Star Martial God Technique Chapter 239 Being saved from death

Star Martial God Technique Chapter 239 Being saved from death

นิยาย วิทยายุทธ์เทพการต่อสู้แห่งดวงดารา ตอนที่ 239 ถูกช่วยเหลือจากความตาย

บทที่ 239 ถูกช่วยเหลือจากความตาย

ลึกเข้าไปในหุบเขา,เริ่มได้ยินเสียงของสัตว์อสูรถี่ขึ้นๆ,พร้อมทั้งไล่เสียงใกล้เข้ามาเรื่อยๆ.

ใบหน้าของปราชญ์กระบี่หมิงหยูถึงกับขาวซีด,หากว่าสัตว์อสูรมาล่ะก็,นางคงไม่มีความสามารถที่จะต้านทานแน่,คงจะถูกสัตว์อสูรทำเป็นอาหาร,หล่อนหวาดกลัวจนรู้สึกขนพองสยองเกล้าด้วยต้องถูกสัตว์อสูรเคี้ยว แจ๊บๆ เพียงแค่นึกถึงหล่อนถึงกับร้องให้ออกมาเสียงดัง,ดังขึ้นๆด้วยความอเนจอนาถ,ทั้งร้องทั้งเศร้าเสียใจ.

นางก่อนหน้านี้,เต็มไปด้วยความสูงศักดิ์อยู่ในตำแหน่งของสานุศิษย์เทพกระบี่,ไม่เคยเลยที่จะคาดคิดว่าจะต้องกลับกลายมาอยู่ในสภาพเช่นนี้?การที่ต้องเผชิญกับความเป็นความตาย,ภายในใจของนางตอนนี้ไร้ซึ่งความหวังใดๆ.

"แล้วแต่ผลกรรมของเจ้า,ก่อนหน้านี้เจ้าทำสิ่งใดไว้วันนี้เจ้าควรจะรู้ว่าจะได้รับผลเช่นใด!"เย่ซิงเหอแค่นเสียงอย่างเย็นชา,เดินตรงออกไปจากบริเวณนั้น.

"ได้โปรด,กลับมาก่อน,ข้าขอร้องท่าน,หากว่าเจ้ายินดีช่วยเหลือ,ข้ายินยอมทุกอย่างไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม."ปราชญ์กระบี่หมิงหยูร้องให้คร่ำครวญราวกับเด็ก.

เพียงแค่ได้ยินคำพูดดังกล่าว,ทำให้เขาถึงกลับรู้สึกดูถูกขึ้นมาทันที,ไม่รู้จริงๆว่าทำไมปราชญ์กระบี่หมิงหยูถึงกับยอมเอื้อนเอ่ยออกมาเช่นนั้น,เย่ซิงเหอแค่นเสียงอย่างเย็นชาออกไป,"ไม่รู้จริงๆว่าผู้หญิงอย่างเจ้าถึงดูมั่นใจในตัวเองเช่นนั้น!เจ้าคิดว่าคนทุกคน,จะตื่นเต้นดีใจในเสน่ห์ยั่วยวนของเจ้ารึไง,ไม่ว่าเจ้าจะเสนออะไรมาให้ก็ตามที,เจ้าคิดว่าข้าจะเป็นเหมือนดั่งผู้ชายทั่วไปเหล่านั้นรึไง,ที่จะยอมทำตามคำสั่งของเจ้านะ?ถึงจะดูสวยงามน่าดึงดูด,หากแต่จิตใจที่ราวกับงูพิษนั้น,แค่ตายอย่างเดียวมันไม่เพียงพอหรอก!"

ปราชญ์กระบี่หมิงหยูร้องไห้คร่ำครวญ,"ข้ารู้ก่อนหน้านี้ข้า..,ข้านั้นโหดร้ายทำผิดมากมาย,ทว่าไม่ใช่ว่าข้าต้องการที่จะเป็นคนเช่นนั้น,เพราะข้าอยู่ในสำนักเทพกระบี่,ข้าจึงต้องทำตามคำสั่งของสำนัก,เจ้าอย่าได้ทิ้งข้าไป!"

เย่ซิงเหอทำกับว่าไม่ได้ยินสิ่งใด,เขายังคงเดินต่อไปยังด้านหน้า.

เห็นเพียงแผ่นหลังของเย่ซิงเหอที่กำลังจากไป,ภายในหัวใจของปราชญ์กระบี่หมิงหยูนั้นเต็มไปด้วยความหวาดกลัวขวัญหนีดีฝ่อ,บริเวณรอบๆเต็มไปด้วยความมืดที่คลืบคลานมาเรื่อยๆ,มันกำลังกลายเป็นความมืดมิดที่ไร้ที่สิ้นสุด,หล่อนอาจจะถูกกินและฉีกร่างออกมาเวลาใดก็ได้.

"อย่าไป,ได้โปรด."ปราชญ์กระบี่หมิงหยูกล่าวออกมาอย่างสุดกำลังก่อนที่จะค่อยๆแผ่วลงเรื่อยๆ,ในความมืดมิดนี้,ดวงตาที่เขี้ยวคล้ำจ้องมองไปในความมืด,หล่อนจ้องมองเขม็งปากท้องแข็งสั่นระริก.

ชั่วระยะเวลาต่อมา,ก็ปรากฏร่างๆหนึ่งปรากฏขึ้นต่อสายตาของนางช้าๆ,เป็นเสือดาวโลหิตสีชาดนั่นเอง,สัตว์อสูรระดับ 5 ดินแดนสวรรค์.

หากเป็นก่อนหน้านี้,แค่เพียงเสือดาวโลหิตสีชาดระดับนี้,หล่อนสามารถสังหารเพียงกระพริบตา.

อย่างไรก็ตาม,ตอนนี้นางก็ทำได้แค่จ้องมองและหวังว่ามันจะเดินหนีไปเอง,หากแต่เพียงแค่มันยิงฟัน,ก็ทำให้หัวใจของนางสั่นสะท้านไปเลยทีเดียว.

หล่อนในตอนนี้,แม้แต่ขยับนิ้วก็ยังยากลำบากเลย,คงไม่แคล้วต้องถูกเสือดาวโลหิตสีชาดสังหารเป็นแน่.

อสูรเสือดาวโลหิตสีชาดค่อยๆเดินเข้ามาอย่างช้าๆ,มันอยู่ห่างจากหล่อนไม่ถึงหนึ่งเมตรแล้ว,ด้วยการคำรามออกมาเบาๆ,เผยให้เห็นคมเขี้ยวอันน่ากลัว,มันใช้จมูกสูดดมไปยังร่างกายของนาง,ก่อนที่จะแลบลิ้นออกมาเลียคราบโลหิตตามตัวของปราชญ์กระบี่หมิงหยูอย่างหิวโซ.

แทบจะไม่อยากจินตนาการเลยว่าอสูรเสือดาวโลหิตสีชาดจะฉีกเนื้อหล่อนกินอย่างไร,ปราญช์กระบี่หมิงหยูมองเห็นความตายที่อยู่ใกล้แล้วถึงกับหนาวสั่น,ร้องโหยหวนออกมาอย่างขมขื่น,พร้อมทั้งน้ำตาที่ไหลทะลักออกมาจากมุมขอบตาของนาง.

ไม่คาดคิดเลยว่านางจะต้องพบเข้ากับจุดจบอย่างไม่คาดคิดเช่นนี้.

ปราชญ์กระบี่หมิงหยูภายในใจของนางตอนนี้เต็มไปด้วยความโศกเศร้าเสียใจอย่างรุนแรง,บางที,คงเป็นเหมือนดั่งที่เย่ซิงเหอกล่าว,นี่คงเป็นบาปกรรมที่นางควรจะได้รับ,แม้ว่าบ่อยครั้งจะไม่ได้ลงมือเอง,หากแต่ความจริงแล้วมีคนที่ต้องตายไปนับไม่ถ้วน,เมื่อหล่อนเป็นถึงสานุศิษย์ของสำนักเทพกระบี่,ย่อมมีคนมากมายนับไม่ถ้วนถวายกายยอมตายเพื่อนางมากมายยิ่งนัก.

ตลอดจนด้วยความงามน่าดึงดูดที่มัดใจบุรุษ,ชายหลายต่อหลายคนยอมพลีกายเพื่อนาง,ก่อนหน้านี้ความคิดของนางนั้น,มันก็เป็นเหมือนดังกำไรเล็กน้อยของชีวิต,หล่อนจึงชื่นชอบและยินดียิ่งนัก,เพียงแค่กระดิกนิ้ว,ก็มีกลุ่มบุรุษที่หื่นกระหายยอมตายเพื่อนาง.

ด้วยบาปกรรมนั่น,สุดท้ายแล้วก็หวนคืนมาทำให้หล่อนต้องตาย!,ตอนนี้รู้ซึ้งถึงชีวิต,สุดท้ายแล้วเป็นหล่อนเองที่ต้องได้รับผลอันนั้น.

บางทีการตายในวันนี้ที่นี่,คงเป็นกรรมตามสนองนั่นเอง!

อสูรเสือดาวโลหิตสีชาดนี้,คงจะเป็นโซ่วิญญาณที่ถูกส่งมาจากอเวจี!

!

ปราชญ์กระบี่หมิงหยูคิดว่าคงต้องตายแน่แล้ว,หากแต่กลับได้ยินเสียงที่โหยหวนร้องออกมาอย่างทรมานของเสือดาวโลหิตสีชาด,เมื่อนางค่อยๆลืมตาขึ้นมา,ก็เห็นเพียงเย่ซิงเหอที่ยืนอยู่ด้านข้างนาง,ที่บนพื้นนั่น,ศพของเสือดาวโลหิตสีชาดนอนกองอยู่.

เย่ซิงเหอจ้องมองอย่างเย็นชาไปที่ปราชญ์กระบี่หมิงหยู,เขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่ากลับมาทำไม,บางทีเขาคงไม่เหี้ยมโหดพอที่จะมองเห็นมนุษย์ที่อยากมีชีวิตกำลังจะตาย,ซ้ำเป็นการตายด้วยการถูกกินโดยสัตว์อสูรด้วย.

"เพียงแค่ฆ่าเวลาเท่านั้น,อย่าได้คิดว่าข้านั้นได้ช่วยชีวิตเจ้า!คนอย่างเจ้า,ไม่มีค่าเพียงพอให้ช่วยเหลือ!"บนใบหน้าของเย่ซิงเหอนั้นยังเผยออกมาให้เห็นถึงความจงเกลียดจงชังอยู่.

ด้วยท่าทางรังเกลียดเดียดฉันท์บนใบหน้าของเย่วิงเหอ,ปราชญ์กระบี่หมิงหยูได้แต่ร้องไห้,มันแทบจะอดกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่ได้,ต้องปล่อยให้มันไหลบ่าออกมายังกะเขื่อนแตก.

หล่อนเองเพิ่งจะถูกแขนวนอยู่ขอบเหวแห่งความตาย,ทันใดนั้นก็มือที่ยื่นออกมาฉุดรั้งให้นางกลับขึ้นไปได้.

แม้ว่าบนใบหน้าของเย่ซิงเหอจะดูรังเกียจนาง,ทว่าในความเห็นของนางนั้น,กลับอบอุ่น,ปลอดภัยราวกับนางได้ถูกโอบอุ้มชีวิตนางเอาไว้.

เย่ซิงเหอเงียบไปชั่วขณะ,ก่อนที่จะจับขาปราชญ์กระบี่หมิงหยูให้ชี้เด่ขึ้นก่อนที่จะลากนางออกไปจากสถานที่ดังกล่าว,เข้าไปในถ้ำแห่งหนึ่ง,พร้อมกับโยนนางไปไว้ที่มุมหนึ่งของถ้ำแห่งนี้.

เย่ซิงเหอได้เริ่มก่อไฟขึ้น,จากนั้นก็นำเนื้อเสือดาวโลหิตสีชาดเสียบไม้,พร้อมกับเริ่มย่างมันในทันที.

เปลวเพลิงที่ลุกโชติช่วงอยู่ภายในถ้ำ.

ปราชญ์กระบี่หมิงหยูจ้องมองไปยังเย่ซิงเหอ,หากแต่ยังคงเงียบไม่กล่าวอะไรออกมา,นางเพิ่งขึ้นมาจากขุมนรก,หล่อนในตอนนี้ยังคงสั่นกลัวอยู่เล็กน้อย,ถึงแม้ว่าเขาจะเกลียดชังนาง,จนแทบจะไม่สามารถอภัยให้ได้,หากแต่เมื่อนางครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องดังกล่าวแล้ว,ป็นเขาที่ยังยื่นมือเข้ามาช่วยนาง,นางเองก็แอบสงสัยว่า,คนๆนี้เป็นคนเช่นใดกัน.

เย่ซิงเหอกวาดสายตาไปยังปราชญ์กระบี่หมิงหยู,"เจ้า,หากว่าเจ้าต้องการจะไปจากนรกแห่งนี้,ก็จงเร่งรีบรักษาตนเองให้ไปถึงระดับ 3 ดินแดนสวรรค์ให้ได้!หากว่าทำไม่ได้ล่ะก็,อย่าหาว่าข้าโหดร้ายล่ะ!"

ได้ยินคำพูดที่เย็นชาและเยือกเย็นของเย่ซิงเหอ,ปราชญ์กระบี่หมิงหยูรู้สึกอัดอั้นอยู่เหมือนกัน,ภายในดวงตาของนางนั้นราวกับเขื่อนแตกไหลออกมาจากดวงตาของนางไม่หยุด.

"อย่าคิดบีบน้ำตาให้ข้าสงสาร,เจ้าไม่คิดรึไงว่าตัวเองเป็นใคร,ข้าไม่ได้ตั้งใจช่วยเจ้าเลย,อย่าได้คาดหวังอะไรจากข้า!"เย่ซิงเหอขมวดคิ้ว,แค่นเสียงขณะพูด.

ปราชญ์กระบี่หมิงหยูอ้าปากค้าง,ต้องการที่จะกล่าวอะไรสักอย่าง,ทว่าคิดดูแล้วหล่อนก็เก็บมันกลับไปในทันที.

สภาพนางในตอนนี้,ไม่รู้เลยว่าจะควรกล่าวอะไรออกมาได้.

ในความคิดของเย่ซิงเหอนั้น,นางคงจะเป็นได้แค่หญิงสาวที่ไร้เกียรติและเต็มไปด้วยพิษสังหาร,หล่อนจึงไม่มีอะไรที่จะโต้เถียงออกมาได้เลย,ทั้งนี้เขายังเป็นคนที่ยื่นมือดึงหล่อนขึ้นมาจากความตาย,ความรู้สึกที่มากล้นของนาง,ก็เต็มไปด้วยความรู้สึกผิดบาปอย่างมากมาย.

ปราชญ์กระบี่หมิงหยูค่อยๆฟื้นฟูความแข็งแกร่งของตนเองอย่างจริงจัง,พลังของนางเริ่มกลับมาเรี่ยๆแล้ว,มันค่อยๆฟื้นฟูทีละน้อยๆ,หล่อนสามารถที่จะขยับและพยุงตัวด้วยมือขวาได้แล้ว.

ในเวลาเดียวกัน,ราวกับรู้สึกได้ถึงบางอย่าง,เป็นเถาวัลย์ปัดไปปัดมาสร้างความรำคาญแก่ปราชญ์กระบี่หมิงหยูยิ่งนัก,เมื่อเป็นดังนั้นมือขวาของนางจึงได้คลำไปพร้อมกับยกบางอย่างขึ้นเพื่อที่จะใช้ตัดเถาวัลย์ให้ขาดออกไป.

"วางของที่อยู่ในมือเจ้าลง,ไม่เช่นนั้นข้าสังหารเจ้าแน่!"เย่ซิงเหอชำเลืองมองอย่างเย็นชาไปยังปราชญ์กระบี่หมิงหยู,ซึ่งที่เห็นในมือขวาของนางนั้น,เป็นหินแหลมก้อนหนึ่ง.

เย่ซิงเหอคิดว่าปราชญกระบี่หมิงหยูต้องการที่จะใช้หินก้อนนั้น,เพื่อเป็นอาวุธไว้ต่อกรเขา,ดังนั้นเขาจึงได้ดึงเถาวัลย์ข้างๆนั้นออกมา,ไม่ให้มีอะไรไว้ปกปิดสิ่งของที่จะใช้ทำร้ายเขาได้.

"ข้า"ปราชญ์กระบี่หมิงหยูรู้สึกอัดอั้นตันใจเป็นอย่างมาก,หล่อนไม่ได้ทำอะไรเหมือนดั่งที่เย่ซิงเหอคิดเลย.

เย่ซิงเหอเองตอนนี้ก็ไม่รู้เลยว่าการช่วยเหลือปราชญ์กระบี่หมิงหยูนั้นเป็นเรื่องถูกต้องหรือไม่,แม้ว่าปราชญ์กระบี่หมิงหยูในตอนนี้จะดูน่าสังเวชและอนาถยิ่ง,ทว่าเย่ซิงเหอเองก็ไม่กล้าที่จะลดการเฝ้าระวังลงแม้แต่น้อย.

"หากมีลูกเล่นล่ะก็,เจ้าได้ไปเยี่ยมชมนรกแน่!อย่าให้ข้าต้องลงมือ!"

ที่มาจากhttp://lnmtl.com/novel/star-martial-god-technique

web จีน  http://www.07dcr.com/book/xingwushenjue/

#วิทยายุทธ์เทพแห่งการต่อสู้แห่งดวงดารา#Star Martial God Technique Light Novel#นิยายแปลไทย

Author(s)

Mad Snail
"ทากพิศดาร"(ฟาเปียว เตอะ วอหนิว) ผู้ประพันธ์

https://www.facebook.com/shareebookandducumentfree/