Star Martial God Technique Chapter 259 Six emperor's sons

Star Martial God Technique Chapter 259 Six emperor's sons

นิยาย วิทยายุทธ์เทพการต่อสู้แห่งดวงดารา ตอนที่ 259 องค์ชายหก

บทที่ 259 องค์ชายหก

ถึงแม้ว่าพวกเขาจะอยู่สำนักเทพกระบี่,หากแต่ก็ไม่กล้าที่จะสร้างความขุ่นเคืองให้กับผู้เยี่ยมยุทธ์ภายในสวนแห่งนี้ได้.

"ผู้อาวุโส,พวกเรารู้มาว่า,ข้างในสวนแห่งนี้นั้นมีชายชราทีท่าทางเหมือนคนบ้าอยู่,ก่อนหน้านี้มีนักเรียนเข้าไปด้านใน,ทว่ากลับถูกไล่กลับออกมา,พวกเราใช้ข้ออ้างนี้เข้าไปจับตัวเลยใหม?"ลูกน้องของหลิงซ่งกล่าวออกมา.

"เจ้าโง่,สถาบันหลวงมีสถานทีใหญ่โตเช่นนี้,พร้อมกับเป็นสวนที่ใหญ่ที่สุด,จะมีคนธรรมดาเป็นเจ้าของได้อย่างไร?"หลิงซ่งตำหนิ.

"ท่านอาวุโส,ชายแก่คนนั้นเป็นอาจารย์,หรือว่ามีสถานะใดกันแน่?"ลูกน้องของเขาสอบถามด้วยความความสงสัย

"ชายแก่คนนี้มีสถานะใดนั้นข้าก็ไม่รู้,ข้ารู้เพียงว่า,ครั้งหนึ่งท่านประมุขเคยมาเยือนพบหน้าชายแก่คนนี้,สุดท้ายแล้วได้รับบาดเจ็บกลับไปเลย."หลิงซ่งกล่าวออกมาอย่างขึงขัง.

ได้ยินคำพูดของหลิงซ่ง,เหล่าผู้ติดตามที่อยู่รอบๆแอบหายใจหอบเลยทีเดียว,ประมุขสำนักเทพกระบี่,ทั้งทั้งอาณาจักรต้าโจวเป็นตัวตนที่ยืนอยู่สูงสุด,คาดไม่ถึงเลยว่ายังไม่สามารถเทียบได้กับผู้เยี่ยมยุทธ์ที่อยู่ในสวนนี้เลยรึ?

"พวกเจ้าจงจัดกลุ่มเฝ้าเอาไว้ทั้งวันทั้งคืน,หากว่ามีใครออกมาล่ะก็,ให้รีบมาแจ้งข้า,ข้าไม่เชื่อว่าพวกมันจะไม่ออกมาจากสวนแห่งนี้!"หลิงซ่งแค่นเสียงออกมาอย่างโกรธเกรี้ยว.

"ขอรับ,ท่านอาวุโส!"

กลุ่มคนกลุ่มหนึ่งก็ได้คอยเฝ้าจ้องมองอยู่ภายในนอกสวนแห่งนี้,พวกเข้าจับตามองอยู่ตรงนี้ทุกนาทีเลยทีเดียว.

ค่ำคืนนี้ได้ผ่านไป,เวลาเช้าได้มาถึงแล้ว,เย่ซิงเหอและเซี่ยหยุนหนิงได้ออกมาจากห้องด้วยกัน,หลังจากบำเพ็ญพลังร่วมกันเมื่อคืน,พลังยุทธ์ของเย่ซิงเหอและเซี่ยหยุนหนิงเพิ่มขึ้นมากมายเลยทีเดียว.

ฮูเหยี่ยนโจวและโจวเหยี่ยนน้อยได้มาถึงแล้ว.

"น้องซิงเหอ,ข้าได้พบกับคนกลุ่มหนึ่งซุ่มจับตามองพวกเราอยู่ด้านนอก,หากเจ้าออกไป,จงระวังด้วย!"ฮูเหยี่ยนโจวได้กล่าวเตือนเย่ซิงเหอ.

ได้ยินคำพูดของฮูเหยี่ยนโจวแล้ว,สายตาของเย่ซิงเหอก็เปลี่ยนเป็นจริงจัง,มีใครบางคนที่เฝ้ามองอยู่ข้างหน้าสวน,เรื่องนี้เป็นไปได้ว่าคนเหล่านั้นหวาดเกรงชายชรา,จึงไม่กล้าเข้ามา,แม้ว่าเขาจะไม่จำเป็นต้องหวาดกลัวความปลอดภัยชั่วคราว,ทว่าควรจะจัดการอะไรสักอย่างไม่เช่นนั้นอนาคตข้างหน้าอาจมีปัญหาตามมาแน่.

"พวกเจ้าไปฝึกวรยุทธ์กับอาวุโสอู๋อย่างวางใจเถอะ,เรื่องนี้ปล่อยเป็นหน้าที่ข้าเอง!"ภายในดวงตาของเย่ซิงเหอนั้นมีประกายแสงบางอย่างปนอยู่,เขาต้องเริ่มทำอะไรซักอย่างในวันนี้,ที่พักของเขาก็นับว่าปลอดภัย,ในวันข้างหน้าอาจต้องมีเรื่องใหญ่โตเกิดขึ้นอีก.

เส้นทางที่เขาจะเดินไปข้างหน้าไม่สามารถบอกได้เลย,เย่ซิงเหอไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองจะไปถึงระดับใด,ทว่าด้วยเส้นทางแห่งการเป็นผู้ใช้ศิลปะการต่อสู้,ตัวเขานั้นอาจจะไปถึงในระดับที่ไม่เคยมีใครไปถึงได้มาก่อนก็ได้.

เย่ซิงเหอคิดถึงอันซุยหยุน,คิดถึงเซี่ยหยุนหนิง,ยังมีหลินหง,ซ่างกวนซูอาน,และยังมีคนอื่นๆอีกมากมาย.

ความจริงความแข็งแกร่งตอนนี้อาจจะยังน้อยจนเกินไป,ตราบเท่าที่เขานั้นยังคงขยันขันแข็งเอาจริงเอาจัง,แน่นอนมันจะต้องเปลี่ยนไปอย่างแน่นอน.

"หยุนหนิง,เจ้าจงอยู่แต่ภายในสวนแห่งนี้,ข้าจะออกไปข้างนอกเอง!"เย่ซิงเหอจ้องมองไปยังเซี่ยหยุนหนิง,เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.

"เจ้าต้องระมัดระวังตัวเอาไว้ให้ดี."เซี่ยหยุนหนิงกล่าวออกมาด้วยความเป็นห่วง.

"ข้าเข้าใจแล้ว,เจ้าโปรดวางใจ."เย่ซิงเหอเผยยิ้มก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า,"ข้ามีเหรียญตราอภัยโทษอยู่ในมือ,พวกเขาไม่กล้าที่จะทำอะไรข้าแน่!"

"พี่ซิงเหอ,พวกเราจะรอท่านที่นี่!"โจวเหยี่ยนน้อย,จ้องมองไปยังเย่ซิงเหอ.

เย่ซิงเหอเผยยิ้ม,กล่าวลาคนอื่นๆก่อนที่จะออกมาจากลานที่พัก.

ที่ด้านนอกสวนนั้น,มีกลุ่มคนที่คอยเฝ้าจับตาพวกเขาอยู่ตั้งแต่เมื่อวานตอนเย็นแล้ว,ดูท่าทางพวกเขาจะเศร้าซึมเป็นอย่างมาก.

"บ้าจริงๆ,คนพวกนี้คิดจะซ่อนอยู่แต่ในสวนแห่งนี้รึไง,ไม่คิดจะออกไปใหนเลยรึ?"ผู้ฝึกยุทธ์ระดับ 7 ดินแดนสวรรค์คนหนึ่งกล่าว.

"เบาๆ,หากว่าผู้อาวุโสได้ยินล่ะก็,ตายแน่!"ชายอีกคนหนึ่งรีบกล่าวออกมา.

การซ่อนตัวของพวกเขาเหล่าเพื่อไม่ให้เห็นร่องรอย,จึงไม่สามารถมองผ่านเข้าไปในสวนแห่งนี้ได้.

"สวนแห่งนี้ใหญ่โตมากมายนัก,หากว่าพวกเขาหนีออกไปทางกำแพง,พวกเราจะสามารถจับตัวพวกเขาอย่างไร!"

"จะทำอย่างไรได้,ผุ้อาวุโสสั่งมากยังไงก็ต้องทำตาม!"

ขณะที่คนเหล่านี้คุยกันอยู่นั้น,พวกเขาได้เห็นร่างๆหนึ่ง,ที่กำลังกระโดดไปด้านหน้า,กลายเป็นลำแสงพุ่งออกไป.

"มีใครบางคนออกมา!"

"ตามไปเร็วเข้า!"

ผู้ฝึกยุทธ์หลายคนได้ไล่ตามร่างๆนั้นในทันที.

ภายในสถาบันหลวงนั้นมีพืชพรรณต้นไม้หลากหลายเกิดขึ้นทุกหนทุกแห่ง,ตลอดสองข้างทางเองก็มีดอกไม้เบ่งบาน,ส่งกลิ่นหอมคละคลุ้งไปทั่วบริเวณนับว่าเป็นฉากที่งดงามทีเดียว.

ในเวลาเดียวกันก็มีคนๆหนึ่งที่กำลังเดินชมทิวทัศน์,เป็นอันซุยหยุนนั่นเอง.

ชุดกระโปรงสีขาวล้วน,กับฉากดอกไม้รอบๆนางตอนนี้ดูราวกับเป็นเทพธิดาที่มาจุติอย่างไม่ต้องสงสัย,เพียงแค่ในเวลานี้,ท่าทางของนางนั้นดูเหม่อลอยไม่เป็นตัวเอง.

อันซุยหยุนได้จากมาจากตำหนังโย่วหลาน,ด้วยภารกิจลับบางอย่าง,ก่อนหน้านี้นางเคยคิดว่าเทพธิดาเทียนหยินนั้นมีอิสระเสรีท่องเทียวไปทั่วทุกอาณาจักรอย่างเสรี,ทว่าตอนนี้นางก็พบว่าจริงๆแล้ว,ถึงแม้ว่านางจะอยู่ในตำหนักโย่วหลาน,ก็ยังมีภารกิจที่ต้องทำมากมาย.

ก่อนหน้านี้นางได้รู้ว่าเย่ซิงเหอเดินทางมายังเมืองหลวง,นางเองที่รอคอยพบเจอเย่ซิงเหอย่างอดทน,ไม่คาดคิดเลยว่าการพบกันของนางกับเขาจะต้องเห็นฉากเช่นนั้น,ซึ่งมันทำให้ภายในใจของนางนั้น,เต็มไปด้วยความเศร้า.

"หลายวันที่ข้าหายไปนั้น,ซิงเหอเจ้าคิดว่าข้าตายไปแล้วสินะ,เจ้าและหยุนหนิงอยู่ด้วยกันเช่นนั้น,มันไม่ยุติธรรมกับข้าเลย."อันซุยหยุนได้แต่คิดอยู่ภายในใจ,ภายในนั้นเต็มไปด้วยความรู้สึกที่มากมาย,แม้ว่าจะทำใจได้หากแต่ก็ซ่อนความขมขื่นเอาไว้.

นางตอนนี้ถึงจะต้องการลบเรื่องนี้ออกไปจากใจ,ทว่ามันกลับปรากฏขึ้นมาภายในใจเป็นร่างของเย่ซิงเหออยู่ตลอดเวลา.

ในชีวิตนี้,ยกเว้นซุยเหยี่ยนน้องสาวของนาง,เย่ซิงเหอเป็นอีกคนหนึ่งที่นางเป็นห่วงเป็นใย,หลายต่อหลายวันที่อยู่ตำหนักโย่วหลาน,นางคิดถึงเย่ซิงเหอตลอดเวลา,ไม่ว่าจะเป็นเวลาบำเพ็ญยุทธ์หรือทำอะไรก็ตาม,หวังว่าสักวันหนึ่งจะได้พบกับเย่ซิงเหออีกครั้ง.

การได้พบกันอีกครั้งแทนที่จะเต็มไปด้วยความสุข,กลับกลายเป็นว่ามีแต่ความเศร้า.

"ซิงเหอกับหยุนหนิง,เหมาะกันเช่นนี้,แล้วข้าล่ะจะให้ทำเช่นใด?"ภายในใจของนางสั่นไหวไปมา.

อันซุยหยุนได้ค่อยๆก้าวผ่านไปยังทางเดินผ่านต้นไม้ใบหญ้า,สีหน้าของนางในตอนนี้เต็มไปด้วยความมืดมน,เดินเรื่อยเปื่อยชื่นชมฉากที่งดงามเหล่านี้.

"แม่นางซุยหุยน,ไม่รู้ว่าทำไมถึงได้ขุ่นข้องหมองใจอย่างั้น?มีสิ่งใดที่ข้าคนนี้สามารถช่วยได้หรือไม่?"ชายหนุ่มคนหนึ่งที่ดูหล่อเหล่ามีสง่าผ่าเผยยิ้มให้กับนาง.

ซุยหยุนจ้องมองไปยังเสียงดังกล่าว,ก่อนที่จะตอบรับว่า"ซุยหยุนนั้นเต็มไปด้วยความเสียใจไม่รู้ว่าองค์ชายหกผู้สูงศักดิ์ได้กล่าวอะไรเมื่อครู่นี้?"

องค์ชายหกโจวเหยี่ยนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเศร้าใจ,หลังจากที่เขานั้นได้เชื้อเชิญอันซุยหยุนอยู่หลายครั้งหลายครา,จนในที่สุดนางก็ตอบตกลงเดินชมนกชมไม้กับเขา,ทว่าด้วยท่าทางของนางในเวลานี้,ไม่รู้ว่าเกิดสิ่งใดขึ้นถึงดูแตกต่างจากครั้งแรกเมื่อเจอกัน,ถึงแม้ว่านางจะดูสวยงามไม่ต่างจากเทพธิดาเหมือนเช่นเคย,หากแต่ภายในใจของนางนั้นราวกับว่ามีความขุ่นข้องใจอยู่.

อย่างไรก็ตามไม่ว่าจะมองมุมใหนอันซุยหยุนก็ทำให้เขานั้นตื่นเต้นใจสั่นระรัวไม่หยุด,ความสวยของอันซุยหยุนนั้น,ตลอดจนพื้นหลังที่เป็นศิษย์ของตำหนักโย่วหลานแล้ว,แน่นอนว่าสมบูรณ์แบบแทบจะหาสิ่งใดมาเปรียบได้.

"ไม่รู้ว่าแม่นางซุยหยุนนั้นมีสิ่งใดให้คิดไม่ว่าอย่างไรสามารถที่จะบอกกล่าวกับข้าเผื่อว่าจะสามารถช่วยปลดเปลื้องทุกข์เหล่านั้นจะดีหรือไม่?"องค์ชายหกโจวเหยี่ยนได้แสดงตัวราวกับสุภาพบุรุษเผยยิ้มบางๆขณะพูด.

„.”อัยซุยหยุนได้แต่ถอนหายใจเอื่อยๆก่อนที่จะเดินต่อไปเรื่อยๆ.

ปล.วันนี้มีธุระตอนเย็นคงไม่ได้ลง เก็บเสื่อด้วยนะ (^o^)"

ที่มาจากhttp://lnmtl.com/novel/star-martial-god-technique

web จีน  http://www.07dcr.com/book/xingwushenjue/

#วิทยายุทธ์เทพแห่งการต่อสู้แห่งดวงดารา#Star Martial God Technique Light Novel#นิยายแปลไทย

Author(s)

Mad Snail
"ทากพิศดาร"(ฟาเปียว เตอะ วอหนิว) ผู้ประพันธ์

https://www.facebook.com/shareebookandducumentfree/