Star Martial God Technique Chapter 261 Makes way to me

Star Martial God Technique Chapter 261 Makes way to me

นิยาย วิทยายุทธ์เทพการต่อสู้แห่งดวงดารา ตอนที่ 261 หลีกทางให้กับข้า

บทที่ 261 หลีกทางให้กับข้า

ได้ยินคำพูดของอันซุยหยุนแล้ว,ใบหน้าขององค์ชายหกโจวเหยี่ยนเปลี่ยนเป็นซับซ้อนมืดมนเต็มไปด้วยความอัดอั้นภายในใจ.

เขาไม่รู้เลยว่าคนที่อันซุยหยุนกล่าวออกมานั้นเขาเป็นใคร,ไม่รู้ชัดแจ้งนักว่าอันซุยหยุนนั้นมีความสัมพันธ์กับคนดังกล่าวไปถึงขั้นใหนแล้ว,ทว่าด้วยคำพุดเช่นนั้นของนางที่กล่าวออกมาต่อหน้าทุกคน,เป็นเหมือนกับเปลวเพลิงที่ตีแสกหน้าเขา,จนมันปวดแสบปวดร้อนไปหมด.

ทุกคนต่างก็รู้ดีว่าเขานั้นตามเกี้ยวอันซุยหยุนอยู่,ทว่าด้วยการที่นางกล่าวต่อทุกคนถึงคนที่นางชอบเช่นนี้,มันจะไม่ทำให้เขาขุ่นเคืองได้อย่างไร?

ทว่าเขาเองก็ไม่สามารถที่จะทำอะไรได้เลย.

ตำหนักจักรโย่วหลานนั้นเป็นอิสระไม่ขึ้นกับอาณาจักรใดในโลกหล้า,การดำรงอยุ่ของพวกเขานั้นก็เพื่อรักษาความสมดุลระหว่างอาณาจักรต่างๆ,โดยเฉพาะอย่างยิ่งเทพธิดาเทียนหยินนั้นแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก,แข็งแกร่งเหนือยิ่งกว่าเทพกระบี่เฟิงอื้ของประมุขเทพกระบี่เลยทีเดียว,อย่างน้อยที่สุดตอนนี้ทั่วทั้งอาณาจักรต้าโจวการจะหาคนไปต่อกรคนเช่นนั้นก็นับว่ายากอยู่.

อันซุยหยุนเป็นศิษย์หลักของตำหนักโย่วหลาน,แน่อนว่าเขาไม่สามารถจะควบคุมอะไรนางได้.

สำหรับเรื่องที่ตระกูลศักดิ์สิทธิ์รู้กันดี,หากว่าใครสามารถแต่งงานกับศิษย์หลักของตำหนักโย่วหลานได้,นั่นก็จะทำให้มีคุณสมบัติกลายเป็นผู้สืบทอดของจักรพรรดิเทวะได้.

องค์ชายหกโจวเหยี่ยปรากฏท่าทางกระอักกระอ่วนใจเผยยิ้มออกมาก่อนที่จะกล่าวว่า,"ไม่รู้ว่าเป็นผู้เยาว์ที่เปี่ยมไปด้วยพรสวรรค์ขนาดใหน,จึงเป็นที่โปรดปราณต่อแม่นางอัน,มันช่างทำให้คนอื่นอิจฉาเขาคนนั้นจริงๆ."

เหล่าผู้เยาว์ของตระกูลชั้นสูงต่างส่งเสียงดังอื้ออึง,พวกเขาประหลาดใจเป็นอย่างมาก,ไม่คาดคิดเลยว่าอันซุยหยุนจะกล้ากล่าวคำพูดเช่นนั้นจริงๆ,ด้วยกริยาท่าทางของนาง,ราวกับจงใจที่จะชี้แจงเพื่อที่จะสลัดการตามเกี้ยวขององค์ชายหกโจวเหยี่ยน,การตัดสินใจที่รวดเร็วนี้ราวกับว่านางหาได้สนใจในตัวขององค์ชายตระกูลศักดิ์สิทธิ์แม้แต่น้อย,บางทีหากไม่ใช่คนของตำหนักโย่วหลานคงไม่สามารถทำเช่นนี้ได้.

ในเวลาเดียวกัน,หลินหยินที่อยู่ท่ามกล่างผู้คนยากที่จะเชื่อสิ่งที่เห็น,ตัวนางนั้นคอยหาโอกาสมาตลอด,หากแต่ไม่มีโอกาสเลยสักครั้ง,บุรุษเยี่ยงองค์ชายหกโจวเหยี่ยน,เป็นสิ่งที่นางปราถนามากที่สุด,หากว่าสามารถได้แต่งงานสามารถใช้สกุลศักดิ์สิทธิ์ได้ล่ะก็,นั่นก็ไม่มีอะไรที่จะสามารถยินดีจนหาอะไรเปรียบได้แล้ว,เกียรติยศเหล่านี้,อันซุยหยุนกลับไม่สนใจมันเลยอย่างงั้นรึ?ช่างโง่เง่าเต่าตุ่นยิ่งนัก.

ในเวลาเดียวกัน,ไม่ไกลออกไปนัก,เย่ซิงเหอยืนอยู่อย่างสงบจ้องมองมายังสถานที่ดังกล่าว.

ด้วยอันซุยหยุนซึ่งเป็นคนที่ทุกคนให้ความสนใจ,ตัวเขาเองอดไม่ได้เลยที่ได้แต่เฝ้ามองนาง,เห็นคนมากมายที่ห้อมล้อมนาง,เย่ซิงเหอลังเลใจอยู่ชั่วขณะ,ไม่กล้าที่จะออกไปพบหน้า,ด้วยเห็นองค์ชายหกโจวเหยี่ยนที่มีท่าทางทางสนใจในตัวของอันซุยหยุนด้วยแล้ว,ไม่ต้องสังสัยเลยว่าเขานั้นไม่มีความสุขเลยแม้แต่น้อย.

จวบจนถึงกระทั่งได้ยินคำพูดของนางแล้ว,ภายในใจของเขา,ไม่สามารถที่จะทนเห็นนางอยู่หน้าเพียงเท่านั้นได้อีกแล้ว,เขาได้เดินตรงเข้าไปหานางในทันที.

การโต้เถียงของพวกเขาเหล่านั้น,อันซุยหยุนหาได้ใส่ใจเลยแม้แต่น้อย,ภายในจิตใจของนางนั้นได้แต่เพ้อรำพันรอคอยสิ่งที่ไม่มีตัวตนและจ้องมองออกไปรอบๆ,ปรากฏท่าทางเหม่อลอยเล็กน้อย,ทว่าในทันใดนั้นนางก็พบเข้ากับคนๆหนึ่งที่ปรากฏขึ้นมาในสายตาของนาง,ไม่ใช่ใครที่ใหน,เป็นเย่ซิงเหอคนที่หัวใจของนางเฝ้าคนึงหาไม่ใช่รึอย่างไร?

หัวใจที่เคยหม่นหมองอดไม่ได้ที่จะเปลี่ยนมาเป็นอิ่มเอมเล็กน้อย,อันซุยหยุนเร่งรีบถอนสายตาของนางกลับมา,ภายในหัวใจเต็มไปด้วยอาการร้อนรน,เวลานี้,ในตอนนี้,นางไม่รู้เลยว่าจะสู้หน้าเย่ซิงเหอไดอย่างไร.

เย่ซิงเหอที่เคยอยู่ด้วยกันกับเซี่ยหยุนหนิงในห้องเดียวกัน.

องค์ชายหกโจวเหยี่ยนตลอดจนไป๋หลีซิวเซอและคนอื่นๆ,ต่างก็สังเกตได้ถึงใบหน้าของอันซุยหยุน,สายตาพวกเขาอดไม่ได้ที่จะจ้องมาที่นางทว่าต้องเปลี่ยนไปจ้องมองคนอีกคน,เย่ซิงเหอกำลังเดินเข้ามา.

"เป็นเจ้าเอง!"ไป๋หลีซิวเซอจ้องมองออกไปด้วยความเย็นชา,ก่อนหน้านี้เขาเคยประจันหน้ากับเย่ซิงเหอมาแล้ว,เย่ซิงเหอที่ได้แสดงทักษะยุทธ์ระเบิดดาราอมฤต,ทำให้เขาถึงกับขวัญหนีดีฝ่อมาแล้ว,ตอนนี้เย่ซิงเหอไม่คาดคิดเลยว่าจะปรากฏตัวขึ้นที่เมืองหลวงแห่งนี้.

ดวงตาขององค์ชายหกโจวเหยี่ยนเองจ้องมองออกราวกับเหยี่ยวที่พร้อมตะคลุบเหยื่อ,จ้องไปที่ร่างของเย่ซิงเหอ,เขาแทบไม่สามารถมองเห็นความยอดเยี่ยมในนั้นเลย,เย่ซิงเหอคนที่อยู่ในใจของอันซุยหยุน,หากแต่เขาควรที่จะเป็นคนที่มีสถานะทีสำคัญเป็นอย่างมากสิ,ไม่เช่นนั้นแล้วอันซุยหยุนคงจะไม่ถึงกับแสดงสีหน้าออกมาเช่นนั้นแน่.

สามารถคาดเดาได้,อาการเหม่อลอยและเสียใจไร้อารมณ์,ต้องเกี่ยวกับเย่ซิงเหอแน่!

การตามเกี้ยวอันซุยหยุนนั้นพ่ายแพ้หมดรูปเลย,เห็นท่าทางของอันซุยหยุนที่สั่นสะทานต่อหน้าชายคนนี้,ด้วยสถานะที่เปี่ยมไปด้วยเกียรติขององค์ชายนั้น,เป็นไปได้อย่างไรที่ถึงกับทำให้เขานั้นถึงกับต้องกล้ำกลืนความรู้สึกตัวเองเช่นนี้.

"คนๆนี้ไม่ใช่,ผู้เยาว์ที่ปะทะฝ่ามือจนทำให้หลินหยินพ่ายแพ้ก่อนหน้านี้หรอกเหรอ?"เหล่าผู้เยาว์หลายคนจดจำเย่ซิงเหอคนนี้ได้.

ใบหน้าของหลินหยินถึงกับขาวซีดขึ้นมาทันที,เย่ซิงเหอที่ปรากฏตัวขึ้นมาในคราใดก็ตามทีมักจะทำให้นางต้องอับอายขายหน้าได้ตลอด,จนถึงอตนนี้จะไม่ทำให้นางถึงกับต้องสั่นไหวได้อย่างไร,ด้วยความแข็งแกร่งของนางตอนนี้ยังด้อยกว่าเย่ซิงเหออีกมาก,หากแต่ไม่ว่าอย่างไรเมื่อวรยุทธ์ของเขาเหนือล้ำกว่า,สักวันหนึ่งนางต้องก้าวข้ามเย่ซิงเหอพร้อมกับเหยียบเขาให้อยู่ใต้แทบเท้าของหล่อนให้ได้.

ผู้เยาว์อีกหลายคนที่ไม่เคยเห็นเย่ซิงเหอมาก่อน,ต่างจ้องมากแค่นเสียงออกไปอย่างเย็นชา,"เจ้าเป็นใคร?"

พวกเขาไม่มีทางที่จะยอมให้เย่ซิงเหอที่ไม่รู้หัวนอนปลายเท้า,เข้ามาใกล้องค์ชายหกแน่.

"ไม่รู้ว่าสหายท่านนี้มีนามว่าอะไรรึ?"สายตาขององค์ชายหกโจวเหยี่ยนจ้องมองไปยังเย่ซิงเหอ,เผยประกายแสงที่ต่อต้านอยู่มากมาย.

"เย่ซิงเหอ!"เย่ซิงเหอกล่าวออกมาอย่างสุขุมสายต้องของเขานั้นจ้องมองไปยังอันซุยหยุน,ระหว่างเขาและอันซุยหยุนนั้น,มีเรื่องเข้าใจผิดกันมากมาย,เขานั้นต้องการที่จะอธิบายทุกอย่างให้นางฟัง,เย่ซิงเหอในตอนนี้ปรารถนาที่จะบอกกล่าวออกไปเป็นอย่างมาก,หากว่าเขาไม่ได้ทำความเข้าใจกับอันซุยหยุนแล้วล่ะก็เขาจะไม่มีทางจากไปอย่างแน่นอน.

สายตาของอันซุยหยุน,ไม่รุ้ว่าจะจ้องมองออกไปทางใหน,ฟันที่ขาวเนียนขบกันแน่น,นางในตอนนี้,คิดถึงกฏระเบียบที่มีของตำหนักโย่วหลาน,หล่อนเข้าใจว่านางในตอนนี้ไม่สามารถที่จะถอนตัวจากตำหนักโย่วหลานได้,หากแต่ก็เป็นไปไม่ได้เลยที่นางจะต่อต้านเย่ซิงเหอได้เช่นกัน,แม้ว่านางจะทำทีว่าตัดใจได้แล้ว,ทั้งที่เข้าใจดีว่านางควรที่จะถอยออกมา,เพื่อที่จะให้เย่ซิงเหอและเซี่ยหยุนหนิงได้ครองคู่กัน.

ทว่าหลายวันมานี้,ความเจ็บปวดภายในใจของนางมันแทบจะไม่เบาบางลงเลยแม้แต่น้อย.

ไป๋หลีซิวเซอถอยห่างออกมาหลายก้าว,แม้ว่าเขานั้นจะโกรธเคือง,เต็มไปด้วยความรู้สึกที่ต่อต้านเย่ซิงเหอ,ทว่าก่อนหน้านี้ที่เขารู้สึกได้ถึงความเป็นตาย,เขาในตอนนี้ไม่กล้าที่จะเข้าไปยุแหย่เย่ซิงเหออย่างไร้เหตุผลแน่,ไม่ว่าอย่างไรองค์ชายหกโจวเหยี่ยนก็ยังอยู่ที่นี้,ไม่มีความจำเป็นใดที่เขาต้องลงมือเอง.

องค์ชายหกจ้องมองไปยังอันซุยหยุน,เห็นใบหน้าท่าทางของอันซุยหยุนแล้ว,เขาสามารถเข้าใจได้อย่างดี,แม้ว่าอันซุยหยุนจะบอกกล่าวกับทุกคนว่าคนที่นางชอบคือเย่ซิงเหอ,ทว่าระหว่างอันซุยหยุนและเย่ซิงเหอนั้น,เหมือนว่าจะมีความขัดแย้งกันอยู่,ไม่ว่าอย่างไรเขาจะไม่ยอมให้ทั้งสองได้คืนดีกันแน่,เขาจะไม่ยอมให้เย่ซิงเหอได้ตัวอันซุยหยุนไปเด็ดขาด.

ด้วยปรารถนาหากเขาได้รับการสนับสนุนจากตำหนักโย่วหลานแล้วล่ะก็,ตำแหน่งบัลลังก์จักรพรรดิ,ก็อยู่ไม่ใกล้เกินเอื้อมอย่างแน่นอน!

"เย่ซิงเหอ,ที่นี่ไม่ใช่สถานที่ที่เจ้าควรจะมา,รีบไปซะ,ข้าจะไม่ถือสาหาความกับเรื่องที่เกิดขึ้น."องค์ชายหกโจวเหยี่ยนแค่นเสียงเย็นชาว่ากล่าวออกไป,เขาเป็นผู้เปี่ยมไปด้วยอำนาจของราชวงศ์ศักดิ์สิทธิ์อย่างไม่ต้องสงสัย.

เย่ซิงเหอนั้นหาได้สนใจองค์ชายหกโจวเหยี่ยนแม้แต่น้อย,เขายังคงก้าวต่อไป,พลังปราณที่มากมายมหาศาลถูกปลดปล่อยออกมาจากร่างกายของเขา ตูมม ตูมม เกิดเสียงดังทึบก้อง,ผู้เยาว์ตระกูลขุนนางชั้นสูงสองคนที่เข้ามาขวางเย่ซิงเหอก่อนหน้านี้ถูกกระแทกปลิวกระเด็นออกไปในทันที,พร้อมกับกระเด้งกระดอนหล่นไปกองอยู่บนพื้นพ่นเลือดออกมาอย่างบ้าคลั่ง.

ผู้เยาว์ตระกูลขุนนางชั้นสูงสองคนนั้นเป็นผู้เยี่ยมยุทธ์ระดับ 6 ดินแดนสวรรค์ขั้นปลาย,เพียงแค่กลิ่นอายพลังของเย่ซิงเหอที่ปล่อยออกมาคาดไม่ถึงเลยว่าพวกเขาแทบจะไม่สามารถต้านทานได้เลย.

กลิ่นอายที่ทรงพลังที่เย่ซิงเหอปล่อยออกมานั้น,ทำให้หัวใจของทุกคนที่อยู่รอบๆถึงกับเย็นเยือบขึ้นมาทีเดียว.

"ข้ามาที่นี่,เพื่อพาตัวอันซุยหยุนไป,ใครที่ไม่เกี่ยวข้อง,จงถอยไป!"สายตาของเย่ซิงเหอกวาดไปยังทุกคนที่อยู่รอบๆ"สำหรับข้า,ไม่ว่าพวกเจ้าจะสูงส่งมาจากใหน,จะเป็นผู้เยาว์ตระกูลขุนนางชั้นสูงก็ดี,ผู้เยาว์ตระกูลศักดิ์สิทธิ์ก็ช่าง,จงหลีกทางให้กับข้า!"

"จองหอง,ต่อหน้าองค์ชายหก,หาญกล้าว่ากล่าวคำพูดเช่นนี้รึ!"เหล่าผู้เยาว์ของตระกูลขุนนางชั้นสูงอีกหลายคนพุ่งเข้ามาโจมตีเย่ซิงเหอในทันที.

ที่มาจากhttp://lnmtl.com/novel/star-martial-god-technique

web จีน  http://www.07dcr.com/book/xingwushenjue/

#วิทยายุทธ์เทพแห่งการต่อสู้แห่งดวงดารา#Star Martial God Technique Light Novel#นิยายแปลไทย

Author(s)

Mad Snail
"ทากพิศดาร"(ฟาเปียว เตอะ วอหนิว) ผู้ประพันธ์

https://www.facebook.com/shareebookandducumentfree/