพการต่อสู้แห่งดวงดารา ตอนที่ 282 นักฆ่า

บทที่ 282 นักฆ่า

สายตาของหยุนหลิงจ้องมองไปยังร่างของเย่ซิงเหอ,ไม่รู้เลยว่าเย่ซิงเหอถามถึงธิดาเทพของตำหนักโย่วหลาน,จริงๆแล้วต้องการสิ่งใดกันแน่.

แม้ว่าอันซุยหยุนจะเพิ่งเข้าตำหนักโย่วหลานก็ตามที,ทว่าเพราะว่าอันซุยหยุนนั้นเป็นลูกหลานของเจ้าของตำหนักหลัก,ดังนั้นเมื่อนางเข้ามาตำหนักโย่วหลาน,ตลอดจนเจ้าตำหนักยอมรับเป็นกรณีพิเศษ,อันซุยหยุนจากนี้เป็นต้นไปจะไม่เหมือนแต่ก่อนแล้ว,นางต้องตัดขาดจากโลกภายนอกอย่างสมบูรณ์.

หยุนหลิงลังเลใจอยู่ชั่วขณะ,เย่ซิงเหอมาจากเมืองบรรพชนสวรรค์,อันซุยหยุนเองก็มาจากเมืองบรรพชนสวรรค์.

หล่อนรู้สึกเข้าใจอะไรบางอย่างได้ในทันที.

ระหว่างเย่ซิงเหอและอันซุยหยุนนั้น,บางทีอาจจะมีเรื่องผิดใจกัน,ดังนั้นเย่ซิงเหอจึงต้องการพบกับอันซุยหยุนหรืออย่างไร?.

หยุนหลิงจ้องมองไปยังเย่ซิงเหอที่เงียบไปนานเหมือนกัน,นางคิดใคร่ครวญก่อนที่จะกล่าวออกว่า"ข้าไม่รู้ว่านายน้อยต้องการพบกับคนๆนั้นด้วยเหตุผลใด,ทว่าคนบนโลกใบนี้ก็มีหลากหลาย,บางคนก็ใช่ว่าจะสามารถพบเจอได้,ไม่ใช่ว่าเขาไม่ต้องการ,บางครั้งการไม่พยายาม,มันก็เป็นการเติมเต็มความหวังที่อยากพบเจอไม่ให้ลดน้อยลงนั่นเอง."

เป็นหยุนหลิงต้องการที่จะตักเตือนอะไรเขาหรือไม่?

ภายในดวงตาของเย่ซิงเหอนั้นมีประกายแสงที่มุ่งมันแฝงเอาไว้อยู่,ก่อนที่เขาจะกล่าวออกมาว่า"เป็นความจริงที่บางคนนั้นไม่สามารถพบเจอได้,ทว่าบางคนนั้น,ถึงแม้ว่ามันจะเป็นกองไฟที่โหมกระหน่ำ,ถึงแม้ว่าจะต้องแลกมันด้วยชีวิต,ก็จำเป็นต้องเจอให้จงได้!"

หยุนหลิงถึงกับขมวดคิ้วไปมา,นางไม่คาดคิดจริงๆเลยว่าเย่ซิงเหอจะตอบกลับมาเช่นนี้.

"พวกเรามาพูดคุยถึงที่เงื่อนไขดังกล่าวอีกครั้งดีใหมหากว่าข้าทำมันไม่สำเร็จดีกว่า,ตำราเพลงเทียนหลิงซูเยว่,นายน้อยไม่ต้องการที่จะขายจริงๆอย่างงั้นรึ?"หยุนหลิงสอบถามออกมาด้วยท่าทางเสียดายเป็นอย่างมาก,ด้วยตำราเพลงนั่น,เป็นบทเพลงหลัวเซียนหยินที่ช่วยเพิ่มพูนวรยุทธ์ได้มากมายยิ่งนัก,สำหรับตำราเทียนหลิงซูเยว่สำหรับนางนั้นมันช่างยั่วยวนยิ่งนัก.

"ทรัพย์สมบัติและความมั่งคั่ง,หาได้มีความหมายใดกับข้า,ในเมื่อแม่นางหยุนหลิงต้องการตำราเทียนหลิงซูเยว่,ข้าจะมอบมันให้กับแม่นางหยุนหลิงเลยก็ได้,สิ่งดังกล่าวนั้นถึงอยู่ในมือของข้าก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไร."เย่ซิงเหอคิดใคร่ครวญก่อนที่จะกล่าวออกมา.

เย่ซิงเหอนั้นไม่เข้าใจท่วงทำนองอารมณ์เพลงแม้แต่น้อย,ตำราเทียนหลิงซูเย่นั้นถึงจะอยู่ในครอบครองเขาคงไม่เกิดประโยชน์อะไร,แทนที่จะมอบให้กับหยุนหลิง,สู้นำมาสร้างสัมพันธ์น่าจะเป็นการดีกว่า.

ก่อนหน้านี้หยุนหลิงที่ได้บรรเลงเพลิงเทียนหลิงซูเยว่ทำให้วรยุทธ์ของเย่ซิงเหอเองเพิ่มขึ้นมาหลายเท่าที่เดียว,ตลอดจนนางยังช่วยเขาจัดการชายชุดดำอีกด้วย.

"นายน้อยยินดีที่จะมอบตำราเทียนหลิงซูเยว่ให้แก่ข้าจริงรึ?"หยุนหลิงสอบถามออกมาด้วยท่าทางตื่นตกใจ.

"อืม,อยู่ในมือข้าก็ไม่มีประโยชน์อะไร."เย่ซิงเหอพยักหน้าขณะพูดก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า"ข้าจะให้คนไปนำมันมา,จากนั้นก็จะมอบให้แม่นางหยุนหลิง."

"เป็นเช่นนั้นก็ต้องขอบคุณนายน้อยเป็นอย่างมาก."หยุนหลิงจ้องมองไปยังเย่ซิงเหอด้วยความลึกล้ำ.

"ไม่จำเป็นต้องเกรงใจ."เย่ซิงเหอกล่าวออกมาทว่าการที่เขาไม่สามารถสอบถามเรื่องราวของซุยหยุนได้,ทำให้ภายในใจนั้นรู้สึกเสียดายอยู่เล็กน้อย.

"นายน้อยเพื่อป้องกันไม่ให้ถูกตระกูลราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์จับตัวล่ะก็,หากไม่รู้ว่าจะไปที่ใหน,ไม่มีที่จะไปล่ะก็,ข้าสามารถจัดห้องพักให้ท่านได้นะ,นายน้อยสามารถอยู่ที่นีได้อย่างวางใจ,ไม่มีใครสามารถรบกวนนายน้อยได้ "หยุนหลิงกล่าวออกมาด้วยท่าทางมั่นใจ.

ถึงแม้จะเป็นตระกูลราชวงศ์ก็ตามที,ย่อมไม่กล้ายุแหย่คนของตำหนักโย่วหลานง่ายๆแน่นอน.

"ที่นี่เป็นหอนางโลมของตำหนักโย่วหลานอย่างงั้นรึ?"เย่ซิงเหอจ้องมองไปยังหยุนหลิงพลางสอบถามออกมา,หากว่าตำหนักโย่วหลานมีกิจการเช่นนี้,ก็นับว่าเป็นการกระทำที่น่ารังเกียจอยู่เหมือนกัน.

"นายน้อยล้อข้าเล่นอยู่สินะ,ตำหนักโย่วหลานของพวกเขา,ไม่เคยมีกิจการเช่นนี้แน่นอน,เซี่ยหยูโหลวแห่งนี้นั้นเป็นของสำนักเทพกระบี่,คนตำหนักโย่วหลานอย่างพวกเรานั้นไม่ได้ขายบริการเช่นนั้นแน่นอน,โดยปกติแล้วพวกเราเองก็จะหาเลี้ยงชีพด้วยการบรรเลงแสดงดนตรี,และจะเดินทางไปมาอย่างอิสระกันเป็นเรื่องธรรมดา"หยุนหลิงเผยยิ้มออกมา.

ได้ยินคำพูดของหยุนหลิงแล้ว,เย่ซิงเหอก็พยักหน้า,ความจริงแล้วหอนางโลมแห่งนี้เป็นกิจการของสำนักเทพกระบี่นั่นเอง.

"นายน้อยเองต้องการที่จะเข้าร่วมการชิงชัยหอคอยแห่งทวยเทพอย่างงั้นรึ?"หยุนหลิงจ้องมองพลางสอบถามเย่ซิงเหอ.

"ถูกแล้ว."เย่ซิงเหอพยักหน้า.

"ตำหนักโย่วหลานของพวกเราเองก็มีคนเข้าร่วมหลายคนเลยทีเดียว,ในการชิงชัยหอคอยแห่งทวยเทพบางทีคนที่นายน้อยต้องการเจอ,ในการประลองหอคอยแห่งทวยเทพนั้น,บางทีนายน้อยอาจจะสามารถพบเจอก็เป็นได้!"หยุนหลิงเผยยิ้มออกมาขณะพูด.

ได้ยินคำพูดของหยุนหลิงแล้ว,ภายในใจของเย่ซิงเหอรู้สึกสั่นไหวเล็กน้อย,ความหมายของหยุนหลิงนั่น,เป็นไปได้ว่าอันซุยหยุนจะเข้าร่วมการต่อสู้หอคอยแห่งทวยเทพอย่างงั้นรึ?

"ขอบคุณแม่นางหยุนหลิงที่เตือน."เย่ซิงเหอยกมือคารวะไปที่ด้านหน้าก่อนที่จะกล่าวว่า"ข้าและพรรคพวกนั้นได้อาศัยอยู่ที่สวนของชายชราอู๋ภายในสถาบันหลวง,เป็นเหมือนดั่งที่พักพิง,พวกเราไม่จำเป็นต้องหวาดเกรงการไล่ตามของตระกูลราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์แต่อย่างใด."

"ชายชราคนหนึ่ง?"หยุนหลินกล่าวออกมาเสียงสั่น"ไม่ใช่ว่าคือท่านผู้เฒ่าบรรพชนหรอกรึ?"

ได้ยินคำพูดของหยุนหลิงแล้ว,ภายในใจของเย่ซิงเหอก็สงสัยใครรู้,ก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า"แม่นางหยุนหลิงรู้อะไรเกี่ยวกับผู้อาวุโสอย่างงั้นรึ?"

"ตำหนักโย่วหลานของพวกเรานั้น,แม้ว่าจะเป็นอิสระไม่ขึ้นกับอาณาจักรใด,ทว่าก็รู้เรื่องราวของผู้เยี่ยมยุทธ์ของอาณาจักรต้าโจวเป็นอย่างดีทีเดียว,พวกเรารู้จักแทบทุกคน,เหมือนว่าชายชราบรรพชนนั้นเป็นสุดยอดผู้เยี่ยมยุทธ์ที่ยากจะหาใครเทียบได้,พวกเราย่อมรู้จักอย่างแน่นอน."หยุนหลิงกล่าว.

ตำหนักโย่วหลานช่างน่าหวั่นเกรงเกินกว่าจินตนาการจริงๆ.

อย่างไรก็ตาม,เย่ซิงเหอรู้สึกอยู่ลึกๆภายในใจ,ตำหนักโย่วหลานกับอาณาจักรต้าโจวนั้น,น่าจะต้องมีอะไรเกี่ยวพันธกันอยู่อย่างแน่นอน.

การจัดการแข่งขันหอคอยแห่งทวยเทพนั้น,ทั่วทั้งอาณาจักรต้าโจว,ได้กลายเป็นศูนย์กลางของผู้คนที่หลั่งไหลเข้ามา,ตระกูลราชวงศ์ศํกดิ์สิทธิ์เองดูเหมือนว่าจะใส่ใจในการแข่งขันหอคอยแห่งทวยเทพเป็นอย่างมาก,เย่ซิงเหอรู้สึกไม่ชอบมาพากลในแผนการดังกล่าวเป็นอย่างมาก,ทว่าเหล่าผู้เยี่ยมยุทธ์ของตำหนักโย่วหลานเองก็ได้ปรากฏตัวที่เมืองหลวงเป็นจำนวนมาก,สิ่งดังกล่าวนี้คงจะไม่ใช่ว่าพวกเขาเดินทางมาเข้าร่วมเพื่อความเพลิดเพลินเป็นแน่.

"ในเมื่อท่านอยู่ภายใต้การคุ้มครองของท่านบรรพชนอาวุโส,ข้าคงไม่จำเป็นต้องเป็นห่วงท่านแต่อย่างใด."หยุนหลิงเผยยิ้มออกมา.

เย่ซิงเหออยู่ที่เซี่ยหยูโหลวพูดคุยกับหยุนหลิงจนถึงค่ำก่อนที่จะบอกลาและจากมา.

หลังจากเกิดเหตุการณ์หลายอย่างมากมาย,เย่ซิงเหอจึงได้ระมัดระวังตัวเป็นอย่างมาก,อาจจะมีนักฆ่าโผล่ออกมาเวลาใดก็เป็นได้,เขาควรที่จะระมัดระวังเป็นอย่างดีที่สุด.

ถนนที่ทอดยาวออกไป,เส้นทางที่จะกลับไปยังสถาบันหลวง,ก่อนที่จะมุ่งตรงไปยังลานที่พักของชายชราบรรพชนอู๋.

เส้นทางเป็นป่าไม้ทั้งสองข้างปกคลุม,ที่ไกล่ออกไปนั้นก่อนถึงลานที่พักผู้อาวุโสอู่,200-300 เมตร,ทันใดนั้น,เย่ซิงเหอก็รู้สึกถึงปราณสังหาร,ปรากฏออกมาทันใด,ปลายกระบี่ที่เย็นเยือบพุ่งตรงมายังคอหอยของเย่ซิงเหอ.

การโจมตีราวกับนักฆ่าก่อนหน้านี้!

ภายในใจของเย่ซิงเหอนั้นถึงกับเย็นเยือบ,ง้าวมังกรเหมันต์ที่อยู่ในมือปรากฏรวมตัวขึ้นมาในทันที,ก่อนที่จะฟันออกไปยังร่างดังกล่าว.

ตูมมมมม!

พลังที่น่าเกรงขามปะทะกันอย่างรุนแรง.

เย่ซิงเหอและคนชุดดำถูกกระแทกออกมาด้วยพลังที่รุนแรง,ภายในใจของเย่ซิงเหอถึงกับเย็นยะเยือก,เร่งรีบยั้งเท้าเพื่อยืนให้มั่นคง,ก่อนที่จะเตรียมตัวโจมตีกลับไป.

ไม่คาดคิดเลยว่าก่อนหน้านี้ชายชุดดำ,ที่ได้รับบาดเจ็บจากปราณเพลงหลัวเซียนหยินของแม่นางหยุนหลิง,คาดไม่ถึงว่าเพียงแค่ระยะเวลาไม่นานก็กลับมาโจมตีเขาอีกครั้ง.

การโจมตีของชายชุดดำนั้นเย่ซิงเหอสามารถป้องกันและโจมตีกลับมาได้จนทำให้ชายชุดดำถึงกับกระเด็นถอยออกมาหลายก้าวทีเดียว,เขาจ้องมองไปยังเย่ซิงเหอด้วยท่าทางประหลาดใจ,ด้วยการซุ่มโจมตีโดยปกปิดตัวตนอย่างดี,โดยทักษะของนักฆ่า,เป็นไปไม่ได้ที่เย่ซิงเหอจะสามารถหลบพ้น,ทว่าคิดไม่ถึงจริงๆเลยว่าปฏิกิริยาของเย่ซิงเหอกับรวดเร็วขนาดนั้น,และยังสามารถตอบโต้เขากลับมาได้ด้วย.

เย่ซิงเหอจ้องมองอย่างเย็นชาไปยังฝ่ายตรงข้าม,ทั่วทั้งร่างกายของเขานั้นพวยพุ่งไปด้วยพลังแห่งดวงดาราที่แผ่กระจายออกมา.

ด้วยระมัดระวังตัวเป็นพิเศษ,การซุ่มโจมตีจะสามารถแอบซ่อนโจมตีเขาได้อย่างไร?

ชายชุดดำแค่นเสียงเย็นชา,พร้อมกับกระชับกระบี่ที่เย็นเยือบส่องประกายในมือพลังโคจรรอบๆ,ก่อนที่จะพุ่งตรงมายังคอหอยของเย่ซิงเหอ.

ชายชุดดำคนนี้ไม่รู้ว่าใช้ทักษะการต่อสู้ใด,ถึงได้สามารถใช้ความเร็วได้มากมายขนาดนี้.

ที่มาจากhttp://lnmtl.com/novel/star-martial-god-technique

web จีน  http://www.07dcr.com/book/xingwushenjue/

#วิทยายุทธ์เทพแห่งการต่อสู้แห่งดวงดารา#Star Martial God Technique Light Novel#นิยายแปลไทย

Author(s)

Mad Snail
"ทากพิศดาร"(ฟาเปียว เตอะ วอหนิว) ผู้ประพันธ์

https://www.facebook.com/shareebookandducumentfree/